กลุ่มภาษาจาม
กลุ่มภาษาจาม (อังกฤษ: Chamic languages) มีอีกชื่อว่า อาเจะฮ์–จาม (อังกฤษ: Aceh–Chamic และ Achinese–Chamic) เป็นกลุ่มของภาษาจำนวน 10 ภาษาซึ่งใช้พูดในจังหวัดอาเจะฮ์ (เกาะสุมาตรา ประเทศอินโดนีเซีย) และในพื้นที่ของประเทศกัมพูชา, ไทย, เวียดนาม และไห่หนาน ประเทศจีน กลุ่มภาษาจามเป็นกลุ่มย่อยของกลุ่มภาษามลายู-ซุมบาวาในตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน ภาษาจามดั้งเดิม บรรพบุรุษของกลุ่มภาษาย่อยนี้ มีส่วนเกี่ยวข้องกับวัฒนธรรม Sa Huỳnh ผู้พูดภาษานี้เดินทางมาจากเกาะบอร์เนียวหรืออาจเป็นคาบสมุทรมลายู ไปยังบริเวณที่ปัจจุบันคือประเทศเวียดนาม[2]
| กลุ่มภาษาจาม | |
|---|---|
| อาเจะฮ์–จาม | |
| ภูมิภาค: | ประเทศอินโดนีเซีย (จังหวัดอาเจะฮ์), ประเทศกัมพูชา, เวียดนาม, ไทย, จีน (เกาะไห่หนาน) หลายประเทศที่มีผู้อพยพ |
| การจําแนก ทางภาษาศาสตร์: | ออสโตรนีเซียน
|
| กลุ่มย่อย: | |
| ISO 639-2 / 5: | cmc |
| กลอตโตลอก: | cham1327[1] |
ภาษาจารายและภาษาจาม (ทั้งตะวันตกและตะวันออก) เป็นภาษาที่มีผู้พูดมากที่สุด ภาษาทซัตเป็นภาษาที่มีผู้พูดน้อยที่สุด
การจำแนก
Graham Thurgood ให้การจำแนกกลุ่มภาษาจามได้ดังนี้[3] โดยภาษาจำเพาะระบุเป็นอักษร ตัวเอียง
- อาเจะฮ์
- จามชายฝั่ง
- จามที่ราบสูง
ตัวเลข 7 ถึง 9 ในกลุ่มภาษาจามดั้งเดิมเหมือนกับตัวเลขในกลุ่มภาษามาเลย์อิก ถือเป็นหลักฐานบางส่วนสำหรับการจัดกลุ่มย่อยมลายู-จาม[4]
Roger Blench[5] ก็เสนอว่าอาจมีสาขาออสโตรเอเชียติกอย่างน้อยหนึ่งสาขาที่ชายฝั่งเวียดนามที่ปัจจุบันสูญหายแล้ว โดยอิงจากคำยืมหลายคำในภาษาในกลุ่มภาษาจามสมัยใหม่หลายภาษาที่ไม่สามารถสืบต้นตอจากสาขาในตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติกที่ยังมีผู้พูดอยู่[5][6]
อ้างอิง
บรรณานุกรม
- Sidwell, Paul (2009). Classifying the Austroasiatic Languages: History and State of the Art (ภาษาอังกฤษ). LINCOM Europa. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-03-24. สืบค้นเมื่อ 2023-05-06.
- Thurgood, Graham (1999). From Ancient Cham to Modern Dialects: Two Thousand Years of Language Contact and Change: With an Appendix of Chamic Reconstructions and Loanwords. Oceanic Linguistics Special Publications (ภาษาอังกฤษ). University of Hawai'i Press. pp. i, iii–vii, ix–xiii, xv–xvii, 1–259, 261–275, 277–397, 399–407. ISBN 0824821319. JSTOR 20006770.