ดานัง
ดานัง[1] (อังกฤษ: Da Nang), ด่าหนัง[2] (เวียดนาม: Đà Nẵng) หรือ ดาหนัง[1] เป็นเมืองท่าสำคัญของเวียดนามกลางตอนใต้ ตั้งอยู่ริมชายฝั่งทะเลจีนใต้ จัดเป็น 1 ใน 5 เขตการปกครองส่วนท้องถิ่นในเวียดนาม
ดานัง Đà Nẵng ด่าหนัง | |
---|---|
นครดานัง Thành phố Đà Nẵng | |
ชายหาดหมีเค · กระเช้าไฟฟ้าบ่าน่า · ภูเขาหินอ่อน · โนโวเทลดานัง · สะพานข้ามแม่น้ำห่าน | |
แผนที่ประเทศเวียดนามเน้นดานัง | |
พิกัด: 16°04′N 108°14′E / 16.067°N 108.233°E | |
ประเทศ | เวียดนาม |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 1,256 ตร.กม. (485 ตร.ไมล์) |
ประชากร | |
• ทั้งหมด | 973,800 คน |
• ความหนาแน่น | 780 คน/ตร.กม. (2,000 คน/ตร.ไมล์) |
เขตเวลา | UTC+07:00 (เขตเวลาอินโดจีน) |
• ฤดูร้อน (เวลาออมแสง) | UTC+7 |
รหัสพื้นที่ | 511 |
สภาพทางภูมิศาสตร์
ตำแหน่งที่ตั้ง
ดานังตั้งอยู่ที่ตำแหน่งละติจูดที่ 15°55' ถึง 16°14' องศาเหนือ และลองจิจูดที่ 107°18' ถึง 108°20' องศาตะวันออก ทิศเหนือติดกับเมืองเว้ ซึ่งเป็นเมืองหลวงเก่าของเวียดนาม ทิศตะวันตกและทิศใต้ติดกับจังหวัดกว๋างนาม ทิศตะวันออกติดกับทะเลจีนใต้ ตั้งอยู่ห่างจากกรุงฮานอยไปทางใต้ 764 กิโลเมตร และห่างจากนครโฮจิมินห์ไปทางเหนือ 964 กิโลเมตร
ภูมิอากาศ
เมืองดานังตั้งอยู่ในเขตร้อนชื้นมรสุมโดยทั่วไปจะมีอุณหภูมิสูงและมีความผันผวนน้อย สภาพภูมิอากาศดานังเป็นสถานที่ทางตอนเหนือของภูมิอากาศแบบ subtropic ทางตอนเหนือและตอนใต้ของเวียดนามโดยมีสภาพภูมิอากาศที่เด่นชัด เขตร้อนในภาคใต้ มีฤดูที่แตกต่างกันคือฤดูฝนฤดูฝนตั้งแต่เดือนสิงหาคมถึงเดือนธันวาคมและฤดูแล้งตั้งแต่เดือนมกราคมถึงเดือนกรกฎาคมโดยมีฤดูหนาวเป็นช่วง ๆ หนาและไม่นาน
ข้อมูลภูมิอากาศของดานัง | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
เดือน | ม.ค. | ก.พ. | มี.ค. | เม.ย. | พ.ค. | มิ.ย. | ก.ค. | ส.ค. | ก.ย. | ต.ค. | พ.ย. | ธ.ค. | ทั้งปี |
อุณหภูมิสูงสุดที่เคยบันทึก °C (°F) | 32 (90) | 35 (95) | 37 (99) | 41 (106) | 39 (102) | 38 (100) | 38 (100) | 38 (100) | 37 (99) | 36 (97) | 35 (95) | 32 (90) | 41 (106) |
อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F) | 24.8 (76.6) | 26.1 (79) | 28.7 (83.7) | 31.0 (87.8) | 33.4 (92.1) | 33.9 (93) | 34.3 (93.7) | 33.9 (93) | 31.5 (88.7) | 29.6 (85.3) | 27.0 (80.6) | 24.9 (76.8) | 29.93 (85.87) |
อุณหภูมิเฉลี่ยแต่ละวัน °C (°F) | 21.7 (71.1) | 23.0 (73.4) | 25.1 (77.2) | 27.2 (81) | 29.2 (84.6) | 29.7 (85.5) | 29.8 (85.6) | 29.7 (85.5) | 27.8 (82) | 26.4 (79.5) | 24.3 (75.7) | 22.1 (71.8) | 26.33 (79.4) |
อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F) | 18.5 (65.3) | 19.8 (67.6) | 21.5 (70.7) | 23.3 (73.9) | 24.9 (76.8) | 25.5 (77.9) | 25.3 (77.5) | 25.5 (77.9) | 24.1 (75.4) | 23.2 (73.8) | 21.6 (70.9) | 19.3 (66.7) | 22.71 (72.88) |
อุณหภูมิต่ำสุดที่เคยบันทึก °C (°F) | 8 (46) | 7 (45) | 11 (52) | 7 (45) | 18 (64) | 20 (68) | 17 (63) | 21 (70) | 21 (70) | 12 (54) | 7 (45) | 11 (52) | 7 (45) |
หยาดน้ำฟ้า มม (นิ้ว) | 96.2 (3.787) | 33.0 (1.299) | 22.4 (0.882) | 26.9 (1.059) | 62.6 (2.465) | 87.1 (3.429) | 85.6 (3.37) | 103.0 (4.055) | 349.7 (13.768) | 612.8 (24.126) | 366.2 (14.417) | 199.0 (7.835) | 2,044.5 (80.492) |
ความชื้นร้อยละ | 83 | 83 | 83 | 82 | 78 | 75 | 74 | 76 | 81 | 84 | 84 | 84 | 80.6 |
วันที่มีหยาดน้ำฟ้าโดยเฉลี่ย | 13.7 | 6.9 | 4.8 | 5.6 | 8.9 | 8.0 | 8.6 | 11.4 | 15.4 | 21.2 | 20.9 | 18.6 | 144 |
จำนวนชั่วโมงที่มีแดด | 136.4 | 144.1 | 105.4 | 207.0 | 257.3 | 237.0 | 257.3 | 207.7 | 174.0 | 145.7 | 120.0 | 116.6 | 2,108.5 |
แหล่งที่มา 1: World Meteorological Organisation (UN)[3] | |||||||||||||
แหล่งที่มา 2: Weatherbase (record highs, lows, and humidity) [4] |
ประวัติศาสตร์
ปี พ.ศ. 2390 เรือรบฝรั่งเศสได้ระดมยิงโจมตีเมืองดานังเพื่อตอบโต้ที่กลุ่มมิชชันนารีคาทอลิกถูกประหารชีวิต
เดือนสิงหาคม พ.ศ. 2401 กองทหารฝรั่งเศสยกพลขึ้นบกที่ดานัง ตามพระบัญชาของพระเจ้านโปเลียนที่ 3 เพื่อประกาศพื้นที่นี้เป็นอาณานิคมภายใต้อาณัติของฝรั่งเศส และถูกเปลี่ยนชื่อเป็นชื่อภาษาฝรั่งเศสว่า ตูราน (Tourane) ขณะนั้นถือว่าเป็น 1 ใน 5 เมืองสำคัญบนคาบสมุทรอินโดจีน ในระหว่างสงครามเวียดนาม เมืองนี้เป็นที่ตั้งฐานทัพอากาศหลักของกองทัพสหรัฐอเมริกา ครั้งนั้นจำนวนประชากรในเมืองได้เพิ่มสูงขึ้นมากกว่า 1 ล้านคน โดยส่วนใหญ่เป็นผู้ลี้ภัยสงคราม
ก่อนปี พ.ศ. 2540 ดานังยังเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดกว๋างนาม-ดานัง จนกระทั่งวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2540 ดานังได้ถูกแยกออกจากจังหวัดกว๋างนาม และเป็นเขตการปกครองส่วนท้องถิ่นแห่งที่ 4 ของเวียดนาม
การศึกษา
ดานังเป็นที่ตั้งของมหาวิทยาลัย 2 แห่ง ได้แก่
- มหาวิทยาลัยดานัง
- มหาวิทยาลัยซวีเติน
สภาพเศรษฐกิจ
ดานังจัดเป็นพื้นที่อุตสาหกรรม และมีท่าเรือที่รองรับการขนส่งสินค้า มีโรงงานอุตสาหกรรมขนาดเล็กตั้งอยู่ในเมืองจำนวนหนึ่ง สินค้าเศรษฐกิจของเมืองได้แก่
- อาหารทะเล
- เครื่องเรือนหวาย
- เครื่องใช้ภายในบ้านทั่วไป
- เครื่องนุ่งห่ม
ในดานังมีโรงงานอุตสาหกรรมตั้งอยู่ราว 4,900 แห่ง ในปี พ.ศ. 2540 ดานังมีสินค้าส่งออกคิดเป็นมูลค่าราว 55 ล้านดอลลาร์สหรัฐ
การเดินทาง
ดานังตั้งอยู่ที่ปลายสุดของแนวพื้นที่เศรษฐกิจตะวันออก-ตะวันตก (East-West Economic Corridor : EWEC) ซึ่งเชื่อมโยงระหว่างเวียดนาม ลาว ไทย และพม่า
ทางอากาศ
ท่าอากาศยานนานาชาติดานังตั้งอยู่ใจกลางเมืองดานัง เป็นท่าอากาศยานนานาชาติลำดับที่สามของเวียดนาม เป็นช่องทางสำคัญในการเดินทางเข้าสู่เวียดนามตอนกลาง เมื่อก่อนปี พ.ศ. 2515 ที่นี่เคยเป็นท่าอากาศยานที่มีเครื่องบินขึ้นและลงมากที่สุดแห่งหนึ่งในโลก เนื่องจากมีกิจกรรมทางทหารอยู่บ่อยครั้ง ปัจจุบันรองรับเที่ยวบินภายในประเทศระหว่างเมืองสำคัญต่าง ๆ ภายในเวียดนาม เช่น ฮานอย โฮจิมินห์ซิตี กุยเยิน และเที่ยวบินระหว่างประเทศไปยังกรุงเทพมหานครและสิงคโปร์
ทางบก
- ทางหลวงหมายเลข 1
- ทางหลวงหมายเลข 14B
- ทางพิเศษดานัง-กว๋างหงาย (กำลังก่อสร้าง)
- อุโมงค์หายเวิน
- สะพานข้ามแม่น้ำฮัน
ทางเรือ
- ท่าเรือเทียนซา
เมืองพี่น้อง
- เซอมารัง ประเทศอินโดนีเซีย[5]
- คาวาซากิ ประเทศญี่ปุ่น[6]
- อิวากิ ประเทศญี่ปุ่น[6]
- ชิซูโอกะ ประเทศญี่ปุ่น[6]
- คาโงชิมะ ประเทศญี่ปุ่น[6]
- โอกินาวะ ประเทศญี่ปุ่น[6]
- มณฑลซานตง ประเทศจีน[6]
- มณฑลเจียงซู ประเทศจีน[6]
- ชิงเต่า ประเทศจีน[6]
- มาเก๊า ประเทศจีน[6]
- เกาสฺยง ไต้หวัน[6]
- ไฮฟอง ประเทศเวียดนาม[6]
- โอกแลนด์ รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ[6]
- ทาโคมา รัฐวอชิงตัน สหรัฐ[6]
- ซานฟรานซิสโก สหรัฐ[6]
- รัฐนิวเจอร์ซีย์ สหรัฐ[6]
- พิตต์สเบิร์ก สหรัฐ[6]
- นิวคาสเซิล ประเทศออสเตรเลีย[6]
- อิซมีร์ ประเทศตุรกี[6]
- ยาโรสลัฟล์ ประเทศรัสเซีย[7]