67พี/ชูรูย์มอฟ–เกราซีเมนโค
67พี/ชูรูย์มอฟ–เกราซีเมนโค (อังกฤษ: 67P/Churyumov–Gerasimenko) หรือเรียกสั้น ๆ ว่า 67พี เป็นดาวหางที่มีคาบดาราคติ 6.45 ปี[1] และมีคาบการหมุนรอบตัวเอง 12.4 ชั่วโมง[5] มีความเร็วสูงสุด 135,000 กิโลเมตร/ชั่วโมง[6] (38 กิโลเมตร/วินาที) ดาวหางมีขนาดราว 4.1 กิโลเมตร เช่นเดียวกับดาวหางอื่น ๆ ดาวหาง 67พี ได้รับการตั้งชื่อตามผู้ค้นพบ ซึ่งคือ คลิม ชูรูย์มอฟและสเวตลานา อีวานอฟนา เกราซีเมนโค นักดาราศาสตร์ชาวโซเวียต ซึ่งค้นพบดาวหางนี้เมื่อวันที่ 20 กันยายน ค.ศ. 1969
 ภาพของดาวหาง 67พี/ชูรูย์มอฟ–เกราซีเมนโค ถ่ายโดยยาน โรเซตตา | ||||||||||
| การค้นพบ | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ค้นพบโดย: | คลิม อีวาโนวิช ชูรูย์มอฟ  สเวตลานา อีวานอฟนา เกราซีเมนโค | |||||||||
| ค้นพบเมื่อ: | 20 กันยายน ค.ศ. 1969 | |||||||||
| หลักการค้นพบ: | อัลมาเตอ ประเทศคาซัคสถาน | |||||||||
| ชื่ออื่น ๆ: | 1969 R1, 1969 IV, 1969h 1975 P11976 VII, 1975i 1982 VIII, 1982f, 1989 VI, 1988i[1] | |||||||||
| ลักษณะของวงโคจร[1] | ||||||||||
| ต้นยุคอ้างอิง 2014-Aug-10 (JD 2456879.5) | ||||||||||
| ระยะจุดไกล ดวงอาทิตย์ที่สุด: | 5.6829 AU (850,150,000 km) | |||||||||
| ระยะจุดใกล้ ดวงอาทิตย์ที่สุด: | 1.2432 AU (185,980,000 km) | |||||||||
| กึ่งแกนเอก: | 3.4630 AU (518,060,000 km) | |||||||||
| ความเยื้องศูนย์กลาง: | 0.64102 | |||||||||
| คาบดาราคติ: | 6.44 ปีจูเลียน | |||||||||
| มุมกวาดเฉลี่ย: | 303.71° | |||||||||
| ความเอียง: | 7.0405 ° | |||||||||
| ลองจิจูด ของจุดโหนดขึ้น: | 50.147° | |||||||||
| มุมของจุด ใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุด: | 12.780° | |||||||||
| ลักษณะทางกายภาพ | ||||||||||
| มวล: | (1.0±0.1)×1013 kg[2] | |||||||||
| ความหนาแน่นเฉลี่ย: | 0.4 g/cm³[3] | |||||||||
| ความเร็วหลุดพ้น: | 1 m/s (3 ft/s)[4] (ประมาณการ) | |||||||||
| คาบการหมุน รอบตัวเอง: | 12.4043±0.0007 ชั่วโมง[5] | |||||||||
| เดคลิเนชัน ของขั้วเหนือ: | 64.00°[3] | |||||||||
| อุณหภูมิพื้นผิว: ฟาเรนไฮต์ เซลเซียส |
| |||||||||
ดาวหาง 67พี ยังเป็นจุดหมายของยานอากาศ โรเซตตา ขององค์การอวกาศยุโรป ซึ่งได้ปล่อยจากฐานเมื่อ 2 มีนาคม 2004[7][8][9] ซึ่งโรเซตตาได้เดินทางถึง 67พี เมื่อวันที่ 6 สิงหาคม 2014[10][11] และเข้าสู่วงโคจรของ 67พี เมื่อวันที่ 10 กันยายน 2014[12] ก่อนที่ต่อมาในวันที่ 12 พฤศจิกายน 2014 โรเซตตาได้ปล่อยยานลูก ฟีเล ลงจอดบนดาวหาง 67พี นับเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติที่มีการลงจอดบนดาวหาง[13][14][15]
ภาพ
![ภาพถ่ายโดย กล้องโทรทรรศน์ขนาดใหญ่มาก (VLT) เมื่อ 11 สิงหาคม 2014[16]](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ed/VLT_Tracks_Rosetta%27s_Comet.jpg/327px-VLT_Tracks_Rosetta%27s_Comet.jpg)
ภาพถ่ายโดย กล้องโทรทรรศน์ขนาดใหญ่มาก (VLT) เมื่อ 11 สิงหาคม 2014[16]
ภาพถ่ายโดยยาน โรเซตตา เมื่อ 22 สิงหาคม 2014
ภาพถ่ายโดยยาน โรเซตตา เมื่อ 14 กันยายน 2014
ภาพถ่ายโดยยาน โรเซตตา เมื่อ 30 ตุลาคม 2014
![ภาพถ่ายโดย กล้องโทรทรรศน์ขนาดใหญ่มาก (VLT) เมื่อ 11 สิงหาคม 2014[16]](https://www.search.com.vn/wiki/th/%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B9%8C:VLT_Tracks_Rosetta%27s_Comet.jpg)
อ้างอิง
อ่านเพิ่มเติม
- Agarwal, Jessica; และคณะ (June 2010). "The dust trail of Comet 67P/Churyumov–Gerasimenko between 2004 and 2006". Icarus. 207 (2): 992–1012. arXiv:1001.3775. Bibcode:2010Icar..207..992A. doi:10.1016/j.icarus.2010.01.003. S2CID 118634953.
- Corum, Jonathan (30 April 2015). "Rosetta Is Tailing a Warming Comet". The New York Times.