จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาษาตุรกีออตโตมัน (ตุรกีออตโตมัน : لِسانِ عُثمانى , lisân-ı Osmânî , เสียงอ่านภาษาตุรกี: [li'saːnɯ os'maːniː] ; ตุรกี : Osmanlı Türkçesi ; อังกฤษ : Ottoman Turkish ) เป็นรูปแบบหนึ่งของภาษาตุรกีที่เคยเป็นภาษาในการปกครองและภาษาเขียนในจักรวรรดิออตโตมัน เป็นภาษาที่มีคำยืมจากภาษาอาหรับ และภาษาเปอร์เซีย มาก เขียนด้วยอักษรอาหรับ ภาษานี้ไม่เป็นที่เข้าใจในหมู่ชาวตุรกีที่มีการศึกษาต่ำ[3] อย่างไรก็ตาม ภาษาตุรกีที่ใช้พูดในทุกวันนี้ได้รับอิทธิพลจากภาษาตุรกีออตโตมันเช่นกัน
ในช่วงจุดสูงสุดของอำนาจออตโตมันเมื่อ (ป. คริสต์ศตวรรษที่ 16 ) ศัพท์ต่างชาติในวรรณกรรมตุรกีในจักรวรรดิออตโตมันมีจำนวนมากกว่าศัพท์ตุรกีดั้งเดิม[4] โดยในบางข้อความมีศัพท์ภาษาอาหรับและเปอร์เซียมากถึงร้อยละ 88[5]
โครงสร้าง กวีของรูมีในภาษาตุรกีออตโตมัน เช่นเดียวกับภาษากลุ่มเตอร์กิก อื่น ๆ ที่ใช้พูดในหมู่ชาวมุสลิม คำยืมภาษาอาหรับไม่ได้เกิดจากการติดต่อกันโดยตรงระหว่างภาษาตุรกีออตโตมันกับภาษาอาหรับ แต่มีหลักฐานว่ามาจากการเปลี่ยนเสียงตามแบบภาษาเปอร์เซียสำหรับคำที่ยืมมาจากภาษาอาหรับ การที่ยังคงรักษาการลักษณะการออกเสียงของการยืมคำจากภาษาอาหรับแบบนี้ไว้ได้ แสดงว่ามีการแพร่หลายของผู้พูดภาษาเปอร์เซียที่มีคำจากภาษาอาหรับอยู่มากเข้ามาในบริเวณนี้ ก่อนการก่อตั้งจักรวรรดิออตโตมัน ชนกลุ่มนี้เคยอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของเปอร์เซียก่อนจะอพยพมาทางตะวันตกเข้ามายังบริเวณที่ชนเผ่าเตอร์กอาศัยอยู่ ภาษาตุรกีออตโตมันมีคำยืมภาษาอาหรับที่มีรูปแบบของภาษาเปอร์เซียในแบบเดียวกับภาษากลุ่มเตอร์กิกอื่นๆที่เคยมีการติดต่อค้าขายกับชาวอาหรับเช่น ภาษาตาตาร์ และภาษาอุยกูร์ ภาษาตุรกีออตโตมันมี 3 ระดับคือ
Fasih Türkçe: เป็นภาษาที่ใช้ในกวีนิพนธ์และการปกครอง Orta Türkçe: เป็นภาษาที่ใช้สำรับชนชั้นสูงและการค้าขาย Kaba Türkçe: เป็นภาษาสำหรับคนชั้นต่ำ คนที่ใช้ภาษาทั้งสามระดับจะมีจุดประสงค์ต่างกัน ตัวอย่างเช่น อาลักษณ์จะใช้คำจากภาษาอาหรับ Arabic asel (عسل) เพื่อหมายถึงน้ำผึ้ง เมื่อเขียนเอกสาร แต่จะใช้คำพื้นเมืองภาษาตุรกี bal เมื่อต้องการซื้อน้ำผึ้ง
ภาษาไทย /อังกฤษตุรกีออตโตมัน ตุรกีสมัยใหม่ obligatory واجب vâcib zorunlu hardship مشکل müşkül güçlük, zorluk เมือง شهر şehir kent/şehir สงคราม جنگ cenk savaş
ประวัติศาสตร์ ภาษาตุรกีออตโตมันแบ่งเป็นสามยุคคือ
Eski Osmanlı Türkçesi เป็นภาษาที่ใช้จนถึงพุทธศตวรรษที่ 21 มีลักษณะที่ใกล้เคียงกับภาษาตุรกีที่ใช้โดยเซลจุกและถือเป็นส่วนหนึ่งของภาษาตุรกีอนาโตเลียโบราณ Orta Osmanlı Türkçesi เป็นภาษายุคกลางหรือภาษาตุรกีออตโตมันคลาสสิก เป็นภาษาที่ใช้ในกวีนิพนธ์และการปกครองตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 21 จนถึงยุคของตันซิมัต เป็นรูปแบบของภาษาตุรกีออตโตมันในความรู้สึกของคนทั่วไป Yeni Osmanlı Türkçesi ภาษายุคใหม่ เป็นภาษาที่เปลี่ยนรูปไปในช่วง พ.ศ. 2393 จนถึงพุทธศตวรรษที่ 25 โดยได้รับอิทธิพลจากงานเขียนของโลกตะวันตก การเปลี่ยนรูปของภาษา ใน พ.ศ. 2471 หลังจากการสิ้นสุดของจักรวรรดิออตโตมันหลังสงครามโลกครั้งที่ 1 และมีการจัดตั้งสาธารณรัฐตุรกี ได้มีการเปลี่ยนรูปของภาษาโดยมุสตาฟา เกมาล อตาเตอร์ก โดยการแทนที่คำยืมภาษาเปอร์เซียและภาษาอาหรับด้วยคำดั้งเดิมในภาษาตุรกีที่มีความหมายเหมือนกัน และใช้อักษรละติน แทนอักษรอาหรับ ถือเป็นการสร้างภาษาตุรกีรูปแบบใหม่ เพื่อสร้างเอกลักษณ์ของชาติในยุคหลังจักรวรรคิออตโตมัน
มรดก ภาษาตุรกีออตโตมันไม่ถือว่าเป็นบรรพบุรุษของภาษาตุรกีสมัยใหม่ ความแตกต่างที่สำคัญของภาษาตุรกีทั้งสองแบบนี้คือการสร้างคำประกอบตามแบบไวยากรณ์ภาษาอาหรับและภาษาเปอร์เซียในภาษาแบบออตโตมัน ตัวอย่างเช่น คำว่า takdîr-i ilâhî เป็นการสร้างคำแบบภาษาเปอร์เซีย ภาษาตุรกีสมัยใหม่จะเป็น ilâhî takdîr
ระบบการเขียน ปฏิทินในเทสซาโลนีกี ค.ศ. 1896 สามบรรทัดแรกเขียนด้วยอักษรออตโตมัน ภาษาตุรกีออตโตมันส่วนใหญ่เขียนด้วยอักษรตุรกีออตโตมัน (elifbâ الفبا ) ซึ่งเป็นรูปแบบหนึ่งของชุดตัวอักษรเปอร์เซีย-อาหรับ บางครั้งชาวอาร์มีเนีย ชาวกรีก และชาวยิวก็ใช้อักษรของตนเอง (ดูภาษาตุรกีคารามันลือ สำเนียงหนึ่งของออตโตมันที่เขียนด้วยอักษรกรีก)
ตัวเลข 1 ١ بر bir 2 ٢ ایكی iki 3 ٣ اوچ üç 4 ٤ درت dört 5 ٥ بش beş 6 ٦ آلتی altı 7 ٧ یدی yedi 8 ٨ سكز sekiz 9 ٩ طقوز dokuz 10 ١٠ اون on 11 ١١ اون بر on bir 12 ١٢ اون ایکی on iki
[6]
การทับศัพท์ ระบบการทับศัพท์ของ İslâm Ansiklopedisi กลายเป็นมาตรฐานโดยพฤตินัย ในตะวันออกศึกษา สำหรับการทับศัพท์อักษรตุรกีออตโตมัน[7] และพจนานุกรมของ Karl Steuerwald กับ Ferit Develioğlu กลายเป็นมาตรฐานในการทับศัพท์[8] จากนั้น Deutsche Morgenländische Gesellschaft (DMG) นำเสนอระบบการทับศัพท์อีกแบบสำหรับภาษาเตอร์กิกที่เขียนด้วยอักษรอาหรับ[9] ไม่มีความแตกต่างใด ๆ ในระบบการทับศัพท์ระหว่าง İA กับ DMG
การทับศัพท์แบบ İA[10] ا ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ك گ ڭ ل م ن و ه ی ʾ a b p t s̱ c ç ḥ ḫ d ẕ r z j s ş ṣ ż, ḍ ṭ ẓ ʿ ġ f q k g ñ ğ g ñ l m n v h y
การศึกษาเกี่ยวกับภาษาตุรกีออตโตมัน ในปัจจุบันยังมีการเรียนการสอนภาษาตุรกีออตโตมันอยู่ทั่วโลก ชาวตุรกียังคงเรียนภาษานี้ในฐานะภาษาคลาสสิกที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์
หมายเหตุ อ้างอิง อ่านเพิ่ม อังกฤษ V. H. Hagopian (1907). Ottoman-Turkish conversation-grammar: a practical method of learning the Ottoman-Turkish language, Volume 1 . D. Nutt. Online copies: [2] , [3] , [4] Charles Wells (1880). A practical grammar of the Turkish language (as spoken and written) . B. Quaritch. Online copies from Google Books: [5] ,[6] , [7] V. H. Hagopian (1908). Key to the Ottoman-Turkish conversation-grammar . Nutt. Sir James William Redhouse (1884). A simplified grammar of the Ottoman-Turkish language . Trübner. Frank Lawrence Hopkins (1877). Elementary grammar of the Turkish language: with a few easy exercises . Trübner. Sir James William Redhouse (1856). An English and Turkish dictionary: in two parts, English and Turkish, and Turkish and English . B. Quarich. Sir James William Redhouse (1877). A lexicon, English and Turkish: shewing in Turkish, the literal, incidental, figurative, colloquial, and technical significations of the English terms, indicating their pronunciation in a new and systematic manner; and preceded by a sketch of English etymology, to facilitate to Turkish students ... (2nd ed.). Printed for the mission by A.H. Boyajian. Charles Boyd, Charles Boyd (Major.) (1842). The Turkish interpreter: or, A new grammar of the Turkish language . Printed for the author. Thomas Vaughan (1709). A Grammar of The Turkish Language . Robinson. William Burckhardt Barker (1854). A practical grammar of the Turkish language: With dialogues and vocabulary . B. Quaritch. William Burckhardt Barker, Nasr-al-Din (khwajah.) (1854). A reading book of the Turkish language: with a grammar and vocabulary ; containing a selection of original tales, literally translated, and accompanied by grammatical references : the pronunciation of each word given as now used in Constantinople . J. Madden. James William Redhouse (sir.) (1855). The Turkish campaigner's vade-mecum of Ottoman colloquial language . Lewis, Geoffrey. The Jarring Lecture 2002. "The Turkish Language Reform: A Catastrophic Success ". ภาษาอื่น ๆ Mehmet Hakkı Suçin. Qawâ'id al-Lugha al-Turkiyya li Ghair al-Natiqeen Biha (Turkish Grammar for Arabs; adapted from Mehmet Hengirmen's Yabancılara Türkçe Dilbilgisi ), Engin Yayınevi, 2003). Mehmet Hakkı Suçin. Atatürk'ün Okuduğu Kitaplar: Endülüs Tarihi (Books That Atatürk Read: History of Andalucia; purification from the Ottoman Turkish, published by Anıtkabir Vakfı, 2001). Kerslake, Celia (1998). "La construction d'une langue nationale sortie d'un vernaculaire impérial enflé: la transformation stylistique et conceptuelle du turc ottoman". ใน Chaker, Salem (บ.ก.). Langues et Pouvoir de l'Afrique du Nord à l'Extrême-Orient . Aix-en-Provence: Edisud. pp. 129–138. Korkut M. Buğday (1999). Otto Harrassowitz Verlag (บ.ก.). Osmanisch: Einführung in die Grundlagen der Literatursprache . แหล่งข้อมูลอื่น