Астат (ад грэц. astatos — «няўстойлівы», па-лацінску: Astatium) At — хімічны элемэнт 17 (VIIa) групы пэрыядычнай сыстэмы; атамны нумар 85. Самы цяжкі галяген. Вядомы 31 ізатоп астату з масавымі нумарамі ад 193 да 223 і яны ўсе радыяактыўныя. Утрыманьне ў прыродзе крайне нязначнае. Самы рэдкі элемэнт, які сустракаецца на Зямлі. Ён увесь час утвараецца ў паверхневым пласце Зямной кары, але хутка распадаецца. Назіраюцца ізатопы 218At ад радыяактыўнага шэрагу распаду ўрана, 216At ад радыяактыўнага шэрагу тору, 215At і 219At ад радыяактыўнага шэрагу актыну. Паводле ацэнак, у кожны момант існуе менш за 30 мг At. Упершыню атрыманы у 1940 годзе. Дэйлам Корсанам (Dale R. Corson), Кэнэтам МакКэнзі (Kenneth R. MacKenzie), Эміліё Сэгрэ ва Унівэрсытэце Каліфорніі (ЗША). Яны апраменьвалі 209Bi альфа-часьцінкамі ад цыклятрона. У выніку атрымліваўся ізатоп 211At і два нэўтрона. Акрамя названага мэтаду атрыманьня астат таксама атрымліваюць апрамяненьнем тору альфа-часціцамі высокіх энэргій. У лябараторных умовах удаецца атрымаць усяго каля 0,001 мкг астату. Пры гэтым яго прыходзіцца ахаладжаць, бо з-за хуткага радыяактыўнага распаду ён награваецца і выпарваецца. Агулам дагэтуль штучна атрымана ўсяго каля 0,05 мкг астату і фактычна ўвесь ён ужо распаўся. З-за таго, што астат так цяжка атрымаць у вялікай колькасьці, на сёньняшні дзень ён не выкарыстоўваецца нідзе акрамя фундамэнтальных навуковых дасьледаваньняў. З-за высокай радыёактыўнасьці астат вымагае сур'ёзных захадаў бясьпекі. Па хімічных уласьцівасцях падобны да немэталу ёду. У прыватнасьці, лічыцца, што ўнутры арганізма вышэйшых жывёлаў астат гэтаксама як і ёд будзе назапашвацца ў шчытападобнай залозе. Паводле шэрагу іншых хімічных уласьцівасьцяў астат падобны да мэталаў палёну і бісмуту.
|
Выгляд |
---|
|
Агульная інфармацыя |
---|
Назва, сымбаль, атамны нумар | Астат, At, 85 |
---|
Катэгорыя элемэнту | Паўмэталы |
---|
Група, пэрыяд, блёк | 17, 6, p |
---|
Адносная атамная маса | (210) г·моль−1 |
---|
Канфігурацыя электронаў | [Xe] 4f14 5d10 6s2 6p5 |
---|
Электронаў у абалонцы | 2, 8, 18, 32, 18, 7
|
---|
Фізычныя ўласьцівасьці |
---|
Колер | срэбны |
---|
Фаза | цьвёрдае цела |
---|
Шчыльнасьць (пры п. т.) | (ацэнка) 6,4 г·см−3 |
---|
Тэмпэратура плаўленьня | 575 K, 302 °C, 576 °F |
---|
Тэмпэратура кіпеньня | (ацэнка) 337 °C |
---|
Удзельная цеплыня плаўленьня | 6 кДж·моль−1 |
---|
Удзельная цеплыня выпарваньня | 40 кДж·моль−1 |
---|
Цеплаправоднасьць | (300 K) (ацэнка) 1,7 Вт·м−1·K−1 |
---|
Уласьцівасьці атама |
---|
Ступені затляненьня | −1, +1, +3(?), +5, +7(?) |
---|
Электраадмоўнасьць | 2,2 |
---|
Энэргіі іянізацыі | 1-я: 920 кДж·моль−1 |
---|
Атамны радыюс (разл.) | 127 пм |
---|
Кавалентны радыюс | 150 пм |
---|
Іншыя характарыстыкі |
---|
Нумар CAS | 7440-68-8 |
---|
Найбольш стабільныя ізатопы |
---|
Асн. артыкул: ізатопы астату |
іза | % | пэрыяд паўраспаду | распад | энэргія (МэВ) | прадукты распаду |
---|
210At | - | 8,1 гадзін | Эл. з. (99,82%) | ? | 210Po | α (0,18%) | 5,52 | 206Bi | 211At | - | 7,214 гадзін | Эл. з. (58,20%) | ? | 211Po | α (41,80%) | 5,87 | 207Bi |
|
|
Літаратура
- Астат // БЭ. — Мн.: 1996 Т. 2. C. 45.
Вонкавыя спасылкі