F (літара)

	Літара лацінкі F
	Ff
	Выява
	◄ B C D E F G H I J ►
Зьвесткі
Тып	асноўная лацінка, альфабэтны;
Гук	[f], [ɸ~h], [ʍ~xʷ], [v]
Назва ў Юнікодзе	latin capital letter f; latin small letter f
Юнікод	F: U+0046; f: U+0066
HTML	F‎: &#70, F f‎: &#102, &#x66
UTF-16	F‎: 0x46; f‎: 0x66
URL-код	F: %46; f: %66
	усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

F, f (эф; курсіў: F f) — 11-я літара беларускага лацінскага альфабэту^[1]^[2]^[3]^[4], 6-я літара базавага лацінскага альфабэту.

Літара F узыходзіць да старажытнагрэцкай літары дыгама (Ϝ ϝ), якая абазначала гук [w] — гэты гук зьнік са старажытнагрэцкае мовы яшчэ ў архаічную эпоху. У сваю чаргу, дыгама паходзіць зь фінікійскай літары ваў.

Характарыстыка

Ff Ff Ff Ff

Назва па-беларуску: эф.
Код НАТО: Foxtrot (/ˈfɔkstrɔt/, [фокстрот]).
Азбука Морзэ: ··−·

●	●
●	○
○	○

Шрыфт Брайля

Сэмафорная
азбука

Сьцягі міжнароднага збору сігналаў

Амслэн

У розных мовах

Беларуская мова

У беларускай мове выкарыстоўваецца ў лацінцы, як эквівалент кірылічнае літары ⟨ф⟩.

Мадыфікацыі ⟨f⟩

Табліца мадыфікацыяў літары ⟨f⟩^[5]^[6]^[7]^[8]^[9]^[10]^[11]^[12]^[13]:

Літары	Ƒ ƒ	Ḟ ḟ	ᵮ	ᶂ	Ꞙ ꞙ	ꜰ	Ꝼ ꝼ	ꟻ	Ⅎ ⅎ	₣	℉	F

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі

Вялікая й маленькая літары на сайце Scriptsource.org (анг.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

Search