Модуль Юнга

Модуль Ю́нга, модуль падоўжнай пругкасці — фізічная велічыня, характарызуючая здольнасць рэчыва супраціўляцца расцяжэнню або сцісканню ў выніку пругкай дэфармацыі.Названы ў гонар англійскага вучонага Томаса Юнга, які ўвёў паняцце аб модулю пругкасці ў 1807 годзе. Сучаснае азначэнне было сфармулявана ў 1826 г. французскім вучоным Л. Паўе.

Модуль Юнга
Названа ад	Томас Юнг
Вывучаецца ў	матэрыялазнаўства
ISQ dimension	${\displaystyle {\mathsf {L}}^{-1}{\mathsf {M}}{\mathsf {T}}^{-2}}$
Формула, якая апісвае закон або тэарэму	${\displaystyle E=\sigma /\varepsilon }$[1][2]
Пазначэнне ў формуле	${\displaystyle E}$, ${\displaystyle \sigma }$ і ${\displaystyle \varepsilon }$
Сімвал велічыні (LaTeX)	${\displaystyle E}$, ${\displaystyle E_{\mathrm {m} }}$ і ${\displaystyle Y}$
Рэкамендуемая адзінка вымярэння	паскаль[2][3], newton per square metre[d][2] і kilogram per metre square second[d][2]

Модуль Юнга колькасна роўны велічыні механічнага напружання, пад уздзеяннем якога даўжыня ўзору рэчыва змяняецца ў два разы. У Міжнароднай сістэме адзінак (СІ) вымяраецца ў ньютанах на метр квадратны або ў паскалях.