Святлана Георгіеўна Ціханоўская

Нарадзілася 11 верасня 1982 года ў пасёлку Мікашэвічы Лунінецкага раёна Брэсцкай вобласці. Бацька працаваў кіроўцам, маці — кухарам^[13].

Ва ўзросце 12 гадоў Святлана Піліпчук упершыню па праграме «Дзеці Чарнобыля» трапіла ў Ірландыю, дзе жыла ў пасёлку Роскрэй  (англ.) (бел. у сям’і Генры Дзіна^[14]. Пасля яна шмат гадоў прыязджала сюды ўлетку^[15].

У 2000 годзе скончыла з залатым медалём сярэднюю школу № 2 пасёлка Мікашэвічы. Затым скончыла філалагічны факультэт Мазырскага дзяржаўнага педагагічнага ўніверсітэта па спецыяльнасці «Замежныя мовы (англійская, нямецкая)».

Жыла ў Гомелі, працавала перакладчыцай з англійскай мовы ў розных арганізацыях, у тым ліку ў дабрачыннай арганізацыі дапамогі пацярпелым ад Чарнобыльскай аварыі «Chernobyl Life Line» (Ірландыя). У 2005 годзе выйшла замуж за прадпрымальніка Сяргея Ціханоўскага, з якім мае дваіх дзяцей. Пазней сям’я пераехала ў Мінск. Валодае сумесна з мужам кампаніямі ТДА «Компас» і ТАА «Вясёлка забаў» (51 % — Сяргей Ціханоўскі, 49 % — Святлана Ціханоўская).

Рэгістрацыя на выбарах

15 мая 2020 года, пасля адмовы Цэнтральнай камісіі па выбарах у рэгістрацыі ініцыятыўнай групы яе мужа, Сяргея Ціханоўскага, за гадзіну да заканчэння вызначанага тэрміну Святлана Ціханоўская падала дакументы на рэгістрацыю сваёй ініцыятыўнай групы, якую 20 мая зарэгістравалі^[16]. Кіраўніком штаба стаў муж. 29 мая ў час пікету па зборы подпісаў за вылучэнне Святланы Ціханоўскай у Гродне ён быў затрыманы, як і каардынатар ініцыятыўнай групы Дзмітрый Фурманаў^[17] ды іншыя — усяго 10 чалавек^[18].

Каб падпісацца за Святлану Ціханоўскую, людзі стаялі ў гіганцкіх чэргах у Мінску і іншых гарадах^[19]. На членаў ініцыятыўнай групы здзяйсняўся ціск, каардынатараў і актывістаў затрымлівалі^[20], 15 мая быў затрыманы прэс-сакратар ініцыятыўнай групы Аляксандр Кабанаў^[21]. Разам з сябрамі ініцыятыўнай групы арыштоўваліся і сабраныя подпісы^[22]. 11 чэрвеня Святлана Ціханоўская апублікавала зварот, дзе паведаміла, што здымае пікеты па зборы подпісаў у Мінску і абласных гарадах праз небяспеку правакацый у дачыненні да сябраў ініцыятыўнай групы^[23]. Але яна абвясціла, што мае намер працягваць удзел у выбарах^[24].

Святлана Ціханоўская сабрала каля 105 тысяч подпісаў. 30 чэрвеня ў ЦВК былі адпраўлены дакументы на рэгістрацыю кандыдатам у прэзідэнты^[25]. 14 ліпеня на пасяджэнні ЦВК Святлану Ціханоўскую зарэгістравалі кандыдатам у прэзідэнты. Нягледзячы на недахоп у падатковай дэкларацыі (не паказала, што ва ўласнасці яе мужа ёсць дом у Гомельскай вобласці), члены ЦВК аднагалосна падтрымалі гэтую прапанову^[26].

Перадвыбарная кампанія

16 ліпеня прадстаўнікі штабоў Святланы Ціханоўскай, а таксама Віктара Бабарыкі і Валерыя Цапкалы, якім ЦВК было адмоўлена ў рэгістрацыі, аб’ядналіся і прадставілі агульныя мэты, сярод якіх заклік да галасавання 9 жніўня, удзел у назіранні за выбарамі, вызваленне палітычных і эканамічных зняволеных^[27][28][29]. Святлана Ціханоўская пазіцыянавала сябе як пераходны кандыдат^[30].

19 ліпеня адбылася першая сустрэча з выбаршчыкамі ў Мінску на плошчы Бангалор, дзе сабралася каля 7-10 тысяч чалавек. На яе перадвыбарчыя мітынгі збіраліся тысячы людзей у Барысаве, Бабруйску, Магілёве, Гомелі, Баранавічах, Гродне, Брэсце і іншых гарадах. У шэрагу гарадоў (Пінск, Стоўбцы, Слуцк, Салігорск і інш.) улады арганізаваць сустрэчы з выбарцамі Святлане Ціханоўскай не дазволілі.

20 ліпеня Святлана Ціханоўская ўпершыню выступіла ў эфіры дзяржаўнага радыё, заявіўшы, што адным з матываў удзелу ў прэзідэнцкіх выбарах стала затрыманне яе мужа Сяргея Ціханоўскага^[31]. 21 і 28 ліпеня выступіла па нацыянальным тэлеканале «Беларусь 1»^[32].

20 ліпеня стала вядома, што Святлана Ціханоўская дзеля бяспекі вывезла сваіх дзяцей з Беларусі^[33].

27 ліпеня была апублікаваная перадвыбарная праграма. У ёй кандыдат паабяцала ў выпадку свайго абрання правесці новыя дэмакратычныя выбары ўжо праз паўгады, зладзіць рэферэндум аб вяртанні Канстытуцыі Беларусі 1994 года, скараціць паўнамоцтвы кіраўніка дзяржавы, усталяваць абмежаванне па колькасці тэрмінаў знаходжання на пасадзе прэзідэнта і забяспечыць падзел улад. Таксама яна абяцала правесці новыя парламенцкія выбары, пашырыць паўнамоцтвы органаў мясцовага самакіравання і кіравання, зняць бар’еры для развіцця малога і сярэдняга бізнесу, даць яму безадсоткавыя пазыкі, падтрымаць стратныя дзяржпрадпрыемствы^[34]. Ад адказу на пытанне, ці патрэбна Беларусі паглыбленая інтэграцыя з Расіяй, Ціханоўская ўхілілася, спаслаўшыся на тое, што не плануе быць сталым прэзідэнтам^[35].

30 ліпеня ў парку Дружбы народаў у Мінску прайшоў афіцыйны пікет кандыдата Ціханоўскай, на якім, паводле ацэнак, сабралося да 70 тысяч чалавек^[36][37][38], што стала самым масавым мітынгам у Беларусі з 1991 года^[39].

6 жніўня ўлады Мінска сарвалі правядзенне мітынгу на плошчы Бангалор^[40]. Прадстаўнікі штаба Святланы Ціханоўскай у той жа дзень заявілі, што сустрэча з ёй адбудзецца ўвечары ў Кіеўскім скверы, але тысячы людзей, якія сабраліся, не дачакаліся кандыдата ў прэзідэнты. Пасля затрымання двух асноўных памочнікаў Святлана Ціханоўская вырашыла 8 жніўня пакінуць кватэру і не начаваць дома перад выбарамі, каб не заставацца адной^[41].

Пасля выбараў

10 жніўня ЦВК Беларусі заявіў аб перамозе Аляксандра Лукашэнкі. Святлана Ціханоўская, якая набрала, паводле папярэдніх звестак ЦВК, 10,09 %^[42], з гэтым не пагадзілася і запатрабавала пераліку галасоў, падаўшы скаргу ў Цэнтрвыбаркам. Тут у Святланы Ціханоўскай адбылася размова з двума прадстаўнікамі сілавых органаў^[43], пасля чаго яе вывелі з будынка і адвезлі дадому, каб сабраць некаторыя рэчы. Да яе далучылася Марыя Мароз, кіраўніца выбарчага штабу, на чыім аўтамабілі ў суправаджэнні міліцэйскіх машын паехалі да мяжы з Літвой. Як згадвала Святлана Ціханоўская, пасажырскае месца заняў кіраўнік Апэратыўна-аналітычнага цэнтра Андрэй Паўлючэнка, наперадзе і ззаду ішлі міліцэйскія машыны. Уначы ля мяжы, куды ўжо былі дастаўленыя двое дзяцей Марыі Мароз, А. Паўлючэнка выйшаў з машыны і сказаў рухацца праз памежны пост^[44][45].

11 жніўня літоўскі міністр замежных спраў Лінас Лінкявічус абвясціў, што Святлана Ціханоўская знаходзіцца ў Літве. У той жа дзень быў апублікаваны відэазварот, дзе яна заявіла, што «народ Беларусі зрабіў свой выбар», падзякавала ўсім суграмадзянам, што падтрымлівалі яе, папрасіла суайчыннікаў у Беларусі не выходзіць на вуліцу і «не супрацьстаяць міліцыі, не падвяргаць свае жыцці небяспецы», а таксама паведаміла, што выехала ў Літву «абсалютна самастойна»^[46][47]. Пазней яна патлумачыла гэты зварот пагрозамі з боку беларускіх уладаў у дачыненні да яе і дзяцей^[48].

У КДБ РБ заявілі, што на Святлану Ціханаўскую рыхтаваўся замах прыхільнікамі апазіцыі — пратэстоўцам патрэбна была «сакральная ахвяра»^[49]. Аляксандр Лукашэнка загадаў выкарыстаць у гэты час супрацоўнікаў спецпадраздзялення КДБ «Альфа»^[50]. Паводле яго версіі, Ціханоўскай перад ад’ездам было перададзена з бюджэту 15 тысяч долараў^[51].

Дзейнасць за мяжой

14 жніўня Святлана Ціханоўская ініцыявала стварэнне Каардынацыйнай рады (КР) для трансфера ўлады ў Беларусі^[52][53]. Неўзабаве Канстытуцыйны суд Рэспублікі Беларусь назваў гэты орган незаконным^[54]. 19 жніўня Генеральная пракуратура Беларусі ўзбудзіла крымінальную справу па факце стварэння Каардынацыйнай рады. Членаў КР абвінавачвалі ў публічных закліках да захопу дзяржаўнай улады і здзяйсненні дзеянняў, накіраваных на прычыненне шкоды нацыянальнай бяспецы. З цягам часу шэраг сябраў КР былі затрыманы альбо вымушаны пакінуць краіну.

17 жніўня 2020 года Святлана Ціханоўская заявіла аб гатоўнасці стаць «нацыянальным лідарам Беларусі»^[55][56]. 19 жніўня яна звярнулася да Еўрапейскага савета, кіраўнікоў дзяржаў, лідараў ЕС, заклікаўшы іх не прызнаваць афіцыйныя вынікі выбараў^[57]. 21 жніўня Святлана Ціханоўская ў відэазвароце да працаўнікоў буйных беларускіх прадпрыемстваў заклікала іх да пашырэння страйкавага руху па ўсёй краіне, патрабуючы ад улад спыніць гвалт, вызваліць палітычных зняволеных, правесці празрыстыя, свабодныя і сумленныя выбары^[58].

У верасні-кастрычніку адбыўся шэраг сустрэч з лідарамі еўрапейскіх дзяржаў (у тым ліку з Эманюэлем Макронам і Ангелай Меркель), еўрапейскімі дэпутатамі, прадстаўнікамі грамадскіх арганізацый. 4 верасня Святлана Ціханоўская выступіла на нефармальных слуханнях у Савеце бяспекі ААН і прапанавала абмеркаваць парушэнні правоў чалавека ў Беларусі на спецыяльным пасяджэнні Савета бяспекі^[59].

З 6 кастрычніка Святлана Ціханоўская ўключана ў базу асоб, якія вышукваюцца МУС Расіі^[60][61]. Следчы камітэт Рэспублікі Беларусь 16 кастрычніка раскрыў падрабязнасці крымінальнай справы Ціханоўскай па артыкуле аб закліках да прычынення шкоды нацыянальнай бяспецы^[62], а 19 кастрычніка паведаміў аб зафіксаваных выпадках вымагальніцтва грошай для «палітвязняў і страйкоўцаў»^[63][64].

13 кастрычніка Святлана Ціханоўская прад’явіла «Народны ўльтыматум»: калі на працягу двух тыдняў не будуць выкананыя тры галоўныя патрабаванні (адстаўка А. Лукашэнкі, спыненне гвалту супраць пратэстоўцаў, вызваленне ўсіх палітвязняў), то з 26 кастрычніка ў краіне пачнецца забастоўка. Кіраўніцтва Беларусі праігнаравала патрабаванні, а спробы арганізаваць агульнанацыянальную забастоўку ў цэлым не дасягнулі поспеху. Да заклікаў С. Ціханоўскай прыслухаліся толькі нешматлікія групы працаўнікоў буйных прадпрыемстваў, малога бізнесу ў сферы паслуг і ІТ-галіны, студэнты і выкладчыкі ў шэрагу ВНУ. Улады ў адказ прыступілі да звальненняў страйкоўцаў і адлічэння студэнтаў, якія ўдзельнічаюць у пратэстах^[65][66].

13 лістапада, пасля забойства ў Мінску Рамана Бандарэнкі, абвясціла аб стварэнні «народнага трыбунала», які будзе займацца зборам доказаў злачынстваў беларускіх улад: «я, Святлана Ціханоўская, разам з Народным антыкрызісным кіраваннем абвяшчаю Народны трыбунал і амністыю за захоп Лукашэнкі і членаў яго тэрарыстычнай групоўкі. Калі дзяржаўная судовая сістэма не працуе, мы здолеем без яе». Яна заявіла, што «міжнародная група ўжо вядзе працу па прызнанні Лукашэнкі і яго памагатых — тэрарыстычнай арганізацыяй». На яе думку, у першую чаргу трэба «нейтралізаваць ідэолагаў і памагатых рэжыму, якія ладзяць рэпрэсіі на месцах, пагражаюць звальненнямі, адлічэннямі і вязніцай». Святлана Ціханоўская заклікала супрацоўнікаў сілавых структур прадастаўляць відэа і іншыя сведчанні «выканання злачынных загадаў» — тыя, хто гэта зробіць, змогуць «разлічваць на амністыю альбо змякчэнне крымінальнай адказнасці»^[67].

14 лістапада Святлана Ціханоўская заклікала Еўрасаюз пашырыць санкцыі супраць Беларусі. Падчас візіту ў Рыгу яна сустрэлася з прэзідэнтам, прэм’ер-міністрам і кіраўніком МЗС Латвіі і падтрымала ідэю накласці эканамічныя санкцыі «на бізнесы, звязаныя з Лукашэнкам і набліжанымі да яго алігархамі». Ціханоўская заклікала Нацыянальны банк Латвіі спыніць супрацоўніцтва з Беларусбанкам і Белаграпрамбанкам, а таксама пераглядзець кантракты аб закупках прадукцыі з Беларусі. Акрамя гэтага прапанавала ўвесці абмежаванні супраць прадпрыемстваў, якія звальняюць працаўнікоў-страйкоўцаў^[68]. У сваіх наступных выступах С. Ціханоўская працягвала заклікаць ЕС да ўзмацнення эканамічнага ціску на ўлады Беларусі^[69].

1 снежня Святлана Ціханоўская абвясціла аб запуску платформы «Адзіная кніга рэгістрацыі злачынстваў»^[70], дзе будуць збірацца сведчанні затрыманняў, катаванняў і забойстваў, а таксама імёны тых, хто іх здзяйсняў^[71].

4 снежня апублікавала рэфлексійны ліст да папы Францыска, «натхнёны ягонай новай энцыклікай Fratelli tutti», у якім разважае аб працэсах, што прывялі да мабілізацыі грамадства напярэдадні выбараў і масавых пратэстаў — пасля іх. У гэтых падзеях Ціханоўская бачыць жаданне адзінства і салідарнасці, і асэнсаванне сябе народам з агульнымі мэтамі і памкненнямі. Яна падрабязна апісвае прыклады мужнасці і клопату духавенства і свецкіх вернікаў, якія пратэставалі супраць гвалту, клапаціліся пра ахвяр і маліліся аб спыненні кровапраліцця. Ціханоўская ўпэўнена, што ў 2020 годзе беларускі народ пакаштаваў сваёй мары і гэта мара становіцца рэчаіснасцю: «Мы ведаем, чаго хочам і да чаго імкнемся — да новай братэрскай, салідарнай, інклюзіўнай Беларусі, якая ўжо існуе».^[72]

7 снежня партал «Tut.by» апублікаваў інтэрв’ю са Святланай Ціханоўскай, яе дарадцамі Аляксандрам Дабравольскім і Франакам Вячоркам, якія паведамілі, што распрацоўваецца праект Канстытуцыі, які яна мае зацвердзіць у выпадку прыходу да ўлады. Па словах Дабравольскага, гаворка ідзе аб парламенцка-прэзідэнцкай рэспубліцы: «праект канстытуцыі распрацаваны на падставе Канстытуцыі 1994 года, будуць заменены раздзелы, якія тычацца паўнамоцтваў дзяржаўнай улады і ўзаемадзеяння паміж галінамі ўлад». Распрацоўка праекта асноўнага закона вядзецца сумесна з грамадскай Канстытуцыйнай камісіяй, якой кіруе Мечыслаў Грыб. Святлана Ціханоўская заявіла, што стварае каманду, з якой яна спадзяецца сфармаваць урад у выпадку прыходу да ўлады, «каб ахапіць кожную сферу дзейнасці, каб пасля перамоў была мяккая арганізацыя новых выбараў, без павальных люстрацый»^[73].

19 студзеня 2021 года адбылася анлайн-сустрэча з прадстаўнікамі ЕС у АБСЕ, падчас якой Святлана Ціханоўская заявіла пра гатоўнасць правесці новыя выбары ў Беларусі цягам 45 дзён пры актыўнай міжнароднай падтрымцы і магчымасці ўласнага бяспечнага вяртання ў Беларусь^[74].

У маі 2021 года з Нацыянальнага фонду дэмакратыі паведамілі, што фонд цесна супрацоўнічае са Святланай Ціханоўскай і фінансуе яе дзейнасць^[75]. Па словах Рамана Пратасевіча, атрыманых падчас допыту беларускімі сілавікамі (верагодна хлуслівых), Святлана Ціханоўская фінансуецца таксама за кошт літоўскіх падаткаплацельшчыкаў^[76].

У ліпені 2021 года Святлана Ціханоўская здзейсніла візіт у ЗША, дзе 19 ліпеня правяла перамовы з дзяржаўным сакратаром ЗША Энтані Блінкенам. Удзельнікі сустрэчы абмеркавалі захоп самалёта Ryanair, напад на грамадзянскую супольнасць і незалежныя медыі ў Беларусі, праблему міграцыі ў Літву праз тэрыторыю Беларусі. Ціханоўская высока ацаніла дапамогу амерыканскай амбасадаркі ў Беларусі Джулі Фішэр^[77]. 28 ліпеня Ціханоўская мела ў Белым доме кароткую сустрэчу з Прэзідэнтам ЗША Джо Байдэнам^[78] — палітыкі абмяркоўвалі становішча ў Беларусі і далейшыя шляхі дапамогі дэмакратычнай супольнасці Беларусі ў змаганні з дыктатурай^[79].

24 лістапада 2021 года Святлана Ціханоўская ў якасці прадстаўніка Беларусі выступіла на пленарным пасяджэнні Еўрапарламента^[80].

24 лютага 2022 года заявіла, што да новых выбараў бярэ на сябе выкананне абавязкаў прадстаўніка беларускага народа і гаранта ягоных правоў і свабод, дадаўшы, што стварае пераходны кабінет як нацыянальны орган улады^[81].

У эміграцыі Офіс Святланы Ціханоўскай працягвае працу. У цяперашні час Офіс складаецца з:^[82]

• Аляксандр Дабравольскі, старшы палітычны дарадца і кіраўнік унутранай палітыкі
• Ганна Красуліна, прэс-сакратарка Святланы Ціханоўскай
• Яна Паляшчук, спецыяліст па міжнароднай камунікацыі
• Данііл Гаркавы, кіраўнік аддзела па знешніх сувязях
• Аліна Герашчанка, каардынатарка валанцёрскай праграмы
• Франак Вячорка, галоўны дарадца і кіраўнік аддзела знешняй палітыкі
• Дзяніс Кучынскі, старшы спецыяліст па міжнародных адносінах
• Аляксандр Шлык, спецыяльны дарадца па выбарах
• Валер Кавалеўскі, кіраўнік Кабінета, прадстаўнік па міжнародных справах
• Таццяна Шчытцова, дарадца Святланы Ціханоўскай па пытаннях адукацыі і навукі
• Алесь Аляхновіч, дарадца па эканамічных рэформах
• Крысціна Рыхтэр, дарадца Святланы Ціханоўскай па прававых пытаннях
• Анатоль Лябедзька, дарадца па парламенцкаму супрацоўніцтву і Канстытуцыйнай рэформе
• Маргарыта Ворыхава, прадстаўніца па справах моладзі і студэнтаў.

У снежні 2020 года на сябраў Каардынацыйнай рады апазіцыі на чале са Святланай Ціханоўскай Генеральнай пракуратурай Беларусі была ўзбуджаная крымінальная справа аб стварэнні экстрэмісцкага фарміравання з мэтай захопу дзяржаўнай улады неканстытуцыйным шляхам. Пракуратура патрабавала прыцягнуць Ціханоўскую да адказнасці па артыкулах 361 і 357 КК Беларусі^[83].

2 сакавіка 2021 года СК Беларусі перадаў дакументы ў Генпракуратуру на экстрадыцыю Святланы Ціханоўскай, якая з «асобамі з яе найбліжэйшага атачэння» абвінавачваецца ў «падрыхтоўцы» на пасяджэнні Гомельскага штаба 5 жніўня 2020 года «да масавых беспарадкаў» (ч. 1 арт. 13, ч. 2 арт. 293) і «да захопу будынкаў і збудаванняў» (ч. 1 арт. 13, ч. 1 арт. 292)^{[84][85][86][87]}.

5 сакавіка 2021 года Генпракуратура Беларусі звярнулася да Генпракуратуры Літвы з просьбай аб выдачы Святланы Ціханоўскай^[88]. Пазней у той жа дзень улады Літвы паведамілі, што не маюць намеру выдаваць палітычных уцекачоў аўтарытарным рэжымам^[89]. 29 сакавіка генпракурор Андрэй Швед паведаміў журналістам, што Святлана Ціханоўская фігуруе ва ўзбуджанай крымінальнай справе аб падрыхтоўцы тэракту групай асоб^[90][91].

У студзені 2023 года беларускае МУС аб’явіла структуры Святланы Ціханоўскай экстрэмісцкім фарміраваннем. Удзельнікам экстрэмісцкіх фарміраванняў па беларускім заканадаўстве пагражае турэмнае зняволенне^[92].

6 сакавіка 2023 года Мінскі гарадскі суд завочна прысудзіў Святлане Ціханоўскай 15 гадоў пазбаўлення волі^[93].

Замужам за Сяргеем Ціханоўскім. У іх двое дзяцей: дачка Агнія (нар. 2016), сын Карней (нар. 2010)^[94][95]. Улетку 2020 года з-за паступаючых, па словах Святланы Ціханоўскай, пагроз падчас перадвыбарнай кампаніі, дзяцей вывезлі з Беларусі ў Літву^[96]. Сяргей быў супраць гэтага^[97]. Вывезці дзяцей і іх бабулю Святлане дапамагла галоўны рэдактар «Хартыі '97» Наталля Радзіна^[94].

Па свайму веравызнанню Святлана належыць да РПЦ, аднак не з’яўляецца практыкуючай верніцай^[98].

Валодае рускай, беларускай і англійскай мовамі.

9 верасня 2020 года Святлана Ціханоўская была ўдастоена спецыяльнага прыза міжнароднага эканамічнага форуму ў Карпачы, арганізатарам якога штогод выступае польскі фонд «Інстытут усходнееўрапейскіх даследаванняў»^[99][100]. У той жа дзень польскі палітык Дональд Туск, у сваім Твітары прапанаваў Еўрасаюзу вылучыць Ціханоўскую і яе мужа на Нобелеўскую прэмію міру^[101][102]. Пазней дэпутат нарвежскага парламента ад Хрысціянскай народнай партыі Гейр Тоскедал заявіў, што Ціханоўская будзе намінавана на Нобелеўскую прэмію міру ў 2021 годзе^[103].

7 кастрычніка 2020 года ў Браціславе Святлане Ціханоўскай была ўручана прэмія Globsec^[104] — пазапартыйнай міжнароднай НКА, якая штогод арганізуе Браціслаўскі форум глабальнай бяспекі.

14 кастрычніка 2020 года Святлана Ціханоўская стала лаўрэатам прэміі Свабоды імя Джона Макейна, якая штогод прысуджаецца міжнародным Рэспубліканскім інстытутам.

У кастрычніку 2020 года Ціханоўская атрымала прэмію Свабоды, якая прысуджаецца дацкім выданнем Politiken^[105].

У ліку іншых лідараў беларускай апазіцыі, 22 кастрычніка 2020 года аб’яўлена лаўрэатам прэміі імя Сахарава, якая штогод прысуджаецца Еўрапарламентам. Узнагароджанне было раскрытыкавана ў Дзяржаўнай думе Расіі^[106]. Уручэнне прэміі прайшло на сесіі Еўрапарламента 16 снежня^[107].

18 снежня 2020 года Сейм Літвы прысудзіў штогадовую прэмію Свабоды беларускай апазіцыі. Цырымонія ўручэння адбылася 13 студзеня 2021 года, грашовы прыз у памеры 5000 еўра Ціханоўская вырашыла накіраваць сем’ям загінулых удзельнікаў пратэстаў у Беларусь^[108].

25 снежня 2020 года расійская газета «Ведомости» назвала Святлану Ціханоўскую «чалавекам года» ў намінацыі «прыватная асоба»^[109][110].

21 студзеня 2021 года міністр замежных спраў Эстоніі Урмас Рэйнсалу ўручыў Святлане Ціханоўскай крыж «за заслугі»^[111].

У красавіку 2021 года Святлана Ціханоўская была ўзнагароджана прэміяй імя Льва Копелева  (ням.) (бел. «за актыўны ўдзел у барацьбе за дэмакратычныя свабоды і правы чалавека на тэрыторыі Беларусі»^[112].

17 снежня 2021 года разам з Марыяй Калеснікавай і Веранікай Цапкала Ціханоўская была ганаравана прэміяй імя Карла Вялікага «[…] за іх мужную і натхняльную прыхільнасць […] волі, дэмакратыі і абароне праў чалавека»^[113].

У красавіку 2022 года Святлана ЦІханоўская — разам з Уладзімірам Зяленскім — атрымала прэмію «За свабоду медыя» (Германія)^[114].

У сакавіку 2023 года Святлане Ціханоўскай прысудзілі, а ў маі 2023 года ўручылі Міжнародную прэмію міру Тыпэрэры (Ірландыя) за 2022 год^[115][116].

У верасні 2023 года Святлана Ціханоўская атрымала ў Стакгольме шведскую прэмію імя Анны Лінд^[117].

Паэтэса і публіцыстка Валянціна Аксак назвала Святлану Ціханоўскую «Рагнедай ХХІ стагоддзя»^[118].

Святлана Ціханоўская ўвайшла ў спіс 100 найбольш натхняльных і ўплывовых жанчын свету 2020 года паводле Бі-бі-сі^[119]. Трапіла ў топ-50 людзей 2020 года па версіі Bloomberg; было адзначана, што «яе неспадзяваная кампанія ператварылася ў самы вялікі выклік за ўсю гісторыю Аляксандра Лукашэнкі»^[120].

Чалавек года паводле «Gazeta Wyborcza»  (польск.) (бел. 2021. На думку рэдакцыі, яна за некалькі тыдняў стала лідарам нацыі, а затым адзіным надзейным прадстаўніком Беларусі на міжнароднай арэне^[121][122]. Меркаванне аб тым, што С. Ціханоўская прайшла шлях да «нацыянальнага лідара», у студзені 2021 года аспрэчваў беларускі палітолаг Вольф Рубінчык^[123].

30 студзеня 2021 года прэзідэнт Літвы Гітанас Наўседа вылучыў Святлану Ціханоўскую на прысуджэнне Нобелеўскай прэміі міру^[124].

	Святлана Георгіеўна Ціханоўская на Вікісховішчы

Інтэрв’ю Брестской газете (19 лютага 2021) Архівавана 19 Люты 2021.