Taja lingvo

lingvo parolata en Tailando

La taja lingvo (taje ภาษาไทย, phasa thai), tajlanda taja, historie en Esperanto por diferencigo foje nomita siama lingvo,[1] lingvo paroliĝas en Tajlando. Ĝi estas unu el la tajaj lingvoj kaj havas 5 tonojn. La siama skribsistemo estas abugido, alinome alfasilabaro. La termo "taja lingvo" povas identiĝi kun taja lingvaro enhavanta isanan lingvon en la isana regiono, la laŭan en Laoso, la ĝŭangan kaj la dajan en Ĉinio kaj Vjetnamio, ktp.

Taja
ภาษาไทย
phasa thaj
natura lingvomoderna lingvo • lingvo
Kradaja lingvaro
Parolata enTajlando
Parolantoj20 700 000
Denaskaj parolantojpli ol 65 milionoj
SkriboTaja skribo
Lingvistika klasifiko
Kradaja lingvaro
Taja lingvaro
Sudokcidenta taja lingvaro
taja lingvo

Oficiala statuso
Oficiala lingvo enTajlando
Reguligita deReĝa Societo de Tajlando
Lingva statuso1 sekura
Lingvaj kodoj
Lingvaj kodoj
  ISO 639-1th
  ISO 639-2tha
  ISO 639-3tha
  SILTHA
  Glottologthai1261
Angla nomoThai
Franca nomothaï
Vikipedio
vdr

Tonoj

TonoSiamaEkzemploFonemaFonetikaSignifo de la ekzemplo
mezaสามัญนาnāːnaː˥˧rizejo
malaltaเอกหน่าnàːnaː˧˩(kromnomo)
malleviĝantaโทหน้าnâːnaː˥˩vizaĝo
altaตรีน้าnáːnaː˧˥onkl(in)o (pli juna ol oniaj gepatroj)
leviĝantaจัตวาหนาnǎːnaː˨˩˧dika

Vokaloj

Monoftongoj

Siamaj monoftongoj.
 AntaŭaMalantaŭa
malrondamalrondaronda
mallongalongamallongalongamallongalonga
Fermatai
 -ิ 

 -ี 
ɯ
 -ึ 
ɯː
 -ื 
u
 -ุ 

 -ู 
Fermata-Mezae
เ-ะ

เ-
ɤ
เ-อะ
ɤː
เ-อ
o
โ-ะ

โ-
Malfermata-Mezaɛ
แ-ะ
ɛː
แ-
  ɔ
เ-าะ
ɔː
-อ
Malfermata  a
-ะ, -ั

-า
  

Paroj de Longaj kaj Mallongaj Monoftongoj

LongaMallonga
SiamaIFASignifo de la ekzemploSiamaIFASignifo de la ekzemplo
–าfǎːn'tranĉi'–ะafǎn'sonĝi'
–ี krìːt'tondi'–ิ ikrìt'ponardo'
–ู sùːt'enspiri'–ุ usùt'plej malantaŭa'
เ–ʔēːn'kliniĝi'เ–ะeʔēn'ligamento'
แ–ɛːpʰɛ́ː'venkiĝi'แ–ะɛpʰɛ́ʔ'kapro'
–ื ɯːkʰlɯ̂ːn'ondo'–ึ ɯkʰɯ̂n'leviĝi'
เ–อɤːdɤ̄ːn'marŝi'เ–อะɤŋɤ̄n'arĝento'
โ–kʰôːn'faligi'โ–ะokʰôn'viskoza'
–อɔːklɔːŋ'tamburo'เ–าะɔklɔ̀ŋ'skatolo'

Diftongoj

Siamaj diftongoj.
LongaMallonga
SiamaIFASiamaIFA
–ายaːjไ–*, ใ–*, ไ–ยaj
–าวaːwเ–า*aw
เ–ียiːaเ–ียะia
–ิวiw
–ัวuːa–ัวะua
–ูยuːj–ุยuj
เ–วeːwเ–็วew
แ–วɛːw
เ–ือɯːa
เ–ยɤːj
–อยɔːj
โ–ยoːj

Triftongoj

SiamaIFA
เ–ียวiow
–วยuɛj
เ–ือยɯɛj

Konsonantoj

 BilabialaLabiodentaAlveolaPostalveolaPalatalaVelaraGlota
Nazala m
  n
ณ,น
   ŋ
 
Plozivap

ผ,พ,ภ
b
 t
ฏ,ต

ฐ,ฑ*,ฒ,ถ,ท,ธ
d
ฎ,ฑ*,ด
  k

ข,ฃ,ค,ฅ,ฆ
 ʔ
**
Frikativa f
ฝ,ฟ
s
ซ,ศ,ษ,ส
    h
ห,ฮ
Afrikata   
tɕʰ
ฉ, ช, ฌ
   
Trila   r
    
Aproksimanta    j
ญ,ย
 w
 
Flanka aproksimanta   l
ล,ฬ
    

Historio

Taja Lingvo suferis multajn gravajn sonŝanĝoj. Multaj el tiuj ŝanĝoj, en terminoj de konsonantoj kaj tono, okazis inter la tempo kiam Malnova Taja Lingvo estis unue skribita kaj la moderna Taja Lingvo. Ĉi ŝanĝoj estas viditaj en la ortografio.

Malnova Taja

Malnova Taja havas tri-manieran tondistingon por vivi silaboj (tiuj silaboj ne finas en halto, i.e. /m/, /n/, /ŋ/, /w/, /j/) sed en distingo por malvivi silaboj (tiuj finoj en plozivo, ie. /k/, /p/, /t/, kaj tiuj finoj en glota halto).

Estis du-maniera tondistingo inter voĉa kaj senvoĉa por ĉiaj frikativaj kaj sonorantaj konsonantoj, tri-maniera kaj kvar-maniera distingo por plozivoj kaj afrikatoj. La kvar-maniera okazis en labialoj (/p pʰ b ʔb/) kaj dentaloj (/t tʰ d ʔd/); la tri-maniera okazis en velaroj (/k kʰ ɡ/) kaj palataloj (/tɕ tɕʰ dʐ/). La glotaj haltoj de ĉiu aro ŝajne mankas.

La gravaj ŝanĝoj inter Malnova Taja kaj moderna Taja estis perdo de voĉa distingo kaj la aldonita tonosplitiĝo. Eble ĉi tiuj ŝanĝoj okazis inter ĉirkaŭ 1400 kaj 1600 AD, eble okazis ĉe diferencaj fojoj en diferencaj partoj de la Taja-parola regiono. Ĉiuj paroj el voĉaj kaj senvoĉaj konsonantoj perdis la voĉan distingon:

  • voĉaj plozivoj (/b d ɡ dʐ/) iĝis senvoĉaj aspiraciaj plozivoj (/pʰ tʰ kʰ tɕʰ/).
  • voĉa frikativoj iĝis senvoĉaj.
  • senvoĉaj sonorantoj iĝis voĉaj.

Referencoj

* ฑ prononciĝas kiel d, depende de la vorto.
** La glota plozivo impliciĝas post mallonga vokalo sen finiĝo, aŭ per la silenta อ antaŭ vokalo. Oni atentu, ke tiu simbolo uziĝas ankaŭ por la longa vokalo /ɔː/ -อ.

Aliaj projektoj