Luigi Carlo Farini

Luigi Carlo Farini (Russi, 1812ko urriaren 22a - Quarto dei Mille, 1866ko abuztuaren 1a) italiar sendagile, historialari eta politikaria izan zen. Italiako lehen ministroa izan zen 1862ko abendutik 1863ko martxora.

Luigi Carlo Farini

Italiako Erresumako Lehen Ministro

1862ko abenduaren 8a - 1863ko martxoaren 24a
Urbano Rattazzi - Marco Minghetti
Italiako Erresumako diputatua

1861eko otsailaren 18a - 1865eko irailaren 7a
Hautetsia: 8th Legislature of the Kingdom of Italy (en) Itzuli
member of the Chamber of Deputies of the Kingdom of Sardinia (en) Itzuli

1860ko apirilaren 2a - 1860ko abenduaren 17a
Hautetsia: 7th Legislature of the Kingdom of Sardinia (en) Itzuli
minister of interior of the Kingdom of Sardinia (en) Itzuli

1860ko martxoaren 24a - 1860ko urriaren 2a
Camillo Benso - Giovanni Battista Cassinis
member of the Chamber of Deputies of the Kingdom of Sardinia (en) Itzuli

1857ko abenduaren 14a - 1860ko urtarrilaren 21a
Hautetsia: 6th Legislature of the Kingdom of Sardinia (en) Itzuli
member of the Chamber of Deputies of the Kingdom of Sardinia (en) Itzuli

1853ko abenduaren 19a - 1857ko urriaren 25a
Hautetsia: 5th Legislature of the Kingdom of Sardinia (en) Itzuli
minister of Public Education of the Kingdom of Sardinia (en) Itzuli

1851ko urriaren 20a - 1852ko maiatzaren 21a
Pietro Gioja - Carlo Bon Compagni di Mombello
member of the Chamber of Deputies of the Kingdom of Sardinia (en) Itzuli

1849ko abenduaren 20a - 1853ko azaroaren 20a
Hautetsia: 4th Legislature of the Kingdom of Sardinia (en) Itzuli
Q96632086 Itzuli

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakLuigi Carlo Farini
JaiotzaRussi1812ko urriaren 22a
Herrialdea Sardiniako Erresuma  1861eko martxoaren 17a)
 Italiako Erresuma  (1861eko martxoaren 17a -  1866ko abuztuaren 1a)
HeriotzaRussi1866ko abuztuaren 1a (53 urte)
Hobiratze lekuaMonumental Cemetery of Turin (en) Itzuli
Russi
Familia
Seme-alabak
Hezkuntza
HeziketaBoloniako Unibertsitatea
Hezkuntza-mailalaurea (en) Itzuli
Hizkuntzakitaliera
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria, historialaria, kazetaria, medikua eta idazlea
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoaEskuma Historikoa

1831ko Iraultzan parte hartu zuen, eta gero medikuntza praktikatu zuen Russin eta Ravennan. Aita Santuen Lurraldetik bota zuten bere iritzi politikoengatik, Florentzian eta Parisen bizi izan zen, eta mediku gisa lagundu zion Jérôme Bonaparteri, eta 1848an Italiara itzultzea erabaki zuen.

Diputatu eta Barne ministro izan zen, baina dimisioa eman zuen 1849an Erroman Errepublika aldarrikatu ondoren. Bere kargura itzuli zen Pio IX.aren itzuleraren ondoren, baina Turinera erbesteratu zen politika erreakzionarioak ezarri ondoren. Han bere ideiak azaldu zituen egunkarietan eta historia lanak idatzi zituen (Lo Stato Romano dal 1815 al 1850).

1851n Sardiniako Erresumako instrukzio publikoko ministro izendatu zuten, eta gogotsu babestu zuen Cavour. Italiako batasuna babestu zuen eta 1860an Barne ministro eta Napoliko erregeorde izendatu zuten.

1862an lehen ministro izendatu zuten eta Cavourren politikak aurrera eramaten saiatu zen. Hurrengo urtean dimititu zuen, osasun-arrazoiengatik.