Albert Balink
Albert Balink (3 Ogos 1906 - Februari 1976) ialah seorang wartawan dan penghasil filem Belanda-Indonesia yang memberikan sumbangan penting kepada pawagam Indonesia pada tahun 1930-an. Dilahirkan di Belanda, beliau memulakannya di Hindia Timur Belanda sebagai seorang wartawan menulis secara meluas dalam filem. Setelah mengetahui penghasilan filem dari buku, pada pertengahan 1930-an, Balink mengeluarkan dokumentari dan dua filem cereka. Pada tahun 1938, beliau berhijrah ke Amerika Syarikat dan berkahwin, menubuhkan dan menjadi penyunting The Knickerbocker. Dua filemnya, Pareh (1936) dan Terang Boelan (1937), telah dianggap sebagai filem paling penting dari Hindia Belanda pada tahun 1930-an.
Albert Balink | |
|---|---|
| Kelahiran | 3 Ogos 1906 |
| Meninggal dunia | 8 Februari 1976 (umur 69) Pensacola, Florida, Amerika Syarikat |
| Warganegara | Belanda |
| Pekerjaan | Wartawan, pembikin filem |
| Tahun aktif | 1920an–1950an |
Karya terkenal | |
Biografi
Balink dilahirkan pada 3 Ogos 1906 di 's-Hertogenbosch, Belanda.[1][2][3] Pada 1920an dan awal 1930an Balink merupakan wartawan De Locomotief, akhbar berpangkalan di Semarang,[4] dan juga Soematra Post dari Medan.[5] Antara kepentingan utamanya sebagai seorang wartawan manakala dengan kertas-kertas ini adalah filem.[4]
Bersama Wong bersaudara, Balink menubuhkan Java Pacific Film pada 1934, pada ketika itu Hindia Timur Belanda. Pada masa Balink tidak berpengalaman dengan filem, hanya mempunyai buku pengetahuan.[6] Java Pacific Film, Java Pacific Film, yang beribu pejabat di sebuah kilang tepung ubi lama, pertama kali menghasilkan filem dokumentari De Merapi Dreigt (Gunung Merapi Meletus), pada tahun 1934. Diiklankan sebagai filem dokumentari pertama dengan bunyi di Hindia Timur Belanda, ia merupakan kejayaan yang kritikal.[7] Bagaimanapun, Kepentingan utama Balink ialah filem cereka. Semua filem cereka yang dikeluarkan di Hindia Timur Belanda antara 1934 dan 1935 telah diarahkan oleh The Teng Chun, berdasarkan mitologi Cina atau seni mempertahankan diri, dan disasarkan kepada khalayak etnik Cina rendah. Balink berhasrat untuk mencapai khalayak kelas atas.[8]
Studio yang bekerja dengan Mannus Franken, kemudian menghasilkan Pareh (Beras; 1936), sebuah filem etnografi dianggap sebagai pelopor untuk filem "Indonesia Indah".[9][10] Balink telah membawa Franken ke negara ini untuk memastikan kualiti seninya dan bekerja untuk mendapatkan pembiayaan dari pelbagai penaja; beliau juga menghabiskan lebih dari setahun menjelajahi negara itu untuk membuat filem itu, kerana beliau telah memutuskan apa yang akan menjadi watak-wataknya. Bagaimanapun, filem itu, yang menghasilkan 75,000 gulden untuk menghasilkan, adalah kegagalan dan memusnahkan syarikat itu, termasuk Balink, walaupun diterima dengan baik di Belanda.[2][11][4]
Balink kemudiannya mendapat bantuan kewangan untuk menubuhkan Dutch Indies Film Syndicate (Algemeen Nederlandsch Indisch Filmsyndicaat, atau ANIF), yang menghasilkan sisipan berita pertama pada 22 Disember 1936; sisipan ini memaparkan Pasar Gambir, perayaan di istana gabenor-umum, dan perasmian Tjarda van Starkenborgh Stachouwer.[7]
Pada 1937, Balink mengarahkanTerang Boelan, "sering digambarkan sebagai filem pertama Indonesia yang panjang lebar dalam bahasa Melayu".[12] Cerita ini, mengisahkan pasangan muda yang tidak menerima restu ibubapa mereka, ditulis oleh wartawan Saeroen.[13] Terang Boelan dibuktikan sebagai filem yang paling berjaya secara komersial sehingga filem Krisis (1953), dikeluarkan selepas Indonesia mencapai kemerdekaan.[14] Bagaimanapun, penyokong studio itu tidak bersetuju dengan kepentingan filem Balink, yang mengakibatkan dia meninggalkan Hindia untuk tidak cuba menjadi pengarah Hollywood.[15] Pada 1991 ahli antropologi visual Amerika Karl G. Heider menulis bahawa Pareh dan Terang Boelan adalah dua karya sinematik yang paling penting dari Hindia Belanda pada tahun 1930-an.[16]
Pada Mac 1938[17] Balink berhijrah ke Amerika Syarikat, mendapat kerakyatan dan menjadi wartawan de Volkskrant.[18][19] Banci Amerika Syarikat 1940 menunjukkan beliau tinggal di Queens, New York, bersama isterinya Lydia, seorang wanita dari New Jersey 12 tahun lebih muda; Lydia bekerja dengannya sebagai setiausaha.[20] Pada 1948, beliau menerbitkan kajian sosioeknomi Caribbean, My Paradise is Hell.[21] Pada tahun 1950-an, beliau adalah penyunting majalah The Knickerbocker, sebuah penerbitan bagi orang-orang Belanda Amerika yang ditubuhkannya. Dengan majalah itu beliau membantu pemain baesbol Han Urbanus melatih New York Giants dan mempengerusikan William the Silent Award Committee.[22][23][24] Pada awal 1953 beliau berkhidmat sebagai eksekutif Holland Flood Relief Inc., yang membantu menyelaraskan usaha bantuan semasa banjir Laut Utara 1953.[25] Beliau juga merupakan pemain tenis amatur aktif.[26]
Balink meninggal dunia di Pensacola, Florida, pada 8 Februari 1976.[26]
Filemografi
- De Merapi Dreigt (Gunung Merapi Meletus; 1934)
- Pareh (Beras; 1936)
- Terang Boelan (1937)
Rujukan
Bibliografi
- Biran, Misbach Yusa (2009). Sejarah Film 1900–1950: Bikin Film di Jawa (dalam bahasa Indonesia). Komunitas Bamboo working with the Jakarta Art Council. ISBN 978-979-3731-58-2.CS1 maint: ref=harv (link)