Eurovision Song Contest 2012

2012 var fyrste gongen Eurovision Song Contest vart halde i eit land i Kaukasia, og det var fyrste gongen Aserbajdsjan var vertsland. Tevlinga vart halden i hovudstaden Baku. Fram til januar 2012 kunne land som ynskte å deltake melde seg på Eurovision Song Contest eller trekkje seg utan økonomisk straff. Semifinalane vart sende 22. og 24. mai, og finalen 26. mai, ei veke seinare enn tevlinga året før. 25. januar 2012 vart mottoet for Eurovision Song Contest 2012 presentert.

Thomas Schreiber, underhaldningssjef i Arbeitsgemeinschaft der öffentlich-rechtlichen Rundfunkanstalten der Bundesrepublik Deutschland (ARD), uttrykte i eit intervju med Frankfurter Allgemeine Zeitung at han ville at Den europeiske kringkastingsunionen (EBU) skal forby alle deltakarlanda å velje artist og bidrag internt. I staden for burde dei halde minst ei nasjonal uttaking. EBU hadde ikkje gjennomført dette i 2012, men i eit intervju i Frankrike bekrefta Bruno Berberès, tevlingsansvarleg for Frankrike, at EBU kom til å forby internt val av song frå og med 2013. Artistar fekk ein velje internt, men alle fjernsynssjåarar frå kvart land måtte få sjansen til å velje mellom minst to bidrag. I slutten av desember 2011 vart dette bekrefta av ein talsperson for EBU.

20. juni 2011 treftest leiinga i EBU i Genève for å diskutere vertsby og arena.

İlham Əliyev, presidenten i Aserbajdsjan, gjorde kona si, Mehriban Əliyeva, ansvarleg for Eurovision Song Contest 2012.

Ein nytta ikkje orkester i 2012, på grunn av at det vart for dyrt og fordi det var mange bidrag med, noko som gjorde at det passa betre med førehandsinnspelt musikk.

Baku i Aserbajdsjan Tofiq Bəhramov adına Respublika Stadionu Heydər Əliyev adına İdman Konsert Kompleksi Bakı Kristal Zalı

16. mai 2011 vart det annonsert at ein spesiell konsertarena, med ein kapasitet på 23 000, skulle byggast i nærleiken av Den nasjonale flaggplassen i Baku. 19. mai 2011 annonserte arrangørane at dei kan nytte Tofiq Bəhramov adına Respublika Stadionu, som har ein kapasitet på 37 000, eller Heydər Əliyev adına İdman Konsert Kompleksi. 4. august 2011 vart det bekrefta at legginga av fundament for Bakı Kristal Zalı hadde starta nær Dövlət Bayrağı Meydanı. Fundamentet vart ferdig 14. oktober 2011. q Bəhramov adına Respublika Stadionu, som er under reparasjon for å vere vertskap for FIFA U-17 VM i september-oktober 2012, var alternativ arena.

8. september 2011 rapporterte Azad Azərbaycan Televiziyası (ATV) at Baku Crystal Hall skulle vere arena for Eurovision Song Contest 2012, men det kom inga formell stadfesting av arrangørane av Eurovision Song Contest. 31. oktober 2011 annonserte Ismayil Omarov, administrerande direktør i den aserbajdsjanske nasjonale kringkastaren İctimai Televiziya və Radio Yayımları Şirkəti (İTV) at ei avgjerd om valet av arena skulle takast av styringsgruppa i januar 2012.

Semifinaletildeling

Trekkinga av kva for land som skal delta i kvar av dei to semifinalane vart halden 25. januar 2012 i Buta Palace i Baku.

Dei deltakande landa, unnateke Aserbajdsjan, Frankrike, Tyskland, Italia, Spania og Storbritannia, vart delte inn i seks grupper, basert på korleis desse landa har røysta i tidlegare tevlingar. Frå desse gruppene ville halvparten, eller så nær halvparten som mogleg, tevle i den fyrste semifinalen 22. mai 2012. Den andre halvparten i den aktuelle gruppa skulle tevle i den andre semifinalen 24. mai 2012.

Tryggingsdepartementet i Aserbajdsjan avverja eit mogleg terroråtak på Bakı Kristal Zalı då dei arresterte om lag 40 personar i Aserbajdsjan berre dagar før tevlinga starta. Under arrestasjonen vart éin person drepen. I tillegg til arenaen var òg politibygningar, hotell, mellom anna Hilton Baku og JW Marriott Absheron Baku Hotel, moskéar og den aserbajdsjanske presidenten İlham Əliyev moglege terrormål. For å gjennomføre terrorangrepet hadde gruppa fått tak i Eurovision-billettar.^[2][3] Dei mistenkte hadde med seg våpen og sprengstoff då dei vart arrestert, og vart skulda for å ha kontaktar med islamistiske opprørarar i Dagestan i Russland.^[4]

I 2013 vart tre personar dømde til fengsel av ein aserbajdsjansk domstol for planlegginga av eit terrorangrep mot Eurovision Song Contest. I fylgje eit sitat frå eit rettsdokument vart dei funnen skyldig i «å forsøke å sprengje den israelske ambassaden» på slutten av tevlinga. To av dei tiltalte fekk elleve og tolv år i fengsel. I desember 2012 vart fire andre personar funne skyldig i å ha planlagt eit liknande angrep.^[4]

Aserbajdsjan investerte stort då dei skulle vere vertsland for tevlinga, noko som vart mykje diskutert i vestlege medium som eit forsøk på å «dempe mistanka om dårleg demokrati og menneskerettar».^[5][6] Elnur Majidli, ein aktivist som vart fengsla under den arabiske våren-inspirerte protestar i Aserbajdsjan i 2011, vart frigjeven i eit mogleg forsøk på å mjuke opp biletet ein hadde av Aserbajdsjan i forkant av tevlinga, men mange politiske fangar vart verande.^[6]

Human Rights Watch kritiserte òg regjeringa i Aserbajdsjan og Baku By Authority for å utføre tvangsutkastingar mot lokale innbyggjarar, slik at ein kunne rive hus for å byggje Bakı Kristal Zalı.^[7]

Då Anke Engelke skulle lese opp røystene frå Tyskland sa ho, og viste til menneskerettane i Aserbajdsjan: «I natt kunne inga røyste på sitt eige land. Men det er godt å kunne røyste. Lukke til på reisa, Aserbajdsjan. Europa ser dere».^[8][9]

I protest mot at den norsk-iranske komikaren Amir Asgharnejad blei stoppa på flyplassen i Baku, og mellom anna måtte tråkke på Det iranske flagget, ville NRK trekkje det norske bidraget ut av tevlinga før finalen. NRK valde å ikkje trekkje bidraget fordi det ville skape store problem mellom anna for EBU. Asgharnejad og ei gruppe frå NRK P3 var i Baku for å parodiere Bijan, ein iransk fjernsynsreportar. Aserbajdsjan var ikkje nøgd med innslaga NRK P3 laga av di landet vart gjort narr av.^[10]

Island

Songen til Island heitte opphavleg «Mundu eftir mér» og hadde tekst på islandsk, men teksten vart endra til engelsk og songen fekk tittelen «Never Forget».

San Marino

16. mars valde San Marino songen «Facebook, Uh, Oh, Oh (A Satirical Song)» som sitt bidrag til sin artist Valentina Monetta. To dagar seinare, 18. mars, avgjorde Den europeiske kringkastingsunionen at dei skulle diskvalifisere bidraget av di det bryt mot regel 1.2.2.g i regelverket for Eurovision Song Contest. Regelen seier at songen ikkje skal innehalde kommersielle bodskap av noko slag. Den europeiske kringkastingsunionen gav Radiotelevisione della Repubblica di San Marino i oppdrag å skrive om songen eller velje ein ny song til Valentina Monetta innan 23. mars. 22. mars presenterte kringkastaren songen «The Social Network Song (OH OH - Uh - OH OH)» som det nye bidraget til San Marino. Dette var den gamle songen med ny tittel og tekst.

Kviterussland

Kviterussland hadde opphavleg vald songen «All My Life» av Alena Lanskaja som sitt bidrag. 24. februar 2012 vart det kunngjord at songen vart diskvalifisert etter at den kviterussiske presidenten gjennomførte ei undersøking som førte til at sigeren ikkje var rettferdig. Det var rykte om at produsentane hadde gjord slik at ho skulle få 12 poeng frå sjåarane i den nasjonale uttakinga. For å få svar på påstandane vart det sett i gang ei etterforsking og det vart seinare bekrefta at det var juksa med poenga frå sjåarane. Bidraget vart erstatta av andreplassen frå den nasjonale uttakinga; «We Are the Heroes» av Litesound.

Italia

Italia hadde fyrst vald ut songen «Per sempre», men dei bytta seinare til songen «L'amore è femmina (Out of Love)».

Den fyrste vinnaren av Eurovision Song Contest, Lys Assia, valde å deltake i Die grosse Entscheidungsshow, den sveitsiske uttakinga til Eurovision Song Contest 2012. Sist ho var med i Eurovision Song Contes var i 1958. Ho var òg med i 1957 og den nasjonale uttakinga til Vest-Tyskland i 1956. Då ho no deltok var ho 85 år gamal. Assia vart vald ut som joker av eit av dei fire kringkastingsselskapa i Sveits som vel kva for bidrag som får vere med. Songen ho deltok med heiter «C'était ma vie», skriven på fransk av Assia sjølv og Ralph Siegel. I finalen 10. desember 2011 fekk ho 5,46 % av telefonrøystene og enda på åttandeplass.

• Den fyrste semifinalen vart kringkasta 22. mai frå Bakı Kristal Zalı i Baku.
• Dei ti landa med ein kombinasjon av 50 % sjåarrøyster og 50 % juryrøyster som har fått flest poeng frå dei andre landa i denne semifinalen og dei tre direktekvalifiserte landa som kan røyste i denne semifinalen vil kvalifisere seg til finalen.
• Aserbajdsjan, Italia og Spania må kringkaste og kan røyste i denne semifinalen.
• Semifinalen vart delt inn i to delar og det landet som vart trekt ut fyrst i kvar halvdel fekk velje startnummer sjølv. Desse to landa vart Finland som valde startnummer ni i fyrste halvdel og Irland som valde startnummer 18 i siste halvdel.
• EBU kunngjorde poenga og plasseringane for kvart land etter finalen. Dette for at sjåarane og juryane som skal røyste ikkje skal verte påverka i finalen og røyste ut i frå dette, men ha eit nøytralt bilete heile tida.
• På grunn av bussulukka i Qafa e Vishës i Albania 21. mai 2012 vart det halde landesorg 22. mai. Dimed fekk RTSH lov av EBU til å ikkje direktesende semifinalen. Røystene frå Albania var dimed berre frå juryen.

#	Land	Artist	Song	Språk	Poeng	Plass
01	Montenegro	Rambo Amadeus	«Euro Neuro»	Engelsk, montenegrinsk og tysk	020	15
02	Island	Gréta Salóme og Jónsi	«Never Forget»	Engelsk	075	08
03	Hellas	Elefthería Eleftheríou	«Aphrodisiac»	Engelsk	116	04
04	Latvia	Anmary	«Beautiful Song»	Engelsk	017	16
05	Albania	Rona Nishliu	«Suus»	Albansk og latin	146	02
06	Romania	Mandinga	«Zaleilah»	Spansk og engelsk	120	03
07	Sveits	Sinplus	«Unbreakable»	Engelsk	045	11
08	Belgia	Iris	«Would You?»	Engelsk	016	17
09	Finland	Pernilla Karlsson	«När jag blundar»	Svensk	041	12
10	Israel	Izabo	«Time»	Hebraisk og engelsk	033	13
11	San Marino	Valentina Monetta	«The Social Network Song (OH OH - Uh - OH OH)»	Engelsk og italiensk	031	14
12	Kypros	Ívi Adámou	«La La Love»	Engelsk	091	07
13	Danmark	Soluna Samay	«Should've Known Better»	Engelsk og arabisk	063	09
14	Russland	Buranovskije Babusjki	«Party for Everybody»	Udmurtisk og engelsk	152	01
15	Ungarn	Compact Disco	«Sound of Our Hearts»	Engelsk	052	10
16	Austerrike	Trackshittaz	«Woki mit deim Popo»	Mühlviertelsk	008	18
17	Moldova	Pasha Parfeny	«Lăutar»	Engelsk og rumensk	100	5
18	Irland	Jedward	«Waterline»	Engelsk	092	06

Den andre semifinalen vart halden torsdag 24. mai 2012 i Bakı Kristal Zalı i Baku. Storbritannia, Frankrike og Tyskland kunne røyste på landa i den andre semifinalen. 10 land gjekk vidare til finalen. Armenia skulle opphavleg delta og vart tildelt ein plass i den andre semifinalen, men trekte seg 7. mars 2012.

#	Land	Artist	Song	Språk	Poeng	Plass
01	Serbia	Željko Joksimović	«Nije ljubav stvar»	Serbisk	159	02
02	Makedonia	Kaliopi	«Crno i belo»	Makedonsk og engelsk	053	09
03	Nederland	Joan Franka	«You and Me»	Engelsk	035	15
04	Malta	Kurt Calleja	«This Is the Night»	Engelsk	070	07
05	Kviterussland	Litesound	«We Are the Heroes»	Engelsk	035	16
06	Portugal	Filipa Sousa	«Vida minha»	Portugisisk	039	13
07	Ukraina	Gaitana	«Be My Guest»	Engelsk	064	08
08	Bulgaria	Sofi Marinova	«Love Unlimited»	Bulgarsk, arabisk, aserbajdsjansk, engelsk, fransk, gresk, italiensk, romanés, serbokroatisk, spansk og tyrkisk	045	11
09	Slovenia	Eva Boto	«Verjamem»	Slovensk	031	17
10	Kroatia	Nina Badrić	«Nebo»	Kroatisk	042	12
11	Sverige	Loreen	«Euphoria»	Engelsk	181	01
12	Georgia	Anri Jokhadze	«I'm a Joker»	Engelsk og georgisk	036	14
13	Tyrkia	Can Bonomo	«Love Me Back»	Engelsk	080	05
14	Estland	Ott Lepland	«Kuula»	Estisk	100	04
15	Slovakia	Max Jason Mai	«Don't Close Your Eyes»	Engelsk	022	18
16	Noreg	Tooji	«Stay»	Engelsk	045	10
17	Bosnia-Hercegovina	Maya Sar	«Korake ti znam»	Bosnisk	077	06
18	Litauen	Donny Montell	«Love Is Blind»	Engelsk	104	03

Finalen vart halden 26. mai 2012 i Bakı Kristal Zalı i Baku. Berre «dei fem store», som består av Frankrike, Spania, Storbritannia, Tyskland og Italia, og vertslandet Aserbajdsjan var direktekvalifisert til finalen. I tillegg til desse deltok dei 20 beste frå dei to semifinalane.

#	Land	Artist	Song	Språk	Poeng	Plass
01	Storbritannia	Engelbert Humperdinck	«Love Will Set You Free»	Engelsk	012	25
02	Ungarn	Compact Disco	«Sound of Our Hearts»	Engelsk	019	24
03	Albania	Rona Nishliu	«Suus»	Albansk og latin	146	05
04	Litauen	Donny Montell	«Love Is Blind»	Engelsk	070	14
05	Bosnia-Hercegovina	Maya Sar	«Korake ti znam»	Bosnisk	055	18
06	Russland	Buranovskiye Babushki	«Party for Everybody»	Udmurtisk og engelsk	259	02
07	Island	Gréta Salóme og Jónsi	«Never Forget»	Engelsk	046	20
08	Kypros	Ívi Adámou	«La La Love»	Engelsk	065	16
09	Frankrike	Anggun	«Echo (You and I)»	Fransk og engelsk	021	22
10	Italia	Nina Zilli	«L'amore è femmina (Out of Love)»	Engelsk og italiensk	101	09
11	Estland	Ott Lepland	«Kuula»	Estisk	120	06
12	Noreg	Tooji	«Stay»	Engelsk	007	26
13	Aserbajdsjan	Səbinə Babayeva	«When the Music Dies»	Engelsk	150	04
14	Romania	Mandinga	«Zaleilah»	Spansk og engelsk	071	12
15	Danmark	Soluna Samay	«Should've Known Better»	Engelsk og arabisk	021	23
16	Hellas	Elefthería Eleftheríou	«Aphrodisiac»	Engelsk	064	17
17	Sverige	Loreen	«Euphoria»	Engelsk	372	01
18	Tyrkia	Can Bonomo	«Love Me Back»	Engelsk	112	07
19	Spania	Pastora Soler	«Quédate conmigo»	Spansk	097	10
20	Tyskland	Roman Lob	«Standing Still»	Engelsk	110	08
21	Malta	Kurt Calleja	«This Is the Night»	Engelsk	041	21
22	Makedonia	Kaliopi	«Crno i belo»	Makedonsk og engelsk	071	13
23	Irland	Jedward	«Waterline»	Engelsk	046	19
24	Serbia	Željko Joksimović	«Nije ljubav stvar»	Serbisk	214	03
25	Ukraina	Gaitana	«Be My Guest»	Engelsk	065	15
26	Moldova	Pasha Parfeny	«Lăutar»	Engelsk og rumensk	081	11

Andorra

19. oktober 2011 kunngjorde Andorra at dei ikkje hadde planar om å deltake i 2012 på grunn av økonomiske vanskar og i november 2011 vart det annonsert at den nasjonale kringkastaren skulle trekkje seg som medlem i Den europeiske kringkastingsunionen (EBU). Landet kan difor ikkje delta i Eurovision Song Contest før ein nasjonal kringkastar vert medlem i EBU.^[12][13]

Australia

Special Broadcasting Service (SBS) kringkasta semifinalane og finalen. Antal sjåarar for semifinalane var det høgaste sidan 2004, og antal sjåarar for finalen var det nest høgaste nokonsinne, berre slått av finalen i 2003. Under finalen arrangerte SBS ein uoffisiell fjernsynsrøysting for å sjå kven Australia ville røysta fram som vinnar. Sverige og Loreen med songen «Euphoria» fekk 72 186 røystar og vann. SBS hadde òg sendt to kommentatorar til Baku.^[14]

Armenia

7. mars 2012 annonserte Armenia at dei ikkje kom til å delta i 2012 sjølv om dei hadde meldt seg på og vorte tildelt ein plass i den andre semifinalen.

Tsjekkia

24. november 2011 vart det rapportert at Tsjekkia ikkje ville dela i 2012, etter utgjevinga av ein sendeplan for Česká televise (ČT).

Liechtenstein

26. november 2011 vart det annonsert at to offisielle dokumentar frå EBU, utgjeve i mars og oktober 2011, som synar at Liechtenstein sin einaste nasjonale kringkastar, 1FLTV, er innvilga aktivt medlemskap i EBU. Dette skapa spekulasjonar om ein mogleg debut i tevlinga. 29. november 2011 vart bekrafta at desse dokumentane ikkje var ekte.

Marokko

I eit intervju med den franske delegasjonen vart det avslørt at Marokko ville delta i 2012 med ein ny kringkastar, 2M TV. Rapporter om den føreslåtte deltakinga til Marokko, etter eit fråvær på over 30 år, vart ytterlegare forsterket ved eit EBU-møte i Genève.

Monaco

23. november 2011, på eit EBU-møte i Genève, vart det rapportert om at Monaco vurderte å delta i 2012. 3. desember 2011 sa Phil Bosco, ein tidlegare leiar for delegasjonen, at den nasjonale kringkastaren Télé Monte Carlo (TMC) ikkje har tenkt å delta i tevlinga i næraste framtid og det er ingen finansielle budsjett tilgjengeleg.

Polen

16. desember 2011 vart det rapportert på den offisielle Facebook-sida til Telewizja Polska (TVP) at Polen ville trekkje seg frå tevlinga i 2012. Dette vart bekrefta nokon dagar seinare. Kringkastaren vil i staden ha fokus på EM i fotball 2012, som Polen skal arrangere saman med Ukraina, og sommar-OL. TVP sa at ein retur i 2013 ikkje utelukka. Sidan starten av januar 2012 var EBU i forhandlingar med TVP om å revurdere planane om å trekkje seg ved å tilby hjelp med kringkasting av andre hendingar og lågare deltakingsavgiftar.

Dei fleste landa vil sende ein eller fleire kommentatorar til Baku eller kommentere frå sitt eige land.

•  Australia – Julia Zemiro og Sam Pang (SBS)
•  Aserbajdsjan – Konul Arifgizi
•  Austerrike – Andi Knoll (ORF eins) og Stermann og Grissemann (ORF2, finalen)
•  Belgia – André Vermeulen og Peter Van de Veire (Eén, tysk) og Jean-Pierre Hautier og Jean-Louis Lahaye (La Une, fransk)
•  Danmark – Ole Tøpholm (DR)
•  Estland – Marko Reikop (ETV), Mart Juur og Andrus Kivirähk (Raadio 2), Ilja Ban, Dmitri Vinogradov og Aleksandra Moorast (Raadio 4, russisk)
•  Finland – Tarja Närhi (Yle TV2, finsk) og Eva Frantz og Johan Lindroos (Yle Fem, svensk)
•  Frankrike – Audrey Chauveau og Bruno Berberes (France Ô, semifinalane) og Cyril Féraud and Mireille Dumas (France 3, finalen)
•  Hellas – Marion Michelidaki (ERT)
•  Irland – Marty Whelan (RTÉ)
•  Italia – Federica Gentile (Rai 5, semifinale 1) og Filippo Solibello og Marco Ardemagni (Rai 2, finalen)
•  Kasakhstan – Norberg Makhambetov og Kaldybek Zhaysanbay (Arna Media)
•  Kirgisistan – Elmar Osmonov og Aibek Akmatov (KTRK)
•  Kviterussland – Denis Kuryan (Belarus-1)
•  Latvia – Jolanta Strikaite og Valters Frīdenbergs
•  Nederland – Jan Smit og Daniël Dekker (TROS)
•  Noreg – Olav Viksmo Slettan (NRK1)
•  Portugal – Pedro Granger (RTP)
•  Romania – Gianina Corondan og Leonard Miron (TVR)
•  Russland – Olga Shelest og Dmitry Guberniev (Rossija 1)
•  San Marino – Lia Fiorio og Gigi Restivo (SMTV)
•  Serbia – Dragan Ilić (RTS1, semifinale 1) og Duška Vučinić-Lučić (RTS1, semifinale 2 og finalen)
•  Slovakia – Roman Bomboš (Jednotka)
•  Spania – José María Íñigo (TVE)
•  Storbritannia – Scott Mills og Sara Cox (BBC Three og BBC HD, semifinalane), Graham Norton (BBC One, finalen) og Ken Bruce (BBC Radio 2, finalen)
•  Sveits – Sven Epiney (SF zwei, tysk), Jean-Marc Richard og Nicolas Tanner (RTS Deux, fransk) og Clarissa Tami og Paolo Meneguzzi (RSI La 2, semifinalane og RSI La 1, finalen, italiensk)
•  Sverige – Edward af Sillén og Gina Dirawi (SVT)
•  Tyrkia – Bülend Özveren og Erhan Konuk (TRT)
•  Tyskland – Peter Urban (Das Erste)
•  Ukraina – Timur Miroshnichenko og Tatiana Terekhova (Pershyi Natsionalnyi)
•  Ungarn – Gábor Gundel Takács (m1)

•  Aserbajdsjan – Saleh Baghirov
•  Austerrike – Kati Bellowitsch
•  Danmark – Louise Wolff
•  Estland – Getter Jaani
•  Finland – Mr. Lordi
•  Georgia – Sopho Toroshelidze
•  Hellas – Andrianna Maggania
•  Israel – Ofer Nachshon
•  Italia – Ivan Bacchi
•  Nederland – Viviënne van den Assem
•  Romania – Paula Seling
•  San Marino – Monica Fabbri
•  Serbia – Maja Nikolić
•  Spania – Elena S. Sánchez
•  Storbritannia – Scott Mills
•  Sverige – Sarah Dawn Finer
•  Tyrkia – Ömer Önder
•  Tyskland – Anke Engelke

• Eurovision Song Contest Baku 2012, samlealbum
• Junior Eurovision Song Contest 2012
• OGAE Second Chance Contest 2012