Laureaci Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii

Do 2023 roku przyznano 55 nagród, którymi wyróżniono 93 laureatów^[1]. Najwięcej laureatów (14) pochodziło z Uniwersytetu Chicagowskiego^[2]. Do 2007 r. najwięcej nagród (8) przyznano w dziedzinie makroekonomii^[3].

Rok	Wyróżniony		Dziedzina	Osiągnięcia
1969		Ragnar Frisch	Ekonometria	za rozwój i zastosowanie modeli dynamicznych do analizy procesów ekonomicznych[4]
		Jan Tinbergen
1970		Paul Samuelson	Teoria równowagi ogólnej i teoria równowag cząstkowych	za pracę naukową, poprzez którą rozwinął statyczną i dynamiczną teorię ekonomii i aktywnie przyczynił się do podniesienia poziomu analizy w naukach ekonomicznych[5]
1971		Simon Kuznets	Wzrost gospodarczy i historia gospodarcza	za opartą na badaniach empirycznych interpretację wzrostu gospodarczego, która dała nowe i pogłębiła istniejące zrozumienie ekonomiczne struktur społecznych i procesów rozwoju[6]
1972		John Hicks	Teoria równowagi ogólnej	za pionierski wkład w ekonomiczną teorię równowagi ogólnej oraz ekonomii dobrobytu[7]
		Kenneth Arrow
1973		Wassily Leontief	Analiza nakładów i wyników	za rozwój metody nakładów i wyników i jej zastosowanie do ważnych problemów ekonomicznych[8]
1974		Gunnar Myrdal	Makroekonomia i ekonomia instytucjonalna	za pionierską pracę w dziedzinie teorii pieniądza i wahań gospodarczych oraz za pogłębioną analizę współzależności zjawisk ekonomicznych, społecznych i instytucjonalnych[9]
		Friedrich Hayek
1975		Leonid Kantorowicz	Teoria optymalnej alokacji zasobów	za wkład w teorię optymalnej alokacji zasobów[10]
		Tjalling Koopmans
1976		Milton Friedman	Makroekonomia	za osiągnięcia w dziedzinie analizy konsumpcji, historii i teorii monetarnej oraz za przedstawienie złożoności polityki stabilizacyjnej[11]
1977		Bertil Ohlin	Międzynarodowe stosunki gospodarcze	za przełomowy wkład w teorię handlu międzynarodowego i międzynarodowych przepływów kapitałowych[12]
		James Meade
1978		Herbert Simon	Badania operacyjne (zarządzanie)	za pionierskie badania procesów podejmowania decyzji wewnątrz organizacji gospodarczych[13]
1979		Theodore Schultz	Ekonomia rozwoju	za pionierski wkład w badania rozwoju gospodarczego ze szczególnym uwzględnieniem problemów krajów rozwijających się[14]
		Arthur Lewis
1980		Lawrence Klein	Makroekonometria	za stworzenie modeli ekonometrycznych i ich zastosowanie do analizy wahań ekonomicznych i polityki ekonomicznej[15]
1981		James Tobin	Makroekonomia	za analizę rynków finansowych i ich związków z decyzjami o wydatkach, zatrudnieniem, produkcją i cenami[16]
1982		George Stigler	Organizacja przemysłu	za nowatorskie badania nad strukturami przemysłu, funkcjonowaniem rynków oraz przyczynami i skutkami regulacji publicznej[17]
1983		Gérard Debreu	Teoria równowagi ogólnej	za wdrożenie do teorii ekonomii nowych metod analitycznych oraz za nowe ścisłe sformułowanie teorii równowagi ogólnej[18]
1984		Richard Stone	Pomiar produktu narodowego	za zasadniczy wkład w rozwój systemów rachunku narodowego, a tym samym ogromne usprawnienie podstaw empirycznej analizy ekonomicznej[19]
1985		Franco Modigliani	Makroekonomia	za pionierskie analizy oszczędzania i rynków finansowych[20]
1986		James M. Buchanan Jr.	Finanse publiczne	za rozwój kontraktowych i konstytucyjnych podstaw teorii podejmowania decyzji ekonomicznych i politycznych[21]
1987		Robert M. Solow	Teoria wzrostu gospodarczego	za wkład w teorię wzrostu gospodarczego[22]
1988		Maurice Allais	Teoria równowagi ogólnej i teoria równowag cząstkowych	za pionierski wkład w teorię rynków i efektywnego wykorzystywania zasobów[23]
1989		Trygve Haavelmo	Ekonometria	za wyjaśnienie podstaw ekonometrii w oparciu o rachunek prawdopodobieństwa i analizę równoczesnych struktur ekonomicznych[24]
1990		Harry Markowitz	Ekonomia finansowa	za pionierskie prace w teorii ekonomii finansowej[25]
		Merton Miller
		William Sharpe
1991		Ronald Coase	Teoria instytucji	za odkrycie i wyjaśnienie wpływu kosztów transakcyjnych i praw własności na strukturę instytucjonalną i funkcjonowanie gospodarki[26]
1992		Gary Becker	Mikroekonomia i socjologia ekonomiczna	za rozszerzenie zakresu analizy mikroekonomicznej na szeroki zakres ludzkich zachowań i interakcji, włączając zachowania pozarynkowe[27]
1993		Robert Fogel	Historia gospodarcza	za wkład w odnowę historii gospodarczej poprzez zastosowanie teorii ekonomii i metod ilościowych do objaśnienia zmian gospodarczych i instytucjonalnych[28]
		Douglass North
1994		Reinhard Selten	Teoria gier	za pionierską analizę równowagi w teorii gier niekooperacyjnych[29]
		John Forbes Nash
		John Harsanyi
1995		Robert Lucas Jr.	Makroekonomia	za rozwój i zastosowanie hipotezy racjonalnych oczekiwań, a tym samym przekształcenie analizy makroekonomicznej i głębsze zrozumienie polityki gospodarczej[30]
1996		James Mirrlees	Ekonomia informacji	za fundamentalny wkład w ekonomiczną teorię bodźców w warunkach asymetrii informacji[31]
		William Vickrey
1997		Robert Merton	Ekonomia finansowa	za nowatorską metodę wyznaczania wartości instrumentów pochodnych[32]
		Myron Scholes
1998		Amartya Sen	Ekonomia dobrobytu	za wkład w ekonomię dobrobytu[33]
1999		Robert Mundell	Makroekonomia międzynarodowa	za analizę polityki pieniężnej i fiskalnej w warunkach różnych reżimów kursów wymiany oraz analizę optymalnych obszarów walutowych[34]
2000		James Heckman	Ekonometria	za rozwój teorii i metod analizowania prób selektywnych[35]
		Daniel McFadden		za rozwój teorii i metod analizowania wyborów dyskretnych[35]
2001		George A. Akerlof	Ekonomia informacji	za analizę rynków z asymetrią informacji[36]
		Michael Spence
		Joseph E. Stiglitz
2002		Daniel Kahneman	Psychologia ekonomiczna i ekonomia eksperymentalna	za zintegrowanie wniosków z badań psychologicznych do nauk ekonomicznych, szczególnie dotyczących ludzkich osądów i podejmowania decyzji w warunkach niepewności[37]
		Vernon Smith		za ustanowienie eksperymentów laboratoryjnych narzędziem empirycznej analizy ekonomicznej, szczególnie do badania alternatywnych mechanizmów rynkowych[37]
2003		Robert Engle	Ekonometria	za metody analizy ekonomicznych szeregów czasowych ze zmienną w czasie wariancją (model ARCH)[38]
		Clive Granger		za metody analizy ekonomicznych szeregów czasowych ze wspólnymi trendami (kointegrację)[38]
2004		Finn E. Kydland	Makroekonomia	za wkład w makroekonomię dynamiczną: spójność polityki gospodarczej w czasie oraz przyczyny leżące u podstaw cykli koniunkturalnych[39]
		Edward C. Prescott
2005		Robert J. Aumann	Teoria gier	za poszerzenie naszego rozumienia konfliktu i kooperacji poprzez analizę z użyciem teorii gier[40]
		Thomas C. Schelling
2006		Edmund S. Phelps	Makroekonomia	za analizę zależności międzyokresowych w polityce makroekonomicznej[41]
2007		Leonid Hurwicz	Mikroekonomia	za położenie podwalin pod teorię mechanism design[42]
		Eric S. Maskin
		Roger B. Myerson
2008		Paul Krugman	Ekonomia międzynarodowa	za analizę wzorców handlu i lokalizacji działalności gospodarczej[43]
2009		Elinor Ostrom	Zarządzanie	za analizę ekonomicznych aspektów zarządzania[44]
		Oliver E. Williamson
2010		Peter Diamond	Mikroekonomia	za analizę rynków z frykcjami poszukiwań[45]
		Dale Mortensen
		Christopher Pissarides
2011		Thomas Sargent	Makroekonomia	za empiryczne badania nad przyczynami i skutkami w makroekonomii[46]
		Christopher Sims
2012		Alvin E. Roth	Teoria gier	za teorię stabilnych alokacji i wykorzystanie projektowania rynku[47]
		Lloyd Shapley
2013		Robert J. Shiller	Ekonomia finansowa	za empiryczne badania cen aktywów[48]
		Eugene Fama
		Lars Peter Hansen
2014		Jean Tirole	Organizacja przemysłu i mikroekonomia	za analizę siły rynkowej i regulacji[49]
2015		Angus Deaton	mikroekonomia	za analizę konsumpcji, ubóstwa i dobrobytu[50]
2016		Oliver Hart	Teoria ekonomii, teoria kontraktu	za ich wkład w teorię kontraktów[51]
		Bengt Holmström
2017		Richard Thaler	finanse behawioralne	za wkład w ekonomię behawioralną[52]
2018		William Nordhaus	makroekonomia	za włączenie zmian klimatu do długookresowych analiz makro-ekonomicznych[53]
		Paul Romer		za włączenie innowacji technologicznych do długookresowych analiz makro-ekonomicznych[53]
2019		Abhijit Banerjee	walka z ubóstwem	za ich eksperymentalne podejście do łagodzenia światowego ubóstwa[54]
		Esther Duflo
		Michael Kremer
2020		Paul Milgrom	aukcje	za ulepszenie teorii aukcji i wynalezienie nowych formatów aukcji[55]
		Robert B. Wilson
2021		David Card	eksperyment w warunkach naturalnych	za empiryczny wkład w ekonomikę pracy[56]
		Joshua Angrist		za ich metodologiczny wkład w analizę związków przyczynowych[56]
		Guido Imbens
2022		Ben Bernanke	bankowość	za badania bankowości i kryzysów finansowych[57]
		Douglas Diamond
		Philip Dybvig
2023		Claudia Goldin		za pogłębienie naszej wiedzy na temat sytuacji kobiet na rynku pracy[58]

• Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii Biblioteka SGH
• Nobliści, nbportal.pl [zarchiwizowane 2020-10-24] . Portal NBP