Sebastian Kurz

Działalność do 2017

W 2004 zdał egzamin maturalny w szkole średniej w Wiedniu^[1]. Odbył służbę wojskową, po czym w 2005 rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Wiedeńskim^[2], których nie ukończył.

Zaangażował się w działalność Austriackiej Partii Ludowej, w 2009 został wybrany na przewodniczącego organizacji młodzieżowej tej partii^[2]. W latach 2010–2011 był radnym Wiednia, w kwietniu 2011 objął stanowisko sekretarza stanu ds. integracji. W wyborach z września 2013 uzyskał mandat posła do Rady Narodowej. W grudniu tego samego roku w drugim rządzie Wernera Faymanna został z rekomendacji ÖVP powołany na urząd ministra spraw zagranicznych^[1], odpowiedzialnego również za sprawy europejskie, a wkrótce później też za integrację. Pozostał na tym stanowisku także w utworzonym w maju 2016 gabinecie Christiana Kerna^[3].

W 2015 przedstawił, przyjętą następnie przez austriacki parlament, propozycję nowej ustawy dotyczącej islamu. Wprowadziła m.in. zakaz finansowania meczetów i imamów z funduszy zagranicznych, uregulowała też kwestię wersji Koranu dostępnej w Austrii^[4]. Propozycje te polityk motywował koniecznością zmniejszenia wpływu radykalnego islamu w Austrii^[5]. Starał się również wprowadzić ułatwienia dla imigrantów celem integracji, a jednocześnie deklarował surowe traktowanie tych, którzy nie chcieli się integrować. Podczas kryzysu uchodźczego domagał się zamknięcia bałkańskiego szlaku i zapowiadał stanowcze działania wobec osób związanych z radykalnym islamem^[6]. Od 1 stycznia do 18 grudnia 2017 sprawował funkcję przewodniczącego OBWE^[7].

Działalność od 2017

W maju 2017 został nowym liderem swojego ugrupowania w miejsce Reinholda Mitterlehnera^[8]. Jego nominację na funkcję przewodniczącego w lipcu tegoż roku potwierdził partyjny kongres^[9]. W październiku 2017 jego ugrupowanie zwyciężyło w wyborach parlamentarnych, uzyskało ponad 31% głosów i 62 mandaty^[10]. Sebastian Kurz ponownie został wybrany do Rady Narodowej. W tym samym miesiącu prezydent Alexander Van der Bellen zlecił mu misję utworzenia nowego rządu^[11].

Pod koniec października wraz z ÖVP podjął rozmowy koalicyjne z narodowo-konserwatywną Wolnościową Partią Austrii (FPÖ)^[12]. W połowie grudnia ogłoszono zawarcie porozumienia i przedstawiono skład przyszłego gabinetu, w ramach którego liderowi ludowców przypadła funkcja kanclerza^[13]. Urzędowanie na tym stanowisku rozpoczął 18 grudnia 2017, gdy jego rząd został zaprzysiężony przez prezydenta Alexandra Van der Bellena^[14].

17 maja 2019 prasa opublikowała pochodzące z lipca 2017 nagrania ze spotkania lidera FPÖ, m.in. z kobietą podającą się za krewną wpływowego rosyjskiego oligarchy. W jego trakcie Heinz-Christian Strache miał m.in. oferować jej pomoc w uzyskaniu państwowych kontraktów w zamian za wsparcie jego partii przez austriacki tabloid, w który kobieta miała zainwestować^[15][16]. Zapoczątkowało to tzw. aferę z Ibizy. 18 maja Sebastian Kurz wykluczył możliwość dalszej współpracy z wicekanclerzem i zapowiedział jego odejście z rządu^[17], a także dążenie do przedterminowych wyborów.

Konsekwencją afery był rozpad koalicji. 22 maja 2019 odwołano wszystkich ministrów rekomendowanych przez FPÖ (z wyjątkiem bezpartyjnej minister spraw zagranicznych)^[18]. 27 maja 2019, dzień po zwycięskich dla ludowców eurowyborach, parlament głosami SPÖ i niedawnego koalicjanta przegłosował wobec jego rządu wotum nieufności^[19], co rozpoczęło procedurę dymisji gabinetu. Następnego dnia Sebastian Kurz został odwołany, a obowiązki kanclerza tymczasowo przejął Hartwig Löger^[20] (kilka dni później kanclerzem została Brigitte Bierlein). Ostatecznie we wrześniu doszło do przedterminowych wyborów, które ludowcy ponownie wygrali^[21]. Sebastian Kurz uzyskał mandat posła XXVII kadencji^[1].

Na początku października lider ludowców Sebastian Kurz otrzymał misję utworzenia nowego rządu^[22]. Po kilku tygodniach zawarto porozumienie o rozpoczęciu oficjalnych negocjacji z Zielonymi, powołano następnie liczne zespoły negocjacyjne celem ukształtowania przyszłego programu rządowego^[23]. 1 stycznia 2020 ogłoszono oficjalne porozumienie koalicyjne^[24]. 7 stycznia prezydent dokonał zaprzysiężenia Sebastiana Kurza na urząd kanclerza, a także powołał członków jego drugiego rządu^[25].

9 października 2021 ogłosił rezygnację z urzędu kanclerza. Doszło do tego wkrótce po przeszukaniu przez śledczych biur kanclerza i partii w ramach postępowania dotyczącego defraudacji funduszy publicznych^[26][27]. Zakończył urzędowanie 11 października tegoż roku, gdy na czele rządu stanął rekomendowany przez niego Alexander Schallenberg^[28]. Objął kierownictwo frakcji poselskiej ludowców, jednakże 2 grudnia 2021 zapowiedział wycofanie się z działalności politycznej, w tym odejście z funkcji partyjnych^[29]. Następnego dnia ÖVP na swojego lidera i przyszłego kanclerza rekomendowała Karla Nehammera^[30].