Tenzin Gjaco

Urodził się w chłopskiej rodzinie, w miejscowości Takcer w północno-wschodnim Tybecie, niedaleko miasta Xining jako Lhamo Dondrub (tyb. ལྷ་མོ་དོན་འགྲུབ་, IPA: [l̥ámo tʰø̃ ̀ɖup]). W wieku dwóch lat chłopiec po długich i zgodnych z wielowiekową tybetańską tradycją poszukiwaniach kolejnych wcieleń dalajlamów został rozpoznany jako inkarnacja XIII Dalajlamy, Thuptena Gjaco. Wyświęcono go na mnicha i nadano imię duchowe: Dzietsyn Dziambel Ngałang Losang Jeszie Tenzin Gjaco – Najczcigodniejszy, Doskonałej Chwały, Elokwentny, Inteligentny Dzierżawca Nauk, Ocean Mądrości. Jednak tybetańscy buddyści zazwyczaj mówią o nim Yeshe Norbu – Klejnot spełniający życzenia lub Kundun – Obecność. Na Zachodzie, podobnie jak papież, jest tytułowany Jego Świątobliwość, używa się również skróconej formy imienia duchowego: Tenzin Gjaco.

Narodziny i rozpoznanie

Przyszedł na świat tuż przed świtem, 6 lipca 1935^[3] roku w wiosce Takcer w północno-wschodnim Tybecie jako dziewiąte dziecko ubogich rolników^[4]. Matka, Deczi Cering, powiła go w należącej do rodzinnego gospodarstwa oborze^[5]. Szyja noworodka była okręcona przez pępowinę, co według interpretacji duchownych znamionowało posiadanie wielu zasług z poprzednich wcieleń^[6]. Według zapisków prowadzonych przez przewodniczącego komisji poszukiwawczej, Keucanga Rinpocze (Keutsanga Rinpocze), niedługo po przyjściu na świat chłopca w najbliższej okolicy jego domu rodzinnego pojawiło się duże stado kruków, ptaków związanych z I, VII, VIII i XII Dalajlamą^[7].

Działalność polityczna

22 lutego 1940 został intronizowany jako XIV Dalajlama. 17 listopada 1950, po wkroczeniu Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej w październiku tego samego roku do Tybetu, otrzymał pełną władzę polityczną. Od czasu upadku powstania w 1959 roku przebywa na emigracji w Indiach, gdzie w Dharamsali kieruje emigracyjnym rządem swojego kraju, będącego obecnie częścią Chińskiej Republiki Ludowej. 10 marca 2011 zapowiedział w oświadczeniu wydanym z okazji Tybetańskiego Dnia Powstania Narodowego swoją rezygnację z pełnionych funkcji politycznych, na rzecz przywódcy wybranego w sposób demokratyczny^[8].

Wizyty w Polsce

Dalajlama odwiedził Polskę 7 razy:

• 1993^[9]
• 2000: z okazji inauguracji projektu biblioteczno-naukowego "Biblioteka Dalekowschodnia" w Książnicy Pomorskiej w Szczecinie. Mnich podarował bibliotece dwie cenne sutry: Sutrę Diamentowej Klingi i Sutrę Doskonałości Mądrości w Ośmiu Tysiącach Wersetów^[10]
• grudzień 2008^[11] na zaproszenie Marszałka Senatu Bogdana Borusewicza uczestniczył w obchodach 25-lecia przyznania Lechowi Wałęsie Nagrody Nobla
• 2009^[12]
• 22–23 września 2010
• październik 2013 (w ramach odbywającego się w Warszawie 13. Szczytu Noblistów)^[13]
• 19–23 września 2016 (Wrocław, Świdnica)

Zapowiadane zakończenie obecnego wcielenia

XIV Dalajlama zapowiada, że będzie żył 113 lat w obecnym wcieleniu, czyli odejdzie w roku 2048 lub 2049^[14][15][16]. 10 marca 2011 oświadczył, że „dobrowolnie rezygnuje ze swojej dalszej reinkarnacji” (zob. więcej w sekcji Działalność polityczna)^[16]. Tradycją w linii dalajlamów jest, że informują oni o swoich datach śmierci i datach ponownych inkarnacji. Wybrani dostojnicy buddyjscy wędrują po kraju, starając się odnaleźć dziecko, kolejną inkarnację i oficjalnie potwierdzają ten fakt.

Publikacje

Publikacje książkowe Tenzina Gjaco^[17][18]:

• My Land and My People (1962)
• The Opening of the Wisdom Eye (1966)
• The Buddhism of Tibet and the Key to the Middle Way (1975)
• Universal Responsibility and the Good Heart (1977)
• Deity Yoga (wraz z Jeffreyem Hopkinsem, 1981)
• Four Essential Buddhist Commentaries (1982)
• Collected Statements, Interviews & Articles (1982)
• Advice from Buddha Shakyamuni (1982)
• Kindness, Clarity and Insight (1984)
• Opening the Mind and Generating a Good Heart (1985)
• Opening of the Eye of New Awareness (1985)
• Kalachakra Tantra – Rite of Initiation (wraz z Jeffreyem Hopkinsem, 1985)
• Tantra in Tibet (wraz z Jeffreyem Hopkinsem, książka zawiera również jedno z pism Congkhapy, 1987)
• The Union of Bliss & Emptiness (1988)
• Transcendent Wisdom (1988)
• The Dalai Lama at Harvard (1988)
• The Bodhgaya Interviews (1988)
• Ocean Of Wisdom (1989)
• Policy of Kindness (1990)
• The Nobel Peace Prize and the Dalai Lama (1990)
• My Tibet (wraz z Galenem Rowellem, 1990)
• The Global Community & the Need for Universal Responsibility (1990)
• Freedom in Exile (1990, 1991; wydanie polskie Wolność na wygnaniu. Autobiografia, 1993)
• Path to Bliss (1991)
• Mind Science – An East – West Dialogue (wraz z Herbertem Bensonem, Robertem A. Thurmanem, Howardem E. Gardnerem i Danielem Golemanem, 1991)
• Cultivating a Daily Meditation (1991)
• Gentle Bridges – Conversations with the Dalai Lama on the Sciences of the Mind (wraz z Jeremym Haywardem i Franciskiem Varelą, 1992)
• Worlds in Harmony (1992)
• Generous Wisdom – Commentaries on the Jatakamala (1993)
• Words of Truth (1993)
• A Flash of Lightning in the Dark of Night (1994)
• The World of Tibetan Buddhism (1995)
• The Way to Freedom (1995; wydanie polskie Droga do wolności, 1998)
• The Spirit of Tibet: Universal Heritage – Selected Speeches and Writings (1995)
• The Power of Compassion (1995; wydanie polskie Moc współczucia, 1996)
• The Path to Enlightenment (1995)
• His Holiness the Dalai Lama Speeches Statements Articles Interviews from 1987 to June 1995 (1995)
• Dimensions of Spirituality (1995)
• Dialogues on Universal Responsibility and Education (1995)
• Commentary on the Thirty Seven Practices of a Bodhisattva (1995)
• Awakening the Mind, Lightening the Heart (1995; wydanie polskie Przebudzanie umysłu, rozświetlanie serca, 1998)
• The Good Heart – A Buddhist Perspective on the Teachings of Jesus (1996)
• Beyond Dogma (1996)
• Buddha Nature (1997)
• Sleeping, Dreaming and Dying (1997)
• Love, Kindness and Universal Responsibility (1997)
• The Joy of Living and Dying in Peace (1997)
• The Heart of Compassion (1997)
• Healing Anger – The Power of Patience from a Buddhist Perspective (1997)
• The Gelug/Kagyu Tradition of Mahamudra (wraz z Alexandrem Berzinem, 1997)
• Spiritual Advice for buddhists and Christians (1998)
• The Political Philosophy of His Holiness the Dalai Lama – Selected Speeches and Writings (1998)
• The Path to Tranquillity – Daily Meditations (1998)
• The Four Noble Truths (1998)
• The Art of Happiness (wraz z Howardem C. Cutlerem, 1998; wydanie polskie Sztuka szczęścia. Poradnik życia, 2000)
• The Power of Buddhism (wraz z Jean-Claude Carrière, 1999; wydanie polskie Siła buddyzmu. Jak lepiej żyć we współczesnym świecie, 2008)
• Imagine All the People – The Dalai Lama on Money, Politics and Life as it Coud Be (wraz z Fabien Ouaki, 1999)
• Introduction to Buddhism (1999)
• Training the Mind (1999)
• The Little Book of Buddhism (1999)
• The Heart of the Buddha’s Path (1999)
• Consciousness at the Crossroads – Conversations with the Dalai Lama on Brain Science and Buddhism (rozmowa z uczestnikami konferencji Brain Science and Buddhism, 1999)
• Ancient Wisdom, Modern World – Ethics for a New Millennium (1999; wydanie polskie Etyka na nowe tysiąclecie, 2000)
• Essential Teachings (1999)
• Buddha Heart, Buddha Mind – Living the Four Noble Truths (2000)
• Dalai Lama’s Book of Wisdom (2000)
• The Little Book of Wisdom (2000)
• Transforming the Mind (2000)
• A Simple Path (2000)
• The Meaning of Life – Bhuddhist Perspectives on Cause and Effect (2000)
• The Transformed Mind – Reflections on Truth, Love and Happiness (2001)
• Stages of Meditation (2001)
• An Open Heart (2001)
• Pocket Dalai Lama (2002)
• Illuminating the Path to Enlightenment (2002)
• How to Practice (2002)
• Essence of the Heart Sutra (2002)
• Advice on Dying (2002)
• Healing Emotions – Conversation with the Dalai Lama on Emotions and Health (2003)
• Heart of Compassion (2003)
• 365 – Dalai Lama Daily Advice from the Heart (2003)
• Art of Happiness at Work (wraz z Howardem C. Cutlerem, 2003; wydanie polskie Sztuka szczęścia w pracy, 2004)
• Warm Heart Open Mind (2003)
• The Compassionate Life (2003)
• Destructive Emotions (wraz z Danielem Golemanem, 2004)
• Practicing Wisdom – The Perfection of Shantideva’s Bodhisattva Way (2004)
• New Physics and Cosmology – Dialogues with the Dalai Lama (wraz z Arthurem Zajoncem i Zarą Houshmand, 2004)
• Dzogchen: Heart Essence of the Great Perfection (2004)
• The Wisdom of Forgiveness (wraz z Victorem Chanem, 2004; wydanie polskie Dalajlama nieznany. Niezwykła siła przebaczenia)
• Many Ways to Nirvana (2004)
• Path of Wisdom, Path of Peace – A Personal Conversation (wraz z Felizitas von Schönborn, 2005)
• Lighting the Path, Teachings on Wisdom and Compassion (2005)
• Widening the Circle of Love (2005)
• The Universe in a Single Atom – The Convergence of Science and Spirituality (2005)
• Yoga Tantra – Paths to Magical Seats (wraz z Jeffreyem Hopkinsem, 2005)
• Teachings on je Tsong Khapa’s Three Pincipal Aspects of the Path (2006)
• Activating Bodhichitta and a Meditation on Compassion (2006)
• Mind in Comfort and Ease – The Vision of Enlightenment in the Great Perfection (2007)
• Dalai Lama at MIT (2008)
• In My Own Words – An Introduction to My Teachings and Philosophy (2008)
• Becoming Enlightened (2009)
• Emotional Awareness (wraz z Paulem Ekmanem, 2009)
• Art of Happiness in a Troubled World (wraz z Howardem C. Cutlerem, 2009; wydanie polskie Sztuka szczęścia w trudnych czasach, 2010)
• All You Ever Wanted to Know About Happiness, Life and Living (2009; wydanie polskie Rozmowy z Dalajlamą o życiu, szczęściu i przemijaniu, 2010)
• Leaders’s Way – Business, Buddhism and Happiness in an Interconnected World (wraz z Laurensem van den Muyzenbergiem, 2009; wydanie polskie Droga przywódcy. Studium buddyzmu i jego znaczenia w dobie globalizacji, 2009)
• The Middle Way – Faith Grounded in Reason (2009)
• Toward a True Kinship of Faiths (2010)
• My Spiritual Journey (wraz z Sofią Stril-rever, 2010)
• Beyond Religion: Ethics for a Whole World (2011)
• The Wisdom of Compassion (wraz z Victorem Chanem, 2013)

Filmy

XIV Dalajlama wystąpił w licznych filmach dokumentalnych dotyczących Tybetu (między innymi When the Dragon Swallowed the Sun., Tibet: El techo del mundo, Ce qu’il reste de nous, Dalai Lama – filozof nadziei i ludzkiego współodczuwania). Ekranizacją życia XIV Dalajlamy, do momentu ucieczki do Indii jest film Martina Scorsese pt. Kundun – życie Dalaj Lamy. Dalajlama jest także kluczową postacią również opartego na faktach filmu Siedem lat w Tybecie.

Odznaczenia

• Order Uśmiechu (międzynarodowy)^[19]
• Order Ecce Homo^[20][21] – polskie odznaczenie kościelne przyznane w 2001 za nieustanne świadectwo prowadzenia walki o niepodległość Tybetu orężem dialogu, pozbawionym przemocy, w duchu tolerancji, za umiejętne łączenie trudnych i ciężkich spraw politycznych z łagodnością i lekkością uśmiechu, za delikatne i zarazem konkretne przypominanie prawa do samostanowienia Narodów^[22]
• Order Białego Lotosu (Kałmucja, Rosja, 10 grudnia 2006)^[23]
• Złoty Medal Kongresu (Stany Zjednoczone, 17 października 2007)^[24]

Nagrody i wyróżnienia

• The Ramon Magsaysay Award for Community Leadership (1959)
• The Admiral Richard E. Byrd Memorial Award (1959)^[25]
• The Lincoln Award (1960)^[25]
• Klucze do Los Angeles (1979)^[26]
• Klucze do San Francisco (1979)
• Medal Specjalny Azjatyckiej Buddyjskiej Rady Pokoju (1979)^[25]
• Nagroda im. dr. Leopolda Lucasa (1988)^[25]
• Le Prix de la Memorie (1989)^[25]
• Pokojowa Nagroda Nobla (1989)
• Nagroda Shiromani (1991)^[25]
• Nagroda Ziemi (1991)^[25]
• Wheel of Life Award (1991)^[25]
• Nagroda Syjonistycznej Organizacji Kobiet Hadassah za całokształt dokonań (1999)
• Człowiek Roku Chorwackiej Akademii Nauk (2002)^[27]
• Klucze do Nowego Jorku (2005)
• Miejsce na liście najbardziej wpływowych bohaterów i ikon według „Time” (2004^[28], 2005^[29])
• Najbardziej wpływowy lider polityczny według „Time” (2008)^[30]
• 46. miejsce w rankingu 50 najbardziej wpływowych ludzi świata, opublikowanym przez Newsweek (2008)^[31][32]
• Niemiecka Nagroda Mediów (2009)^[33][34]
• Nagroda Fundacji Jana Langosza^[35][36]
• Międzynarodowa Nagroda Wolności (2009)^[37]
• Fetzer Prize (z arcybiskupem Desmondem Tutu, 2009)^[38]
• 39. miejsce w rankingu najpotężniejszych ludzi świata, opublikowanym przez Forbes (2009)^[39]
• Medal Zasługi dla Demokracji (2010)^[40]
• International Freedom Conductor Award (2010)^[41]
• Nirmala Deshpande Memorial Award for Peace and Global Harmony (2010)^[42]
• Klucze do Mariboru (2010)^[43]
• Menschen in Europa Award (2010)^[44]
• Medal „Zawsze solidarni” (2010; NSZZ „Solidarność”)^[45]
• Harry T. Wilkes Leadership Award (2010)
• Nagroda Templetona (2012)^[46]

Doktoraty honoris causa i inne honorowe stopnie naukowe

Poniżej wymieniono niektóre uczelnie, które przyznały XIV Dalajlamie doktorat honorowy bądź inny honorowy stopień naukowy. O ile nie podano inaczej, są to doktoraty. W nawiasach podano datę przyznania wyróżnienia.

• Benares Hindu University (1957)^[47]
• Uniwersytet Paryski (1984)^[25]
• Uniwersytet Karnataka w Dharwad (1990)^[25]
• Uniwersytet Boloński (1990)^[25]
• Uniwersytet Andra w Visakapatnam (1992)
• Melbourne University (1992)
• Pontifica Universidade de São Paulo (1992)
• Berea College w Kentucky (1994)^[48]
• Columbia University w Nowym Jorku (1994)
• Uniwersytet Sun Jat-sena w Kaohsiung (1997)
• Brandeis University w Bostonie (1998)
• Emory University w Atlancie (1998)
• Uniwersytet Komeńskiego w Bratysławie (2000)^[49]
• Mongolski Uniwersytet Państwowy (7 listopada 2002)^[50]
• University of Puerto Rico w San Juan (2004)^[51]
• Uniwersytet Iberoamerykański w Meksyku (2004)^[52]
• Uniwersytet w Tartu (2005)
• Uniwersytet Ben Guriona w Beer Szewie
• Southern Cross University w Lismore
• Uniwersytet Jagielloński w Krakowie (2008)^[53]
• Delhi University (2009)
• Uniwersytet w Marburgu (2009)^[54]
• Broward College w Davie (2010, bakalaureat honoris causa)^[55]
• University of Northern Iowa (2010)^[56]
• Miami University^[57]
• Jamia Millia Islamia University w Delhi (2010)^[58]
• Central University of Himachal Pradesh (2013)^[59]
• University of Maryland (2013)^[59]
• Maitripa College (2013)^[59]
• Tulane University (2013)^[59]

Funkcje honorowe

• Honorowy przewodniczący Chińskiego Stowarzyszenia Buddyjskiego (1953-1959)^[60]
• Honorowy patron Departamentu Finansów Centralnego Rządu Tybetańskiego^[61]
• Patron Polskiej Unii Buddyjskiej (1997)^[62]
• Patron The Buddhist Book Project Poland (21 sierpnia 2001)^[63]
• Honorowy członek Club of Budapest^[64]
• Członek komitetu patronackiego The Center for Compassion and Altruism Research and Education^[65]
• Honorowy członek International Committe for the Banner of Peace^[66]
• Honorowy przewodniczący Mind and Life Institute^[67]
• Honorowy członek The Dalai Lama Center for Ethics and Transformative Values^[68]
• Patron Buddhist Society of UK^[69]
• Honorowy patron Charytatywnej Aukcji Dzieł Sztuki Współczesnej i Aktualnej w Warszawie (2007)^[70]

Honorowe obywatelstwa

• Kanada (2006)^[71]
• Wenecja^[72]
• Rzym^[73]
• Wrocław (2008)^[74][75]
• Paryż (2008)^[76][77]
• Warszawa (2009)^[78][79]
• Memphis (2009)
• Budapeszt (2010)^[80]

XIV Dalajlama uważa Jezusa Chrystusa za bodhisattwę^[81]:

Rząd Chińskiej Republiki Ludowej oskarża „klikę dalajlamy” o działalność secesjonistyczną i nawoływanie do oderwania Tybetu od Chin^[82], a także o próby „szerzenia chaosu” w tym regionie m.in. poprzez sprowokowanie zamieszek w Tybecie w marcu 2008 roku^[83]. Krytykuje również deklaracje tybetańskiego lidera o wyznaczeniu swojego następcy za życia, nazywając je „gwałtem na tybetańskiej tradycji”^[84].

Australijski dziennik The Age oskarżył dalajlamę o pobieranie, a następnie sprzeniewierzanie gigantycznych sum pieniędzy od CIA, a także o korupcję i nepotyzm poprzez obsadzanie swojego rodzeństwa na wysokich stanowiskach w tybetańskim rządzie na uchodźstwie^[85]. W 1998 roku tybetański rząd na uchodźstwie przyznał, że w latach 60. otrzymał od CIA w sumie 1,7 mln $ przeznaczonych na szkolenie antychińskiej partyzantki, zdementował natomiast informacje o otrzymywaniu przez dalajlamę prywatnej pensji od amerykańskiego wywiadu^[86]. Zarzuty o komercyjne działania dalajlamy pojawiły się także w związku z jego wystąpieniem w reklamie firmy Apple Inc.^[87][88]

Kontrowersje wywołały nawoływania dalajlamy do światowego pokoju, przy jednoczesnym wyrażaniu poparcia dla indyjskich prób nuklearnych^[88]. Przed zamachem terrorystycznym w tokijskim metrze w 1995 roku dalajlama wielokrotnie spotykał się z Shōkō Asaharą, przywódcą sekty Najwyższej Prawdy, który podarował mu kwotę 45 milionów rupii^[88].

Opinia dalajlamy potępiająca kult buddyjskiego bóstwa Dordże Szugden^[89] spowodowała gniewną reakcję części środowiska buddyjskiego. Członkowie organizacji Nowa Tradycja Kadampy, założonej przez mieszkającego w Wielkiej Brytanii tulku, oskarżają Tenzina Gjaco o ograniczanie wolności religijnej^[90]. 5 lutego 1997 w Dharamsali został zamordowany jeden z najbliższych współpracowników Dalajlamy, dyrektor utworzonego z jego inicjatywy Instytutu Dialektyki Buddyjskiej, Lobsang Gjaco^[91]. W czasie wizyty dalajlamy w Wielkiej Brytanii i Australii w czerwcu 2008 roku doszło do ulicznych demonstracji z udziałem mnichów i mniszek; demonstranci trzymali transparenty z hasłami „kłamca” i „hipokryta”^[92][93][94].

Dalajlamę krytykują radykalni tybetańscy działacze emigracyjni. Zdaniem członków Kongresu Młodzieży Tybetańskiej jego polityka jest „zbyt pokojowa” i „nieskuteczna”^[95][96][97].

Kontrowersje wśród części tybetańskiej diaspory budzi sformułowana przez dalajlamę tzw. propozycja strasburska. Stanowi ona rozwinięcie Pięciopunktowego Planu Pokojowego, przedstawionego przed amerykańskim Kongresem w 1987. Zakłada utworzenie w Tybecie samorządnego i demokratycznego organizmu politycznego stowarzyszonego z ChRL, w którym inkarnacja dalajlamy nie zajmowałaby żadnego stanowiska. Krytycy tej koncepcji nazywają ją „zdradą sprawy Tybetu”. Zauważają również, że została ona przedstawiona na arenie międzynarodowej bez przeprowadzenia odpowiednich konsultacji społecznych^[98].

Niewielka grupa konserwatywnych buddystów praktykujących w szkole Karma Kagyu podejrzewa dalajlamę o użycie czarnej magii przeciwko XVI Karmapie, który zmarł na raka w 1981^[99].

Kontrowersje budzi rola XIV Dalajlamy w poszukiwaniach inkarnacji XVI Karmapy. W 2001 przedstawiciele 500 klasztorów i ośrodków medytacyjnych szkoły Karma Kagyu popierających pretendenta do tytułu Karmapy Taje Dordże wystosowali do dalajlamy list otwarty, w którym domagali się, aby ten „wycofał się z wewnętrznego konfliktu szkoły Karma Kagyu” i zaprzestał wspierania Ogjena Trinleja Dordże. Oskarżyli go również o „celowe popieranie niewłaściwych decyzji i działań skorumpowanych lamów Kagyu”^[100]. Środowiska związane z Ole Nydahlem zarzucają mu wręcz współpracę z komunistycznymi władzami Chin w celu opanowania szkoły Karma Kagyu^[101].

Liczne protesty wywołały wykłady Tenzina Gjaco dotyczące pracy ludzkiego mózgu na Uniwersytecie Stanforda wygłoszone w 2005. Grupa kilkuset naukowców podpisała wówczas petycję, w której sprzeciwiała się wystąpieniom tybetańskiego lidera. Twierdzili w niej, że nie jest on osobą kompetentną, by wypowiadać się na tematy medyczne^[102].

28 lutego 2023 roku podczas spotkania, które odbyło się w świątyni w Dharamsali w Indiach, został nagrany film, na którym widać jak dalajlama całuje młodego chłopca w usta i prosi dziecko, by ssało mu język. Po fali krytyki biuro dalajlamy wydało oświadczenie, w którym zawarto przeprosiny wobec chłopca i jego bliskich, stwierdzając, że „Jego Świątobliwość często dokucza ludziom, których spotyka, w niewinny i żartobliwy sposób, również publicznie przed kamerami i że żałuje tego incydentu”^[103][104].

Drzewo genealogiczne^{[105][106][107][108]}:

• John Powers, Introduction to Tibetian Buddhism, tłum. polskie: Wprowadzenie do Buddyzmu Tybetańskiego, Wydawnictwo A, Kraków 1999.
• Gilles Van Grasdorff, Le Dalaї-Lama. La biographie non autorisée, tłum. polskie: Biografia XIV Dalajlamy, Wydawnictwo KOS, Katowice 2005.

• Oficjalna strona Jego Świątobliwości XIV Dalajlamy Tybetu
• XIV Dalajlama na Filmweb