ஐக்கிய இராச்சியத்தின் நான்காம் ஜார்ஜ்

ஜார்ஜ் 1762 ஆகத்து 12 இல் இலண்டன், புனித யேம்சு அரண்மனையில் மூன்றாம் ஜார்ஜ் மன்னருக்கும் சார்லட்டிற்கும் மூத்த மகனாகப் பிறந்தார். பிறப்பில் இவர் கோர்ன்வால் இளவரசர் என்றும் ரொதிசி இளவரசர் என்றும் அழைக்கப்பட்டார்; பின்னர் வேல்சு இளவரசர் என்றும், செஸ்டர் இளவரசர் என்றும் அழைக்கப்பட்டார்.^[2] சிறு வயதிலேயே ஆங்கிலந்த்துடன் பிரெஞ்சு, இடாய்ச்சு, இத்தாலிய மொழிகளைக் கற்றார்.^[3]

தனது 18-வது அகவையில், அவரது சர்ச்சைக்கு உட்படாத தந்திக்கு மாறுபட்ட விதத்தில் ஜார்ஜ் பெரும் குடிப் பழக்கம், பிற பெண்களுடனான தொடர்பு என வாழ்க்கையை அனுபவித்தார். ஜார்ஜ் நகைச்சுவையுடன் உரையாடக்கூடியவர். அவரது அரண்மனையை பெரும் செலவுடன் அலங்கரிப்பதில் ஆர்வம் கொண்டவராக இருந்தார். கார்ல்ட்டன் மாளிகையில் தனது இருப்பிடத்தை அமைத்துக் கொண்டார்.^[4] 21 வது அகவையில், மரியா என்பவர் மீது காதல் கொண்டார். ரோமன் கத்தோலிக்கரான மரியா ஜார்ஜை விட 6 ஆண்டுகள் மூத்தவர். இரண்டு தடவைகள் மணமுறிவு பெற்றவர்.^[5] அரசரின் விருப்பமின்றி கத்தோலிக்கரான மரியாவைத் திருமணம் செய்ய சட்டம் அனுமதிக்கவில்லை.^[6] ஜார்ஜ் மரியாவின் வீட்டில் 1785 டிசம்பர் 15 இல் சட்டபூர்வமற்ற முறையில் அவரைத் திருமணம் புரிந்து கொண்டார்.^[7] இத்திருமணம் பற்றிய விபரங்கள் இரகசியமாகவே வைக்கப்பட்டிருந்தன.^[8]

இளவரசர் ஜார்ஜின் பெரும்தொகையான கடன்களை நாடாளுமன்றம் அடைத்தது. இது அக்காலத்தில் £161,000 ஆகும்.^[3][9][10]

1788 இல் மன்னர் மரபு வழி எலும்புப் பாதிப்பு காரணமாக மனநிலை பாதிக்கப்பட ஆரம்பித்தது.^[11][12] செப்டம்பர் முதல் நவம்பர் வரை நாடாளுமன்ரக் கூட்டங்களை ஒத்தி வைத்தார்.^[13][14] நவம்பரில் நாடாளுமன்றம் ஆட்சி குறித்து விவாதித்து, ஜார்ஜிற்கு இடைக்காலத்தில் நாட்டை மட்டுப்படுத்தப்பட்ட அளவில் நிருவகிக்கும் பொறுப்பு வழங்கப்பட்டது.^[13][14]

இளவரசரின் கடன் சுமை பெரும்தொகையாக அதிகரிக்கத் தொடங்கியது. தந்தை அவரை பிரன்சுவிக் இளவரசி கரொலைனைத் திருமணம் செய்தால் ஒழிய, அவரது கடன்களை அடைக்க முடியாது எனக் கண்டிப்பாக இருந்தார்.^[15] 1795 ஏப்ரல் 8 இல் இருவரும் புனித யேம்சு அரண்மனையில் திருமணம் புரிந்து கொண்டனர். இத்திருமணம் நீண்ட காலம் நீடிக்கவில்லை. 1796 இல் வேல்சு இளவரசி சார்லட் பிறந்ததை அடுத்து இருவரும் பிரிந்தே வாழ்ந்து வந்தனர். ஜார்ஜ் தனது மீதிக் காலத்தில் மரியாவுடனேயே வாழ்ந்து வந்தார்.^[16] ஜார்ஜிற்கு பல்வேறு பெண்களூடாக சட்டபூர்வமற்ற பிள்ளைகள் பல இருந்ததாக நம்பப்படுகிறது.^[17]

மூன்றாம் ஜார்ஜ் மன்னர் 1820 இறந்ததை அடுத்து, இளவரசர் நான்காம் ஜோர்ஜ் தனது 57 வது அகவையில், மன்னராக முடிசூடினார்.^[18] நான்காம் ஜார்ஜின் மனைவி கரொலைனுடனான உறவுகள் மேலும் பாதிக்கப்பட்டன. 1796 முதல் இருவரும் பிரிந்தே வாழ்ந்து வந்தனர். இருவருக்கும் வேறு தொடர்புகளும் இருந்தன. ஜார்ஜின் முடி சூடல் நிகழ்வில் கரொலைன் கலந்து கொள்வதை ஜார்ஜ் அனுமதிக்கவில்லை. கரொலைனை அரசியாகவும் அவர் ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை.^[19] 1821 சூலை 19 இல் வெஸ்ட்மினிஸ்டர் மடத்தில் நடந்த முடிசூட்டு விழாவில் கரொலைன் கலந்து கொள்ளவில்லை. அதே நாளில் கரொலைன் சுகவீனமுற்று ஆகத்து 7 இல் காலமானார். கரொலைன் தனக்கு நஞ்சூட்டப்படதாக பலரிடம் கூறியுள்ளார்.^[20]

நான்காம் ஜார்ஜ் தனது ஆட்சிக் காலத்தின் பிற்காலத்தில் வின்சட்மரண்மனையில் தனிமையிலேயே வாழ்ந்தார்.^[21] அளவுக்கு அதிகமான மது அருந்தல், முறையற்ற வாழ்க்கை போன்றவற்றால் 1820களின் இறுதியில் ஜார்ஜின் உடல்நிலை பாதிப்படைய ஆரம்பித்தது.^[22] கீல்வாதம், தமனித்தடிப்பு போன்ற நோய்களால் பாதிப்படைந்தார். முழு நாளும் படுக்கையிலேயே இருக்க வேண்டியதாயிற்று.^[3]

1828 டிசம்பரில், அவரது தந்தையைப் போன்றே, கண் புரை நோய் காரணமாக ஜோர்ஜ் தனது கண் பார்வையையும் இழந்தார்.^[23] 1830 சூன் 26 அதிகாலையில் வின்சர் அரண்மனையில் ஜார்ஜ் இறந்தார்.^[24]

• Baker, Kenneth (2005). "George IV: a Sketch". History Today 55 (10): 30–36. https://archive.org/details/sim_history-today_2005-10_55_10/page/30. 
• Baker, Kenneth (2005). George IV: A Life in Caricature. London: Thames & Hudson. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-500-25127-4. 
• David, Saul (2000). Prince of Pleasure: The Prince of Wales and the Making of the Regency. Grove Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-8021-3703-2. 
• De-la-Noy, Michael (1998). George IV. Stroud, Gloucestershire: Sutton Publishing. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-7509-1821-7. https://archive.org/details/georgeiv0000dela. 
• Derry, John W. (1963). The Regency Crisis and the Whigs. Cambridge University Press. https://archive.org/details/regencycrisiswhi0000john. 
• Hibbert, Christopher (1972). George IV, Prince of Wales, 1762–1811. London: Longman. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-582-12675-4. 
• Hibbert, Christopher (1973). George IV, Regent and King, 1811–1830. London: Allen Lane. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-7139-0487-9. https://archive.org/details/georgeivregentki00hibb. 
• Hibbert, Christopher (2008). "George IV (1762–1830)". Oxford Dictionary of National Biography (Oxford University Press). http://www.oxforddnb.com/index/10/101010541/. 
• Machin, G. I. T. (1964). The Catholic Question in English Politics 1820 to 1830. Oxford: Oxford University Press. https://archive.org/details/catholicquestion0000gitm. 
• Parissien, Steven (2001). George IV: The Grand Entertainment. London: John Murray. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-7195-5652-X. 
• Priestley, J. B. (1969). The Prince of Pleasure and His Regency (1811–20). London: Heinemann. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-434-60357-2. https://archive.org/details/princeofpleasure0000prie. 
• Smith, E. A. (1999). George IV. Yale University Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-300-07685-1. https://archive.org/details/georgeiv0000smit_o8h8. 
• Smith, E. A. (2008). "Caroline (1768–1821)". Oxford Dictionary of National Biography. http://www.oxforddnb.com/index/4/101004722/. 

விக்கிமீடியா பொதுவகத்தில்,
நான்காம் ஜார்ஜ்
என்பதில் ஊடகங்கள் உள்ளன.

• பிரித்தானிக்கா கலைக்களஞ்சியத்தில் George IV