กาฐมาณฑุ
กาฐมาณฑุ [กาด-มาน-ดุ] (อักษรโรมัน: Kathmandu [a]) หรือชื่อทางการ กาฐมาณฑุมหานครปาลิกา[b] เป็นเมืองหลวงและเมืองที่มีประชากรมากสุดของประเทศเนปาล มีประชากร 845,767 คนตามสำมะโนปี ค.ศ. 2021[1] และมีประชากรถึง 2.9 ล้านคนหากรวมเขตปริมณฑล กาฐมาณฑุตั้งอยู่ในหุบเขากาฐมาณฑุในเนปาลกลาง ที่ความสูง 1,400 เมตร (4,600 ฟุต) จากระดับน้ำทะเล
กาฐมาณฑุ | |
---|---|
กาฐมาณฑุมหานคร | |
เวียนขวาจากบน: ทิวนครกาฐมาณฑุ, ตุนทิเฆล, ปศุปตีนาถมนเทียร, ฆัณฏาฆร | |
คำขวัญ: | |
พิกัด: 27°43′02″N 85°19′26″E / 27.7172°N 85.3240°E | |
ประเทศ | เนปาล |
รัฐ | พาคมตี |
อำเภอ | กาฐมาณฑุ |
ผู้ก่อตั้ง | พระมันชุศรี |
จำนวนแขวง | 32 |
การปกครอง | |
• ประเภท | นายกเทศบาล-สภาเทศบาลนคร |
• องค์กร | รัฐบาลกาฐมาณฑุมหานคร |
• นายกเทศบาล | พาเลนทร์ ชาห์ (อิสระ) |
• รองนายก | สุนิตา ดังโกล (UML) |
พื้นที่ | |
• เมืองหลวง | 49.45 ตร.กม. (19.09 ตร.ไมล์) |
• รวมปริมณฑล | 899 ตร.กม. (347 ตร.ไมล์) |
ความสูง | 1,400 เมตร (4,600 ฟุต) |
ประชากร (2021)[1] | |
• เมืองหลวง | 845,767 คน |
• อันดับ | ที่ 1 |
• ความหนาแน่น | 17,103 คน/ตร.กม. (44,300 คน/ตร.ไมล์) |
• รวมปริมณฑล | 2.9 ล้าน คน |
• อันดับเขตนคร | ที่ 1 |
เขตเวลา | UTC+05:45 (เวลามาตรฐานเนปาล) |
รหัสไปรษณีย์ | 446088 |
รหัสพื้นที่ | 01 |
เว็บไซต์ | www |
กาฐมาณฑุเป็นหนึ่งในสถานที่ที่มีการอยู่อาศัยต่อเนื่องยาวนานที่สุด ตั้งขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 2 และมีชื่อเรียกในสมัยโบราณว่า "เนปาลมณฑล" เป็นที่อยู่อาศัยของชาวเนวาร์ ซึ่งเป็นอารยธรรมของชนเชิงเขาหิมาลัย กาฐมาณฑุมีสถานะเป็นราชธานีของราชอาณาจักรเนปาลและเป็นที่ตั้งของพระราชวังและอุทยานหลวงที่สร้างขึ้นโดยพระบรมวงศานุวงศ์ของเนปาล กาฐมาณฑุยังเป็นที่ตั้งของศูนย์กลางสำหรับสมาคมเอเชียใต้เพื่อความร่วมมือระดับภูมิภาค (SAARC) มาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1985 ในปัจจุบัน กาฐมาณฑุเป็นเมืองหลวงของประเทศเนปาล
ประชากรของกาฐมาณฑุมีวัฒนธรรมที่ผสมผสานทั้งฮินดูและพุทธ การท่องเที่ยวจัดเป็นธุรกิจสำคัญหนึ่งของกาฐมาณฑุ ข้อมูลจากปี ค.ศ. 2013 ระบุว่ากาฐมาณฑุอยู่อันดับสามในฐานะเมืองจุดหมายปลายทางการท่องเที่ยวที่กำลังมาแรงจากทั่วโลก และเป็นที่หนึ่งของเอเชีย จากการจัดอันดับของทริปแอดไวเซอร์ ถือกันว่ากาฐมาณฑุเป็นประตูสู่เขาหิมาลัยในเนปาล และยังเป็นที่ตั้งของแหล่งมรดกโลก เช่น จัตุรัสดูรบาร์, สวายัมภูนาถ, พุทธานาถ และปศุปตีนาถ หุบเขากาฐมาณฑุมีอัตราการเติบโตอยู่ที่ร้อยละ 4 ต่อปี ตามข้อมูลของธนาคารโลกในปี ค.ศ. 2010 ทำให้เป็นหนึ่งในเขตมหานครที่เติบโตเร็วที่สุดในเอเชียใต้ รวมถึงยังเป็นภูมิภาคแรกในเนปาลที่ต้องเผชิญกับการนคราภิวัตน์อย่างรวดเร็ว[3]
ภูมิอากาศ
ข้อมูลภูมิอากาศของกาฐมาณฑุ (ค.ศ. 1981–2010) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
เดือน | ม.ค. | ก.พ. | มี.ค. | เม.ย. | พ.ค. | มิ.ย. | ก.ค. | ส.ค. | ก.ย. | ต.ค. | พ.ย. | ธ.ค. | ทั้งปี |
อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F) | 19.1 (66.4) | 21.4 (70.5) | 25.3 (77.5) | 28.2 (82.8) | 28.7 (83.7) | 29.1 (84.4) | 28.4 (83.1) | 28.7 (83.7) | 28.1 (82.6) | 26.8 (80.2) | 23.6 (74.5) | 20.2 (68.4) | 25.63 (78.14) |
อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F) | 2.4 (36.3) | 4.5 (40.1) | 8.2 (46.8) | 11.7 (53.1) | 15.7 (60.3) | 19.1 (66.4) | 20.2 (68.4) | 20.0 (68) | 18.5 (65.3) | 13.4 (56.1) | 7.8 (46) | 3.7 (38.7) | 12.1 (53.78) |
หยาดน้ำฟ้า มม (นิ้ว) | 14.4 (0.567) | 18.7 (0.736) | 34.2 (1.346) | 61.0 (2.402) | 123.6 (4.866) | 236.3 (9.303) | 363.4 (14.307) | 330.8 (13.024) | 199.8 (7.866) | 51.2 (2.016) | 8.3 (0.327) | 13.2 (0.52) | 1,454.9 (57.28) |
วันที่มีฝนตกโดยเฉลี่ย | 2 | 3 | 4 | 6 | 12 | 17 | 23 | 22 | 15 | 4 | 1 | 1 | 110 |
แหล่งที่มา 1: Department of Hydrology and Meteorology (1981–2010) [4] | |||||||||||||
แหล่งที่มา 2: World Meteorological Organization (UN) (precipitation days only)[5] |
เมืองพี่น้อง
กาฐมาณฑุมีข้อตกลงเมืองพี่น้องกับ:[6]
- อมรคฒี
- โบลเดอร์, สหรัฐ
- จันฏนนาถ
- เฉิงตู, ประเทศจีน
- ยูจีน, สหรัฐ
- เฟรดเดอริคส์เบิร์ก, สหรัฐ
- ลาซ่า, ประเทศจีน
- มัตสึโมโตะ, ประเทศญี่ปุ่น
- เมลัมจี
- ปาขริวาส
- เปียงยาง, ประเทศเกาหลีเหนือ
- รามคราม
- รอเชสเตอร์, สหรัฐ
- พาราณาสี, ประเทศอินเดีย
- ซีอาน, ประเทศจีน
- ย่างกุ้ง, ประเทศพม่า
หมายเหตุ
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ กาฐมาณฑุ
- คู่มือการท่องเที่ยว กาฐมาณฑุ จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)