อนุสัญญาแรมซาร์

ชื่อเต็มที่เป็นทางการของ อนุสัญญาแรมซาร์ คือ อนุสัญญาว่าด้วยพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีความสำคัญในระดับนานาชาติ โดยเฉพาะในการเป็นถิ่นที่อยู่ของนกน้ำ (The Convention on Wetlands of International Importance, especially as Waterfowl Habitat.) อนุสัญญาแรมซาร์ได้รับการร่างและรับรองจากประเทศต่าง ๆ ที่เข้าร่วมการประชุมกันที่เมืองแรมซาร์ เมืองตากอากาศชายทะเลสาบแคสเปียน ประเทศอิหร่าน เมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2514 และมีผลใช้บังคับเมื่อวันที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2518

รายชื่อพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีความสำคัญในระดับนานาชาติตามอนุสัญญาแรมซาร์ หรือที่เรียกว่า พื้นที่แรมซาร์ ในปัจจุบัน (ณ ปี 2019) มีจำนวน 2,341 แห่ง มีพื้นที่รวมกันประมาณ 252,479,417 เฮกตาร์ พื้นที่ฯ แห่งแรกของโลก คือ "คาบสมุทรโคเบิร์ก" ในประเทศออสเตรเลียโดยขึ้นทะเบียนเมื่อปี 1974 พื้นที่ฯ ที่มีขนาดใหญ่ที่สุด คือ "รีอูเนกรู" ตั้งอยู่ที่ประเทศบราซิลและมีพื้นที่กว่า 120,000 ตร.กม. ตามด้วยพื้นที่ฯ "Ngiri-Tumba-Maindombe" ในสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก และ "อ่าวควีนม็อด" ในแคนาดาที่มีเนื้อที่มากกว่า 60,000 ตร.กม.

ประเทศที่มีพื้นที่แรมซาร์มากที่สุดในโลก คือ สหราชอาณาจักรซึ่งมีพื้นที่แรมซาร์รวม 175 แห่ง ตามมาด้วยเม็กซิโกที่ 142 แห่ง ประเทศที่มีเนื้อที่ของพื้นที่ชุ่มน้ำมากที่สุดในโลกได้แก่ประเทศโบลิเวียที่รวมพื้นที่ชุ่มน้ำได้ 148,000 ตร.กม. โดยที่ประเทศแคนาดา ชาด คองโก และรัสเซียต่างมีพื้นที่ชุ่มน้ำรวมกันในแต่ละประเทศมากกว่า 100,000 ตร.กม.

ปัจจุบันมีภาคีอนุสัญญาทั้งสิ้น 171 ประเทศ เพิ่มจาก 119 ประเทศเมื่อ พ.ศ. 2543 และจากเพียง 18 ประเทศที่ร่วมลงนามครั้งแรก 18 ประเทศเมื่อ พ.ศ. 2514 ประเทศผู้ร่วมลงนามจะประชุมที่เรียกชื่อว่า "การประชุมร่วมของประเทศผู้ลงนาม" (Conference of the Contracting Parties -COP) ซึ่งประชุมกันทุก 3 ปี การประชุมครั้งแรกสุดประชุมที่เมืองคากลิอาริ ประเทศอิตาลีเมื่อ พ.ศ. 2523 การตกลงร่วมเพื่อแก้ไขอนุสัญญาครั้งแรกทำที่ปารีสเมื่อ พ.ศ. 2525 และที่เมืองเรจินาเมื่อ พ.ศ. 2530

มีคณะกรรมการหลักหนึ่งคณะ คณะกรรมการปริทัศน์หรือกรรมการที่ทำหน้าที่พิจารณาทบทวนอีกหนึ่งคณะ และมีเลขาธิการทำหน้าที่บริหารจัดการอนุสัญญา โดยมีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่เมืองแกลนด์ ประเทศสวิตเซอร์แลนด์อยู่ร่วมกับ สหภาพการอนุรักษ์แห่งโลก (IUCN)

เอเชีย-แปซิฟิก

ออสเตรเลีย, อาเซอร์ไบจาน, บาห์เรน, บังกลาเทศ, กัมพูชา, จีน, จอร์เจีย, ฮ่องกง, อินเดีย, อินโดนีเซีย, อิหร่าน, อิสราเอล, ญี่ปุ่น, จอร์แดน, คีร์กีซสถาน, เลบานอน, มาเลเซีย, มองโกเลีย, เนปาล, นิวซีแลนด์, ปากีสถาน, ปาเลา, ปาปัวนิวกินี, ฟิลิปปินส์, เกาหลีใต้, ศรีลังกา, ซีเรีย, ทาจิกิสถาน, ไทย, ตุรกี, อุซเบกิสถาน, เวียดนาม

แอฟริกา

แอลจีเรีย, เบนิน, บอตสวานา, บูร์กินาฟาโซ, บุรุนดี, ชาด, คอโมโรส, สาธารณรัฐคองโก, โกตดิวัวร์, สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก, จิบูตี, อียิปต์, อิเควทอเรียลกินี, กาบอง, แกมเบีย, กานา, กินี-บิสเซา, เคนยา, ไลบีเรีย, ลิเบีย, มาดากัสการ์, มาลาวี, มาลี, มอริเตเนีย, มอริเชียส, โมร็อกโก, นามิเบีย, ไนเจอร์, ไนจีเรีย, เซเนกัล, เซอร์เบีย, เซียร์ราลีโอน, แอฟริกาใต้, แทนซาเนีย, โตโก, ตรินิแดดและโตเบโก, ตูนิเซีย, ยูกานดา, แซมเบีย

อเมริกา

อาร์เจนตินา, บาฮามาส, เบลีซ, โบลิเวีย, บราซิล, แคนาดา, ชิลี, โคลัมเบีย, คอสตาริกา, คิวบา, สาธารณรัฐโดมินิกัน, เอกวาดอร์, เอลซัลวาดอร์, กัวเตมาลา, ฮอนดูรัส, กินี, จาเมกา, ลิกเตนสไตน์, ลิทัวเนีย, ลักเซมเบิร์ก, เม็กซิโก, นิการากัว, ปานามา, ปารากวัย, เปรู, เซนต์ลูเชีย, ซูรินาม, สหรัฐอเมริกา, อุรุกวัย, เวเนซุเอลา

ยุโรป

แอลเบเนีย, อาร์มีเนีย, ออสเตรีย, เบลารุส, เบลเยียม, บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา, บัลแกเรีย, โครเอเชีย, ไซปรัส, สาธารณรัฐเช็ก, เดนมาร์ก, เอสโตเนีย, ฟินแลนด์, ฝรั่งเศส, เยอรมนี, กรีก, ฮังการี, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, อิตาลี, ลัตเวีย, มอลตา, มอลโดวา, โมนาโก, เนเธอร์แลนด์, นอร์เวย์, โปแลนด์, โปรตุเกส, มาซิโดเนีย, โรมาเนีย, รัสเซีย, สโลวาเกีย, สโลวีเนีย, สเปน, สวีเดน, สวิตเซอร์แลนด์, ยูเครน, สหราชอาณาจักร

ประเทศผู้ร่วมลงนามใหม่

แอนติกาและบาร์บูดา (2 ตุลาคม พ.ศ. 2548), กาบูเวร์ดี (18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2548), แอฟริกากลาง (5 เมษายน พ.ศ. 2549), เลโซโท (1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2547), หมู่เกาะมาร์แชลล์ (13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2547), โมซัมบิก (3 ธันวาคม พ.ศ. 2547), พม่า (17 มีนาคม พ.ศ. 2548), รวันดา (1 เมษายน พ.ศ. 2549), ซามัว (6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2548), เซเชลส์ (22 มีนาคม พ.ศ. 2548), ซูดาน (7 พฤษภาคม พ.ศ. 2548), คาซัคสถาน (15 มกราคม พ.ศ. 2550)

พื้นที่ชุ่มน้ำแรมซาร์ในประเทศไทย มีทั้งสิ้น 15 แห่ง ครอบคลุมพื้นที่ทั้งสิ้น 405,219 เฮกตาร์^[2][3] ดังนี้

• อนุสัญญาแรมซาร์ว่าด้วยพื้นที่ชุ่มน้ำ
• คณะกรรมการแรมซาร์แห่งชาติ สหรัฐอเมริกา เก็บถาวร 2007-11-18 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• คู่มืออนุสัญญาแรมซาร์ว่าด้วยพื้นที่ชุ่มน้ำ ฉบับปรับปรุงแก้ไขครั้งที่ 4 พ.ศ. 2549