Балійская мова
Балійская мова (Basa Bali) — аўстранезійская мова, родная мова балійцаў. Распаўсюджана пераважна ў інданезійскай правінцыі Балі.
| Балійская | |
|---|---|
| Саманазва | Basa Bali |
| Краіны | Інданезія |
| Рэгіёны | Балі |
| Арганізацыя, якая рэгулюе | — |
| Агульная колькасць носьбітаў | 3690 тыс. (2011) |
| Класіфікацыя | |
Аўстранезійская | |
| Пісьменнасць | Balinese[d] і лацінскае пісьмо |
| Моўныя коды | |
| ДАСТ 7.75–97 | бал 078 |
| ISO 639-1 | — |
| ISO 639-2 | ban |
| ISO 639-3 | ban |
| WALS | bal |
| Ethnologue | ban |
| ABS ASCL | 6514 |
| Код мовы BPS | 0096 0 |
| IETF | ban |
| Glottolog | bali1278 |
 Вікіпедыя на гэтай мове | |
Асаблівасці
Балійская мова належыць да балі-сасакскіх моў малайска-палінезійскай групы аўстранезійскай моўнай сям’і. З перыяду сярэднявечча знаходзілася пад значным уплывам яванскай мовы, адкуль запазычвалася пераважна лексіка. Старажытнаяванская літаратурная мова каві выкарыстоўваецца ў рэлігійнай практыцы на Балі і ў наш час.
Для балійскай мовы характэрны вялікая колькасць выбухных зычных (8 з 17) і націск на апошні склад.
Вылучаецца шэраг дыялектаў, асабліва моцныя адрозненні ад стандартаў маюць дыялекты дарма лаксана жыхароў суседняга з Балі вострава Пеніда і балі ага, распаўсюджаны ў некаторых горных раёнах Балі. Апошні амаль не зведаў уплыву каві і часам вылучаецца ў асобную мову.
Пагрозы
У выніку пашырэння інданезійскай мовы колькасць балійцаў, якія стала размаўляюць на роднай мове ў паўсядзённым жыцці, у наш час паступова скарачаецца.
Пісьмо
Балійская пісьмовасць каракан на аснове старажытнаіндыйскага пісьма брахмі вядома з XI ст. і шырока ўжываецца і ў нашы дні. Прыклад запісу на каракан:
У XX ст. таксама распаўсюдзіўся алфавіт тулісан Балі на аснове лацінкі. Ім карыстаюцца ў школьнай адукацыі і сродках масавай інфармацыі.