Mariona Caldentey
| Mariona Caldentey | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 (2024) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Bizitza | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jaiotza | Felanitx, 1996ko martxoaren 19a (28 urte) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Herrialdea |  Espainia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Hezkuntza | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Hizkuntzak | gaztelania katalana | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jarduerak | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jarduerak | futbolaria | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Parte-hartzailea | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Posizio edo espezialitatea | erdilaria | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pisua | 61 kilogramo | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Altuera | 164 zentimetro | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
     | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Maria Francesca Caldentey Oliver, ezagunagoa Mariona Caldentey izenez (Felanitx, Mallorca, Balear Uharteak, 1996ko martxoaren 19a) Mallorcako futbolaria da, Espainiako Lehen Mailako Bartzelona Futbol Klubeko aurrelaria. Selekzio absolutuarekin nazioartekoa da.[1]
Lorpen garrantzitsuak eskuratu ditu: 4 liga, Espainiako Superkopa bat, 4 Erregina Kopa, eta UEFAko txapeldunen liga bat. Nazioartean, 19 urtez beherakoen Europako txapeldunordea izan zen 2014. urtean. Munduko Frantzia 2019 eta Australia 2023 Futbol Txapelketan parte hartu zuen talde mundialeko kide izan zen.[2][3]
2023ko Emakumezkoen Munduko Futbol Txapelketan Espainiako selekzioaren partaide izan zen Australian eta Zeelanda Berrian. Espainiako emakume futbolariek bere historian lehen aldiz Munduko Txapeldunak izatea lortu zuten finalean Ingalaterrari irabazita.[4] [5]
Bizitza
Mallorcako Felanich herrian jaioa. Miguel Ángel Caldentey eta María Oliver erizainaren alaba da.[2][6] Aita bat-batean hil zen 2018an, 55 urte zituela.[7][8] Neba zaharragoa du.'[9]
Herriko taldean hasi zen futbolean bost urterekin.[2][10] La Masian trebatu ez den arren, betiko Barçakoa da; 18 urterekin iritsi zen talde horretara.[10][11] Els Tamarells Blaugrana taldearen bultzatzaileetako bat izan zen aita.[10]
Jarduera Fisikoaren eta Kirolaren Zientzietan graduatua da, eta irakasle izateko eta irakaskuntzan aritzeko asmoa adierazi du.[12][13].
Caldenteyk pianoa jotzen du eta ohikoa da sare sozialetan tresna hori jotzen bideoak ikustea Espainiako selekzioarekin edo Bartzelonarekin egindako kontzentrazioetann. [9] [12] [14]
2020ko udan bere jaioterriko Felanicheko udal zelaiari bere izena jarri zioten.[15]
Ibilbidea
Collerense U.D.
Collerensen hasi zuen karrera, Rabassako Coll d'en taldean, eta futbolari gisa trebatu zen.[16] Han, hamazortzi urte arte jokatu zuen; Bartzelonak fitxatu zuen arte.[11] Balearretako klubean, Caldenteyk hainbat lesio gainditu behar izan zituen.[2] Lehen mailan egin zuen debuta, 15 urte besterik ez zituela, eta bi denboraldi egin zituen Iberdrola eta Collerense ligan, bartzelonara joan aurretik, kamiseta urdinxka janzteko.[9]
FC Barcelona
2014/2015 denboraldia
2014ko udan, F. C. Barcelonak ofizial egin zuen mallorcarraren fitxaketa.[17][18] Lehen denboraldian, Caldentey Kataluniako Kopako eta Espainiako Ligako txapelduna izan zen bere lagunekin batera.[2][19]
2015/2016 denboraldia
Denboraldiaren hasieran, klubak jakinarazi zuen Marionak dortsala aldatuko zuela eta harrezkero mantendu duen '9' zenbakia hartuko zuela. 2015. urtean, profesional egin zen lehen emakume-taldeko partaidea izan zen. Profesinalizatu zen Espainiako lehen emakume-taldea izan zen.[20][21][22]
2016/2017 denboraldia
Bartzelonan egin zuen hirugarren denboraldian, Caldentey Erregina Kopako txapelduna izan zen, Atlético Madril taldeari irabazi ondoren. Gainera, taldeak Champions (UEFAko Txapeldunen Liga) txapelketako finalerdietara iristea lortu zuen, baina Frantziako Paris Sant-Germainek (PSG) kanporatu egin zuen.[23]
2017/2018 denboraldia
Laugarren denboraldia, urdinkara gisa, lesio larri batek markatu zuen, eta lau hilabetez egon zen jokalekuetatik urrun.[24] 2017. urteko azaroan lesionatu zen Champions txapelketako final-zortzireneko partidan, Miniestadin. Klubeko zerbitzu medikoek azaldu zuten ezkerreko belauneko alboko lokailuaren zaintiratua zuela.[25] Lesioa izan arren, Caldenteyk 14 partida jokatu zituen ligan eta 8 gol sartu zituen, baina ez zen bahikoa izan Bartzelona ligako txapelduna izateko. Ekainean, lesioa gaindituta, Erregina Kopako finala jokatu ahal izan zuen Atlético Madrilen aurka, eta taldearen heroia izan zen, luzapenaren azken minutuetan garaipenaren gola markatu ondoren.[26]
2018/2019 denboraldia
2018ko abuztuan, Caldenteyk lesio bat izan zuen Espainiako selekzioarekin kontzentratuta zegoela, eta horrek denboraldia normaltasunez hastea eragotzi zion .[10][27] Denboraldiaren erdian, klubak bere kanal ofizialen bidez jakinarazi zuen kontratua berritu egingo zuela 2022ra arte.[28][29]
Atlético Madrilek irabazi zuen berriro Bartzelona ligako txapelketa. Marionak bosgarren kanpaina itxi zuen Bartzelonan: 20 partida jokatu zituen eta 9 gol sartu. Europako lehiaketan, 7 partidu jokatu zituen eta 2 gol lortu zituen. Horietako batek klubeko emakumezkoen futboleko sekzioaren historiako lehen finala jokatzeko balio izan zuen.[11][30] Caldentey hasierako hamaikakoaren parte izan zen finala jokatzeko, eta Bartzelonak 4-1 galdu zuen Olympique Lyonnaisen aurka.[31]
2019/2020 denboraldia
Otsailean, historiako emakumezkoen lehen Espainiako Superkopa jokatu zen; urdinxkek Realaren aurka jokatu zuten, eta 1-10 irabazi zuten.[32] 2020ko urtarrilaren 7an, taldeak 15. jardunaldiko ligako partida jokatu zuen San Mames estadioan Athleticen aurka, 32.068 ikusleren aurrean. Caldenteyk ireki zuen markagailua.[33][34] 2020ko maiatzean, Lluís Cortésen taldea Iberdrola Ligako (Esainiako Emakumezkoen Futboleko Superliga) txapelduna izan zen, zortzi jardunaldi falta zirela, eta Covid-19ren pandemiaren ondorioz, etxeko lehiaketa bertan behera geratu zelako.[35] Denboraldia amaitu ondoren, 17 partida jokatu zituen, 6 gol eta 5 emanaldi.
Erregina Kopa ere atzeratu egin zen pandemiaren ondorioz, eta lehiaketaren azken zatia 2021eko otsailean jokatu zen. Bartzelonak, azkenean, Logroñoko Futbol Eskolaren aurka jokatu zuten Malagako La Rosaleda estadioan, eta 3-0 Irabazi zuten.[36] Europako lehiaketari dagokionez, zirenaurkako partidan taldea kanporatua nizan zen finalerdietan.[37]
2020/2021 denboraldia
Taldea historiako lehen klasiko femeninoarekin hasi zen, Valdebebas kirol-hirian jokatutako partidarekin, eta 0-4ko emaitza lortu zuen madrildarren aurrean.[38][39] Denboraldian hainbat partida atzeratu behar izan ziren, Covid-19an aurkako taldeetan izandako kasu positiboen ondorioz. Urtarrilaren 6an, derbia jokatu zen Espanyolen aurka eta emakumezkoen taldeak 50 urteetan lehen aldiz jokatu zuen Klubeko Camp Noun estadio nagusian.[40] Partida horretan, Caldentey-ren jokaldi bat, regate bat egiten, birala bihurtu zen sare sozialetan.[41][42] Azulgranek Ligako Txapelketa irabazi zuten, bigarren aldiz jarraian, 2021eko maiatzaren 9an, lehia amaitzeko 8 partida falta zirela.[43]
2021eko urtarrilean, Espainiako Superkoparen bigarren edizioa jokatu zen, 4rako azken formatuan. Taldeak finalaurrekoa jokatu zuen Atlético Madrilen aurka, eta 1-1 berdinketa lortu zuten partidan. Penalti-txandan kanporatuta geratu ziren eta ezin izan zuten aurreko kanpainaren titulua baliozkotu.[44]
2021eko martxoan, taldea Txapeldunen Ligako finalerdiak jokatzeko sailkatu zen, final-laurdenetan Manchester City kanporatu ondoren.[45] Finalerdietan PSG kanporatu ondoren, Barçak Champions finala jokatu zuen Chelsearen aurka 2021eko maiatzaren 16an, Suediako Gotenburgo hirian. Urdinxkek Ingalaterrako neskei irabazi zieten alde handiarekin, 0-4 hain zuzen ere. Horrelaxe lortu zuten lehen aldiz Europako txapelketa irabaztea.[46][47]
Maiatzaren amaieran, Erregina Kopa jokatu zen, laurako formatuan, Butarqueko udal estadioan. Taldeak finalerdietan 4-0 irabazi zion Madril taldeari eta Levanteren aurka jokatu zuen.[48] Lluís Cortésen laugranak 4-2 irabazi zuten. Taldea txapelduna izan zen bigarren aldiz jarraian, eta historiaako zortzigarren txapela. Gainera, denboraldiaren amaieran hirukoitz historikoa egin zuten Espainiako klubarentzat eta emakumezkoen futbolarentzat.[49]
Caldenteyk denboraldia amaitu zuen, denboraldiko partida guztiak jokatuta. Ligako 34 partidak, Txapeldunen Ligako 9 partidak eta Espainiako Erregina Kopa eta Superkopako partidak jokatu zituen.[50][51] Haren goleatzaile erregistroek, bere karrerako onenek, taldeko goleatzaile handienaren postuan jarri zuten.[51]
Hautaketa nazionala
19 urtez azpikoak
2013ko urrian 19 urtez azpikoen Espainiako selekzioarekin jokatzeko deitu zuten lehen aldiz.[52] 2014ko udan, Jorge Vilda hautatzailearen zerrendan parte hartu zuen, Norvegian jokatutako 19 urtez azpiko europar txapelketan parte hartzeko.[53] Espainiarrek txapelketaren finalera iristea lortu zuten, baina Herbeheretako selekzioak garaitu zituen finalera.[17]
2015. urtean Israelgo munduko txapelketarako deialditik kanpo geratu zen lesio baten ondorioz.[54]
20 urtez azpikoak
2016ko udan, Papua Ginea Berriko 20 urtez beherakoen txapelketan parte hartzeko deitu zuten.[55] Selekzioa final laurdenetan kanporatua izan zen Ipar Korearen aurka galdu baitzuten.[56] Caldentey izan zen Kanadaren aurrean munduko selekzioaren lehen gola markatzeko arduraduna. Hilabete batzuk geroago, FIFAk txapelketako gol onena zela onartu zuen.[57]
Absolutoa
Selekzio absoluturako lehen deialdia 2017an egin zuen, beheragoko kategorietan entrenatzaile zian zuen Jorge Vilda hautatzaile nazionalaren eskutik.[58] Maila absolutuko lehen txapelketa handia Herbeheretan jokatutako Emakumezkoen 2017 Eurokopa izan zen.[59][60] Han, 'La roja' final laurdenetara iritsi zen, eta Austriako selekzioak kanporatu egin zuen penalti-txandan.[61]
2020ko urtarrilean, Ameriketako Estatu Batuetara joan zen selekzioa, She Believes Cup-en lehen aldiz parte hartzeko.[62] Vildako taldeak txapelketa amaitu zuen: 3-1 irabazi zuen Japoniaren aurka, Munduko Txapeldunen (Estatu Batuak) aurkak galdu egin zuten gutxiengoagatik (1-0) eta Ingalaterraren aurkako garaipena ere antzera, (1-0).[63] Gorria, Txapeldunaordea, bigarren postuan geratu zen txapelketan, estatubatuarren atzetik, .[64]
Munduko Txapeldunak 2023
2023ko Emakumezkoen Munduko Futbol Txapelketan Espainiako selekzioaren partaide izan zen Australian eta Zeelanda Berrian. Espainiako emakume futbolariek bere historian lehen aldiz Munduko Txapeldunak izatea lortu zuten finalean Ingalaterrari irabazita. Jokalari hauexek izan ziren munduko txapeldunak: finalean jokatu zuten Cata Coll, Ona Batlle, Irene Paredes, Laia Codina (73. min, Ivana Andrés), Olga Carmona; Teresa Abelleira, Aitana Bonmati; Jenni Hermoso, Alba Redondo (60. min, Oihane Hernandez), Mariona Caldentey (90. min, Alexia Putellas) eta Salma Paralluelo; baita Rocío Gálvez, María Pérez Rabaza, Esther González, Athenea del Castillo, Eva Navarro, Enith Salón, Irene Guerrero, Misa Rodriguez eta Claudia Zornoza ere.[65][4][5]
Nazioarteko partaidetzak
| Txapelketa | Egoitza | Emaitza |
|---|---|---|
| Europan, 2014ko 19 urtez azpikoak | Novegia | Txapeldunordeak |
| 2016ko 20 urtetik beherakoen txapelketa | Papua Ginea Berria | Final-laurdenak |
| 2017 Eurokopa | Herbehereak | Final-laurdenak |
| 2019ko munduko txapelketa | Frantzia | Final-zortzirenak |
| 2023ko munduko txapelketa | Australia eta Zeelanda Berria | Txapeldunak |
Klubak
| Kluba | Herrialdea | Urtea |
|---|---|---|
| UD Collerense | Espainia | 2012-2014 |
| FC Barcelona | Espainia | 2014 - ... |
Estatistikak
| Kluba | Maila | Denboraldia | Liga | Kopa | Kontinentala | Guztira | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Part. | Golak | Part. | Golak | Part. | Goles | Part. | Golak | |||
| U. D. Collerense Espainia | 1.a | 2010-11 | 1 | 0 | - | - | - | - | 1 | 0 |
| 2011-12 | 21 | 2 | - | - | - | - | 21 | 2 | ||
| 2012-13 | 22 | 7 | - | - | - | - | 22 | 7 | ||
| 2013-14 | 24 | 8 | - | - | - | - | 24 | 8 | ||
| Guztira taldean | 68 | 17 | - | - | - | - | 68 | 17 | ||
| F. C. Barcelona Espainia | 1.a | 2014-15 | 26 | 11 | - | - | 3 | 0 | 29 | 11 |
| 2015-16 | 13 | 2 | - | - | - | - | 13 | 2 | ||
| 2016-17 | 18 | 3 | - | - | 4 | 1 | 22 | 4 | ||
| 2017-18 | 14 | 8 | 4 | 2 | 5 | 3 | 23 | 13 | ||
| 2018-19 | 20 | 9 | 1 | 0 | 7 | 2 | 28 | 11 | ||
| 2019-20 | 17 | 6 | 6 | 0 | 6 | 1 | 29 | 7 | ||
| 2020-21 | 34 | 13 | 4 | 2 | 9 | 2 | 47 | 17 | ||
| 2021-22 | 10 | 4 | - | - | 4 | 1 | 14 | 5 | ||
| Guztira taldean | 152 | 56 | 15 | 4 | 38 | 10 | 205 | 70 | ||
| Guztira ibilbidean | 220 | 73 | 15 | 4 | 38 | 10 | 273 | 87 | ||
Palmaresa
Txapelketa nazionalak
| Izenburua | Klub | Herrialdea | Urtea |
|---|---|---|---|
| Espainiako Liga | F. C. Barcelona | Espainia | 2015 |
| Erregina Kopa | F. C. Barcelona | Espainia | 2017 |
| Erregina Kopa | F. C. Barcelona | Espainia | 2018 |
| Supercopa de España | F. C. Barcelona | Espainia | 2020 |
| Erregina Kopa | F. C. Barcelona | Espainia | 2020 |
| Espainiako Liga | F. C. Barcelona | Espainia | 2020 |
| Erregina Kopa | F. C. Barcelona | Espainia | 2021 |
| Espainiako Liga | F. C. Barcelona | Espainia | 2021 |
| Supercopa de España | F. C. Barcelona | Espainia | 2022 |
| Lehen Mailako Iberdrola | F. C. Barcelona | Espainia | 2022 |
| Supercopa de España | F.C. Barcelona | Espainia | 2023 |
| Lehen Mailako Iberdrola | F. C. Barcelona | Espainia | 2023 |
Nazioarteko txapelketak
| Titulua | Taldea | Herrialdea | Urtea |
|---|---|---|---|
| Txapeldunen Liga | F. C. Barcelona | Suedia | 2021 |
| Txapeldunen Liga | F. C. Barcelona | Herbeheerak | 2023 |
| Munduko Kopa | Espainiako Selekzioa |  Australia
| 2023 |
Erreferentziak
Kanpo estekak
- Jokalariaren fitxa Fcbarcelona.es
- Jokalariaren fitxa Txantiloi:Wayback Uefa.com
- Jokalariaren fitxa Women.soccerway.com
- Jokalariaren fitxa BDFutbol.com
Datuak: Q27910301
Multimedia: Mariona Caldentey / Q27910301
