Նադիա Մուրադ
Նադիա Մուրադ Բասեե Թահա (քրդ.՝ نادیە موراد / Nadîye Murad, մարտի 10, 1994, Kocho, Sinjar District, Նինվեի մարզ, Իրաքի Հանրապետություն[1][2]), եզդի իրավապաշտպան և ակտիվիստ[10][11], Խաղաղության Նոբելյան մրցանակի թեկնածու[12][13]։ 2016 թվականի սեպտեմբերից հանդիսանում է ՄԱԿ-ի մարդկային թրաֆիքինգի կոմիտեի բարի կամքի դեսպան[14]։ Նադիա Մուրադը առևանգվել և եղել է գերության մեջ ԻԼԻՊ-ի գրոհայինների կողմից 2014 թվականի օգոստոսին[15]։
| Նադիա Մուրադ արաբ․՝ نادية مراد | |
|---|---|
.jpg) | |
| Ծնվել է | մարտի 10, 1994 (30 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Kocho, Sinjar District, Նինվեի մարզ, Իրաքի Հանրապետություն[1][2] |
| Քաղաքացիություն |  Իրաք[1] |
| Կրոն | Եզդիականություն |
| Երկեր | The Last Girl (memoir)?[3] |
| Մասնագիտություն | դասախոս, ակտիվիստ և քաղաքական ակտիվիստ |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | Բարի կամքի դեսպան |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
| Կայք | nadiasinitiative.org |
 Nadia Murad Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն
Մուրադը ծնվել է Իրաքի հյուսիսում գտնվող եզդիաբնակ Սինջար նահանգի Քոչո գյուղում։ Նրա ընտանիքը ունի եզդիական ծագումնաբանություն։ Մեծացել է ֆերմայում[16]։
2014 թվականի օգոստոսին 21 ամյա Մուրադը ուսանող էր, երբ ԻԼԻՊ-ի գրոհայինները կոտորեցին գյուղի եզդի ազգաբնակչությանը՝ սպանելով մոտ 600 մարդու, ներառյալ նաև Մուրադի 6 հարազատ եղբայրներին և զարմիկներին։ Նրանք երիտասարդ կանանց գերեվարում էին ստրկության։ Այդ տարի Մուրադը այն 6700 եզդի կանանցից մեկն էր, ով գերեվարվեց ահաբեկիչների կողմից[17]։ Նա պահվել է որպես ստրկուհի Իրաքի Մոսուլ քաղաքում, որտեղ ծեծվել է։ Նրա մարմնի վրա հայտնաբերվել են ծխախոտից ստացված այրվածքներից հետքեր։ Առաջին անգամ երբ փորձել է փախչել, բռնվել է և դաժանաբար բռնաբարվել։ 2014 թվական նոյեմբերին, Նադիան կարողացավ փախչել, երբ իր տիրացուն մոռացել էր կողպել տան դուռը[18]։ Նրան վերցրեց ճանապարհից մի ընտանիք, ովքեր կարողացան փախցնել աղջկան ԻԼԻՊ-ի կողմից չվերահսկվող տարածքներ՝ հնարավորություն տալով նրան հասնելու Իրաքի հյուսիսում գտնվող Դուհոկի ճամբար։ Այնոււհետև Նադիան տեղափոխվեց Գերմանիայի Շտուտգարտ քաղաք[19][20]։
Պարգևներ
- 2016 թվականի հունվարի 5- ներկայացվել է Խաղաղության Նոբելյան մրցանակի Իրաքի կառավարության կողմից[21][22][23]
- 2016 թվականի սեպտեմբերի 16- ՄԱԿ-ի մարդկային թրաֆիքինգի կոմիտեի բարի կամքի դեսպան[17][24]
- 2016 թվականի հոկտեմբերի 10- Եվրոպայի Խորհուրդ Վացլավ Հավելի անվան մարդու իրավունքների մրցանակ
- 2016 թվականի հոկտեմբերի 27 Սախարովի անվան մրցանակ (Լամիյա Աջի Բաշարի հետ միասին)[25][26][27]