Ջենարո Գատուզո
Ջենարո Իվան Գատուզո (իտալ.՝ Gennaro Ivan Gattuso, հունվարի 9, 1978[1][2], Կորիլիանո Կալաբրո, Կոզենցա, Կալաբրիա, Իտալիա), իտալացի ֆուտբոլիստ և մարզիչ։ Աշխարհի 2006 թվականի առաջնության հաղթող Իտալիայի հավաքականի կազմում։ 1999 թվականից հանդես է եկել «Միլանում», որի հետ 2 անգամ հաղթել է Չեմպիոնների Լիգան։
 իտալ.՝ Gennaro Gattuso | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||||||
| Անձնական տվյալներ | |||||||||||||||||||||
| Քաղաքացիությունը |  Իտալիա | ||||||||||||||||||||
| Մականուն | Պիտբուլ, Ռինո, Քաջ Սիրտ | ||||||||||||||||||||
| Ծննդյան ամսաթիվ | հունվարի 9, 1978[1][2] (46 տարեկան) | ||||||||||||||||||||
| Ծննդավայր | Կորիլիանո Կալաբրո, Կոզենցա, Կալաբրիա, Իտալիա | ||||||||||||||||||||
| Հասակ | 177 սմ | ||||||||||||||||||||
| Քաշ | 77 կգ | ||||||||||||||||||||
| Դիրք | կիսապաշտպան | ||||||||||||||||||||
| Պատանեկան կարիերա | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Մասնագիտական կարիերա* | |||||||||||||||||||||
| Տարի | Ակումբ | Խաղ | (Գոլ) | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Ազգային հավաքական | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Մարզչական կարիերա | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Պարգևներ  [3] և  | |||||||||||||||||||||
| * Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը: | |||||||||||||||||||||
Կարիերա
Խաղացողի կարիերա
Գատուզոն իր ֆուտբոլային կարիերան սկսել է իտալական «Պերուջայում», որի կազմում նորամուտը նշել է 1996 թվականի դեկտեմբերի 22-ին Սերիա Ա-ի շրջանակներում կայացած «Բոլոնիայի» դեմ խաղում։
Իտալիայի պատանեկան հավաքականի կազմում Գատուզոն մասնակցել է Եվրոպայի մինչև 18 տարեկանների առաջնությանը։ Երիտասարդական ակումբների շարքում 2000 թվականի Եվրոպայի չեմպիոն է։
1997 թվականի հուլիսին տեղափոխվեց շոտլանդական «Ռեյնջերս», որտեղ արժանացավ երկրպագուների հիացմունքը, իսկ նրա «ուլտրա-ագրեսիվ» տեխնիկան մեղմացավ մարզումների և Վոլտեր Սմիթի ազդեցությամբ, ով միաժամանակ նաև «Ռեյնջերսի» մարզիչն էր։ Հետագայում Ջենարոն նրան նկարագրում էր որպես իր 2-րդ հայր։ Մարզչական պաշտոնում Սմիթի հաջորդը՝ Դիկ Ադվոկատը, թիմում Գատուզոյի համար տեղ չգտավ, ինչի արդյունքում 1998 թվականի հոկտեմբերին նա վաճառվեց «Սալերնիտանա» իտալական ակումբին։
Սերիա Ա-ի 1998/99 մրցաշրջանում Գատուզոն այդ թիմի կազմում անցկացրեց 25 խաղ։
10 ամիս անց 8 միլիոն եվրոյի դիմաց Գատուզոն տեղափոխվեց «Միլան»։ Առաջին անգամ «Միլանի» կազմում խաղացել է 1999 թվականի սեպտեմբերի 15-ին Չեմպիոնների Լիգայի շրջանակներում կայացած «Չելսիի» դեմ խաղում։ Առաջին մրցաշրջանում անցկացրեց 22 խաղ և դարձավ 1 գոլի հեղինակ։ Հաջորդ մրցաշրջաններում նա խաղաց համապատասխանաբար 24 և 32 խաղ։ 2009 թվականի օգոստոսի 22-ին Գատուզոն «Միլանի» կազմում խաղաց իր 400-րդ խաղը։
Իտալիայի հավաքականում իր նորամուտը նշել է 2000 թվականի փետրվարին Շվեդիայի հավաքականի դեմ խաղում։ Մասնակցել է 2000 թվականի ամառային խաղերին, ինչպես նաև 2002-2010 թվականների ընթացքում կայացած բոլոր աշխարհի և Եվրոպայի առաջնություններին։ 2006 թվականի Աշխարհի առաջնության ժամանակ Ջենարոն հավաքականի առանցքային խաղացողներից մեկն էր։ Նա խաղացել է առաջնության 7 խաղերից 6-ում[4][5]։ Ֆրանսիայի դեմ եզրափակչում խաղադաշտում անց է կացրել 120 րոպե, բայց հետխաղյա 11 մետրանոցաշարի ժամանակ չի խփել։ Առաջնության արդյունքներով Գատուզոն ընդգրկվել է առաջնության 23 աստղերի հավաքականի մեջ։
Իտալիայի հավաքականի կազմում միակ գնդակը Ջենարոն խփել է 2000 թվականի նոյեմբերի 15-ին Թուրինում՝ Անգլիայի հավաքականի դեմ ընկերական խաղում (1:0)։ 2010 թվականի աշխարհի առաջնության նախօրեին հայտարարեց, որ որոշել է առաջնությունից հետո ավարտել ելույթները հավաքականի կազմում[6]։
2012 թվականի մայիսի 13-ին «Միլանի» մարզաշապիկով խաղաց վերջին խաղը։ Ամբողջ 90 րոպեն խաղաց ավագի թևկապով։ Իր 8 համարը «Միլանում» կտակեց Անտոնիո Նոչերինոյին, ով խաղում է նույն դիրքում։
2012 թվականի հունիսի 15-ին համացանցում հայտնվեց տեղեկություն, որ «Միլանի» կիսապաշտպանը կարող է տեղափոխվել շվեյցարական «Սյոն»։ Տեղեկությունը հաստատվեց, և մի քանի օր հետո Գատուզոյի տրանսֆերի մասին պաշտոնապես հայտարարվեց։ Ինչպես հետո խաղացողն անձամբ ասաց.
 | «Ես եկել եմ այստեղ, որպեսզի օգնեմ Սյոնին մրցակցել և հաղթել Բազելին չեմպիոնական տիտղոսի համար։ Ես հավաստիացրեցի կառավարությանը, որ թիմը կստանա աշխատասեր մարտիկ՝ հանձին ինձ»։ |  |
Զբաղեցրեց խաղացող մարզչի պարտականությունը, բայց 2013 թվականի մայիսի 13-ին անբավարար արդյունքների պատճառով թողեց մարզչի պաշտոնը, չնայած մնաց «Սյոնի» խաղացող։
Մարզչական կարիերա
2013 թվականի հունիսի 4-ին «Պալերմոյի» նախագահ Մաուրիցիո Ձամպարինին հայտարարեց, որ Ջուզեպե Սաննինոյի հետ պայմանագրի բոլոր հարցերը կարգավորելուց հետո Ջենարո Գատուզոն կդառնա իր թիմի գլխավոր մարզիչը[7]։
2014 թվականի հունիսի 5-ին Գատուզոն գլխավորեց հունական «ՕՖԻ»-ն՝ կնքելով 1 տարվա պայմանագիր[8].
Ելույթների վիճակագրություն
Ակումբային
| Ակումբ | Մրցաշրջան | Առաջնություն | Գավաթ | Եվրոգավաթներ | Այլք | Ընդամենը | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Խաղեր | Գոլեր | Խաղեր | Գոլեր | Խաղեր | Գոլեր | Խաղեր | Գոլեր | Խաղեր | Գոլեր | ||
| Պերուջա ՖԱ | 1995-96 | 2 | 0 | - | - | - | - | - | - | 2 | 0 |
| 1996-97 | 8 | 0 | - | - | - | - | - | - | 8 | 0 | |
| Ընդամենը | 10 | 0 | — | — | — | — | — | — | 10 | 0 | |
| Ռեյնջերս | 1997-98 | 29 | 3 | 9 | 0 | 2 | 1 | - | - | 40 | 4 |
| 1998-99 | 5 | 0 | 1 | 0 | 5 | 1 | - | - | 11 | 1 | |
| Ընդամենը | 34 | 3 | 10 | 0 | 7 | 2 | — | — | 51 | 5 | |
| Սալերնիտանա | 1998-99 | 25 | 0 | - | - | - | - | - | - | 25 | 0 |
| Ընդամենը | 25 | 0 | — | — | — | — | — | — | 25 | 0 | |
| Միլան ՖԱ | 1999-00 | 22 | 1 | 1 | 0 | 5 | 0 | - | - | 28 | 1 |
| 2000-01 | 24 | 0 | 2 | 0 | 10 | 0 | - | - | 36 | 0 | |
| 2001-02 | 32 | 0 | 5 | 0 | 10 | 0 | - | - | 47 | 0 | |
| 2002-03 | 25 | 0 | 3 | 0 | 14 | 0 | - | - | 42 | 0 | |
| 2003-04 | 33 | 1 | 2 | 0 | 8 | 1 | 2 | 0 | 45 | 2 | |
| 2004-05 | 32 | 0 | 2 | 0 | 11 | 0 | 1 | 0 | 46 | 0 | |
| 2005-06 | 35 | 3 | 3 | 0 | 11 | 0 | - | - | 49 | 3 | |
| 2006-07 | 30 | 1 | 4 | 0 | 13 | 0 | - | - | 47 | 1 | |
| 2007-08 | 31 | 1 | 1 | 0 | 9 | 0 | 2 | 0 | 43 | 1 | |
| 2008-09 | 12 | 0 | - | - | 4 | 1 | - | - | 16 | 1 | |
| 2009-10 | 22 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | - | - | 24 | 0 | |
| 2010-11 | 31 | 2 | 2 | 0 | 5 | 0 | - | - | 38 | 2 | |
| 2011-12 | 6 | 0 | - | - | - | - | 1 | 0 | 7 | 0 | |
| Ընդամենը | 335 | 9 | 26 | 0 | 101 | 2 | 6 | 0 | 468 | 11 | |
| Սյոն | 2012-13 | 27 | 1 | 5 | 0 | - | - | - | - | 32 | 1 |
| Ընդամենը | 27 | 1 | 5 | 0 | — | — | — | — | 32 | 1 | |
| Ամբողջ կարիերայի ընթացքում | 431 | 13 | 41 | 0 | 108 | 4 | 6 | 0 | 586 | 17 | |
Հավաքականում
| Հավաքական | Մրցաշրջան | ||
|---|---|---|---|
| Խաղեր | Գոլեր | ||
| Իտալիա | |||
| 2000 | 6 | 1 | |
| 2001 | 3 | 0 | |
| 2002 | 10 | 0 | |
| 2003 | 4 | 0 | |
| 2004 | 9 | 0 | |
| 2005 | 8 | 0 | |
| 2006 | 10 | 0 | |
| 2007 | 6 | 0 | |
| 2008 | 9 | 0 | |
| 2009 | 5 | 0 | |
| 2010 | 3 | 0 | |
| Ընդամենը | 73 | 1 | |
Մարզչական կարիերա
| Թիմ | Երկիր | Աշխատանքի սկիզբը | Աշխատանքի վերջը | Խ | Հ | Ո | Պ | В% |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Սյոն | Շվեյցարիա | 15.06.12 | 13.05.13 | 36 | 12 | 7 | 17 | 33.33 |
| Պալերմո | Իտալիա | 15.05.13 | 03.06.14 | 42 | 25 | 11 | 6 | 54.34 |
| ՕՖԻ | Հունաստան | 05.06.14 | 12.11.14 | 24 | 7 | 2 | 15 | 29.16 |
«Միլան»
- Սերիա Ա-ի չեմպիոն (2). 2003/04, 2010/11
- Իտալիայի Գավաթի մրցանակակիր (1). 2003
- Իտալիայի Սուպերգավաթի մրցանակակիր (2). 2004, 2011
- Չեմպիոնների Լիգայի խաղթող (2). 2003, 2007
- ՈՒԵՖԱ-ի Սուպերգավաթի մրցանակակիր. 2003, 2007
- Աշխարհի ակումբային առաջնության հաղթող (2). 2007
- Արդյունք։ 10 տիտղոս
Գաետանո Շիրեայի մրցանակ (2012)
Իտալիայի հավաքական
- Եվրոպայի մինչև 21 տարեկանների չեմպիոն (1). 2000
- 2006 թվականի աշխարհի չեմպիոն (1). 2006
- Արդյունք։ 2 տիտղոս
Անձնական կյանք
Գատուզոն ամուսնացած է իր հին ընկերուհի Մոնիկայի հետ, ով ծնվել է Շոտլանդիայում, բայց ունի իտալական արմատներ։ Նրա հետ Գատուզոն ծանոթացել է այն ժամանակ, երբ խաղում էր «Ռեյնջերսում»։ Ջենարոն և Մոնիկան ունեն 1 աղջիկ՝ Գաբրիելան, և 1 տղա՝ Ֆրանչեսկոն։
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
- Արդյունքները Чемпионат.ру կայքում Արխիվացված 2007-07-09 Wayback Machine
- Խաղացողի ելույթների վիճակագրությունը (անգլ.)
- Կենսագրությունը և ելույթների վիճակագրությունը
- Գատուզոյի մասին նորություններ sportbox.ru-ում Արխիվացված 2011-02-22 Wayback Machine
- Ցուցանիշները soccerbase.com կայքում (անգլ.)
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ջենարո Գատուզո» հոդվածին։ |