จักรวรรดิอิตาลี Impero coloniale italiano | |
|---|---|
| 1882–1960 | |
_crowned.svg) .svg) | |
 ราชอาณาจักรอิตาลี อาณานิคมของอิตาลี ดินแดนที่ครอบครองในสงครามโลกครั้งที่สอง | |
| สถานะ | จักรวรรดิ |
| เมืองหลวง | โรม |
| ประวัติศาสตร์ | |
• การซื้อของอัซซับ | 1869 |
• เอริเทรียของอิตาลี | 1882 |
• สงครามเอริเทรีย | 1887–1889 |
• โซมาเลียของอิตาลี | 1889 |
| 1900 | |
• สงครามอิตาลี-ตุรกี | 1911–1912 |
• รัฐในอารักขาแอลบาเนีย | 1917–1920 |
• กระบวนการสันติภาพของลิเบีย | 1923–1932 |
• สงครามอิตาลี–อะบิสซิเนียครั้งที่สอง | 1935–1936 |
| 1939–1943 | |
| 1940–1941 | |
| 1940–1943 | |
| 1947 | |
| 1950–1960 | |
| พื้นที่ | |
| 1938[1] | 3,798,000 ตารางกิโลเมตร (1,466,000 ตารางไมล์) |
จักรวรรดิอิตาลี (อังกฤษ: Italian Empire) ก่อตั้งขึ้นโดยราชอาณาจักรอิตาลี (อิตาลีสมัยใหม่ที่เกิดขึ้นจากการรวมชาติอิตาลี (Italian unification) ที่เพิ่งเริ่มก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1861) โดยอิตาลีได้ร่วมมือกับมหาอำนาจอื่นๆ ในยุโรปใน “การล่าอาณานิคมในแอฟริกา” ในช่วงนี้จักรวรรดิโปรตุเกส, สเปน, เนเธอร์แลนด์, อังกฤษ และ ฝรั่งเศส ต่างก็เป็นเจ้าของอาณานิคมกันมาเป็นเวลาหลายร้อยปีแล้ว ดินแดนสุดท้ายที่ยังคงเหลือสำหรับยึดเป็นอาณานิคมคือทวีปแอฟริกาเท่านั้น
เมื่อสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1914 อิตาลีก็ผนวกเอริเทรีย และ โซมาเลีย และพยายามควบคุมบางส่วนของจักรวรรดิออตโตมัน รวมทั้งลิเบีย แต่ต้องพ่ายแพ้เมื่อพยายามยึดเอธิโอเปีย รัฐบาลฟาสซิสต์ภายใต้การนำของผู้เผด็จการเบนิโต มุสโสลินีพยายามขยายเขตแดนของจักรวรรดิเพิ่มขึ้น ทั้งโดยการใช้กำลังและโดยการขู่ว่าจะใช้กำลัง และในที่สุดก็ยึดเอธิโอเปียได้เมื่อสี่สิบปีให้หลังจากการพยายามครั้งแรก
ระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองอิตาลีได้เข้าข้างฝ่ายนาซีเยอรมนี แต่ในที่สุดกองกำลังฝ่ายพันธมิตรก็ยึดดินแดนโพ้นทะเลของอิตาลีได้ และเมื่ออิตาลีถูกรุกรานในปี ค.ศ. 1943 จักรวรรดิอาณานิคมอิตาลีก็สลายตัวลงไปจนหมดสิ้น
จักรวรรดิอาณานิคม | |
|---|---|
อาณานิคมในสมัยโบราณ |
| โบราณ |
|
|---|---|
| ยุคกลาง |
|
| ยุคใหม่ |
|
หมายเหตุ: เรียงลำดับตามปีการก่อตั้ง เลขในวงเล็บหลังชื่อแสดงปีการก่อตั้ง | |
