നോർമൻ ബോർലോഗ്

ബോർലോഗിന്റെ പൂർവ്വപിതാക്കന്മാർ നോർവേയിൽ നിന്നും കുടിയേറിയവരായിരുന്നു. 1854-ൽ നോർവേയിൽ നിന്നും വിസ്കോൺസിനിൽ എത്തിയ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പൂർവികർ പിന്നീട് അയോവയിലെ ക്രെസ്കോയ്ക്ക് അടുത്തുള്ള നോർവേക്കാരുടെ ഒരു ചെറിയ കമ്യൂണിറ്റിയിലേക്കും എത്തിച്ചേർന്നു. അവിടെ സോഡ് ലുഥെറൻ ചർച്ചിലെ അംഗമെന്ന നിലയിലാണ്ൽ നൊർമൻ ജ്ഞാനസ്നാനം ചെയ്യപ്പെട്ടത്.

1914-ൽ തങ്ങളുടെ മുത്തച്ഛന്മാരുടെ ഭവനത്തിൽ ഹെന്രി ഒളിവറുടെയും (1889–1971) ക്ലാര ബോർലോഗിന്റെയും (1888–1972) നാലുകുട്ടികളിൽ മൂത്തയാളായി ബോർലോഗ് ജനിച്ചു. പാൽമ ലില്ലിയൻ (Behrens; 1916–2004), ചാർലോട്ട് (Culbert; ജനനം. 1919), ഹെലൻ (ജനനം. 1921) എന്നിവരായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഹോദരിമാർ. ഏഴുവയസ്സുമുതൽ പത്തൊൻപതുവയസ്സുവരെ അദ്ദേഹം അയോവയിലെ പ്രോടിവിനിലെ 106 ഏക്കറുള്ള കുടുംബകൃഷിയിടത്തിൽ മീൻപിടിച്ചും വേട്ടയാടിയും ചോളം, ഓട്‌സ് പുല്ലുകൾ എന്നിവ കൃഷിചെയ്തും കന്നുകാലികളെയും പന്നിയേയും കോഴിയേയുമെല്ലാം വളർത്തിയും ജീവിച്ചു. ഹോവാർഡ് കൌണ്ടിയിലെ ന്യൂ ഓറിഗൺ # 8 ഏകാദ്ധ്യാപക ഒറ്റമുറി ഗ്രാമീണ വിദ്യാലയത്തിൽ എട്ടാം ഗ്രേഡുവരെ അദ്ദേഹം പഠനം നടത്തി. 1865-ൽ നിർമ്മിച്ച ആ വിദ്യാലയം ഇന്ന് "Project Borlaug Legacy" -യുടെ ഭാഗമായി നോർമൻ ബോർലോഗ് ഹെറിറ്റേജ് ഫൗണ്ടേഷന്റെ ഉടമസ്ഥതയിൽ സംരക്ഷിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.^[14] ക്രെസ്കോ ഹൈസ്കൂളിലെ ഫുട്‌ബോൾ, ബേസ്‌ബോൾ, ഗുസ്തി ടീമുകളിലെ അംഗമായിരുന്ന ബോർലോഗിനെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഗുസ്തി പരിശീലിപ്പിക്കുന്ന അധ്യാപകൻ തുടർച്ചയായി 105 ശതമാനം നേട്ടമുണ്ടാകണമെന്ന രീതിയിൽ പ്രോൽസാഹിപ്പിച്ചിരുന്നു.^[15]

കൃഷിയിടം വിട്ട് ഉന്നതവിദ്യാഭ്യാസം നേടാനുള്ള തന്റെ തീരുമാനത്തെ സ്വാധീനിച്ചത് മുത്തച്ഛന്റെ പ്രോൽസാഹനമാണെന്ന് ബോർലോഗ് പിന്നീടു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. നെൽസ് ഓൾസൺ ബോർലോഗ് (ജീവിതകാലം: 1859–1935) അദ്ദേഹത്തോട് ഒരിക്കൽ പറഞ്ഞു, പിന്നീട് വയർ നിറയ്ക്കാൻ ഇന്ന് തല നിറയ്ക്കുന്നതാണ് നല്ലത്.^[16] 1933-ൽ മിനെസോട്ട സർവ്വകലാശാലയിലെ പ്രവേശനപരീക്ഷയിൽ തോൽവി ഏറ്റുവാങ്ങിയെങ്കിലും അദ്ദേഹത്തിന് പുതുതായി തുടങ്ങിയ രണ്ടുവർഷ ജനറൽ കോളേജിൽ പ്രവേശനം ലഭിച്ചു. അരക്കൊല്ലത്തിനുശേഷം ബോർലോഗിനെ കാർഷികകോളേജിലെ വനവിഭാഗത്തിലേക്ക് സ്ഥലം മാറ്റി. സർവ്വകലാശാലയിലെ ഗുസ്തിവിഭാഗത്തിലെ അംഗമെന്ന നിലയിൽ ബോർലോഗ് ബിഗ് റ്റെൻ സെമിഫൈനലിൽ എത്തി. തുടർന്ന് ഗുസ്തിപ്രചാരണത്തിന്റെ ഭാഗമായി മിനസോട്ടയിൽ ഹൈസ്കൂളുകളിൽ ഗുസ്തിപ്രദർശനവുമായി അദ്ദേഹം സഞ്ചരിച്ചു.

ഗുസ്തി എനിക്ക് വിലയേറിയ പല പാഠങ്ങളും നൽകി. ലോകത്തെ മികച്ചവരോടൊപ്പം എനിക്കുപിടിച്ചുനിൽക്കാനാവുമെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി. അതെന്നെ ശക്തനാക്കി. പലപ്പോഴും അതെനിക്ക് ശക്തിപകർന്നു. ചിലപ്പോൾ ഈ പറയുന്നത് യുക്തിരഹിതമെന്നുതോന്നിയേക്കാമെങ്കിലും ഇങ്ങനെയാണ് ഞാൻ ഞാനായത്.^[17]

തന്റെ വിദ്യാഭ്യാസത്തിനായുള്ള പണമുണ്ടാക്കാൻ പലപ്പോഴും ബോർലോഗ് പഠനം ഇടയ്ക്കിടെ നിർത്തിവച്ച് ജോലിക്കു പോകുമായിരുന്നു. അത്തരത്തിലൊരിക്കൽ 1935-ൽ തൊഴിൽരഹിതരോടൊപ്പം അദ്ദേഹം സിവിലിയൻ കൺസർവേഷൻ ക്രോപ്പിൽ ജോലിചെയ്തിരുന്നു. അവരിൽപ്പലരും പട്ടിണിയിലായിരുന്നു. പിന്നീട് ബോർലോഗ് ഓർമ്മിക്കുന്നു: "ഭക്ഷണം അവരെ എങ്ങനെ മാറ്റിത്തീർത്തെന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞു... ഇത് എന്നിൽ വലിയ മുറിവുകൾ ഉണ്ടാക്കി."^[18] 1935 -38 കാലത്ത് തന്റെ ബി എസ്‌സി ബിരുദം ലഭിക്കുന്നതിനു മുൻപും പിമ്പും 1937-ൽ അമേരിക്കൻ വനസർവ്വീസിനായി അദ്ദേഹം ഫോറസ്ട്രിയിൽ അവരുടെ മസാച്ചുസെറ്റീസിലെയും ഇഡാഹോയിലെയും സ്റ്റേഷനുകളിൽ ജോലിചെയ്തിരുന്നു. അക്കാലത്ത് രാജ്യത്തിലെ ഏറ്റവും ഒറ്റപ്പെട്ട വന്യതയായ സാൽമൺ നദിയുടെ തുരുത്തിന്റെ മധ്യത്തിൽ ഒരു വേനൽക്കാലം അദ്ദേഹം കഴിച്ചുകൂട്ടിയിരുന്നു.^[18]

തന്റെ അണ്ടർഗ്രാജുവേറ്റ് പഠനത്തിന്റെ അവസാനമാസങ്ങളിൽ ബോർലോഗ് താമസിയാതെ മിനസോട്ട സർവ്വകലാശാലയിലെ സസ്യരോഗവിഭാഗത്തിന്റെ തലവൻ ആയിത്തീരാൻ പോകുന്ന പ്രൊഫസർ എൽവിൻ ചാൾസ് സ്റ്റാക്‌മാന്റെ പ്രസംഗം കേൾക്കുകയുണ്ടായി. ബോർലോഗിന്റെ ഭാവിതന്നെ മാറ്റിമറിക്കാൻ പോകുന്നൊരു സന്ദർഭമായി അതു മാറി. ആ പ്രഭാഷണത്തിൽ ഗോതമ്പിന്റെയും ചോളത്തിന്റെയും ബാർളിയുടെയും സസ്യപോഷകങ്ങളെ വലിച്ചുകുടിക്കുന്ന പരാദ ഫംഗസുകളെപ്പറ്റി "നമ്മുടെ ഭക്ഷ്യസസ്യങ്ങളെ നശിപ്പിക്കുന്ന ശത്രുക്കൾ" എന്ന് അദ്ദേഹം വിശേഷിപ്പിക്കുകയുണ്ടായി. ചില പ്രത്യേക സസ്യപ്രജനനരീതികൾ സസ്യങ്ങളെ നാശത്തിൽ നിന്നും രക്ഷിക്കുന്നതായി അദ്ദേഹം കണ്ടെത്തി. ഈ ഗവേഷണങ്ങൾ ബോർലോഗിൽ സവിശേഷതാല്പര്യം ജനിപ്പിച്ചു. സാമ്പത്തികനിയന്ത്രണത്താൽ വനംവകുപ്പിലെ ജോലി നിർത്തലാക്കിയപ്പോൾ സ്റ്റാക്‌മാനോട് തനിക്കും വന്യരോഗപഠനത്തിലേക്ക് മാറാനാകുമോ എന്ന് ബോർലോഗ് അന്വേഷിച്ചു. എന്നാൽ സസ്യരോഗപഠനങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധകേന്ദ്രീകരിക്കാനായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിനുലഭിച്ച ഉപദേശം.^[17] തുടർന്ന് സ്റ്റാക്‌മാന്റെ കീഴിൽ സസ്യരോഗപഠനങ്ങൾക്കായി അദ്ദേഹം സർവ്വകലാശാലയിൽ ചേർന്നു. 1940-ൽ എം എസ്‌സി ബിരുദവും 1942-ൽ സസ്യരോഗവിഷയത്തിലും ജനിതകശാസ്ത്രത്തിലും ബോർലോഗിന് ഡോക്ടറേറ്റും ലഭിച്ചു.

ബോർലോഗ് ആൽഫ ഗാമ റോ ഫ്രറ്റേർനിറ്റിയിലെ അംഗമായിരുന്നു. കോളേജിൽ പഠിക്കുന്നസമയത്ത് സർവ്വകലാശാലയിലെ ഡിങ്കിടൗണിലെ കോഫീഷോപ്പിൽ രണ്ടുപേരും സേവനമനുഷ്ഠിക്കുമ്പോൾ ബോർലോഗ് തന്റെ ഭാവിഭാര്യയായ മാർഗരെറ്റ് ഗിബ്‌സണെ കണ്ടെത്തി. 1937-ൽ വിവാഹിതരായ അവർക്ക് മൂന്നു മക്കളായിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത്, നോർമ ജീൻ ജീനീ ലോബ്, സ്കോട്ടി (സ്പൈന ബിഡ മൂലം ജനിച്ചയുടൻ തന്നെ മരണമടഞ്ഞു), വില്യം എന്നിവരായിരുന്നു അവർ. അദ്ദേഹത്തിന് അഞ്ചുപേരക്കുട്ടികളും അടുത്ത തലമുറയിൽ ആഋ പേരക്കുട്ടികളുമാണ് ഉള്ളത്. 2007 മാർച്ച് 8-ന് തൊണ്ണൂറ്റഞ്ചാം വയസ്സിൽ ഒരു വീഴ്ചയെത്തുടർന്ന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പത്നി മാർഗരറ്റ് മരണമടഞ്ഞു.^[19] 65 വർഷം അവർ വിവാഹിതരായി ജീവിച്ചു. തന്റെ അവസാനകാലത്ത് ഉത്തര ഡാലസിൽ ആണ് ബോർലോഗ് ജീവിച്ചതെങ്കിലും ലോകമെങ്ങും വ്യാപിച്ച തന്റെ മാനുഷികപ്രവർത്തനങ്ങളുടെ തിരക്കിൽ വർഷത്തിൽ ഏതാനും ആഴ്ചകൾ മാത്രമേ അദ്ദേഹത്തിന് അവിടെ താമസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നുള്ളൂ.^[18]

1942 മുതൽ 1944 വരെ ബോർലോഗ് ഡെലാവെയറിലെ വിൽമിംഗ്‌ടണിലുള്ള ദ്യൂപോണ്ടിൽ ഒരു മൈക്രോബയോളജിസ്റ്റ് ആയി ജോലിനോക്കി. അവിടെ അദ്ദേഹം വ്യാവസായികമായും കാർഷികമായും ഉപയോഗമുള്ള ബാക്ടീരിയനാശിനികളെപ്പറ്റിയും കുമിൾനാശിനികളെപ്പറ്റിയും ഭക്ഷണം കേടുകൂടാതെയിരിക്കാനുപയോഗിക്കുന്ന വസ്തുക്കളെപ്പറ്റിയും ഗവേഷണം നയിക്കാൻ തായ്യാറെടുക്കുകയായിരുന്നു. എന്നാൽ 1941 ഡിസംബർ 7 -ന് പേൾ ഹാർബർ സംഭവത്തെത്തുടർന്ന് അദ്ദേഹം പട്ടാളത്തിൽ ചേരാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും യുദ്ധകാലതൊഴിൽനിയന്ത്രണങ്ങളെത്തുടർന്ന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജോലിക്കുള്ള അപേക്ഷ നിരസിക്കപ്പെടുകയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പരീക്ഷണശാല അമേരിക്കൻ സൈന്യത്തിന്റെ ഗവേഷണങ്ങൾക്കായി മാറ്റുകയും ചെയ്തു. തെക്കേശാന്തസമുദ്രത്തിലെ ചൂടുള്ള ഉപ്പുവെള്ളത്തെ പ്രതിരോധിക്കാൻ പറ്റുന്ന ഒരു പശ വികസിപ്പിക്കാനായിരുന്നു അവർക്കു ലഭിച്ച ആദ്യനിർദ്ദേശം. ഗ്വാഡൽകനാൽ ദ്വീപിന്റെ നിയന്ത്രണം ഏറ്റെടുത്ത ഇമ്പീരിയൽ ജപ്പാൻ നാവികസേന ദിവസേന അവിടെ നാവിക-വ്യോമനിരീക്ഷണം നടത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ദ്വീപിൽ അകപ്പെട്ടുപോയ സൈനികർക്ക് സാധനങ്ങൾ എത്തിക്കാൻ അമേരിക്കൻ സൈന്യത്തിനുള്ള ഏകമാർഗ്ഗം രാത്രിയിൽ സ്പീഡ്‌ബോട്ടിൽ എത്തി ഭക്ഷണപ്പൊതികളും മറ്റുവസ്തുക്കളും തിരയോടൊപ്പം തീരത്തെത്താനായി എറിഞ്ഞുകൊടുക്കുകയായിരുന്നു. ഈ പൊതികൾ ഉപ്പുവെള്ളത്തിൽ ജീർണ്ണിച്ചുപോകുമായിരുന്നു. ആഴ്ചകൾക്കകം ബോർലോഗും കൂട്ടരും കൂടി ഉപ്പുവെള്ളത്തിൽ ജീർണ്ണിക്കാത്ത ഒരിനം പശ ഉണ്ടാക്കിയെടുത്തതോടെ അതിൽ ഭക്ഷണം സുരക്ഷിതമായിപ്പൊതിഞ്ഞ് സൈനികർക്ക് എത്തിച്ചുകൊടുക്കാനുള്ള വഴിതുറന്നു. ഇവർക്കുലഭിച്ച മറ്റു ഗവേഷണജോലികളിൽ കമൗഫ്ലാഷ്, ഭക്ഷണപാത്രങ്ങളെ അണുവിമുക്തമാക്കൽ, മലേറിയയെത്തടയാൻ ഡിഡിറ്റി ഉപയോഗിക്കൽ, ചെറിയ ഇലക്ട്രോണിക് ഘടകങ്ങൾക്ക് വേണ്ട ഇൻസ്റ്സുലേഷൻ എന്നിവയൊക്കെ ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു.^[18]

1940-ൽ അവില കമാചോ മെക്സിക്കോയിൽ പ്രസിഡണ്ടായി. രാജ്യത്തിന്റെ വ്യവസായത്തിനൊപ്പം സാമ്പത്തികവളർച്ചയ്ക്കും കൃഷി പൂരകമാവണമെന്നായിരുന്നു ഭരണകൂടത്തിന്റെ പ്രാഥമിക ലക്ഷ്യം. അമേരിക്കയിലെ വൈസ് പ്രസിഡണ്ടായി തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ഹെൻറി വാലസ് കമാചോയുടെ ഈ ആശയം അമേരിക്കയുടെ സൈനിക-സാമ്പത്തികതാൽപര്യങ്ങൾക്ക് അനുകൂലമാവുമെന്നു മനസ്സിലാക്കി റൊക്ഫെല്ലർ ഫൗണ്ടേഷനെ മെക്സിക്കൻ സർക്കാരുമായി യോജിച്ച് പ്രവർത്തിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു.^[20] റൊക്ഫെല്ലർ ഫൗണ്ടേഷൻ ഇ. സി. സ്റ്റാക്‌മാനെയും മറ്റു രണ്ട് പ്രമുഖ കൃഷിശാസ്ത്രജ്ഞരെയും സമീപിച്ചു. മെക്സിക്കൻ സർക്കാരിന്റെ ഭാഗമായി നിൽക്കെത്തന്നെ റോക്ഫെല്ലർ ഫൗണ്ടേഷന്റെ നിയന്ത്രണത്തിൽ ഓഫീസ് ഓഫ് സ്പെഷ്യൽ സ്റ്റഡീസ് എന്ന് പുതിയൊരു സംഘടനയാവാമെന്ന് അവർ നിർദ്ദേശം വച്ചു. ഇതിൽ മെക്സിക്കോയിലെയും അമേരിക്കയിലെയും ശാസ്ത്രകാരന്മാർ ഉണ്ടായിരിക്കുമെന്നും മണ്ണുവികസനം, ചോളത്തിന്റെയും ഗോതമ്പിന്റെയും ഉൽപ്പാദനം, സസ്യരോഗങ്ങളെപ്പറ്റിയുള്ള പഠനം എന്നിവയാണ് അതിന്റെ പഠനവിഷയങ്ങളെന്നും തീരുമാനമായി.

ഡോ. ജേക്കബ് ജോർജ് "ഡച്ച്" ഹരാറിനെയാണ് സ്റ്റാക്‌മാൻ പ്രൊജക്ടിന്റെ നേതാവായി തെരഞ്ഞെടുത്തത്. പുതുതായി സൃഷ്ടിച്ച മെക്സിക്കോയിലെ കോഓപറേറ്റീവ് വീറ്റ് റിസർച്ച് ആന്റ് പ്രൊഡക്ഷൻ പ്രോഗ്രാമിന്റെ തലവനായി ഹരാർ അപ്പോൾത്തന്നെ ബോർലോഗിനെ കിട്ടാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ഡൂപോണ്ടിലെ യുദ്ധഗവേഷണങ്ങളിൽ തുടരാൻ ആയിരുന്നു ബോർലോഗിന്റെ തീരുമാനം.^[21] 1944 ജൂലൈയിൽ ശമ്പളം ഇരട്ടിപ്പിക്കാമെന്ന ഡൂപോണ്ടിന്റെ വാഗ്ദാനം നിരസിച്ച് ബോർലോഗ് ഗർഭിണിയായ ഭാര്യയെയും 14 മാസം പ്രായമായ മകളെയും താൽക്കാലത്തേക്ക് വിട്ട് മെക്സിക്കോ സിറ്റിയിൽ സസ്യരോഗവിഭാഗത്തിൽ ജനിതകശാസ്ത്രവിഭാഗം തലവനായി സ്ഥാനമേറ്റു.^[18]

1964-ൽ മെക്സിക്കോ സിറ്റിയുടെ കിഴക്കുഭാഗത്തുള്ള ടെക്സ്‌കോകോയിലെ എൽ ബാറ്റനിലെ ഇന്റർനാഷണൽ മെയ്സ് ആന്റ് വീറ്റ് ഇമ്പ്രൂവ്‌മെന്റ് സെന്ററിൽ (Centro Internacional de Mejoramiento de Maíz y Trigo, or CIMMYT) പുതുതായി രൂപീകരിച്ച കൺസൾട്ടീവ് ഗ്രൂപ് ഓൺ ഇന്റർനാഷണൽ അഗ്രികൾച്ചർ റിസേർച്ച്ന്റെ ഡിറക്ടർ ആയി ബോർലോഗ് നിയമിതനായി. സ്വയംഭരണാധികാരമുള്ള ഈ അന്താരാഷ്ട്ര ഗവേഷണ പരിശീലനപരിപാടിയുടെ സാമ്പത്തികകാര്യങ്ങളാവട്ടെ ഫോർഡ് ഫൗണ്ടേഷനും റോക്‌ഫെല്ലർ ഫൗണ്ടേഷനും മെക്സിക്കൻ സർക്കാരും സംയുക്തമായി വഹിച്ചു.

1979-ൽ ഈ സ്ഥാനത്തുനിന്ന് വിരമിച്ചെങ്കിലും ബോർലോഗ് CIMMYT യുടെ സീനിയർ കൺസൾട്ടന്റ് ആയി തുടർന്നു. ചാരിറ്റിയുടെയും വിദ്യാഭ്യാസകാര്യങ്ങളുടെയും കാര്യങ്ങൾ നോക്കിനടത്തുമ്പോഴും അദ്ദേഹം CIMMYT -യിൽ ഗോതമ്പും ട്രിട്ടിക്കേലും ബാർളിയും ചോളവും ഉയർന്ന പ്രദേശങ്ങളിൽ വിളയിക്കാവുന്ന മണിച്ചോളവും ഉപയോഗിച്ച് സസ്യഗവേഷണങ്ങളിൽ സജീവപങ്കുവഹിച്ചു.

1981-ൽ ബോലോഗ് വേൾഡ് കൾച്ചറൽ കൗൺസിലിന്റെ പ്രാരംഭ അംഗമായി.^[22]

1984-ൽ അദ്ദേഹം ടെക്സാസ് A&M സർവ്വകലാശാലയിൽ പഠിപ്പിക്കാനും ഗവേഷണം നടത്താനും തുടങ്ങി. പിന്നീട് അദ്ദേഹത്തിന് അന്താരാഷ്ട്രകാർഷികപ്രൊഫസർ എന്ന് ബഹുമാനിതപദവി നൽകപ്പെട്ടതു കൂടാതെ അവിടുത്തെ കാർഷിക ബയോടെക്നോളജി വിഭാഗത്തിലെ യൂജീൻ ബട്‌ലർ എൻഡോവ്‌ഡ് ചെയറിന്റെ സ്ഥാനവും നൽകി. 2009 സെപ്തംബറിൽ മരിക്കുന്നതുവരെ അദ്ദേഹം അവിടെ തുടർന്നു.

റോക്‌ഫെല്ലർ ഫൗണ്ടേഷന്റെയും മെക്സിക്കൻ സർക്കാരിന്റെ കാർഷികമന്ത്രാലയത്തിന്റെയും കൂട്ടുസംരംഭമായ സഹകരണ ഗോതമ്പ് ഗവേഷണ-ഉൽപ്പാദന പദ്ധതിയിൽ (The Cooperative Wheat Research Production Program) ജനിതകശാസ്ത്രത്തിലും, സസ്യപ്രജനനത്തിലും, സസ്യരോഗശത്രത്തിലും, പ്രാണിപഠനശാസ്ത്രത്തിലും, അഗ്രോണമിയിലും, മണ്ണിൻ്റെ രസതന്ത്രത്തിലും, ധാന്യസാങ്കേതികവിദ്യയിലുമെല്ലാം ഗവേഷണങ്ങൾ നടന്നു. അക്കാലത്ത് തങ്ങളുടെ ധാന്യത്തിന്റെ ആവശ്യത്തിനുവേണ്ടതിൽ വലിയൊരു ഭാഗം ഇറക്കുമതി ചെയ്തിരുന്ന മെക്സിക്കോയിൽ ഈ ഗവേഷണപദ്ധതിയുടെ ലക്ഷ്യം ഗോതമ്പ് ഉൽപ്പാദനത്തിൽ വലിയ വർദ്ധന ഉണ്ടാക്കുക എന്നതായിരുന്നു. സസ്യരോഗഗവേഷകനായ ജോർജ് ഹരാർ 1944-ന്റെ അവസാനത്തോടുകൂടി ഗോതമ്പ് ഗവേഷണത്തിനായി ഒരുകൂട്ടം ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരെച്ചേർത്ത് ഒരു ടീം ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നു. എല്ലാവരും അമേരിക്കക്കാരായ ഈ കൂട്ടത്തിൽ ബോർലോഗിനെക്കൂടാതെ മറ്റംഗങ്ങൾ മണ്ണുഗവേഷകനായ വില്യം കോൾവെൽ, ചോളപഠിതാവായ എഡ്‌വേഡ് വെൽഹോസൻ, ഉരുളക്കിഴങ്ങിൽ ശ്രദ്ധകേന്ദ്രീകരിച്ചിരുന്ന ജോൺ നീഡെർഹോസർ എന്നിവരായിരുന്നു.^[23] ആ പദ്ധതിയോടൊപ്പം ഉണ്ടായിരുന്ന പതിനാറ് വർഷക്കാലത്തിനിടയ്ക്ക് ഉയർന്ന ഉൽപ്പാദനശേഷിയുള്ളതും, രോഗപ്രതിരോധശേഷിയുള്ളതും, ഉയരം കുറഞ്ഞതുമായ നിരവധിയിനം ഗോതമ്പുകൾ ബോർലോഗ് വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു.

മെക്സിക്കോയിലെ തന്റെ ആദ്യ കുറെ വർഷങ്ങൾ അത്യന്തം വിഷമം നിറഞ്ഞതായിരുവെന്നെന്ന് ബോർലോഗ് പറയുന്നുണ്ട്. പരിശീലനം സിദ്ധിച്ച ശാസ്ത്രജ്ഞരോ മികച്ച ഉപകരണങ്ങളോ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. 1939-41 കാലത്തെ സ്റ്റെം റസ്റ്റ് രോഗംകൊണ്ട് ഗോതമ്പുകൃഷി കാര്യമായി നശിച്ച പ്രാദേശികകർഷകർ ഈ ഗവേഷണപരിപാടിയോട് മുഖം തിരിച്ചുനിന്നു. "മെക്സിക്കോയിലേക്ക് ഗവേഷണത്തിനുപോകാമെന്ന് സമ്മതിച്ചത് വലിയ മണ്ടത്തരമായെന്ന് എനിക്കു തോന്നിത്തുടങ്ങി" തന്റെ ലോകത്തെ പട്ടിണിയെപ്പറ്റി നോർമൻ ബോർലോഗ് (Norman Borlaug on World Hunger) എന്ന തന്റെ പുസ്തകത്തിന്റെ ആമുഖത്തിൽ ബോർലോഗ് എഴുതി.^[18] ഗവേഷണത്തിന്റെ ആദ്യ പത്തുവർഷങ്ങളിൽ റസ്റ്റ് അടക്കമുള്ള രോഗങ്ങളെ പ്രതിരോധിക്കാൻ പറ്റിയ വിവിധയിനം ഗോതമ്പുകൾ വിളയിക്കാൻ അവർ ശ്രമിച്ചു. അവരുടെ കൂട്ടായ്മ 6000 വ്യത്യസ്തയിനം ഗോതമ്പുകൾ വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു.^[24]

ഇരട്ട ഗോതമ്പ് സീസൺ

ആദ്യമാദ്യം റസ്റ്റിനാലും മണ്ണിന്റെ ഗുണനിലവാരമില്ലായ്മയാലും ധാരാളം പ്രശ്നങ്ങളുണ്ടായിരുന്ന മെക്സിക്കോയുടെ മധ്യഭാഗത്തെ ഉയരംകൂടിയ പ്രദേശങ്ങളായ ടെക്സ്കോകോയുടെ സമീപത്തുള്ള ചാപിംഗോയിലാണ് ബോർലോഗ് തന്റെ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചത്. അവിടെ രണ്ട് സീസൺ വിളവെടുപ്പുള്ളതിനാൽ ഇരട്ടിവേഗതയിൽ സസ്യപ്രജനനം നടത്താമെന്നത് ഒരു വലിയ അനുകൂലഘടകമായിരുന്നു. വേനലിൽ സാധാരണപോലെ ഉയർന്ന മധ്യമേഖലകളിൽ ഉണ്ടാക്കിയ വിത്തുകൾ ഉടൻതന്നെ വടക്ക് സൊനോറയിലെ സിയൂഡാഡ് ഒബ്രെഗോണിനടുത്തുള്ള യാക്വീ താഴ്‌വരയിലെ ഗവേഷണകേന്ദ്രത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുമായിരുന്നു. ഉയരത്തിന്റെയും താപനിലയുടെയും വ്യത്യാസം മൂലം വർഷത്തിൽ രണ്ട് വിളകൾ എടുക്കാനായതുകൊണ്ട് ഓരോ വർഷവും കൂടുതൽ വിളവുകൾ ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു.^{[അവലംബം ആവശ്യമാണ്]}

ഈ പരിപാടിക്ക് മേലധികാരിയായ ജോർജ് ഹരാറിന് താല്പര്യമുണ്ടായിരുന്നില്ല. പിന്നീട് തെറ്റാണെന്ന് തെളിഞ്ഞെങ്കിലും അന്നു നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന അഗ്രോണമി സമ്പ്രദായമനുസരിച്ച് ഈ ഇരട്ടിപ്പ് ചെലവ് തെറ്റായിരുന്നു. കൂടാതെ അന്നു കരുതിയിരുന്നത് വിളവെടുപ്പിനുശേഷം മുളയ്ക്കാനാവശ്യമായ ഊർജ്ജം സംഭരിക്കുന്നതിന് വിത്തുകൾക്ക് ഒരു വിശ്രമകാലം ആവശ്യമാണെന്നാണ്. തന്റെ പദ്ധതി ഹരാർ തടഞ്ഞപ്പോൾ ബോർലോഗ് രാജിവച്ചു. പ്രൊജക്റ്റ് സന്ദർശിച്ച എൽവിൻ സ്റ്റാക്‌മാൻ രണ്ടുപേരെയും അനുനയിപ്പിച്ച് ബോർലോഗിനെകൊണ്ട് രാജി പിൻവലിപ്പിക്കുന്നതിലും ഹരാറിനെക്കൊണ്ട് പരീക്ഷണങ്ങൾ തുടരാനുള്ള അനുമതി നൽകിക്കുന്നതിലും വിജയിച്ചു. 1945 കാലത്ത് 1000 കിലോമീറ്റർ ദൂരവ്യത്യാസത്തിലും 10 ഡിഗ്രി ലാറ്റിറ്റ്യൂഡ് വ്യത്യാസത്തിലും 2600 മീറ്റർ ഉയരവ്യത്യാസത്തിലും ഗോതമ്പ് വിളയിക്കാൻ സാധിച്ചിരുന്നു. ഇതിനെ ഷട്ടിൽ ബ്രീഡിംഗ് എന്നാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്.^[25]

വിചാരിച്ചതിൽനിന്നും വ്യത്യസ്തമായി, ഇരട്ടവിളവെടുപ്പു സീസണിൽ വിത്തുകൾക്ക് രാപകലിന്റെ ഏറ്റക്കുറച്ചിൽകൊണ്ടുള്ള ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ ഒന്നുമുണ്ടായില്ല. സാധാരണ ഗോതമ്പ് ഇനങ്ങൾക്ക് സൂര്യപ്രകാശത്തിന്റെ വ്യത്യാസങ്ങൾ കാരണമുള്ള പ്രശ്നങ്ങളെ അതിജീവിക്കാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. ബോർലോഗ് പിന്നീട് അനുസ്മരിച്ചു: "വടക്ക് ഞങ്ങൾ ദൈർഘ്യം കുറഞ്ഞ ദിവസവും ഉയരം കുറഞ്ഞപ്രദേശവും കൂടിയ ചൂടും ഉള്ളിടത്ത് കൃഷി ചെയ്തു. അതിലെ മികച്ച ഇനങ്ങളെ ഞങ്ങൾ തെക്കൻദേശത്തേക്കു കൊണ്ടുപോയി ഉയർന്ന പ്രദേശത്ത് ദൈർഘ്യമേറിയ ദിവസങ്ങളുള്ള കാലത്ത് ധാരാളം മഴയും കിട്ടുന്ന സ്ഥലത്ത് കൃഷി ചെയ്തു. താമസിയാതെ എവിടെയും കൃഷി ചെയ്യാവുന്ന പലയിനം വിത്തുകൾ ഞങ്ങൾക്ക് ലഭ്യമായി. കാർഷികഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ ലഭ്യമായിരുന്ന അറിവുകൾ പ്രകാരം ഇങ്ങനെ സംഭവിക്കുന്നത് അസാദ്ധ്യമായിരുന്നു."^[24] അതായത് ലോകത്ത് ഓരോ സ്ഥലത്തും കൃഷി ചെയ്യാൻ പ്രത്യേകമായി വിത്തുകൾ ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കേണ്ടി വന്നില്ല.

സങ്കരയിനങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി രോഗപ്രതിരോധശേഷി വർദ്ധിപ്പിക്കൽ

ഒരേയിനം ശുദ്ധജീനുകളിൽ നിന്നും രൂപം കൊള്ളുന്ന സന്തതികളിൽ രോഗങ്ങളെ പ്രതിരോധിക്കാൻ ഒന്നോ അല്ലെങ്കിൽ വളരെക്കുറച്ചോ പ്രധാനജീനുകളേ ഉണ്ടാവുകയുള്ളൂ എന്നാൽ റസ്റ്റ് പോലുള്ള പലരോഗങ്ങളും ഉണ്ടാക്കുന്ന സൂക്ഷ്മാണുക്കൾ തുടർച്ചയായി പുതിയ വർഗങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി ഈ ശുദ്ധജീനുകളുടെ രോഗപ്രതിരോധശേഷിയെ മറികടകാൻ ശേഷിയുള്ള പുതിയഇനങ്ങൾ ഉരുത്തിരിയാൻ ഇടയാക്കുന്നു. ഇവിടെ പലയിനം ഗോതമ്പിൽ നിന്നും ഉണ്ടാക്കുന്ന സങ്കരയിനങ്ങളിലാവട്ടെ, പലവഴിയിൽ നിന്നും വരുന്ന ജീനുകൾ ശുദ്ധജീനുകളിൽ നിന്നും ഉണ്ടാവുന്ന വിത്തുകളേക്കാൾ രോഗപ്രതിരോധശേഷി കൂടിയവയായിമാറി. ഒരേ ഉയരവും പുഷ്പിക്കലും പാകമാകുന്ന തീയതിയും വിത്തുകളുടെ നിറവും സ്വഭാവവുമെല്ലാം കാരണം ഒരുമിച്ച് വിതയ്ക്കാൻ കഴിഞ്ഞതിനാൽ അവയുടെ വിളവിൽ കുറവൊന്നും ഉണ്ടായില്ല.

1953-ൽ വ്യത്യസ്ത പ്രതിരോധശേഷിയുള്ള പല ശുദ്ധലൈനുകളിൽ നിന്നും പുതിയ ഇനങ്ങൾ ബാക്റോസ് രീതിയുപയോഗിച്ച് ഒരു പാരന്റിൽ നിന്നും ഉണ്ടാക്കണമെന്ന് ബോർലോഗ് നിർദ്ദേശിച്ചു.^[26] തുടർച്ചയായി ഒരേ പാരന്റിൽ നിന്നും സങ്കരയിനങ്ങളെ ക്രോസ് ചെയ്ത് വികസിപ്പിക്കുന്ന രീതിയാണ് ബാക്റോസിംഗിൽ അനുവർത്തിക്കുന്നത്. ഇതിന്റെ ഫലമായി ജീനോടൈപ്പും ബാക്റോസ് ചെയ്ത സന്താനവും പാരന്റ് ചെടിയുമായി ഒരോ തലമുറ കഴിയുന്തോറും സാമ്യം ഏറിവരുന്നു. ബോർലോഗിന്റെ രീതികൊണ്ട് രോഗപ്രതിരോധശേഷിയുള്ള നിരവധി മാതൃസസ്യങ്ങളിൽ നിന്നുമുള്ള ജീനുകൾ ഒരൊറ്റ ആവർത്തിത പാരന്റിലേക്ക് എത്തിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. ഓരോ ലൈനിലും വ്യത്യസ്തപ്രതിരോധശേഷിയുള്ള ജീനുകൾ ഉണ്ടെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്താൻ ഓരോ മാതൃതലമുറയേയും വ്യത്യസ്തങ്ങളായ ബാക്റോസ് പദ്ധതികളിൽ ഉപയോഗിച്ചു. ഇങ്ങനെ വിവിധങ്ങളായ മാതൃനിരകളിൽ നിന്നും ഉണ്ടായ അഞ്ചിനും പത്തിനും ഇടയിലുള്ള നിരകളെ ഓരോ പ്രദേശത്തും കാണുന്ന രോഗകാരികളെ അടിസ്ഥാനപ്പെടുത്തി കൂട്ടിക്കലർത്തുന്നു. ഈ പ്രവൃത്തി ആവർത്തിക്കുമ്പോൾ ചില നിരകൾ രോഗകാരികൾക്ക് കീഴടങ്ങുന്നു, അവയെ എളുപ്പത്തിൽ മറ്റു പ്രതിരോധമുള്ളനിരകൾ കൊണ്ട് പുനഃസ്ഥാപിക്കുന്നു. പുതിയ പ്രതിരോധസ്രോതസ്സുകൾ ലഭ്യമാകുമ്പോൾ അവ ഉപയോഗിച്ച് പുതിയ നിരകൾ വികസിപ്പിക്കുന്നു. ഇതുവഴി ഏതാനും നിരകൾ മാത്രമേ ഒരു സീസണിൽ രോഗകാരികൾക്ക് കീഴടുങ്ങുന്നുള്ളൂ, ബാക്കിയെല്ലാം രോഗങ്ങളിൽ നിന്നും രക്ഷപ്പെടുന്നു. ഇങ്ങനെ കൃഷിനഷ്ടം പരമാവധി കുറയ്ക്കാൻ കഴിയുന്നു. ചെറിയൊരു ഭാഗത്തിനുമാത്രമേ രോഗം ഉണ്ടാകുന്നുള്ളൂ എന്നതിനാൽ അവ പടരുന്നതും തീരെ ചെറിയരീതിയിൽ മാത്രമാണ് അതിനാൽത്തന്നെ വേണ്ടത്ര പ്രതിരോധമില്ലാത്ത ചെടികൾക്കുപോലും രോഗമുണ്ടാകുന്നില്ല. ഇവിടെയും എല്ലാ നിരകളെയും ബാധിക്കാൻ ശേഷിയുള്ള പുതിയൊരു രോഗകാരി ഉണ്ടാവാനുള്ള സാധ്യത ഇല്ലാതില്ല.^[27]

കുള്ളന്മാരാക്കൽ

ഗോതമ്പിനെ സംബന്ധിച്ച് ഉയരം കുറഞ്ഞിരിക്കുക എന്നത് വളരെ അനുപേക്ഷണീയമായ ഒരു ഗുണമാണ്. ഉയരം കുറഞ്ഞവയ്ക്ക് കട്ടിയുള്ള തണ്ട് ഉണ്ടാവും. ബോർലോഗ് ഗവേഷണം നടത്തിയിരുന്ന ഇനങ്ങൾക്ക് മെലിഞ്ഞ തണ്ടും കൂടിയ പൊക്കവുമാണുണ്ടായിരുന്നത്. പോഷകം കുറഞ്ഞ മണ്ണിൽ നൈട്രജൻ അടങ്ങിയ വളങ്ങൾ ബോർലോഗ് പ്രയോഗിച്ചപ്പോൾ ഉണ്ടായ ഉയർന്ന വിളവും കതിരിന്റെ ഭാരവും കാരണം സൂര്യപ്രകാശത്തോട് മൽസരിക്കാൻ ഉയരം ഗുണം ചെയ്യുന്നുവെങ്കിലും അവയുടെ കൂടിയ പൊക്കം ചെടികൾ ഒടിഞ്ഞുവീഴാൻ കാരണമായി. ഇതിനെ മറികടക്കാനായി ഉയരം കുറഞ്ഞ, തണ്ടിന്ന് വണ്ണം കൂടിയ, കൂടുതൽ ഭാരം താങ്ങാൻ ശേഷിയുള്ള ഇനം ഗോതമ്പുചെടികൾ അദ്ദേഹം വളർത്തിയെടുത്തു. ജപ്പാനിലെ ഇവാട്ടെയിലെ കാർഷികശാസ്ത്രജ്ഞനായ ഗൊഞ്ജിറോ ഇനാസൂക്ക വികസിപ്പിച്ചെടുത്ത ഉയരംകുറഞ്ഞ ഗോതമ്പ് ഇനമായ നോറിൻ 10 1953 -ൽ ബോർലോഗ് വാങ്ങി. അതോടൊപ്പം ഒർവിൽ വോഗെൽ ഇതിനോട് ക്രോസ് ചെയ്ത് ഉണ്ടാക്കിയ അമേരിക്കൻ ഇനമായ ബ്രെവർ 14 -ഉം അദ്ദേഹം സ്വന്തമാക്കി.^[28] നോറിൻ 10/ബ്രെവർ 14 എന്ന അർദ്ധകുള്ളൻ ചെടിയിൽ (സാധാരണയുള്ളവയുടെ പകുതി മുതൽ മൂന്നിൽ രണ്ട് വരെ പൊക്കം ഉള്ളവ) കൂടുതൽ കതിരുകൾ ഉണ്ടാവുന്നവയായതിനാൽത്തന്നെ ഒരു ചെടിയിൽ നിന്നും കൂടുതൽ ഉൽപ്പാദനം ലഭിക്കുന്നു. ഇതോടൊപ്പം അസിമിലേറ്റുകൾക്ക് വലിപ്പം കൂടിയവയായതിനാൽ വിളവ് പിന്നെയും വർദ്ധിക്കുന്നു. ബോർലോഗ് അർദ്ധകുള്ളൻ നോറിൻ 10/ബ്രെവർ 14 സങ്കരയിനത്തെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ രോഗപ്രതിരോധശേഷി കൂടിയ ഇനവുമായിച്ചേർത്ത് ഉഷ്ണമേഖല-മദ്ധ്യോഷ്മേഖലകളിലെ കാലാവസ്ഥയ്ക്ക് യോജിച്ച ഇനങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിയെടുത്തു.^[29]

പിടിൿ 62 (Pitic 62) എന്നും പെൻജാമോ 62(Penjamo 62) എന്നും പേരുള്ള ബോർലോഗിന്റെ രോഗപ്രതിരോധശേഷിയുള്ള അർദ്ധകുള്ളൻ ഇനങ്ങൾ വസന്തകാലത്തെ ഗോതമ്പുകൃഷിയെ ആകെ മാറ്റിമറിച്ചു. 1963 ആയപ്പോഴേയ്ക്കും മെക്സിക്കോയിലെ 95% ഗോതമ്പുകൃഷിയും ബോർലോഗ് വികസിപ്പിച്ചെടുത്ത ഇനങ്ങൾ മാത്രം ഉപയോഗിച്ചുള്ളതായിരുന്നു. ബോർലോഗ് മെക്സിക്കോയിൽ എത്തിയ 1944 -നെ അപേക്ഷിച്ച് ആ വർഷം വിളവ് ആറ് മടങ്ങായി വർദ്ധിച്ചിരുന്നു. മെക്സിക്കോ ഗോതമ്പ് ഉൽപ്പാദനത്തിൽ സ്വയംപര്യാപ്തത നേടിയെന്നുമാത്രമല്ല കയറ്റുമതിക്കാരായി മാറുകയും ചെയ്തു.^[30] 1964 -ൽ ഉയർന്ന വിളവുനൽകുന്ന മറ്റു നാല് ഇനങ്ങൾ കൂടി പുറത്തിറക്കി. ലെർമ റോജോ 64 (Lerma Rojo 64), സിയേറ്റെ സെറോസ് (Siete Cerros), സൊണോറ 64 (Sonora 64), സൂപ്പർ എക്സ് (Super X) എന്നിവയായിരുന്നു അവ.

അധിക വായനയ്ക്ക് ഹരിതവിപ്ലവം, ഇന്ത്യയിലെ ഹരിതവിപ്ലവം എന്നിവ കാണുക

1961 ലും 1962 ലും അമേരിക്കൻ കൃഷിവകുപ്പിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ ബോർലോഗിന്റെ കുള്ളൻ ഗോതമ്പിനങ്ങൾ അന്തർദ്ദേശീയതലത്തിൽ വിവിധയിടങ്ങളിൽ ഇന്റർനാഷണൽ വീറ്റ് റസ്റ്റ് നേഴ്‌സറികളിൽ കൃഷിചെയ്തുപരീക്ഷിക്കുന്നതിനായി അയച്ചു. ഇവയിൽ കുറച്ചെണ്ണം,1962 മാർച്ചിൽ, ന്യൂഡൽഹിയിലെ പുസയിലുള്ള ഇന്ത്യൻ അഗ്രികൾച്ചർ റിസർച്ച് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിന്റെ (IARI) വയലിലും വളർത്തിനോക്കി. IARI യിലെ ഗോതമ്പ് ഗവേഷണവിഭാഗത്തിലെ അംഗമായിരുന്ന എം എസ് സ്വാമിനാഥൻ പരിപാടിയുടെ ഡിറക്ടർ ആയിരുന്ന ഡോ. ബി. പി. പാലിനോട് ബോർലോഗിനെ ഇന്ത്യയിലേക്ക് ക്ഷണിക്കാനും അതുവഴി നോറിൻ 10 ജീനുകളുള്ള കുള്ളൻവിത്തുകളുടെ നല്ലൊരു ശേഖരം ലഭ്യമാക്കണമെന്നും അപേക്ഷിച്ചു. ഈ കത്ത് ഇന്ത്യയിലെ കാർഷികവകുപ്പ് മന്ത്രിയായിരുന്ന സി. സുബ്രഹ്മണ്യത്തിന് അയച്ചുകൊടുക്കുകയും അവർ വഴി അത് റോക്‌ഫെല്ലർ ഫൗണ്ടേഷനിൽ എത്തിക്കുകയും ബോർലോഗിന്റെ സന്ദർശനത്തിന് വഴിയൊരുങ്ങുകയും ചെയ്തു. 1963 മാർച്ചിൽ റോക്‌ഫെല്ലർ ഫൗണ്ടേഷനും മെക്സിക്കൻ സർക്കാരും ബോർലോഗിനെയും ഡോ. റോബർട്ട് ഗ്ലെന്നിനേയും ഇന്ത്യയിലേക്ക് അവരുടെ പ്രവർത്തനം വ്യാപിപ്പിക്കാനായി അയച്ചു. ഏറ്റവും മികച്ച് നാല് ഇനങ്ങളിൽ നിന്നായി അദ്ദേഹം നൂറ് കിലോഗ്രാം വീതം വിത്തുകളും ഗവേഷണത്തിന്റെ മുൻനിരയിലുള്ള മറ്റൊരു 630 ഇനങ്ങളും 1963 ഒക്ടോബറിൽ IARI -യ്ക്ക് നൽകി. പരീക്ഷണങ്ങൾക്കായി അവ ഡൽഹി, ലുധിയാന, പന്ത് നഗർ, കാൺപൂർ, പൂനെ, ഇൻഡോർ എന്നിവിടങ്ങളിൽ നട്ടു. 1975 വരെ റോക്‌ഫെല്ലർ ഫൗണ്ടേഷന്റെ ന്യൂ ഡൽഹിയിലെ തലവനായി ആൻഡേർസൺ തുടർന്നു.

1960 -കളിൽ യുദ്ധവും ചെറിയതോതിൽക്ഷാമവും പട്ടിണിയും ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തെ ഗ്രസിച്ചപ്പോൾ അമേരിക്ക 1966-67 കാലത്ത് അവരുടെ ഗോതമ്പ് ഉൽപ്പാദനത്തിന്റെ അഞ്ചിലൊന്നും ഇന്ത്യയിലേക്ക് കയറ്റുമതി ചെയ്തതിനാൽ ആ അവസ്ഥ തരണം ചെയ്യാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ^[23] ഇന്ത്യയിലെയും പാകിസ്താനിലെയും ഭരണകൂടത്തിന്റെ നിലപാടുകളും പുതുമാതൃകയിലുള്ള കൃഷിരീതികളോട് ഈ പ്രദേശങ്ങളിൽ ഉടലെടുത്ത സാംസ്കാരികകാരണങ്ങാലുള്ള എതിർപ്പുകളും മൂലം എത്രയും പെട്ടെന്ന് പുതിയവിത്തുകൾ ഇവിടെ വിതയ്ക്കുന്നതിന്ന് ബോർലോഗിന് തടസ്സങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി. 1965-ൽ ഭക്ഷ്യക്ഷാമത്തെ നേരിടാൻ ബോർലോഗ് 550 ടൺ വിത്തുകൾ ഇങ്ങോട്ടു എത്തിക്കുകയുണ്ടായി.^[18]

1968-ൽ വലിയതോതിൽ വിറ്റ തന്റെ ദി പോപുലേഷൻ ബോംബ് എന്ന പുസ്തകത്തിൽ ജീവശാസ്ത്രജ്ഞനായ പോൾ ആർ എഹ്ർലിൿ ഇങ്ങനെയെഴുതി "ലോകജനസംഖ്യയെ തീറ്റിപ്പോറ്റാനുള്ള യുദ്ധം തോറ്റുകഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ...1970-80 കാലത്ത് ഇതിനെ മറികടക്കാൻ നാം എന്തൊക്കെ ചെയ്താലും കോടിക്കണക്കിന് ആൾക്കാർക്ക് പട്ടിണി മരണം സംഭവിക്കുകതന്നെചെയ്യും." അയാൾ എഴുതി, "1971-ആകുമ്പോഴേക്കും ഭക്ഷ്യകാര്യത്തിൽ ഇന്ത്യ സ്വയംപര്യാപ്തത നേടുമെന്നു വിശ്വസിക്കുന്ന ആരെയും ഞാൻ ഇനിയും കണ്ടിട്ടില്ല, കൂടാതെ 1980-ൽ ഇന്ത്യയ്ക്ക് 20 കോടി ജനങ്ങൾക്കുകൂടി ഭക്ഷണം നൽകാൻ ആവുകയേ ഇല്ല."^[31]

1965-ൽ വലിയ രീതിയിലുള്ള പരീക്ഷണങ്ങൾക്കുശേഷം ആൻഡേർസന്റെ കീഴിൽ ബോർലോഗിന്റെ ടീം 450 ടൺ ലെർമാ റോജോ ഇനത്തിന്റേയും സൊണോറ 64 അർദ്ധകുള്ളൻ ഇനത്തിന്റെയും വിത്തുകൾ ഇന്ത്യയിലേക്കും പാകിസ്താനിലേക്കും കൊണ്ടുവരാൻ ശ്രമം തുടങ്ങി: 250 ടൺ പാകിസ്താനിലേക്കും 200 ടൺ ഇന്ത്യയിലേക്കും. എന്നാൽ അവർ നിരവധി തടസ്സങ്ങളാണ് നേരിട്ടത്. മെക്സിക്കോയിലെ ഗെയ്മാസ് തുറമുഖത്ത് കസ്റ്റംസ് തടഞ്ഞതിനാൽ വിത്തുകളുടെ ആദ്യബാച്ച് അവയുടെ വിതയ്ക്കലിനു പറ്റിയ സമയത്ത് എത്തിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. പകരം 30 ട്രക്കുകളുടെ കോൺവോയ് ആക്കി ലോസ് ആഞ്ചലസ് തുറമുഖത്ത് എത്തിക്കാനുള്ള നീക്കം മെക്സിക്കോ-അമേരിക്ക അതിർത്തിയിൽ ഉണ്ടായ തടസ്സങ്ങളെത്തുടർന്ന് വൈകി. അമേരിക്കയിൽ പ്രവേശിച്ചപ്പോഴാവട്ടെ ലോസ് ആഞ്ചലസിൽ ഉണ്ടായ വാട്‌സ് കലാപത്തെത്തുടർന്ന് അമേരിക്കൻ പോലീസ് ഹൈവേ അടച്ചതിനാൽ വളഞ്ഞ വഴികളിൽക്കൂടി പോകേണ്ടിയും വന്നു. വിത്തുകൾ ലോസ് ആഞ്ചലസിൽ എത്തിയപ്പോഴാവട്ടെ പാകിസ്താൻ നൽകിയ ഒരു ലക്ഷം അമേരിക്കൻ ഡോളറിന്റെ ചെക്ക് അതിൽ മൂന്നു വാക്കുകളുടെ സ്പെല്ലിംഗ് തെറ്റായതിനാൽ ഒരു മെക്സിക്കൻ ബാങ്ക് സ്വീകരിക്കാൻ കൂട്ടാക്കിയുമില്ല. എന്നിട്ടും വിത്തുകൾ ബോംബെയിലേക്കും കറാച്ചിയിലേക്കുമുള്ള ചരക്കുകപ്പലിൽ കയറ്റുവാൻ കഴിഞ്ഞു. കപ്പൽ പുറപ്പെട്ട് 12 മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും കാശ്മീർ പ്രശ്നത്തിൽ ഇന്ത്യയും പാകിസ്താനും തമ്മിൽ യുദ്ധം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടു. പാകിസ്താൻ കൃഷിമന്ത്രിയായ മാലിക് ഖുദാ ബക്ഷ് ബുച്ചായിൽ നിന്നും ബോർലോഗിന് ഒരു ടെലഗ്രാം ലഭിച്ചു: "എന്റെ ചെക്ക് മൂലം നിങ്ങൾക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടായതിൽ ഖേദിക്കുന്നു, എനിക്കും ഇവിടെ പ്രശ്നങ്ങൾ തന്നെയാണ്, എന്റെ മുറ്റത്തുപോലും ബോംബുകൾ വീഴുകയാണ്, ഇത്തിരികൂടി കാക്കൂ, കാശ് ബാങ്കിൽത്തന്നെയുണ്ട് ..."^[18]

ഈ കാലതാമസമെല്ലാം കാരണം വിത്തുകളുടെ ഗുണനിലവാരവും മുളയ്ക്കൽശേഷിയുമൊക്കെ പരീക്ഷിക്കാൻ ബോർലോഗിനും കൂട്ടർക്കും സമയം കിട്ടിയില്ല. വിത്ത് എത്തിയപ്പോൾത്തന്നെ അവരത് വിതയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി, പലപ്പോഴും കവചിതസേനയുടെ യുദ്ധമദ്ധ്യത്തിൽപ്പോലും ഇത് ചെയ്യേണ്ടിവന്നു. സാധാരണയിലും പകുതിവിത്തുകൾ മാത്രമേ മുളയ്ക്കുന്നുള്ളൂവെന്നു ഒരാഴ്ചയ്ക്കകം ബോർലോഗ് മനസ്സിലാക്കി. മെക്സിക്കോയിലെ സംഭരണശാലയിൽ വച്ച് കൂടിയ അളവിൽ ഒരു കീടനാശിനി പുകച്ചതുകൊണ്ടാണിതു സംഭവിച്ചതെന്ന് പിന്നീട് ബോധ്യമായി. ഉടൻതന്നെ എല്ലായിടത്തും ഇരട്ടിവിത്തുകൾ വിതയ്ക്കാൻ ബോർലോഗ് നിർദ്ദേശം നൽകി.^[32]

അക്കാലം വരെ എന്നെങ്കിലും തെക്കനേഷ്യയിൽ ഉണ്ടായ വിളവിനേക്കാൾ ഏറെയായിരുന്നു ബോർലോഗിന്റെ കൃഷിയുടെ ആദ്യവിളവെടുപ്പിൽത്തന്നെ ലഭിച്ചത്. ഇന്ത്യയും പാകിസ്താനുമടക്കം കൂടുതൽ രാജ്യങ്ങൾ കെർമ റോജോ 64 ന്റെയും സൊണോറ 64 -ന്റെയും വിത്തുകൾ വലിയതോതിൽ ഇറക്കുമതി ചെയ്യാൻ തീരുമാനിച്ചു. 1966-ൽ ഇന്ത്യ അക്കാലം വരെ ഏതെങ്കിലും രാജ്യം ഏതെങ്കിലും വിത്തുകൾ ഇറക്കുമതി ചെയ്യുന്നതിൽവച്ച് ഏറ്റവും വലിയ വിത്ത് ഇറക്കുമതിയായ 18000 ടൺ വിത്തുകൾ ഇറക്കുമതി ചെയ്തു. 1967-ൽ പാകിസ്താൻ 42000 ടണ്ണും ടർക്കി 21000 ടണ്ണും വിത്തുകൾ വാങ്ങി. പാകിസ്താൻ ഇറക്കുമതിചെയ്ത വിത്തുകളിൽ നിന്നും അടുത്തവർഷം പാകിസ്താന്റെ ഗോതമ്പുപാടങ്ങൾ മുഴുവൻ, ഏതാണ്ട് 15 ലക്ഷം ഏക്കർ കൃഷി ചെയ്യാൻ മാത്രം വിത്തുകളാണ് ഉണ്ടാക്കിയത്.^[23] 1968 -ൽ എഹ്ർലിക്കിന്റെ പുസ്തകം പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോൾ അമേരിക്കൻ അന്താരാഷ്ട്രവികസന ഏജൻസിയിലെ വില്യം ഗൗഡ് പറഞ്ഞത് ബോർലോഗിന്റെ പ്രവൃത്തി ഒരു ഹരിതവിപ്ലവം ആണെന്നാണ്. അമിതമായ വിളപ്പെടുപ്പിൽ ഉണ്ടായ പ്രശ്നങ്ങളും വളരെയായിരുന്നു. കൊയ്ത്തിന് വേണ്ടത്ര ആളുകൾ, വിള കൊണ്ടുപോകാൻ ആവശ്യമായത്ര കാളവണ്ടികൾ, ചാക്കുകൾ, ട്രക്കുകൾ, തീവണ്ടികൾ, വിത്തുസൂക്ഷിക്കാനുള്ള ഇടങ്ങൾ ഒക്കെയും മതിയാവാതെ വന്നു. പലയിടങ്ങളിലും ഗോതമ്പുസൂക്ഷിക്കാനായി വിദ്യാലയങ്ങൾ പോലും അടച്ചിടേണ്ടിവന്നു.^[18]

പാകിസ്താനിൽ ഗോതമ്പുൽപ്പാദനം 1965 ലെ 46 ലക്ഷം ടണ്ണിൽ നിന്നും 1970 ആയപ്പോഴേക്കും 73 ലക്ഷം ടണ്ണായിമാറി. 1968-ൽ പാകിസ്താൻ ഗോതമ്പുൽപ്പാദനത്തിൽ സ്വയംപര്യാപ്തത നേടി. 2000 -ത്തിൽ രണ്ടു കോടിയിലേറെ ടണ്ണായിരുന്നു ഉൽപ്പാദനം. ഇന്ത്യയിൽ 1965 -ലെ ഒന്നേകാൽ കോടി ടണ്ണിൽ നിന്നും 1970 ആയപ്പൊഴേക്കും ഗോതമ്പുൽപ്പാദനം രണ്ടുകോടി ടൺ കഴിഞ്ഞു. 1974 ആവുമ്പോഴേക്കും ഇന്ത്യ എല്ലാ ധാന്യങ്ങളുടെയും ഉൽപ്പാദനത്തിൽ സ്വയംപര്യാപ്തതയിൽ എത്തിയിരുന്നു. 2000 -ത്തിൽ ഇന്ത്യയുടെ ഗോതമ്പുൽപ്പാദനം ഏഴേമുക്കാൽ കോടി ടണ്ണിനടുത്തെത്തി. 1960 നുശേഷം രണ്ടുരാജ്യങ്ങളിലെയും ഭക്ഷ്യോൽപ്പാദനം ജനസംഖ്യാവർദ്ധനവിന്റെ നിരക്കിനെ മറികടന്നു. ഇതിനൊക്കെയുപരി ഇന്ത്യയുടെ ഉയർന്നനിലവാരത്തിലുള്ള കൃഷിരീതി കാരണം ഏതാണ്ട് നാലുലക്ഷം ചതുരശ്രകിലോമീറ്റർ, ഏതാണ്ട് കേരളത്തിന്റെ പത്തിരട്ടിയോളമുള്ള ഭൂമി, കൃഷിഭൂമിയാക്കിമാറ്റുന്നതിൽ നിന്നും രക്ഷപ്പെട്ടെന്നും പറയാം. ഇത് ഇന്ത്യയുടെ ആകെ വിസ്തൃതിയുടെ 13.6 ശതമാനം വരും.^[33] ഈ രാജ്യങ്ങൾ കൂടാതെ ബോർലോഗിന്റെ വിത്തുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നതുവഴി ആറ് ലാറ്റിൻ അമേരിക്കൻ രാജ്യങ്ങളിലും ആറ് മധ്യപൂർവ്വേഷ്യൻ രാജ്യങ്ങളിലും അവയുടെ സമീപരാജ്യങ്ങളിലും നിരവധി ആഫിക്കൻ രാജ്യങ്ങളിലും ജീവിതനിലവാരത്തിൽത്തന്നെ വലിയ കുതിച്ചുചാട്ടം ഉണ്ടായി.

ബോർലോഗിന്റെ ഗോതമ്പുഗവേഷണം ഉയർന്ന വിളവുതരുന്ന നെല്ലിനങ്ങളിലെ ഗവേഷണത്തേയും വളരെ സഹായിച്ചിട്ടുണ്ട്. അന്താരാഷ്ട്ര നെല്ലുഗവേഷണ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിലും ചൈനയിലെ ഹുനാൻ നെല്ലുഗവേഷണ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിലും വികസിപ്പിച്ചെടുത്ത നല്ല വിളവുകിട്ടുന്ന അർദ്ധകുള്ളനായ ഇൻഡിക്കയും ജപോണിക്കയും ഇങ്ങനെ രൂപപ്പെടുത്തിയ ഇനങ്ങളാണ്. കൺസൾട്ടേറ്റീവ് ഗ്രൂപ് ഓൺ ഇന്റർനാഷണൽ അഗ്രിക്കൾച്ചർ റിസേർച്ചിലുള്ള ബോർലോഗിന്റെ സഹപ്രവർത്തകർ വൻതോതിൽ വിളവുതരുന്ന ഒരു അരി ഇനം ഏഷ്യയിലെങ്ങും അവതരിപ്പിച്ചു. അർദ്ധകുള്ളൻ ഗോതമ്പും അരിയും ഏഷ്യയിൽ കൃഷിചെയ്തിരുന്ന പ്രദേശങ്ങൾ 1965 -ൽ 200 ഏക്കർ ആയിരുന്നത് 1970 ആയപ്പോഴേക്കും നാലുകോടി ഏക്കറിലേക്ക് വ്യാപിച്ചു. 1970-ൽ ഇത് ഏഷ്യയിലെ ഉയർന്ന വിളവുനൽകുന്ന ധാന്യങ്ങളുടെ മൊത്തം കൃഷിഭൂമിയുടെ 10 ശതമാനത്തിനു മുകളിൽ ആയിരുന്നു..^[23]

സമാധാനത്തിനുള്ള നൊബേൽ പുരസ്കാരം

ലോകഭക്ഷ്യസുരക്ഷയ്ക്കുനൽകിയ സംഭാവനകളെ മാനിച്ച് ബോർലോഗിന് 1970 -ലെ സമാധാനത്തിനുള്ള നൊബേൽ പുരസ്കാരം ലഭിച്ചു. മെക്സിക്കോ സിറ്റിയിലുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ പത്നിയെ നോർവേ അധികാരികൾ രാവിലെ 4 മണിക്ക് വിവരം അറിയിക്കുമ്പോഴേക്കും അദ്ദേഹം മെക്സിക്കോസിറ്റിയ്ക്ക് പടിഞ്ഞാറ് 65 കിലോമീറ്റർ അകലെ ടൊലുകാ താഴ്‌വരയിലുള്ള പരീക്ഷണപ്പാടത്തേക്ക് പൊയ്ക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. വിവരം അറിയിക്കാനായി ഒരു ഡ്രൈവർ അവരെ പാടത്തേയ്ക്കു കൊണ്ടുപോയി. അവരുടെ മകളായ ജീനീ ലൊബിന്റെ വാക്കുകൾ ഇങ്ങിനെ: "എന്റെ അമ്മ പറഞ്ഞു, 'നിങ്ങൾക്ക് സമാധാനത്തിനുള്ള നൊബേൽ പുരസ്കാരം ലഭിച്ചു,' അപ്പോൾ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു, 'ഇല്ല, കിട്ടിയിട്ടില്ല', ... കാര്യം അദ്ദേഹത്തെ ബോധിപ്പിക്കാൻ കുറെ പണിപ്പെടേണ്ടിവന്നു ... താൻ കേൾക്കുന്നത് ആരോ പറഞ്ഞുണ്ടാക്കിയ തട്ടിപ്പാണെന്നാണ് അദ്ദേഹം കരുതിയത്".^[18] ഡിസംബർ 10 -ന് അദ്ദേഹത്തിന് നൊബേൽ പുരസ്കാരം സമ്മാനിച്ചു. പിറ്റേന്നത്തെ തന്റെ പ്രസംഗത്തിൽ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: "നൊബെൽ കമ്മിറ്റി ഹരിതവിപ്ലവത്തിൽ എന്നെ ഈ പുരസ്കാരത്തിനു തെരഞ്ഞെടുക്കുമ്പോൾ ലോകത്തെ കൃഷിയേയും ഭക്ഷ്യോൽപ്പാദനത്തെയും പിന്തുണയ്ക്കുന്നതുവഴി ഭക്ഷണത്തെയും സമാധാനത്തെയും അംഗീകരിക്കാൻ ഞാൻ എന്ന വ്യക്തിയെ ഒരു പ്രതീകമായി തെരഞ്ഞെടുക്കുകയായിരുന്നു എന്നാണ് ഞാൻ കരുതുന്നത".^[34] ജനസംഖ്യയെപ്പറ്റിയും ഭക്ഷ്യോൽപ്പാദനത്തെപ്പറ്റിയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രസംഗത്തിൽ നിറയെ പരാമർശങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. "പട്ടിണിയോടും ഇല്ലായ്മയോടുമുള്ള യുദ്ധത്തിൽ ഹരിതവിപ്ലവം ഒരു താൽക്കാലികവിജയമാണ് നേടിയിരിക്കുന്നത്. മനുഷ്യന് സ്വസ്ഥമായി നിവർന്നുനിന്ന് ചിന്തിക്കാൻ ഇത് ഒരു അവസരം നൽകിയിരിക്കുകയാണ്. അടുത്ത മൂന്നുപതിറ്റാണ്ടേക്കുവേണ്ട ഭക്ഷണം നൽകാൻ ഇത് ചിട്ടയായി നടത്തിയെടുത്താൽ മതി. എന്നാൽ മനുഷ്യരുടെ എണ്ണം പെരുകുന്നത് നിയന്ത്രിച്ചേ മതിയാവൂ, അല്ലെങ്കിൽ ഹരിതവിപ്ലവത്തിന്റെ വിജയം വെറും താൽക്കാലികം മാത്രമായി മാറും. ജനപ്പെരുപ്പമെന്ന ഭീകരനെപ്പറ്റി മിക്കവർക്കും വ്യക്തമായ അറിവ് ഇന്നും ഇല്ല. മനുഷ്യൻ കാര്യകാരണത്തോടെ ചിന്തിക്കുന്നൊരു ജീവിയായതിനാൽ ഇത് വേണ്ടുംവണ്ണം മനസ്സിലാക്കി അടുത്ത എതാനും പതിറ്റാണ്ടുകളിൽ ജനപ്പെരുപ്പത്തിനൊരു പരിഹാരം കാണുമെന്നുതന്നെ കരുതാം..."^[35]

ബോർലോഗിന്റെ സിദ്ധാന്തം

വനനശീകരണത്തെ നിയന്ത്രിക്കാനുള്ള മാർഗ്ഗമായി വിളവ് വർദ്ധിപ്പിക്കുകയാണ് മാർഗ്ഗമെന്ന് ബോർലോഗ് ആവർത്തിച്ചിരുന്നു. വിളവ് വർദ്ധിപ്പിക്കാനും തൻ്റെ ഈ കാഴ്ചപ്പാട് കൂടുതൽ പേരിലെത്തിക്കാനുമായി ബോർലോഗ് നൽകിയ വലിയ സംഭാവനകൾ കണക്കിലെടുത്ത് ബോർലോഗിന്റെ ഈ വാദം കാർഷികസാമ്പത്തികശാസ്ത്രജ്ഞരുടെ ഇടയിൽ ബോർലോഗ് സിദ്ധാന്തം എന്നാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. അതായത് ഏറ്റവും മികച്ച കൃഷിയിടങ്ങളിൽ കൃഷിയുടെ ഉൽപ്പാദനക്ഷമതവർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിൽക്കൂടി പുതിയ കാർഷികഭൂമി കണ്ടുപിടിക്കേണ്ടതില്ലാത്തതിനാൽ വനനശീകരണം കുറയ്ക്കാൻ കഴിയും ഇതാണ് ബോർലോഗ് സിദ്ധാന്തം. ഇതുപ്രകാരം ആഗോളഭക്ഷ്യാവശ്യം കൂടിക്കൊണ്ടുതന്നെയിരിക്കുമ്പോൾ കുറഞ്ഞ വിളവുതരുന്ന നാടൻവിത്തിനങ്ങൾ തന്നെ ഉപയോഗിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നാൽ നിലനിൽപ്പിനു് രണ്ടുവഴികളാണുള്ളത്: ഒന്നുകിൽ ലോകജനസംഖ്യ സ്വയമേവ അല്ലെങ്കിൽ പട്ടിണിമരണം കൊണ്ട് കുറയണം, അതല്ലെങ്കിൽ വനഭൂമി കൃഷിഭൂമിയാക്കിയെടുക്കണം. അതുകൊണ്ട് വലിയ വിളവുതരുന്ന വിത്തുകൾ ശരിക്കും പരിസ്ഥിതിയെ നാശത്തിൽനിന്നും രക്ഷിക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. എന്നാൽ ഒരു ആഗോളവീക്ഷണത്തിൽ കൃഷി ഒഴികെ ബാക്കിയെല്ലാ ഘടകങ്ങളും അനുകൂലമായി നിന്നാൽ മാത്രമേ ഈ പ്രസ്താവന ശരിയെന്നുകരുതാൻ പറ്റുകയുള്ളൂ. കൃഷിക്കല്ലാതെ നഗരവൽക്കരണത്തിനും കാലിമേയ്ക്കുന്നതിനും മറ്റും വേണ്ടി വനഭൂമി വകമാറ്റുന്നതിനാൽ ഈ പ്രസ്താവന എത്രത്തോളം ശരിയാകുമെന്നതിന് കൂടുതൽ ഗവേഷണങ്ങൾ ആവശ്യമാണെന്നുവരുന്നു. ലാഭവർദ്ധനയുണ്ടായാൽ കൃഷിചെയ്യുന്ന ഇടങ്ങളും വർദ്ധിച്ചേക്കാം, എന്നാൽ ഭക്ഷ്യാവശ്യം കുറയുമ്പോൾ ഈ വിസ്തൃതി കുറയുകതന്നെ ചെയ്യും.^[36]

വിമർശനങ്ങളും വിമർശനങ്ങളോടുള്ള നിലപാടുകളും

പതിറ്റാണ്ടുകളായി പല പരിസ്ഥിതിപ്രേമികളുടെയും പോഷകാഹാരവിദഗ്ദ്ധരുടെയും വിമർശനങ്ങൾക്ക് ഹരിതവിപ്ലവത്തിന്റെ പര്യായമായിത്തന്നെ അറിയപ്പെടുന്ന ബോർലോഗ് ഹേതുവായിട്ടുണ്ട്. തന്റെ ഗവേഷണകാലത്തുടനീളം ജനിതകസങ്കരയിനങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുന്നത് പ്രകൃതിവിരുദ്ധമാണെന്നും പ്രതികൂലമായ പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുമെന്നും കരുതുന്ന ആൾക്കാരുടെ വിമർശനങ്ങൾ ബോർലോഗിനു നേരിടേണ്ടിവന്നിട്ടുണ്ട്.^[37] നേരത്തെ ഉപജീവനക്കൃഷി നിലനിന്നിരുന്ന രാജ്യങ്ങളെയും സമൂഹങ്ങളെയും വലിയതോതിലുള്ള ഏകവിളക്കൃഷി, കടുംകൃഷി എന്നിവ പ്രോൽസാഹിപ്പിച്ച് അതിൽ നിന്നും മാറ്റിയതിനെയും പലരും വിമർശിക്കുന്നു.^[38] ഇങ്ങനെയുണ്ടാകുന്ന ലാഭമാകട്ടെ വമ്പന്മാരായ അമേരിക്കൻ അഗ്രിബിസിനസ്സുകൾക്കും കാർഷികരാസവ്യവസായമേഖലയ്ക്കും ലാഭമുണ്ടാക്കിക്കൊടുക്കാനുള്ള പരിപാടിയായും പലരും വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നു. ഭൂപരിഷ്കരണം ഉണ്ടായ രാജ്യങ്ങളിൽ സമൂഹിക അസമത്വവും ഭീതിയും വളർത്തി അമേരിക്കയുടെ വാണിജ്യതാല്പര്യങ്ങൾ അവരിൽ അടിച്ചേൽപ്പിക്കാനാണ് ഇത് ഉപകരിച്ചതെന്നും പലരും പറയുന്നു.^[39]

മറ്റു വിമർശകരുടെയും ജൈവസാങ്കേതികവിദ്യ വിമർശകരുടെ സവിശേഷമായും ഉള്ള ഉൽക്കണ്ഠകളിൽ ചിലത് മൂന്നാം ലോകരാജ്യങ്ങളിലെ ജനവാസകേന്ദ്രങ്ങളിൽ ഉണ്ടാക്കുന്ന റോഡുകൾ ജൈവവൈവിധ്യങ്ങൾക്ക് ഭീഷണിയാകുമെന്നതും വന്യതയെ അവ നശിപ്പിക്കുമെന്നും എകമാനമായ ഈ വിത്തിനങ്ങൾ എല്ലാ പോഷകങ്ങളും ലഭ്യമാവാൻ ഉതകില്ലെന്നതും ഏതാനും ചില ഇനങ്ങൾ മാത്രം കൃഷിചെയ്യുന്നത് വിത്തുകളുടെ വൈവിധ്യം ഇല്ലാതാക്കുമെന്നുമെല്ലാം ആണ്. അജൈവവളങ്ങളും കീടനാശിനികളും ഉണ്ടാക്കുന്ന പാരിസ്ഥിതികവും സാമ്പത്തികവുമായ പ്രശ്നങ്ങളും കളനാശിനിയെ പ്രതിരോധിക്കുന്ന വിളവുകളിൽ അമിതമായി ഉപയോഗിക്കുന്ന കളനാശിനികൾ ഉണ്ടാക്കുന്ന പ്രശ്നങ്ങളുമെല്ലാം ഇവരുടെ ആശങ്കകൾക്ക് കാരണമാവുന്നു.^[40]

ബോർലോഗ് ഇത്തരം മിക്ക വിമർശനങ്ങളെയും തള്ളിക്കളഞ്ഞു, എന്നാൽ ചിലവ വളരെ ഗൗരവമായിത്തന്നെയെടുക്കുകയും ചെയ്തു. തന്റെ പ്രവൃത്തികൾ നേരായദിശയിൽ ഉള്ള ഒരു മാറ്റം തന്നെയാണെന്നും, എന്നാൽ ഇത് ലോകത്തെ ഒരു ഉട്ടോപ്യ ആയി മാറ്റാൻ പര്യാപ്തമല്ലെന്നും അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.^[41] വിളവുമേനി കൂട്ടാനുള്ള ശ്രമങ്ങളെ എതിർക്കുന്ന പർസ്ഥിതിപ്രവർത്തകരുടെയും വിമർശകരുടെയും വാദങ്ങളെപ്പറ്റി , "ചില പ്രകൃതിസ്നേഹികൾ ഭൂമിക്ക് ഒഴിച്ചുകൂടാനാവാത്തവരാണെങ്കിലും മറ്റുപലരും ദന്തഗോപുരവാസികളാണെന്ന് ബോർലോഗ് അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. "വിശപ്പ് എന്നത് എന്താണെന്ന് അവർ അറിഞ്ഞിട്ടില്ല. വാഷിംഗ്‌ടണിലെയോ ബ്രസൽസിലെയോ നക്ഷത്രഹോട്ടലുകളിൽ ഇരുന്നാണ് അവർ വിമർശിക്കുന്നത്. ഞാൻ കഴിഞ്ഞ അമ്പതുവർഷം ജീവിച്ചപോലെ ഒരൊറ്റമാസം അവികസിതരാജ്യങ്ങളിൽ അവർ കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ ട്രാക്ടറുകൾക്കും വളത്തിനും ജലസേചനക്കനാലുകൾക്കും വേണ്ടി അവരും വാദിച്ചേനേ, എന്നുമാത്രമല്ല തിരികെ നാട്ടിലെ സുഖസൗകര്യങ്ങളിൽ മുഴുകി ഇതിനെയൊക്കെ നിഷേധിക്കുന്നവരെ തള്ളിപ്പറയുകയും ചെയ്തേനേ".^[42]

വിരമിച്ചതിനുശേഷവും ബോർലോഗ് അധ്യാപനത്തിലും ഗവേഷണത്തിലും മറ്റും സജീവമായിത്തുടർന്നു. വർഷത്തിൽ കൂടുതൽ സമയവും മെക്സിക്കോയിലെ CIMMYT -ൽ ഗവേഷണത്തിലും നാലുമാസക്കാലം 1984 മുതൽ അന്താരാഷ്ട്രകാർഷികവിഷയത്തിൽ താൻ പ്രഫസറായ ടെക്സാസ് A&M സർവ്വകലാശാലയിലും അദ്ദേഹം സമയം ചെലവഴിച്ചു. 1994-2003 കാലത്ത് ബോർലോഗ് അന്താരാഷ്ട്ര വളം വികസന കേന്ദ്രത്തിന്റെ ഡിറക്ടർ ബോർഡിലും ഉണ്ടായിരുന്നു. 1999-ൽ സർവ്വകലാശാലയിലെ ബോർഡ് ഓഫ് റീജന്റ്സ് അവരുടെ 16 മില്ല്യൺ അമേരിക്കൻ ഡോളർ സെന്ററിന് ബഹുമാനാർത്ഥം അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേരുനൽകി. അവിടത്തെ ഹീപ് സെന്ററിൽ ജോലി ചെയ്ത ബോർലോഗ് ഓരോ വർഷവും ഒരു സെമസ്റ്റർ അവിടെ പഠിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.^[18]

ആഫ്രിക്കയിലെ ഉൽപ്പാദനം

1980 കളുടെ ആദ്യം ബോർലോഗിന്റെ മാർഗങ്ങളെ എതിർത്തിരുന്ന പരിസ്ഥിതിസംഘടനകൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മാതൃകയുടെ ആഫ്രിക്കയിലേക്കുള്ള കടന്നുവരവിനെ എതിർത്തിരുന്നു. അവർ റൊക്‌ഫെല്ലർ ഫൗണ്ടേഷനോടും ഫോർഡ് ഫൗണ്ടേഷനോടും ലോകബാങ്കിനോടും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആഫ്രിക്കയിലെ കാർഷികപദ്ധതികൾക്കുള്ള ധനസഹായം നിർത്തിവയ്ക്കണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ടു. പശ്ചിമയൂറോപ്പിലെ രാജ്യങ്ങളോട് ആഫ്രിക്കയിലേക്ക് വളം ഇറക്കുമതി ചെയ്യരുതെന്ന് പ്രേരിപ്പിച്ചു. ഇന്റർനാഷണൽ വാട്ടർ മാനേജ്‌മെന്റ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിന്റെ മുൻ ഡിറക്ടർ ജനറൽ ആയ ഡേവിഡ് സെക്‌ലർ പറയുന്നതുപ്രകാരം " 1980 -ലെ പരിസ്ഥിതിസമൂഹം അജൈവവളങ്ങൾ ആഫ്രിക്കയിലേക്ക് ഇറക്കുമതി ചെയ്യുന്നതിനുള്ള ധനസഹായം നൽകുകയേ അരുതെന്ന് മറ്റുരാജ്യങ്ങളോടും വലിയ ഫൗണ്ടേഷനുകളോടും ആവശ്യപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു."^[33]

1984 -ലെ എത്യോപ്യയിലെ ക്ഷാമകാലത്ത് ജപ്പാൻ കപ്പൽ നിർമ്മാണ വ്യവസായ ഫൗണ്ടേഷന്റെ (ഇപ്പോൾ നിപ്പൺ ഫൗണ്ടേഷൻ) ചെയർമാനായ ര്യോച്ചി സസാകാവ അന്നേക്ക് ഏതാണ്ട് വിരമിച്ചിരുന്ന ബോർലോഗിനോട് ഏഷ്യയിൽ പട്ടിണിയില്ലാതാക്കാൻ ചെയ്ത നടപടികൾ എന്തുകൊണ്ട് ആഫ്രിക്കയിലേക്ക് വ്യാപിപ്പിച്ചുകൂടാ എന്ന് അന്വേഷിക്കുകയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഹായം അഭ്യർത്ഥിക്കുകയും ചെയ്തു. ഇക്കാര്യം ബോർലോഗിനെ ബോധിപ്പിക്കുന്നതിൽ അദ്ദേഹം വിജയിക്കുകയും,^[43] അങ്ങനെ ഇതു നടപ്പിലാക്കാനായുണ്ടാക്കിയ സസാവാക ആഫ്രിക്ക അസോസിയേഷനെ (SAA) ഈ പദ്ധതിനിർവഹണചുമതല എൽപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.

ഭക്ഷ്യക്ഷാമം നേരിടുന്ന ആഫ്രിക്കൻ രാജ്യങ്ങളിലെ ഭക്ഷ്യോൽപ്പാദനം വർദ്ധിപ്പിക്കുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെ പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഒരു ഗവേഷണ-കാർഷിക വിപുലീകരണ സംഘടനയാണ് SAA. "അവിടെ ആദ്യം കുറെ പഠനങ്ങളും ഗവേഷണങ്ങളും നടത്തണമെന്നായിരുന്നു കരുതിയതെങ്കിലും കാര്യങ്ങൾ നേരിൽ കണ്ടപ്പോൾ ഉടൻതന്നെ കൃഷിയിറക്കാൻ തീരുമാനിക്കുകയായിരുന്നു," ബോർലോഗ് അനുസ്മരിക്കുന്നു:"^[33] താമസിയാതെ ബോർലോഗും SAA യും ഏഴുരാജ്യങ്ങളിൽ പദ്ധതി അവതരിപ്പിച്ചു. ആഫ്രിക്കൻ രാജ്യങ്ങളിലെ ചോളത്തിന്റെ വിളവ് മൂന്നുമടങ്ങായി. ഈ രാജ്യങ്ങളിൽ ഗോതമ്പ്, മണിച്ചോളം, മരച്ചീനി, വൻപയർ എന്നിവയുടെ വിളവും വർദ്ധിച്ചു.^[33] ഇപ്പോൾ ഈ പദ്ധതിയുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ബെനിൻ, ബുർകിന ഫാസൊ, എത്യോപിയ, ഘാന, ഗിനിയ, മാലി, മലാവി, മൊസാംബിക്, നൈജീരിയ, ടാൻസാനിയ, ഉഗാണ്ട എന്നീ രാജ്യങ്ങളിൽ ഉണ്ട്.

1986-2009 കാലത്ത് ബോർലോഗ് SAA യുടെ പ്രസിഡണ്ടായിരുന്നു. അക്കാലത്ത് കാർട്ടർ സെന്ററും SAA യും ചേർന്ന് സസാവാക ഗ്ലോബൽ 2000 (SG 2000) എന്നൊരു കൂട്ടുസംരംഭം ഉണ്ടാക്കി.^[44] ഭക്ഷ്യ, ജനസംഖ്യ, കാർഷികനയങ്ങൾ എന്നിവയിൽ ആണ് അവർ ശ്രദ്ധവച്ചത്.^[45] അന്നുമുതൽ 15 ആഫ്രിക്കൻ രാജ്യങ്ങളിലെ 80 ലക്ഷത്തോളം ചെറുകർഷകരെ ഇവർ പരിശീലിപ്പിക്കുകയും അവിടത്തെ ധാന്യോൽപ്പാദനം ഇരട്ടിയും മൂന്നിരട്ടിയും ആകാൻ സഹായിക്കുകയും ചെയ്തു.^[46] ഇന്ത്യയിലും പാകിസ്താനിലും തന്റെ വിജയത്തിനുസഹായിച്ച കാര്യങ്ങൾ, നന്നായി ക്രമപ്പെട്ട സാമ്പത്തികരംഗവും ഗതാഗതസൗകര്യവും ജലസേചനമാർഗങ്ങളും ഒന്നും ബോർലോഗിനെ സഹായിക്കാൻ ആഫ്രിക്കയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അതിനാൽ ആദ്യകാലങ്ങളിൽ വൻകരയിലെ വികസിച്ച മേഖലകളിൽ മാത്രമായി ബോർലോഗിന്റെ പദ്ധതികൾ ചുരുങ്ങി.

ഇത്തരം തിരിച്ചടികൾ ഉണ്ടായെങ്കിലും ബോർലോഗ് പിന്മാറിയില്ല. 1994 -ൽ എത്യോപ്പിയ സന്ദർശിച്ച അമേരിക്കൻ പ്രസിഡണ്ട് ജിമ്മി കാർട്ടർ കർഷകരെ സഹായിക്കാനും ബോർലോഗിന്റെ കൃഷിരീതിക്ക് ഡൈഅമോണിയം ഫോസ്ഫേറ്റ് ഉപയോഗിക്കാനും പ്രധാനമന്ത്രിയായ മെലിസ് സെനാവിയുടെ പിന്തുണ നേടുന്നതിൽ വിജയിച്ചു. അടുത്ത സീസണിൽ എത്യോപ്പിയ അതിന്റെ ചരിത്രത്തിൽ ഏറ്റവും മികച്ച കാർഷികവിളവ് രേഖപ്പെടുത്തി. ഉൽപ്പാദനത്തിൽ 32 ശതമാനവും ശരാശരി ഉൽപ്പാദനവർദ്ധനവിൽ കഴിഞ്ഞ സീസണെ അപേക്ഷിച്ച് 15 ശതമാനവും വർദ്ധന ഉണ്ടായി. ദീർഘകാലപഠനങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ലാതെ തന്നെയുണ്ടായ ഈ വിജയത്തോടെ ഇതിലും എത്രയോ മികവോടെ സഹാറയ്ക്ക് തെക്കുള്ള ആഫ്രിക്കയിൽ മികച്ചകൃഷി നടപ്പാക്കാനാവും എന്ന് ബോർലോഗിനു മനസ്സിലായി.^[33]

ലോകഭക്ഷ്യപുരസ്കാരം

ലോകത്ത് ഭക്ഷണത്തിന്റെ ഗുണത്തിലും അളവിലും ലഭ്യതയിലും മികവുകാട്ടുകവഴി മാനുഷികവിഭവവികസനം ഉണ്ടാക്കുന്ന വ്യക്തികൾക്ക് നൽകാനായി 1986-ൽ ബോർലോഗ് ഏർപ്പെടുത്തിയ അന്താരാഷ്ട്രസമ്മാനമാണ് ലോകഭക്ഷ്യപുരസ്കാരം. മറ്റുള്ളവർക്ക് പ്രചോദനം ആവാൻ ഇത് ഉപകരിക്കുമെന്നായിരുന്നു ഇതിന്റെ ലക്ഷ്യം. 1987-ൽ ആദ്യപുരസ്കാരം തന്റെ പഴയ സഹപ്രവർത്തകനായ എം. എസ്. സ്വാമിനാഥനാണ് ലഭിച്ചത്. പുരസ്കാരതുകയായ രണ്ടരലക്ഷം അമേരിക്കൻ ഡോളർ ഉപയോഗിച്ച് അദ്ദേഹം സുസ്ഥിരവികസനത്തിനായുള്ള ഗവേഷണത്തിനായി എം. എസ്. സ്വാമിനാഥൻ റിസർച്ച് ഫൗണ്ടേഷൻ സ്ഥാപിച്ചു.

ഓൺലൈൻ വിദ്യാഭ്യാസം

2000 സെപ്തംബർ 25 ന് അയോവയിലെ ഡെസ് മൈൻസിൽ നടന്ന ഡ്യൂപോണ്ട് അഗ്രികൾച്ചർ ആന്റ് ന്യൂട്രീഷൻ മീഡിയ ദിനത്തിൽ കാർഷിക-ഭക്ഷ്യവ്യവസായങ്ങളിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നവർക്ക് പഠനാവശ്യത്തിനായി നോർമൻ ബോർലോഗ് സർവ്വകലാശാല എന്നൊരു ഓൺലൈൻ കമ്പനി ഇന്റർനെറ്റിൽക്കൂടി തുറന്നു. എന്നാൽ വിചാരിച്ചപോലെ ഉള്ളടക്കമോ ഉപഭോക്താക്കളോ ഉണ്ടാവാത്തതിനാൽ 2001 മുതൽ ഇത് പ്രവർത്തിക്കുന്നില്ല.

ആഗോള കാർഷികമേഖലയുടെയും ഭക്ഷ്യവിതരണത്തിന്റെയും ഭാവി

കാർഷികാവശ്യത്തിനുള്ള ഭൂവിസ്തൃതിയുടെയും ഭാവിയിൽ ഇതിനായി മാറ്റിവയ്ക്കാവുന്ന ഭൂമിയുടെയും പരിമിതിയിൽ ബോർലോഗ് ആശങ്കാകുലനായിരുന്നു. 2005 മാർച്ചിൽ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു, "2050 ആവുമ്പോഴേക്കും ആഗോളഭക്ഷ്യോൽപ്പാദനം നമ്മൾ ഇരട്ടിപ്പിക്കേണ്ടിവരും." ഇതിൽ 85 ശതമാനത്തോളം നിലവിലുള്ള കൃഷിയിടങ്ങളിൽ നിന്നുതന്നെയാവേണ്ടതിനാൽ ഉൽപ്പാദനവർദ്ധനവിനായി പലതരത്തിലുള്ള ഗവേഷണങ്ങൾ, സവിശേഷമായി നെല്ലൊഴികെയുള്ള ബാക്കി ധാന്യങ്ങളെ ബാധിക്കുന്ന റസ്റ്റ് ഫംഗസ് പോലെ വലിയരീതിയിലുള്ള കീടാക്രമണങ്ങളെ പ്രതിരോധിക്കാൻ കാര്യമായ ഗവേഷണങ്ങൾ വേണ്ടിവരുമെന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. നെല്ലിനുള്ള പ്രതിരോധമികവ് മറ്റു ധാന്യവിളകളായ ഗോതമ്പ്, ചോളങ്ങൾ, ബാർളി എന്നിവയിലേക്കുമാറ്റാൻ കഴിയുന്നതായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്വപ്നം. അതോടൊപ്പം ഗോതമ്പിലെ മാംസ്യങ്ങളെ (ഗ്ലിയാഡിനും ഗ്ലൂടെനിനും) മറ്റുധാധ്യങ്ങളിലേക്ക്, പ്രത്യേകിച്ചും നെല്ലിലേക്കും ചോളത്തിലേക്കും മാറ്റാനുള്ള സാങ്കേതികവിദ്യ വികസിപ്പിക്കുന്നതും.^[47]

ഉപയോഗിക്കാതെ കിടക്കുന്ന കൃഷിയോഗ്യമായ ഭൂമിയുടെ അളവ് നിത്യേന കുറയുന്നതിനാൽ ഭക്ഷ്യോൽപ്പാദനത്തിന്റെ വർദ്ധനവിനുള്ള ഏകമാർഗ്ഗം ജനിതകമാറ്റം വരുത്തിയ വിളകളാണെന്ന് (GMO) ബോർലോഗ് വിശ്വസിച്ചിരുന്നു. GMO -കൾ അപകടകാരിയല്ല, കാരണം "നമ്മൾ ചെടികളെയും ജീവികളെയും ജനിതകമാറ്റം വരുത്തുന്നത് കാലങ്ങളായുള്ള രീതിയാണ്. ശാസ്ത്രം എന്ന വാക്ക് നിലവിൽ വരുന്നതിനുമുന്നേ നമ്മൾ നല്ലവിത്തുകളെ തെരഞ്ഞെടുത്ത് സൂക്ഷിച്ചിരുന്നു."^[48] 2000 -ലെ ബോർലോഗിന്റെ പ്രസിദ്ധീകരണമായ ഭൂമിയിലെ ദാരിദ്ര്യം അവസാനിപ്പിക്കൽ: ജൈവസാങ്കേതികവിദ്യ നൽകുന്ന പ്രത്യാശയും അശാസ്ത്രീയതകൊണ്ടുണ്ടാവുന്ന അതിശുഷ്കാന്തിയും (Ending world hunger: the promise of biotechnology and the threat of antiscience zealotry),^[49] എന്നതിൽ അതിന്റെ ലേഖകർ ബോർലോഗിന്റെ മുന്നറിയിപ്പുകൾ 2010 -ലും സാധുവാണെന്നു പറയുന്നുണ്ട്,^[50]

ജി എം വിളകൾ ഇന്നത്തെ ഗോതമ്പുപോലെ സ്വാഭാവികവും സുരക്ഷിതവും ആണെന്ന് ബൊർലൊഗ് അഭിപ്രായപ്പെടുന്നുണ്ട്. ഇതിനുവേണ്ടി വാദിക്കുന്നത് കാർഷികശാസ്ത്രജ്ഞരുടെ ധാർമ്മികഉത്തരവാദിത്തമാണ്. ശാസ്ത്രീയബോധമില്ലാത്ത ജനക്കൂട്ടത്തിനെതിരെ നിന്ന് ഉത്തരവാദിത്തപ്പെട്ട സർക്കാരുകളോട് ലോക ഭക്ഷ്യസുരക്ഷ ഈ പുതുസാങ്കേതികവിദ്യ ഉപയോഗിക്കാതെ മാറുമെന്ന് കരുതുന്നത് മൗഢ്യമാണെന്ന് അവർ വിളിച്ചുപറയേണ്ടതുണ്ട്. ഇനിയും പുതുവിദ്യകളോട് മുഖം തിരിച്ചുനിന്നാൽ ഭക്ഷ്യസുരക്ഷ ഉൾപ്പെടെയുള്ള ഭാവിലക്ഷ്യങ്ങൾ നേടുക വലിയ വിഷമകരമായിരിക്കും

— Rozwadowski and Kagale

ബോർലോഗ് പറഞ്ഞു, "ആഫ്രിക്കയിലും പഴയ സോവിയറ്റ് റിപ്പബ്ലിക്കുകളിലും സെറാഡോയിലും മാത്രമാണ് ഇനി കൃഷിയോഗ്യമായ സ്ഥലങ്ങൾ ബാക്കിയുള്ളൂ. അതുകൂടി കഴിഞ്ഞാൽ കൃഷിയിടം കണ്ടെത്താനായി നിങ്ങൾക്ക് വനങ്ങൾ നിരപ്പാക്കേണ്ടിവരും, അതു നിങ്ങൾ ഒരിക്കലും ചെയ്യരുത്. ഭാവിയിൽ ഉൽപ്പാദനം വർദ്ധിപ്പിക്കാനുതകുന്ന ഉയർന്ന വിളവുതരുന്ന വിളകൾക്കുമാത്രമേ സാധിക്കൂ. വിളവിന്റെ കാര്യക്ഷമത ഇനിയും വർദ്ധിക്കുമെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പാണ്, പക്ഷേ അത് ജനസംഖ്യാവർദ്ധനവിന് ആനുപാതികമായി സാധിക്കുമോ എന്നതിൽ എനിക്കും സംശയമുണ്ട്. കാർഷികവിളവ് വർദ്ധന വലിയതോതിൽ നടത്താൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ വരുന്ന നൂറ്റാണ്ടിൽ മാനുഷികദുരിതം ചരിത്രമിന്നോളം കണ്ടിട്ടില്ലാത്തത്രയ്ക്കും പ്രവചനാതീതമായിരിക്കും".^[33]

ഭക്ഷ്യക്ഷാമം പരിഹരിക്കാൻ ഉയർന്നവിളവു നൽകുന്ന വിത്തുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നതിലുപരി നിയന്ത്രണാതീതമായി വർദ്ധിക്കുന്ന ജനപ്പെരുപ്പം നിയന്ത്രിക്കാൻകൂടി നടപടിയുണ്ടാകണമെന്ന് തന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ ആദ്യകാലം മുതൽക്കുതന്നെ ബോർലോഗ് പറഞ്ഞിരുന്നു. 1970 -ലെ തന്റെ നൊബേൽ പ്രസംഗത്തിൽ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു, "ജനപ്പെരുപ്പത്തിന്റെ ഭീകരമാനം ഇന്നും മിക്കവർക്കും ബോധ്യപ്പെട്ടിട്ടില്ല. ഇന്നത്തെപ്പോലെ വർഷത്തിൽ രണ്ടുശതമാനം നിരക്കിൽ ഇതുവർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നാൽ 2000 വർഷത്തിൽ ലോകജനസംഖ്യ 650 കോടി കഴിയും. ഇന്ന് ഓരോ സെക്കന്റിലും 2.2 ആൾക്കാരാണ് ലോകജനസംഖ്യയോട് ചേർക്കപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. ഈ വർദ്ധനവിന്റെ തോതാവട്ടെ മനുഷ്യൻ കാര്യക്ഷമമായി ഇടപെട്ടില്ലെങ്കിൽ 1980, 1990, 2000 വർഷങ്ങൾ ആവുമ്പോഴേക്കും 2.7, 3.3, 4.0 എന്ന നിരക്കിൽ വർദ്ധിക്കുകയും ചെയ്യും. ഈ തോതിൽ ഇതുവർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നാൽ എവിടെച്ചെന്നാവും ഇതവസാനിക്കുക?"^[34] എന്നാൽ ജനസംഖ്യാനിയന്ത്രണത്തെപ്പറ്റിയുള്ള തന്റെ നിലപാട് 1990 ആവുമ്പോഴേക്കും ബോർലോഗ് തിരുത്തിയിരുന്നുവെന്ന് ചിലർ നിരീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്. 2000 -ത്തിൽ അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞിരുന്നു: "ഇന്നെനിക്കു തോന്നുന്നു ഇന്നോ അല്ലെങ്കിൽ ഭാവിയിലോ ആയിരം കോടിയെന്ന ജനസംഖ്യയെപ്പോലും തീറ്റിപ്പോറ്റാൻ പോന്ന സാങ്കേതികവിദ്യ സാധ്യമാണെന്ന്. കൂടുതൽ പ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്ന ചോദ്യം ലഭ്യമായ സാങ്കേതികവിദ്യകൾ ഉപയോഗിക്കാൻ കാലിവളർത്തുന്നവരെയും കർഷകരെയും അനുവദിക്കുന്നുണ്ടോ എന്നതാണ്. സമ്പന്ന രാജ്യങ്ങൾക്ക്, ഭക്ഷണത്തിന് കൂടുതൽ വിലനൽകാൻ കഴിയുന്ന രാജ്യങ്ങൾക്ക് ഓർഗാനിക് എന്നുവിളിക്കുന്ന രീതിയിൽ വിളയിച്ച ഭക്ഷണം നൽകാൻ പ്രാപ്തിയുണ്ടാകാം, എന്നാൽ നൂറുകോടിയോളം വരുന്ന പോഷകാഹാരക്കുരവ് നേരിടുന്ന വരുമാനം കുറഞ്ഞ ആൾക്കാരുള്ള ദരിദ്രരാഷ്ട്രങ്ങൾക്ക് അത് സാധ്യമല്ല." ^[51] എന്നാലും ലോകജനസംഖ്യയെ സ്ഥിരമായി നിലനിർത്താൻ ശ്രമിക്കുന്ന പോപ്പുലേഷൻ മീഡിയ സെന്ററിന്റെ ഉപദേശകസമിതിയിൽ അദ്ദേഹം ജീവിതകാലം മുഴുവൻ തുടർന്നിരുന്നു.^[52]

വിക്കിവാർത്തകളിൽ ബന്ധപ്പെട്ട വാർത്തയുണ്ട്:Norman Borlaug, father of the Green Revolution, dies at age 95

ഡാലസിലെ തന്റെ വസതിയിൽ വച്ച് 2009 സെപ്തംബർ 12 -ന് തന്റെ 95 -ആം വയസ്സിൽ ലിംഫോമയാൽ ബോർലോഗ് മരണമടഞ്ഞു.^[1][53]

മരണത്തോടനുബന്ധിച്ച് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മക്കൾ പുറപ്പെടുവിച്ച പ്രസ്താവനയിൽ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു, "മറ്റുള്ളവരുടെ ജീവിതത്തിൽ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തുന്നതിൽ ഒരു മാതൃകയായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതം, മനുഷ്യരുടെ ദാരിദ്ര്യം ഇല്ലായ്മ ചെയ്യുന്നതിൽ അദ്ദേഹം വിജയിച്ചു."^[54]

ഇന്ത്യയുടെ പ്രധാനമന്ത്രിയായ മന്മോഹൻ സിംഗും പ്രസിഡണ്ട് പ്രതിഭാ പാട്ടീലും ബോർലോഗിന് ആദരവ് അർപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു, "ഒരെയൊരു മനുഷ്യന്റെ സ്ഥിരോൽസാഹവും വർദ്ധിച്ച ബുദ്ധിയും ശാസ്ത്രീയ കാഴ്ചപ്പാടും നിരന്തരഗവേഷണത്വരയും എങ്ങനെയാണ് മനുഷ്യപുരോഗതിക്കും ലോകസമാധാനത്തിനും കാരണമാകുന്നതെന്നുള്ളതിന്റെ ഉത്തമ ഉദാഹരണമാണ് ബോർലോഗിന്റെ ജീവിതം."^[55]

മാനവരാശിക്ക് ലഭിച്ചിരിക്കുന്ന ഗുണങ്ങളാണ് മാനദണ്ഡമെങ്കിൽ, ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ മഹത്തരമായ മറ്റു ശാസ്ത്രനേട്ടങ്ങളേക്കാളും മുകളിലാണ് ബോർലോഗിന്റെ സംഭാവനകൾ എന്നാണ് ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ ഭക്ഷ്യകാർഷികവിഭാഗം (FAO) ബോർലോഗിന്റെ നേട്ടങ്ങളെപ്പറ്റി പറഞ്ഞത്^[56] ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ സെക്രട്ടറി ജനറൽ ആയിരുന്ന കോഫി അന്നൻ പറഞ്ഞു, "നമ്മൾ ബോർലോഗിന്റെ ദീർഘവും അർത്ഥപൂർണ്ണവുമായ ജീവിതം ആഘോഷിക്കുമ്പോൾ നമ്മൾ ആഘോഷിക്കുന്നത് ലോകമെങ്ങുമുള്ള കോടിക്കണക്കിന് ആൾക്കാരുടെ ജീവിതവുമാണ്. അതോടൊപ്പം അതിൽ നിന്നും കിട്ടുന്ന പ്രചോദനം നമ്മളെ ഇനിയും പാവങ്ങൾക്കും ആവശ്യക്കാർക്കും വീണുപോകാൻ സാധ്യതയുള്ളവർക്കുമായി പ്രവർത്തിക്കാൻ നമ്മെ പ്രേരിപ്പിക്കും."^[57]

ബോർലോഗിനു ലഭിച്ച പുരസ്കാരങ്ങളും അംഗീകാരങ്ങളും നിരവധിയാണ്, അവയിൽ ചിലത്:

1968-ൽ താൻ ഗവേഷണപരീക്ഷണങ്ങൾ നടത്തിയ സിയുഡാഡ് ഒബ്രിഗോൺ മേഖലയിലെ ഒരു തെരുവിന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേരു നൽകി, ആ വർഷം തന്നെ ബോർലോഗ് അമേരിക്കൻ ദേശീയ ശാസ്ത്ര അക്കാദമിയിലെ അംഗമായി.

1970-ൽ നോർവേ കാർഷിക സർവ്വകലാശാല അദ്ദേഹത്തിന് ബഹുമാന ഡോക്ടറേറ്റ് നൽകി.^[58]

1970-ൽ സമാധാനത്തിനുള്ള നൊബേൽ സമ്മാനം നൽകിക്കൊണ്ട് നൊർവീജിയൻ നോബെൽ കമ്മിറ്റി "ലോകഭക്ഷ്യോൽപ്പാദനത്തിൽ, പ്രത്യേകിച്ചും ഏഷ്യയിലും ലാറ്റിൻ അമേരിക്കയിലുമുണ്ടായ വർദ്ധനവിനുകാരണമായ ഹരിതവിപ്ലവത്തിന്റെ ഉപജ്ഞാതാവ് എന്ന നിലയിലുള്ള സംഭാവനകളെ മാനിച്ചുകൊണ്ട്"^[58] ആണ് ഈ പുരസ്കാരം നൽകുന്നതെന്നു പറഞ്ഞു.

ഹരിയാന കാർഷികസർവ്വകലാശാല 1974-ൽ കൊക്കിൽ ഗോതമ്പുകതിർ പിടിച്ചുകൊണ്ടുള്ള പ്രാവിന്റെ രൂപത്തിലുള്ള സമാധാന മെഡൽ നൽകി ആദരിച്ചു.

1975-ൽ അയോവ ശാസ്ത്ര അക്കാദമി വിശിഷ്ടമായ ഫെലോ പദവി നൽകി ആദരിച്ചു^[59]

1980-ൽ ജെഫേർസൺ അവാർഡ് അദ്ദേഹത്തിന് വ്യക്തിഗതമായ പരമോന്നത സാമൂഹ്യസേവനപുരസ്കാരമായ എസ്. റോജർ ഹോർക്കൗ അവാർഡ് നൽകി ആദരിച്ചു^[60]

1980-ൽ ഹംഗേറിയൻ അക്കാദമി ഓഫ് സയൻസിലേക്ക് ബഹുമാനിതവ്യക്തിത്വമായി തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു.

1984-ൽ കൻസാസിലെ ബോണർ സ്പ്രിംഗ്‌സിലുള്ള നാഷണൽ അഗ്രിക്കൾച്ചുറൽ ഹാൾ ഓഫ് ഫെയിമിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേര് ആലേഖനം ചെയ്യപ്പെട്ടു. അർക്കൻസാസിലെ ലിറ്റിൽ റോക്കിൽ കൃഷി കണ്ടുപിടിത്തങ്ങളുടെ ഭാഗമായി നടത്തിയ ഗവർണർമാരുടെ സമ്മേളനകേന്ദ്രത്തിൽ വച്ച് ആ വർഷം തന്നെ പ്ലാന്റ് ബ്രീഡിംഗിൽ മനുഷ്യരാശിക്കുവേണ്ടി നല്കിയ സുസ്ഥിരമായ സേവനത്തിനായി അദ്ദേഹത്തിന് അംഗീകാരം ലഭിച്ചിരുന്നു. 1984-ൽ ഒക്ലഹോമ സ്റ്റേറ്റ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ നിന്ന് ഹെൻറി ജി ബെന്നറ്റ് ഡിസ്റ്റിങ്ക്വിഷ്ഡ് സർവീസ് അവാർഡ് ലഭിച്ചതു കൂടാതെ അടുത്തകാലത്ത് പൊതു നൻമയ്ക്കുവേണ്ടിയും ശാസ്ത്രത്തെക്കുറിച്ച് പൊതുജന അവബോധം സൃഷ്ടിക്കാൻ അദ്ദേഹം നൽകിയ സംഭാവനകൾക്ക് ചാൾസ് എ ബ്ലാക്ക് അവാർഡും ലഭിച്ചു.

1985-ൽ മിനസോട്ട യൂണിവേഴ്സിറ്റി ബോർലോഗിന്റെ ബഹുമാനാർത്ഥം പുതിയ സയൻസ് കെട്ടിടത്തിന്റെ ഒരു വിഭാഗത്തിന് "ബോർലോഗ് ഹാൾ" എന്ന് പേരിട്ടു.

1986-ൽ, ബോർലാഗിനെ സ്കാൻഡിനേവിയൻ-അമേരിക്കൻ ഹാൾ ഓഫ് ഫെയിമിൽ ഉൾപ്പെടുത്തി.Norsk Høstfest.^[61]

1987-ൽ റോയൽ സൊസൈറ്റിയുടെ (ForMemRS) ഒരു വിദേശ അംഗമായി ബോർലോഗ് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു.^[62][63]

2012-ൽ, "നോർമൻ ബോർലോഗ് എലിമെന്ററി" എന്ന പേരിൽ ഐ എ സ്കൂൾ ഡിസ്ട്രിക്ട് ഐയവ സിറ്റിയിൽ ഒരു പുതിയ പ്രാഥമിക വിദ്യാലയം ആരംഭിച്ചു.

2013 ഓഗസ്റ്റ് 19 ന്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രതിമ ന്യൂഡൽഹിയിൽ NASC കോംപ്ലക്സിലെ ഇന്ത്യൻ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് അഗ്രിക്കൾച്ചറൽ റിസർച്ചിൽ (ICAR), അനാച്ഛാദനം ചെയ്തു.^[64]

2014 മാർച്ച് 25 ന്, ബോർലോഗിൻറെ ജന്മദിനത്തിന്റെ 100-ാം വാർഷികത്തിലെ ഒരു ചടങ്ങിൽ അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകളിലെ കാപ്പിറ്റോളിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രതിമ സ്ഥാപിച്ചു. ജെയിംസ് ഹാർലാൻഡിന്റെ പ്രതിമയെ മാറ്റി പകരം ലോവ സംസ്ഥാനത്തിലെ നാഷണൽ സ്റ്റാച്യൂറി ഹാൾ കളക്ഷൻ നൽകുന്ന രണ്ട് പ്രതിമകളിൽ ഒന്നായിട്ടാണ് ഈ പ്രതിമ സ്ഥാപിച്ചത്.

നോബൽ സമ്മാനം കൂടാതെ, ബോർലോഗ് 1977-ൽ യുഎസ് പ്രെസിഡെൻഷ്യൽ മെഡൽ ഓഫ് ഫ്രീഡം, 2002-ൽ നാഷണൽ അക്കാദമി ഓഫ് സയൻസിൽ നിന്ന് പബ്ലിക് വെൽഫെയർ മെഡൽ ^[65]2002-ൽ റോട്ടറി ഇന്റർനാഷണൽ അവാർഡ് ഫോർ വേൾഡ് അണ്ടർസ്റ്റാൻഡിംഗ് ആൻഡ് പീസ്, 2004-ൽ ദേശീയ മെഡൽ ഓഫ് സയൻസ് എന്നിവ സ്വീകരിച്ചു. 2004 ജനുവരിയിൽ, 18 രാജ്യങ്ങളിലെ നിരവധി സർവകലാശാലകളിൽ നിന്ന് 49 ഓണററി ബിരുദങ്ങൾ ബോർലോഗിന് ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. 2005 ജൂൺ 12 ന് ഡാർട്ട്മൗത്ത് കോളേജിൽ നിന്ന് ആണ് ഏറ്റവും അടുത്തകാലത്തായി ലഭിച്ചത്.^[66] 22 അന്തർദേശീയ അക്കാദമി ഓഫ് സയൻസസിലെ വിദേശബഹുമതിയുള്ള അംഗവുമായിരുന്നു.^[67] അയോവയിലും മിനസോട്ടയിലും ഒക്ടോബർ 16 "ലോക ഭക്ഷ്യ ദിനം" ആണ്. ഈ ദിനം "നോർമൻ ബോർലോഗിന്റെ ലോക ഭക്ഷ്യ സമ്മാന ദിനം" എന്നു വിശേഷിപ്പിക്കുന്നു. അമേരിക്ക ഉടനീളം ഈ ദിനം "വേൾഡ് ഫുഡ് പ്രൈസ് ഡേ" എന്നറിയപ്പെടുന്നു.

2006-ൽ, ഇന്ത്യാ ഗവൺമെന്റ് ഏറ്റവും ഉയർന്ന രണ്ടാമത്തെ സിവിലിയൻ അവാർഡ് പത്മ വിഭൂഷൺ നൽകി:^[68]സസ്യ ശാസ്ത്രത്തിലൂടെ ആഗോള കാർഷിക ഉൽ‌പാദനം വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള ആജീവനാന്ത പ്രതിബദ്ധതയെ മാനിച്ചുകൊണ്ട് സെന്റ് ലൂയിസ്, മിസോറിയിലെ ഡൊണാൾഡ് ഡാൻ‌ഫോർത്ത് പ്ലാന്റ് സയൻസ് സെന്റർ, അദ്ദേഹത്തിന് സസ്യ ശാസ്ത്രത്തിനുള്ള ഡാൻ‌ഫോർത്ത് അവാർഡ് നൽകി.

വിവിധ ഗവേഷണ സ്ഥാപനങ്ങളും കെട്ടിടങ്ങളുമാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബഹുമാനാർത്ഥം നാമകരണം ചെയ്തിരിക്കുന്നത്: 1983-ൽ, ബൊളീവിയയിലെ സാന്താക്രൂസ് ഡി ല സിയറ, നോർമാൻ ഇ ബോർലോഗ് സെന്റർ ഫോർ ഫാർമേഴ്സ് ട്രെയിനിംഗ് ആന്റ് എഡ്യൂക്കേഷൻ, 1985-ൽ സെയിന്റ് പോൾ മിനസോട്ട സർവകലാശാല കാമ്പസിൽ ബോർലോഗ് ഹാൾ, 1986-ൽ ഇന്റർനാഷണൽ ചോളം, ഗോതമ്പ് മെച്ചപ്പെടുത്തൽ കേന്ദ്രത്തിന്റെ (സിമ്മിറ്റ്) (CIMMYT) ആസ്ഥാനത്തെ ബോർലോഗ് കെട്ടിടം; 1997-ൽ യുണൈറ്റഡ് കിംഗ്ഡം ലീസസ്റ്ററിൽ, ഡി മോണ്ട്ഫോർട്ട് സർവ്വകലാശാലയിലെ നോർ‌മൻ‌ ബോർ‌ലോഗ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഫോർ പ്ലാന്റ് സയൻസ് റിസർച്ച്, 1999-ൽ ടെക്സസ് എ & എം സർവകലാശാലയിലെ നോർമൻ ഇ. ബോർലോഗ് സെന്റർ ഫോർ സതേൺ ക്രോപ്പ് ഇംപ്രൂവ്‌മെന്റ്; 2011-ൽ ബോർലോഗ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഫോർ സൗത്ത് ഏഷ്യ (BISA) Archived 2019-04-17 at the Wayback Machine.. 2006-ൽ കാർഷിക വികസനത്തിനുള്ള ഒരു പ്രധാന സ്ഥാപനമായും ഡോ. ബോർലോഗിൻറെ പാരമ്പര്യം തുടരാനും ടെക്സസ് എ & എം യൂണിവേഴ്സിറ്റി സിസ്റ്റം നോർമൻ ബോർലോഗ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഫോർ ഇന്റർനാഷണൽ അഗ്രികൾച്ചർ സൃഷ്ടിച്ചു.

മിനസോട്ടയിൽ മിനീയാപൊലിസിലെ സെന്റ് മാർക്ക്സ് എപ്പിസ്കോപ്പൽ കത്തീഡ്രലിലെ സ്റ്റെയിൻ-ഗ്ലാസ് വേൾഡ് പീസ് വിൻഡോയിൽ നോർമൻ ബോർലോഗ് ഉൾപ്പെടെ ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ "സമാധാന നിർമ്മാതാക്കളെ" ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.^[69] വെസ്റ്റ് വിംഗ് ടിവി ഷോയുടെ എപ്പിസോഡിൽ ("ഇൻ ദിസ് വൈറ്റ് ഹൗസ്" ബോർലോഗിനെ പ്രധാനമായും പരാമർശിച്ചു. ഒരു സാങ്കൽപ്പിക ആഫ്രിക്കൻ രാജ്യത്തിന്റെ പ്രസിഡന്റ് ഒരു പുതിയ തരം ഗോതമ്പിന്റെ വികസനത്തിലൂടെ ലോകത്തെ പട്ടിണിയിൽ നിന്ന് രക്ഷിക്കാൻ കഴിഞ്ഞ ഒരു അമേരിക്കൻ ശാസ്ത്രജ്ഞനെ പരാമർശിച്ചുകൊണ്ട് എയ്ഡ്‌സ് നാശത്തിൽ നിന്ന് തന്റെ രാജ്യത്തെ രക്ഷിക്കാൻ ആവശ്യമായ ഒരു തരത്തിലുള്ള "അത്ഭുതം" എന്നു എടുത്തുപറഞ്ഞുകൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തെക്കുറിച്ച് വിവരിക്കുന്നു. യു.എസ്.പ്രസിഡന്റ് ബോർലാഗിന്റെ പേര് നൽകിക്കൊണ്ട് മറുപടി നൽകുകയുണ്ടായി.

പെൻ & ടെല്ലർ: ബുൾഷിറ്റ്! എന്ന എപ്പിസോഡിൽ ബോർലോഗിനെ അവതരിപ്പിച്ചു. അവിടെ "എക്കാലവും ജീവിച്ചിരുന്ന ഏറ്റവും വലിയ മനുഷ്യൻ" എന്ന് അദ്ദേഹത്തെ വിശേഷിപ്പിച്ചു. ആ എപ്പിസോഡിൽ, പെൻ & ടെല്ലർ ഒരു കാർഡ് ഗെയിം കളിക്കുന്നു, അതിൽ ഓരോ കാർഡും ചരിത്രത്തിലെ ഒരു മികച്ച വ്യക്തിയെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. ഓരോ കളിക്കാരും ക്രമമില്ലാതെകിടക്കുന്ന ഏതാനും കാർഡുകളിൽ നിന്നും ഏതെങ്കിലുമൊരു കാർഡ് തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നു. ഒരാളുടെ കാർഡ് മറ്റ് കളിക്കാരുടെ കാർഡുകളേക്കാൾ വലിയ വ്യക്തിയെ കാണിക്കുന്നുവെന്ന് ഒരാൾ കരുതി പന്തയം വയ്ക്കുന്നു. കാർഡുകൾ ഓരോന്നിലും ഓരോ മനുഷ്യസ്നേഹിയോ ശാസ്ത്രീയനേട്ടങ്ങളോ ആധാരമാക്കിയുള്ള ഏതെങ്കിലും ഒരു ശാസ്ത്രജ്ഞനെയോ കാണിക്കുന്നു. പെൻ ലഭിക്കുന്ന നോർമൻ ബോർലാഗിൻറെ വീട്, അദ്ദേഹത്തിൻറെ വലയങ്ങൾ, അദ്ദേഹത്തിൻറെ ശ്രദ്ധ, അടിസ്ഥാനപരമായി അദ്ദേഹം സ്വന്തമാക്കിയിട്ടുള്ള എല്ലാം തുണ്ടുകളിലൂടെ വാതുവയ്പ്പ് നടത്തി കളി തുടരുന്നു. അദ്ദേഹം വിജയിക്കുന്നു, കാരണം, "നോർമൻ ഏറ്റവും വലിയ മനുഷ്യനാണ്. ഒരുപക്ഷെ നിങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തെക്കുറിച്ച് കേട്ടിട്ടുണ്ടാവാം. ഈ എപ്പിസോഡിൽ ജനിതകമാറ്റം വരുത്തിയ ഭക്ഷണ വിഷയമാക്കി - നൂറുകോടിയിലേറെ ആളുകളുടെ ജീവൻ രക്ഷിച്ചെന്ന ബഹുമതി അദ്ദേഹത്തിന് നൽകുന്നു.^[70]

2006 ഓഗസ്റ്റിൽ, ദി മാൻ ഹു ഫെഡ് ദി വേൾഡ്: സമാധാനത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാന ജേതാവ് നോർമൻ ബോർലോഗും ലോക പട്ടിണി അവസാനിപ്പിക്കാനുള്ള യുദ്ധവും എന്ന പുസ്തകത്തിലൂടെ ബോർലോഗിന്റെ ജീവിതവും പ്രവർത്തനങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരണം ഡോ. ലിയോൺ ഹെസ്സർ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. ഓഗസ്റ്റ് 4 ന്, ഇന്റർനാഷണൽ റീഡ് ഫോർ പീസ് വീക്കിൻറെ ഭാഗമായി 2006-ലെ പ്രിന്റ് ഓഫ് പീസ് അവാർഡ് ഈ പുസ്തകത്തിന് ലഭിക്കുകയുണ്ടായി.

2006 സെപ്റ്റംബർ 27 ന്, യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സ് സെനറ്റ് പ്രതിനിധി സഭാസംബന്ധമായ ബഹുമാനസൂചകമായി നോർ‌മൻ‌ ഇ. ബോർ‌ലോഗ് ആക്റ്റ് 2006 ഐക്യകണ്ഠേന അംഗീകരിച്ചു. അമേരിക്കയിലെ പരമോന്നത സിവിലിയൻ അവാർഡ് കോൺഗ്രഷണൽ ഗോൾഡ് മെഡൽ ബോർലോഗ് നേടുന്നുവെന്ന് ഈ നിയമം അംഗീകരിക്കുന്നു. 2006 ഡിസംബർ 6 ന്‌ ജനപ്രതിനിധിസഭ ശബ്‌ദവോട്ടിലൂടെ ഈ നടപടി പാസാക്കി. 2006 ഡിസംബർ 14 ന് പ്രസിഡന്റ് ജോർജ്ജ് ബുഷ് ഈ ബിൽ നിയമം അംഗീകരിച്ചതോടെ നോർ‌മൻ‌ ഇ. ബോർ‌ലോഗ് ആക്റ്റ് 2006 പബ്ലിക് ലോ നമ്പർ 109-395 ആയിത്തീർന്നു.^[71] ആക്റ്റ് അനുസരിച്ച്, ഡോ. ബൊർലോഗ് ഒരു ബില്യണിലധികം ആളുകളെ രക്ഷിച്ചതിന് മെഡലിന്റെ നക്കൽപ്രതി വെങ്കലത്തിൽ നൽകാനും വിൽക്കാനും ഈ നിയമം ട്രഷറി സെക്രട്ടറി അധികാരപ്പെടുത്തുന്നു.^[72] 2007 ജൂലൈ 17 നാണ് അദ്ദേഹത്തിന് ഈ മെഡൽ സമ്മാനിക്കപ്പെട്ടത്.^[73]

ബംഗ്ലാദേശ് അക്കാദമി ഓഫ് സയൻസസിന്റെ വിദേശ സർവ്വകലാശാലപ്രഗല്ഭാംഗം ആയിരുന്നു ബോർലോഗ്.^[74]

ബോർലോഗ് ഡയലോഗ് (നോർമാൻ ഇ. ബോർലോഗ് ഇന്റർനാഷണൽ സിമ്പോസിയം) അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബഹുമാനാർത്ഥം നാമകരണം ചെയ്തു.

ഇതൊരു ഭാഗികമായ പട്ടികയാണ്.

• Wheat in the Third World. 1982. Authors: Haldore Hanson, Norman E. Borlaug, and R. Glenn Anderson. Boulder, Colorado: Westview Press. ISBN 0-86531-357-1
• Land use, food, energy and recreation. 1983. Aspen Institute for Humanistic Studies. ISBN 0-940222-07-8
• Feeding a human population that increasingly crowds a fragile planet. 1994. Mexico City. ISBN 968-6201-34-3
• Norman Borlaug on World Hunger. 1997. Edited by Anwar Dil. San Diego/Islamabad/Lahore: Bookservice International. 499 pages. ISBN 0-9640492-3-6
• The Green Revolution Revisited and the Road Ahead Archived 2017-08-09 at the Wayback Machine.. 2000. Anniversary Nobel Lecture, Norwegian Nobel Institute in Oslo, Norway. September 8, 2000.
• "Ending World Hunger. The Promise of Biotechnology and the Threat of Antiscience Zealotry". 2000. Plant Physiology, October 2000, Vol. 124, pp. 487–90. (duplicate)
• Feeding a World of 10 Billion People: The TVA/IFDC Legacy. International Fertilizer Development Center, 2003. ISBN 0-88090-144-6
• Prospects for world agriculture in the twenty-first century. 2004. Norman E. Borlaug, Christopher R. Dowswell. Published in: Sustainable agriculture and the international rice-wheat system. ISBN 0-8247-5491-3
• Foreword to The Frankenfood Myth: How Protest and Politics Threaten the Biotech Revolution. 2004. Henry I. Miller, Gregory Conko. ISBN 0-275-97879-6
• Borlaug, Norman E. (June 27, 2007). "Sixty-two years of fighting hunger: personal recollections". Euphytica. 157 (3): 287–97. doi:10.1007/s10681-007-9480-9.

• Bickel, Lennard (1974). Facing starvation; Norman Borlaug and the fight against hunger. Pleasantville, N.Y.: Reader's Digest Press; distributed by Dutton. ISBN 978-0-88349-015-0.
• Hesser, Leon (2006). The Man Who Fed the World: Nobel Peace Prize Laureate Norman Borlaug and His Battle to End World Hunger. Durban House. ISBN 978-1-930754-90-4.
• Cullather, Nick (2010). The Hungry World: America's Cold War Battle against Poverty in Asia. Harvard University Press. ISBN 978-0-674-05078-5.
• Rajaram, S. (2011). "Norman Borlaug: The Man I Worked with and Knew". Annual Review of Phytopathology. 49: 17–30. doi:10.1146/annurev-phyto-072910-095308. PMID 21370972.

. https://www.manoramaonline.com/education/expert-column/be-positive/2017/12/30/norman-borlaug.html

വിക്കിചൊല്ലുകളിലെ Norman Borlaug എന്ന താളിൽ ഈ ലേഖനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചൊല്ലുകൾ ലഭ്യമാണ്‌:

Norman Borlaug എന്ന വിഷയവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചിത്രങ്ങൾ വിക്കിമീഡിയ കോമൺസിലുണ്ട്.

ചില വീഡിയോകൾ

• Lecture, Nobel Centennial Symposia Archived 2009-02-10 at the Wayback Machine.. 2001 December 6. RealMedia. 00:11:34.
• Lecture, The Famous Purdue Ag Fish Fry. 2003 February 8. MS Media. 02:21:02.
• 30th Anniversary Nobel Lecture. The Green Revolution Revisited and the Road Ahead. 2000. Transcript. PDF.
• "Borlaug on Need for Increasing Food Supply". Archived from the original on 2007-07-02. Retrieved 2009-11-06.. 2000. Transcript.