பல்பொருள் அங்காடி

சில்லறை விற்பனையின் ஆரம்ப நாட்களில், வணிகர் கவுண்டருக்குப் பின்னால் உள்ள அலமாரிகளில் இருந்து ஒரு உதவியாளரால் பொருட்கள் பொதுவாகக் கொண்டு வரப்பட்டன, அதே நேரத்தில் வாடிக்கையாளர்கள் கவுண்டருக்கு முன்னால் காத்திருந்து அவர்கள் விரும்பும் பொருட்களைச் சுட்டிக்காட்டினர். பெரும்பாலான உணவுகள் மற்றும் பொருட்கள் தனித்தனியாக மூடப்பட்ட நுகர்வோர் அளவிலான தொகுப்புகளில் வரவில்லை, எனவே ஒரு உதவியாளர் நுகர்வோர் விரும்பிய துல்லியமான அளவை அளந்து கொடுக்க வேண்டும். இது சமூக தொடர்புக்கான வாய்ப்புகளை வழங்கியது: பலர் இந்த வணிக பாணியை "ஒரு சமூக சந்தர்ப்பம்" என்று கருதினர் மற்றும் பெரும்பாலும் "ஊழியர்கள் அல்லது பிற வாடிக்கையாளர்களுடன் உரையாடலை இடைநிறுத்துவார்கள்".^[3]

1990 களில் தொடங்கி, வளரும் நாடுகளில் உணவுத் துறை வேகமாக மாறியுள்ளது, குறிப்பாக லத்தீன் அமெரிக்கா, தென்கிழக்கு ஆசியா, இந்தியா, சீனா மற்றும் தென்னாப்பிரிக்காவில். வளர்ச்சியுடன் கணிசமான போட்டியும் ஓரளவு ஒருங்கிணைப்பும் வந்துள்ளது. [38] இந்த சாத்தியக்கூறுகளால் வழங்கப்பட்ட வாய்ப்புகள் பல ஐரோப்பிய நிறுவனங்களை இந்த சந்தைகளில் முதலீடு செய்ய ஊக்குவித்துள்ளது (முக்கியமாக ஆசியாவில்) மற்றும் அமெரிக்க நிறுவனங்கள் லத்தீன் அமெரிக்கா மற்றும் சீனாவில் முதலீடு செய்ய. உள்ளூர் நிறுவனங்களும் சந்தையில் நுழைந்தன.

சூப்பர் மார்க்கெட்டில் வரும்போது பெரும்பாலான பொருட்கள் ஏற்கனவே தொகுக்கப்பட்டுள்ளன. தொகுக்கப்பட்ட பொருட்கள் அலமாரிகளில் வைக்கப்பட்டு, பொருளின் வகைக்கு ஏற்ப ரேக்குகள் மற்றும் பிரிவுகளில் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டுள்ளன. புதிய பொருட்கள் போன்ற சில பொருட்கள் தொட்டிகளில் சேமிக்கப்படுகின்றன. இந்த புதிய தயாரிப்புகளுக்கு அப்படியே குளிர் சங்கிலி தேவைப்படுகிறது மற்றும் வெப்பநிலை கட்டுப்பாட்டு காட்சி சாதனங்களில் வைக்கப்படுகிறது.

இந்தியாவில் உள்ள பல்பொருள் அங்காடி சில வழிகளில் தனித்துவமானது, முக்கியமாக நுகர்வோர் வரம்பிற்கு நன்றி மற்றும் சில்லறை வணிகத்தின் தனித்துவமான விநியோக மாதிரிகள். பெரிய கடைகள் முதல் பெரிய பல்பொருள் அங்காடிகள் வரை ஆன்லைன் மளிகை கடைகள் வரை, இந்தியாவில் மளிகை வியாபாரம் சேனல்கள் முழுவதும் இயங்குகிறது. ^[4][5]