సూపర్ మార్కెట్

రిటైలింగ్ ప్రారంభ రోజులలో, ఉత్పత్తులను సాధారణంగా వ్యాపారి కౌంటర్ వెనుక ఉన్న అల్మారాల నుండి సహాయకుడు తీసి ఇచ్చేవారు. వినియోగదారులు కౌంటర్ ముందు వేచి ఉండి, వారు కోరుకున్న వస్తువులను సూచించేవారు. చాలా పదార్ధాలు, సరుకులు విడివిడిగా చుట్టి వినియోగదారులకి-కావలసిన సైజు ప్యాకేజీలలో ఉండేదికాదు, అందువలన ఒక సహాయకుడు వినియోగదారుడు కోరుకున్న కచ్చితమైన మొత్తాన్ని కొలచి చుట్టేవారు. ఇది సామాజిక పరస్పర చర్యకు అవకాశాలను అందించింది. చాలామంది ఈ షాపింగ్ శైలిని "ఒక సామాజిక సందర్భం"గా భావించారు. తరచుగా "సిబ్బంది లేదా ఇతర కస్టమర్లతో మాట్లాడవలసిన అవసరం లేదు".^[4]

1990 ల నుండి, అభివృద్ధి చెందుతున్న దేశాలలో ఆహార రంగం చాలా వేగంగా మారిపోయింది, ముఖ్యంగా లాటిన్ అమెరికా, ఆగ్నేయ ఆసియా, భారతదేశం, చైనా, దక్షిణాఫ్రికాలో. పెరుగుదలతో, గణనీయమైన పోటీ, కొంత ఏకీకరణ వచ్చింది.^[5] సమర్ధవంతంగా అందించిన ఈ అవకాశాలు అనేక యూరోపియన్ కంపెనీలను ఈ మార్కెట్లలో (ప్రధానంగా ఆసియాలో) అమెరికన్ కంపెనీలు లాటిన్ అమెరికా, చైనాలో పెట్టుబడులు పెట్టడానికి ప్రోత్సహించాయి. స్థానిక కంపెనీలు కూడా మార్కెట్‌లోకి ప్రవేశించాయి.

సూపర్ మార్కెట్ చాలా సరుకులు ముందే ప్యాక్ చేయబడి ఉంటాయి. ప్యాకేజీలను అరల్లో సర్ది ఉంచుతారు. వస్తువు రకం ప్రకారం నడవలో వివిధ విభాగాలలో అమరుస్తారు. క్రొత్త ఉత్పత్తులు వంటి కొన్ని వస్తువులు డబ్బాలలో నిల్వ చేయబడతాయి. చెక్కుచెదరకుండా చల్లని వాతావరణం అవసరమయ్యేవి నియంత్రిత ఉష్టోగ్రతలు కలిగిన డిస్‌ప్లే కేసులలో ఉంటాయి.