மலேசிய உணவுகள்

மலேசிய உணவுகள் (ஆங்கிலம்: Malaysian cuisine) மலேசியாவின் சமையல் மரபுகள் மற்றும் நடைமுறைகளைக் கொண்டுள்ளது. மேலும், அதன் மக்கள் தொகையின் பல இன இனங்களை பிரதிபலிக்கிறது.^[1] மலேசியாவை பெரும்பான்மையானவை மக்கள் தொகையினை தோராயமாக மூன்று பெரிய இனக்குழுக்களாக மலாய், சைனீஸ் மற்றும் இந்தியர்கள் என்று பிரிக்கலாம். மீதமுள்ளவர்கள் பழங்குடியினரான கிழக்கு மலேசியாவில் உள்ள சபா மற்றும் சரவாக், மலேசிய தீபகற்ப பெரனகன் மற்றும் ஐரோவாசியா கிரியோல் சமூகங்கள் மற்றும் குறிப்பிடத்தக்க எண்ணிக்கையிலான வெளிநாட்டுத் தொழிலாளர்கள் மற்றும் வெளிநாட்டவர்கள் ஆவர்.

வரலாற்று இடம்பெயர்வு, வெளிநாட்டு சக்திகளால் காலனித்துவமயமாக்கல் மற்றும் அதன் பரந்த பிராந்தியம் அதன் புவியியல் நிலை ஆகியவற்றின் விளைவாக, இன்றைய மலேசியாவின் சமையல் பாணி முதன்மையாக அதன் மலாய், சீன, இந்திய, இந்தோனேசிய மற்றும் இன போர்னியன் குடிமக்களிடமிருந்து பெறப்பட்ட மரபுகளின் கலவையாகும். தாய் உணவு வகைகள், போர்த்துகீசிய உணவு வகைகள், டச்சு உணவு வகைகள், அரேபிய உணவு வகைகள் மற்றும பிரித்தானிய உணவு வகைகள் ஆகியவற்றிலிருந்து தாக்கங்கள் ஏற்பட்டது. இதன் விளைவாக சுவைகளின் கலவை உருவானது, மலேசிய உணவு வகைகளை மிகவும் சிக்கலானதாகவும் மாறுபட்டதாகவும் மாறியது. உணவு தயாரிப்பின் முடிவில் வெளிவரும் சுவைகளைக் கொண்டுவரும் இந்த இயற்கை வளங்களால் நிலம் ஆசீர்வதிக்கப்படுவதால் சமையலில் பயன்படுத்தப்படும் சுவையூட்டிகள் மற்றும் மசாலாப் பொருட்கள் வேறுபடுகின்றன.

மலேசிய தீபகற்பம் ஒரு பொதுவான சிங்கப்பூர், வரலாற்றைப் பகிர்ந்துகொள்வதால், லக்சா மற்றும் கோழி அரிசி போன்ற எல்லையின் இருபுறமும் ஒரே உணவின் பாதிப்புகளைக் காண்பது பொதுவானது. அவர்களின் அருகாமை, வரலாற்று இடம்பெயர்வு மற்றும் நெருங்கிய இன மற்றும் கலாச்சார உறவின் காரணமாக, மலேசியா இந்தோனேசியா ஆகிய இரு பகுதிகளின் சமையல் உறவுகளைப் பகிர்ந்து கொள்கிறது.^[2] ஏனெனில் இரு நாடுகளும் பெரும்பாலும் சில உணவுகளை அதாவது, சாத்தே,, ரெண்டாங் மற்றும் சம்பல் போன்றவற்றை பகிர்ந்து கொள்கின்றன, அதாவது . இந்திய உணவு வகைகள் வட-தென்னிந்திய மற்றும் இலங்கை பன்முகத்தன்மையின் கலவையைக் கொண்டுள்ளன, அவை உலர்ந்த அல்லது அதிக நீர் சார்ந்த கறி தயாரிப்பால் வேறுபடுத்தப்படலாம்.