โคลัมโบ
โคลัมโบ (/kəˈlʌmboʊ/; สิงหล: කොළඹ, อักษรโรมัน: Kolamba, [ˈkəlɐmbɞ]; ทมิฬ: கொழும்பு, อักษรโรมัน: Koḻumpu, [koɻumbu]) เป็นเมืองหลวงเชิงพาณิชย์[3] และเมืองที่มีประชากรมากที่สุดในประเทศศรีลังกา ข้อมูลจาก Brookings Institution ระบุว่ามหานครโคลัมโบมีประชากร 5.6 ล้านคน[4][5][6][7] ในจำนวนนี้ 752,993 คน[2]อยู่ในเขตเมือง โคลัมโบเป็นศูนย์กลางทางการเงินและเป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญของเกาะศรีลังกา[8] โคลัมโบตั้งอยู่บนชายฝั่งตะวันตกของเกาะศรีลังกา ทะแยงกับศรีชยวรรธนปุระโกฏเฏ เมืองหลวงเชิงนิตินัย โคลัมโบยังเป็นเมืองหลวงในเชิงบริหารจัดการของจังหวัดตะวันตก และเมืองหลวงเขตของเขตโคลัมโบ โคลัมโบเป็นเมืองที่วุ่นวายและมีสีสัน เต็มไปด้วยการผสมผสานของชีวิตยุคใหม่ อาคารยุคอาณานิคม และซากปรักหักพัง[9]
โคลัมโบ කොළඹ கொழும்பு | |
---|---|
เมืองหลวงเชิงพาณิชย์ | |
มหานคร | |
บนลงล่างและซ้ายไปขวา: ภูมิทัศน์รอบทะเลสาบเบราและโคลัมโบโลตัสทาวเวอร์ (ขวา) และอัลแตร์ (ซ้าย), พระพุทธรูปที่สีมามลัก วัดคงคารามยะ, อินดิเพนเดนท์เมโมเรียลฮอลล์, โบสถ์พราหมณ์มุรุคันบนเกาะสเลฟ, Grand Oriental Hotel in ป้อมแกรนด์โอเรียนเต็ล, โรงละครเนลุม โปกุนา, อาคารรัฐสภาเดิม, ธนาคารซีลอนและเวิลด์เทรดเซนเตอร์ในย่านธุรกิจฟอร์ต | |
พิกัด: 6°56′04″N 79°50′34″E / 6.93444°N 79.84278°E | |
Country | ศรีลังกา |
จังหวัด | จังหวัดตะวันตก |
เขต | เขตโคลัมโบ |
การปกครอง | |
• Municipal Council | Colombo Municipal Council |
• สำนักงานใหญ่ | ศาลากลางโคลัมโบ |
• นายกเทศมนตรีโคลัมโบ | Rosy Senanayake (UNP) |
พื้นที่ | |
• เมืองหลวงเชิงพาณิชย์ | 37.31 ตร.กม. (14.41 ตร.ไมล์) |
• พื้นดิน | 699 ตร.กม. (270 ตร.ไมล์) |
• รวมปริมณฑล | 3,684 ตร.กม. (1,422 ตร.ไมล์) |
ความสูง | 1 เมตร (3 ฟุต) |
ประชากร (2011[2]) | |
• เมืองหลวงเชิงพาณิชย์ | 752,993 คน |
• ความหนาแน่น | 20,182 คน/ตร.กม. (52,270 คน/ตร.ไมล์) |
• เขตเมือง | 2,323,826 คน (พื้นที่ 699 ตร.กม.)[1] คน |
• รวมปริมณฑล | 5,648,000 คน (พื้นที 3,684 ตร.กม.) คน |
เขตเวลา | UTC+05:30 (SLST) |
รหัสไปรษณีย์ | 0xxxx |
รหัสพื้นที่ | 011 |
เว็บไซต์ | colombo |
เนื่องมาจากอ่าวโคลัมโบที่กว้าง และตำแหน่งทางยุทธศาสตร์ริมเส้นทางการค้าแนวทะเลตะวันตก-ตะวันออก โคลัมโบจึงเป็นที่รู้จักในหมู่พ่อค้าโบราณกว่า 2,000 ปีมาแล้ว[10] โคลัมโบกลายเป็นเมืองหลวงหลังศรีลังกาถูกยึดครองโดยจักรวรรดิอังกฤษ ในปี ค.ศ. 1815[11] และถูกยกเลิกสถานะเมืองหลวงหลังได้รับเอกราช ในปี ค.ศ. 1948 และในปี ค.ศ. 1978 หน่วยงานด้านบริหารถูกย้ายไปที่เมืองหลวงใหม่ ศรีชยวรรธนปุระโกฏเฏ ส่วนโคลัมโบถูกแต่งตั้งให้เป็นเมืองหลวงเชิงพาณิชย์ของศรีลังกาจนถึงปัจจุบัน
ใจกลางเมืองเป็นที่ตั้งของบริษัทห้างร้าน ภัตตาคาร และบริการบันเทิงต่าง ๆ[12] สถานที่สำคัญในเมืองเช่น กัลล์เฟซกรีน, สวนสาธารณะวิหารมหาเทวี, ทะเลสาบเบรา, สนามแข่งโคลัมโบ, ท้องฟ้าจำลองโคลัมโบ, มหาวิทยาลัยแห่งโคลัมโบ, เดหิวลา-เขาลาวิเนีย, โรงละครเนลุมโปกุนะ มหินทะ ราชปักสา, โคลัมโบโลทัสทาวเวอร์ และ พิพิธภัณฑ์แห่งชาติโคลัมโบ
เชื่อกันว่าชื่อโคลัมโบมาจากชื่อภาษาสิงหลเดิมว่า โกโลนโตฏะ (สิงหล: කොලොන් තොට, อักษรโรมัน: Kolon thota) ซึ่งแปลว่า "ท่าเรือริมแม่น้ำแกฬณิ" หรือ โกละ-อัมพะ-โตฏะ (Kola-amba-thota) ซึ่งแปลว่า "ท่าเรือที่มีต้นมะม่วง"[12] อิบน์ บะฏูเฏาะฮ์ นักสำรวจชาวโมร็อกโกได้เรียกว่า กะลันปุ (Kalanpu) ในคริสต์ศตวรรษที่ 14 และต่อมาชาวโปรตุเกสได้เรียกว่า โกลงบู (Colombo)[13]
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ โคลัมโบ
- คู่มือการท่องเที่ยว Colombo จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)