Abdulrazak Gurnah

Abdulrazak GURNAH (naskiĝis en 1948 en Zanzibaro)^[1] estas tanzania romanverkisto loĝanta en la Unuiĝinta Reĝlando, kiu gajnis la Nobel-premion pri literaturo por 2021.

Abdulrazak Gurnah
Nobel-premiito
Persona informo
Abdulrazak Gurnah Abdulrazak Gurnah عبد الرزاق سالم قرنح
Naskonomo	Abdulrazak Gurnah
Naskiĝo	20-an de decembro 1948 (1948-12-20) (75-jaraĝa) en Zanzibaro (urbo), Zanzibaro,  Tanzanio
Lingvoj	angla • svahila vd
Ŝtataneco	Unuiĝinta Reĝlando (Britio) • Tanzanio vd
Alma mater	Universitato de Kent • Universitato de Londono vd
Profesio
Okupo	romanisto • universitata instruisto • prozisto • redaktoro • verkisto vd
Laborkampo	Postkolonia literaturo • literary activity • redaktado vd
Aktiva dum	1987– vd
Verkado
Verkoj	Desertion ❦ Paradise ❦ Gravel Heart ❦ By the Sea ❦ The Last Gift ❦ Pilgrims Way ❦ Admiring Silence ❦ Dottie ❦ Memory of Departure vd
Postenoj Postenoj Booker Prize judge vd
Honorigoj Honorigoj Fellow of the Royal Society of Literature • Nobel-premio pri literaturo vd
Membrecoj Membrecoj Reĝa Societo de Literaturo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Gurnah naskiĝis sur la insulo Zanzibaro (nun parto de Tanzanio) en Afriko, kaj en 1968 translokiĝis al Britio kiel studento, evitante la persekutadon de arabaj civitanoj en Zanzibaro, kiu komencis sekvi la Zanzibaran revolucion.

Komence de la 1980-aj jaroj li ekinstruis en Universitato Keno en Niĝerio, kaj poste doktoriĝis en Kent University. Li servis kiel profesoro kaj administris la magistrajn studojn en la angla fako de la Universitato de Kent ĝis sia emeritiĝo. Lia ĉefa akademia intereso estas en postkolonia verkado kaj en konversacioj rilataj al koloniismo, kun emfazo al Afriko, Karibio kaj Barato.

Paralele kun sia laboro en la akademio, li komencis verki beletron kaj redakti antologiojn de afrika literaturo. Dum la jaroj li verkis dek romanojn kaj unu kolekton de noveloj, traktantaj ĉefe orientan Afrikon. La plej famaj el liaj romanoj estas «Paradise» (1994), kiu estis kandidato por la Premio Booker kaj la Premio Whitbread, «Desertion» (2005), kaj «By the Sea» (2001), kiu estis listigita por la Premio Booker kaj antaŭ-elektita por la Premio Los Angeles Times.^[1][2]

En 2021 li ricevis la Nobel-premion pri literaturo pro "Lia senkompromisa kaj kompata zorgo pri la efikoj de koloniismo sur la sorto de rifuĝintoj en la renkonto inter kulturoj kaj kontinentoj ".