عبدالرزاق قورنه
عبدالرزاق قورنه (زاده ۲۰ دسامبر ۱۹۴۸[۱])، نویسندهٔ تانزانیایی برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبیات در سال ۲۰۲۱ است. بنا بر اعلام آکادمی نوبل او به دلیل «نوشتههای رسوخگر و دلسوزانه در زمینهٔ تأثیرات استعمار و سرنوشت پناهجویان در شکاف میان فرهنگها و قارهها» شایستهٔ دریافت این جایزه تشخیص داده شدهاست.[۲] نام او در زبان مادریش سواحلی Gurnah است.
عبدالرزاق گورنه | |
---|---|
زاده | ۲۰ دسامبر ۱۹۴۸ (۷۵ سال) سلطاننشین زنگبار |
سبک نوشتاری | Fiction |
کار(های) برجسته |
|
جوایز
|
زندگی و حرفه
عبدالرزاق گورنه (یا گورناه) در ۲۰ دسامبر ۱۹۴۸[۳] در سلطان نشین زنگبار (که امروزه بخشی از تانزانیا است) متولد شد.[۴] وی در سال ۱۹۶۸ به عنوان دانشجو به بریتانیا سفر کرد.[۵] او در جریان آزار و اذیت شهروندان عرب در ۱۸ سالگی در جریان انقلاب زنگبار از زنگبار گریخت.[۶] ابتدا در کالج کریستی چرچ، کانتربری، تحصیل کرد، جایی که مدرک خود را در آن زمان از دانشگاه لندن گرفت.[۷]
سپس به دانشگاه کنت رفت، جایی که در سال ۱۹۸۲ از پایاننامه دکتری خود دفاع کرد.[۴] از ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۳، گورنه در دانشگاه بایرو کانو در نیجریه تدریس میکرد. او تا زمان بازنشستگی استاد زبان انگلیسی در دانشگاه کنت بود.[۶]
گورنه در دو جلد مقالاتی دربارهٔ یک نامه دربارهٔ آفریقا ویرایش کردهاست و مقالاتی را در مورد تعدادی از نویسندگان معاصر پس از استعمار منتشر کردهاست که مشهورترین آنها VS Naipaul، سلمان رشدی و Zoe Wicomb هستند. وی ویراستار کتاب A Companion to Salman است که در سال «۲۰۰۷» توسط دانشگاه کمبریج منتشر شدهاست. گورنه داور چند جایزهٔ ادبی بودهاست، از جمله جایزهٔ کین برای نویسندگی آفریقایی و جایزهٔ بوکر.[۸][۹]
گورنه در انگلستان زندگی میکند.[۱۰]
جوایز
گورنه در سال ۲۰۰۶ به عضویت انجمن سلطنتی ادبیات پذیرفته شد.[۱۱] در ۷ اکتبر ۲۰۲۱، "به دلیل ریزبینی آشتی ناپذیر و دلسوزانهاش دربارهٔ تأثیر استعمار و سرنوشت پناهجویان در خلیج میان فرهنگها و قارهها جایزهٔ نوبل ادبیات را دریافت کرد. "[۱۲][۱۳][۱۴]
خلاقیت هنری
بیشتر کارهای گورنه در مورد سواحل شرق آفریقا یا زنگبار است. [۱۵] بروس کینگ منتقد ادبی استدلال میکند که رمانهای گورنه قهرمانان شرق آفریقا را در زمینه وسیع بینالمللی خود قرار دادهاست و این نشان میدهد که در جهان بینی گورنه "آفریقاییها همیشه بخشی از یک جهان بزرگتر و در حال تغییر بودهاند." [۱۶] به گفتهٔ کینگ، قهرمانان داستانهای گورنه اغلب میکوشند عادتهای بد بیگانگان را ریشه کن کرده و از این طریق قربانی شوند. "[۱۶]
کتابشناسی
آثار وی عبارتند از:
رمان
- «راه زائران» (۱۹۸۸)
- «داتی» (۱۹۹۰)
- «بهشت» (۱۹۹۴)
- «سکوت تحسین آمیز» (۱۹۹۶)این کتاب در ایران توسط آقای کاظم زینالی با عنوان «ضیافت سکوت» ترجمه و در اسفندماه 1400 از سوی نشر متخصصان به چاپ رسیده است.
- «کنار دریا» (۲۰۰۱)
- «فرار از خدمت سربازی» (۲۰۰۵)
- «آخرین هدیه» (۲۰۱۱)
- «قلب شنی» (۲۰۱۷)
- «زندگی پس از مرگ» (۲۰۲۰)
داستان کوتاه
- «مادرم در مزرعه ای در آفریقا زندگی میکرد» (۲۰۰۶)
پانویس
منابع
- «جایزه نوبل ادبیات ۲۰۲۱ به عبدالرزاق گورنه نویسنده تانزانیایی رسید». یورنیوز.
- «جایزه نوبل ادبیات ۲۰۲۱ به عبدالرزاق گورنه رسید».
- «عبدالرزاق گورنه، رماننویس اهل زنگبار در تانزانیا برنده جایزه نوبل ادبیات سال ۲۰۲۱ شد». ایراناینترنشنال.
- «عبدالرزاق گورنه پناهنده و رماننویس». کیهان لندن.
- «عبدالرزاق گورنه، برنده جایزه نوبل ادبیات شد». بیبیسی فارسی.
- «عبدالرزاق گورنه برنده نوبل ادبیات ۲۰۲۱ شد». همشهریآنلاین.
پیوند به بیرون
- Profile, African People Database.
- عبدالرزاق قورنه در Nobelprize.org