Абдест

Зборот доаѓа од персискиот збор دست‌نماز‎ што значи „миење раце“.

• ал-вуду (арапски: الوضوء) – вообичаен абдест пред клањање кога одредени делови на телото се мијат со чиста вода;
• тејемум – абдест со чиста земја кога нема чиста вода;
• гусал (арапски: غسل ) – целосно чистење, односно капење.

Очистувањето се изведува со отстранување на нечистотиите од облеката и телото на оној што се клања и местото каде се клања.

Очистувањето се изведува со две работи:

• природна вода – таа ги има сите природни особини така што со неа не е измешано со што било што вообичаено не се наоѓа во неа, без разлика дали е тоа нечисто или чисто.
• чиста површина на земја – чисто Земјино тло во вид на прашина, песок или камен.

Чиста вода

Како чиста вода се сметаат:

• изворска вода
• дождовница
• снеговица
• протечна вода
• непротечна вода
• бунарска вода
• морска солена вода

Во рамките на џамиските или текиските комплекси постои посебен објект или просторија наменет за земање абдест кој се нарекува абдестана.