Ли Кеќанг

Ли Кеќанг е роден на 1 јули 1955 г. во Дингјуен, во покраината Анхуеј. Татко му бил покраински функционер. Откако го завршил средното образование за време на Културната револуција, бил испратен на работа во руралното подрачје на Фенгјанг, Анхуеј, каде подоцна се зачленил во Комунистичката партија (КПК) и постепено дошол до местото партиски началник на производниот одред. Во овој период се занимавал со проучување на општествено-политичката мисла, за што ја добил наградата „Извонреден изучувач на маоизмот“.^[2]

Откако се вратил дома, татко му му понудил да го подготвува за околиски партиски началник, но Ли ја одбил понудата, одлучувајќи да студира право на Пекиншкиот универзитет. Откако дипломирал и станал претседател на студентскиот совет, продолжил со образованието и се стекнал со докторат по правни науки. Во 1980 г. станал Секретар на универзитетскиот огранок на Сојузот на комунистичката младина (СКМК). Во 1982 г. станал дел од раководството (секретаријатот) на СКМК и бил во потесна соработка со Ху Ѓинтао, кој ја изградил својата кариера по истиот пат. Во 1993 г. станал генерален секретар на СКМК, каде се задржал сè до 1998 г.

Починал на 27 октомври 2023 г. од срцев удар.^[3][4]

Покраински функции

Во јуни 1998 г. Ли станал најмладиот покраински челник во Кина кога бил назначен за управник на Хенан на возраст од 43 г. Според неговите соработници, одбивал да учествува на гозби и други раскошни свечености неповрзани со службата во име на неговата посветеност на борбата против сиромаштијата.^[5]

На должноста бил поборник за економски развој на Хенан, правел обиколки низ сите краишта и успеал да ја претвори сиромашната покраина во стопански напредна и привлечна за инвестиции. Единствено не успеал да се справи со епидемијата на ХИВ/СИДА во руралните подрачја.

Во декември 2004 г. бил назначен за партиснки началник на Љаонинг. Во оваа покраина се истакнал со проектот „Пет точки во една линија“, поврзувајќи ги Даљен и Дандунг, како и низа други пристанишни градови во поопфатна мрежа со цел да се подобри протокот на стоки во трговијата.

Државна политика

Ли постапено се издигнал до втор човек во Постојаниот комитет на Политбирото и станало извесно дека тој ќе биде наследник на Вен Ѓабао на местото Премир на Државниот совет (2013).

Претпоставките дека Ли ќе стапи во државниот врв се потврдиле на XVII седница на Националното народно собрание, кога бил изгласан за член на Постојаниот комитет на Политбирото (ПКП) во октомври 2007 г. Ли бил и во потесниот круг на можни наследници на Ху Ѓинтао како генерален секретар на КПК. Меѓутоа, во ноември 2013 г. на функцијата застанал неговиот колега од Политбирото, Си Ѓинпинг. На Националното народно собрание во 2008 г, Ли е избран за прворангиран вицепремиер на државата, така подоцна наследувајќи го Вен Ѓабао на премиерската функција.

Со стапувањето во Постојаниот комитет, Ли ги добил најважните ресори во кинеската влада, воедно постепено подготвувајќи се за премиерското место. Првиот значаен јавен настап на Ли е неговото обраќање на Светскиот економски форум во Давос, Швајцарија во 2010 г, каде дал краток преглед на долгорочната развојна визија Кина пред светските политичари и претприемачи.^[6] Во обраќањето дал особен нагласок на потребата од одржлив развој, одржлива енергетика, намалување на економската нееднаквост и осовременувањето на главните стратешки индустриски гранки.^[6] Во говорот, Ли ја потврдил посветеноста на Кина на мирен развој и зголемување на уделот на домашната побарувачка наспроти надворешните притисоци предизвикани од глобалната финансиска криза, но и предупредил за опасноста на протекционизмот. Во следниот дел од излагањето ја споменал и важноста на меѓународниот развој и меѓународните финансиски реформи и побарал глобална управна структура која „подобро ги одразува промените во глобалниот политичко-економски пејзаж“.^[7]

Во февруари 2010, Ли одржал говор пред министерите и покраинските управници за важноста на измените во економската структура на земјата во име на развојот во иднина, со особен нагласок на домашната потрошувачка и урбанизацијата.^[8] Во излагањето истакнал и дека Кина ќе се пренасочи кон зголемување и зајакнување на средната класа, што треба го сочинува најголемиот дел од населението.^[9]

Ли исто така ја истакнал важноста на индустријализацијата, урбанизацијата и осовременувањето на кинеското земјоделство со цел да се подобри неговата конкурентност, прехранбената сигурност, енергетската сигурност, поволноста на домувањето и здравството.^[10]

Во август 2011, Ли остварил официјална посета на Хонгконг, воедно посетувајќи го и Хонгконшкиот универзитет.

Премиерство

На XII заседание на Националното народно собрание на 15 март 2013 г, Ли Кеќанг бил избран за премиер на НР Кина,^[11] со што станал втор човек во државата по претседателот Си Ѓинпинг.^[12] Оваа функција ја презел од неговиот претходник, Вен Ѓабао, кој заминал во пензија и, како него, се очекува да служи два мандата.^[11] На 16 март, собранието ги избрало Џанг Гаоли, Љу Јендунг, Ванг Јанг и Ма Кај за вицепремиери.^[13] Првиот поважен говор го одржал на 17 март, во завршниот дел на седницата на собранието, повикувајќи ги политичарите на внимателно трошење на државните средства, поголема финансиска праведност и повеќе економски реформи. Според него, од особено значење економијата да се заснова на локална потрошувачка наместо досегашната политика на извозно стопанство.^[14][15]

Надворешна политика

Ли Кеќанг ја остварил првата посета во странство на 18 мај 2013 г. во Индија со цел да најде решение за пограничниот спор и да ги поттикне економските врски со земјата.^[16] Потоа го посетил и Пакистан, истакнувајќи ја важноста на големото пријателство и братство помеѓу двете земји.^[17]

Првите официјални посети во Европа Ли ги остварил во Швајцарија и Германија, каде се сретнал со државниот врв на двете земји.^[18]

Кон средината на годината, Ли остварил и средби со македонскиот премиер Никола Груевски и шефот на МНР, Никола Попоски во состав на кинеската иницијатива за инвестиции и соработка со земјите од Средна и Источна Европа.^[19]

• Профил на Ли Кеќанг — „Синхуа“ (англиски)