ประเทศเอกวาดอร์
2°00′S 77°30′W / 2.000°S 77.500°W
สาธารณรัฐเอกวาดอร์ República del Ecuador (สเปน) Ikwadur Ripuwlika (เกชัว) Ekuatur Nunka (ชัวร์) | |
|---|---|
 ที่ตั้งของ ประเทศเอกวาดอร์ (เขียว) ในทวีปอเมริกาใต้ (เทา) | |
| เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด | กีโต 00°13′12″S 78°30′43″W / 0.22000°S 78.51194°W |
| ภาษาราชการ | สเปน[1] |
| ภาษาพื้นเมือง | คิชวา (เกชัว), ชัวร์ และอื่น ๆ "มีการใช้งานอย่างเป็นทางการโดยชนพื้นเมืองในพื้นที่ที่พวกเขาอาศัยอยู่"[2] |
| กลุ่มชาติพันธุ์ (ค.ศ. 2010[3]) |
|
| ศาสนา |
|
| การปกครอง | รัฐเดี่ยว สาธารณรัฐระบบประธานาธิบดี |
• ประธานาธิบดี | ดานิเอล โนโบอา |
• รองประธานาธิบดี | เบโรนิกา อาบัด โรฆัส |
| สภานิติบัญญัติ | รัฐสภา |
| เอกราช | |
• ประกาศ | 10 สิงหาคม ค.ศ. 1809 |
• จากสเปน | 24 พฤษภาคม ค.ศ. 1822 |
• จากกรันโกลอมเบีย | 13 พฤษภาคม ค.ศ. 1830 |
• เป็นที่ยอมรับโดยสเปน | 16 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1840[6] |
| 21 ธันวาคม ค.ศ. 1945 | |
• รัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน | 28 กันยายน ค.ศ. 2008 |
| พื้นที่ | |
• รวม | 283,561[1] ตารางกิโลเมตร (109,484 ตารางไมล์)a (อันดับที่ 73) |
| 5 | |
| ประชากร | |
• ค.ศ. 2022 ประมาณ | 17,289,554[7] (อันดับที่ 71) |
• สำมะโนประชากร ค.ศ. 2022 | 18,048,628[8] |
| 69 ต่อตารางกิโลเมตร (178.7 ต่อตารางไมล์) (อันดับที่ 148) | |
| จีดีพี (อำนาจซื้อ) | ค.ศ. 2019 (ประมาณ) |
• รวม | 202.043 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ |
• ต่อหัว | 11,701 ดอลลาร์สหรัฐ[9] |
| จีดีพี (ราคาตลาด) | ค.ศ. 2019 (ประมาณ) |
• รวม | 106.289 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ |
• ต่อหัว | 6,155 ดอลลาร์สหรัฐ[9] |
| จีนี (ค.ศ. 2020) |  47.3[10]สูง |
| เอชดีไอ (ค.ศ. 2021) |  0.740[11]สูง · อันดับที่ 95 |
| สกุลเงิน | ดอลลาร์สหรัฐb (USD) |
| เขตเวลา | UTC−5 / −6 (ECT / GALT) |
| ขับรถด้าน | ขวามือ |
| รหัสโทรศัพท์ | +593 |
| โดเมนบนสุด | .ec |
| |
เอกวาดอร์ (สเปน: Ecuador, ออกเสียง: [e.kwaˈðoɾ] (
ฟังเสียง); เกชัว: Ikwayur; ชัวร์: Ekuatur หรือ Ecuador)[12][13] หรือชื่อทางการว่า สาธารณรัฐเอกวาดอร์ (สเปน: República del Ecuador, แปลว่า สาธารณรัฐตรงเส้นศูนย์สูตร; เกชัว: Ikwadur Ripuwlika; ชัวร์: Ekuatur Nunka)[14][15] เป็นประเทศทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือของทวีปอเมริกาใต้ มีอาณาเขตจรดประเทศโคลอมเบียทางทิศเหนือ จรดประเทศเปรูทางทิศตะวันออกและทิศใต้ และจรดมหาสมุทรแปซิฟิกทางทิศตะวันตก เอกวาดอร์ยังมีอำนาจอธิปไตยเหนือหมู่เกาะกาลาปาโกส (กลุ่มเกาะโกลอน) ในมหาสมุทรแปซิฟิก ซึ่งอยู่ห่างจากแผ่นดินใหญ่ไปทางตะวันตกประมาณ 1,000 กิโลเมตร (621 ไมล์) เมืองหลวงของประเทศคือกรุงกีโต[16][17]
ดินแดนที่เป็นประเทศเอกวาดอร์เคยเป็นถิ่นที่อยู่ของกลุ่มชนพื้นเมืองหลายกลุ่มซึ่งค่อย ๆ ถูกรวมเข้ากับจักรวรรดิอินคาในคริสต์ศตวรรษที่ 15 ภูมิภาคนี้ตกเป็นอาณานิคมของจักรวรรดิสเปนในคริสต์ศตวรรษที่ 16 และได้รับเอกราชใน ค.ศ. 1820 ในฐานะส่วนหนึ่งของประเทศกรันโกลอมเบีย จากนั้นเอกวาดอร์จึงแยกตัวออกมาเป็นรัฐเอกราชใน ค.ศ. 1830 มรดกของจักรวรรดิทั้งสองสะท้อนให้เห็นอยู่ในหมู่ประชากรที่มีความหลากหลายทางชาติพันธุ์ของเอกวาดอร์ โดยส่วนใหญ่เป็นประชากรเลือดผสมหรือเมสติโซ รองลงมาเป็นชนกลุ่มน้อยเชื้อสายแอฟริกา ชนพื้นเมือง และยุโรป[3] ภาษาสเปนเป็นภาษาราชการและภาษาที่ประชากรส่วนใหญ่ใช้กัน[18] แต่ภาษาพื้นเมือง 13 ภาษาก็ได้รับการรับรองตามกฎหมาย รวมทั้งภาษาเกชัวและภาษาชัวร์
รัฐเอกราชเอกวาดอร์เป็นสาธารณรัฐประชาธิปไตยแบบมีผู้แทนและเป็นประเทศกำลังพัฒนา[19] ที่มีรายได้ปานกลางและพึ่งพิงการส่งออกสินค้าโภคภัณฑ์ (ได้แก่ ปิโตรเลียมและผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร) เป็นอย่างสูง ประเทศนี้เป็นสมาชิกสหประชาชาติ องค์การนานารัฐอเมริกา ตลาดร่วมอเมริกาใต้ตอนล่าง ที่ประชุมเพื่อความก้าวหน้าและการพัฒนาอเมริกาใต้ และขบวนการไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด
เอกวาดอร์เป็นหนึ่งในสิบเจ็ดประเทศของโลกที่มีความหลากหลายทางชีวภาพอย่างยิ่ง[20][21] โดยมีพืชและสัตว์เฉพาะถิ่นหลายชนิดเช่นที่หมู่เกาะกาลาปาโกส เพื่อแสดงความตระหนักรู้ถึงมรดกทางนิเวศวิทยาอันเป็นเอกลักษณ์ดังกล่าว รัฐธรรมนูญเอกวาดอร์ฉบับ ค.ศ. 2008 จึงเป็นรัฐธรรมนูญฉบับแรกของโลกที่รับรองสิทธิของธรรมชาติหรือสิทธิของระบบนิเวศอันมีผลบังคับใช้ได้ตามกฎหมาย[22]
จากข้อมูลของศูนย์วิจัยทางเศรษฐกิจและนโยบายซึ่งตั้งอยู่ในสหรัฐ ในช่วง ค.ศ. 2006 ถึง 2016 ความยากจนในเอกวาดอร์ลดลงจากร้อยละ 36.7 เหลือร้อยละ 22.5 และการเติบโตของผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศต่อหัวต่อปีอยู่ที่ร้อยละ 1.5 (เทียบกับร้อยละ 0.6 ในช่วงสองทศวรรษก่อนหน้า) ในขณะเดียวกัน ดัชนีจีนีว่าด้วยความไม่เท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจของประเทศก็ลดลงจาก 0.55 เหลือ 0.47[23]
การเมืองการปกครอง
ฝ่ายบริหาร
ประธานาธิบดีเป็นทั้งประมุขของรัฐและหัวหน้าคณะรัฐบาล และเป็นผู้แต่งตั้งคณะรัฐมนตรี ทั้งประธานาธิบดีและรองประธานาธิบดีมาจากการเลือกตั้งในคราวเดียวกันในระบบคะแนนนิยม วาระการดำรงตำแหน่ง 4 ปี โดยสามารถดำรงตำแหน่งในวาระที่ 2 ติดต่อกันได้
ฝ่ายนิติบัญญัติ
รัฐสภาเอกวาดอร์เป็นสภาเดี่ยว มีจำนวน 124 ที่นั่ง สมาชิกมาจากการเลือกตั้งในระบบบัญชีรายชื่อตามสัดส่วน วาระการดำรงตำแหน่ง 4 ปี
ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ
เอกวาดอร์เน้นการดำเนินนโยบายต่างประเทศในกรอบพหุภาคี โดยเป็นสมาชิกองค์กรระหว่างประเทศต่าง ๆ ทั้งในระดับภูมิภาคและระดับโลก เน้นการพัฒนาความสัมพันธ์ทั้งในด้านการเมืองและเศรษฐกิจกับประเทศต่าง ๆ ทั้งในลาตินอเมริกา ยุโรป และเอเชียอย่างหลากหลาย เพื่อลดการพึ่งพาพันธมิตรเดิมอย่างสหรัฐซึ่งเป็นคู่ค้าหลักและเคยมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับเอกวาดอร์มาก่อนหน้านี้
การแบ่งเขตการปกครอง
ประเทศเอกวาดอร์แบ่งเขตการปกครองออกเป็น 24 จังหวัด (provincia) แต่ละจังหวัดมีเมืองหลวงเป็นของตนเอง โดยชื่อเมืองหลักอยู่ในวงเล็บ
อ้างอิง
- ประเทศเอกวาดอร์ เก็บถาวร 2011-07-14 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน จากเว็บไซต์กระทรวงต่างประเทศ
หนังสืออ่านเพิ่ม
- Ades, H. and Graham, M. (2010) The Rough Guide to Ecuador, Rough Guides
- Becker, M. (2008) Indians and Leftists in the Making of Ecuador's Modern Indigenous Movements, Duke University Press Books
- Becker, M. and Clark, A. K. (2007) Highland Indians and the State in Modern Ecuador, University of Pittsburgh Press
- Blakenship, J. (2005) Cañar: A Year in the Highlands of Ecuador, University of Texas Press
- Brown, J. and Smith, J. (2009) Moon Guidebook: Ecuador and the Galápagos Islands, Avalon Travel Publishing
- Crowder, N. (2009) Culture Shock! Ecuador: A Survival Guide to Customs and Etiquette, Marshall Cavendish Corporation
- Gerlach, A. (2003) Indians, Oil, and Politics: A Recent History of Ecuador, SR Books
- Handelsman, M. H. (2008) Culture and Customs of Ecuador, Greenwood
- Hurtado, O. (2010) Portrait of a Nation: Culture and Progress in Ecuador, Madison Books
- O'Connor, E. (2007) Gender, Indian, Nation: The Contradictions of Making Ecuador, 1830–1925, University of Arizona Press
- Pineo, R. (2007) Ecuador and the United States: Useful Strangers, University of Georgia Press
- Roos, W. and Van Renterghem, O. (2000) Ecuador in Focus: A Guide to the People, Politics, and Culture, Latin America Bureau
- Sawyer, S. (2004) Crude Chronicles: Indigenous Politics, Multinational Oil, and Neoliberalism in Ecuador, Duke University Press Books
- Striffler, S. (2001) In the Shadows of State and Capital: The United Fruit Company, Popular Struggle, and Agrarian Restructuring in Ecuador – 1900–1995, Duke University Press Books
- Torre, C. de la and Striffler, S. (2008) The Ecuador Reader: History, Culture, Politics, Duke University Press Books
- Various (2010) Insight Guidebook: Ecuador & Galápagos, Insight Guides
- Various (2009) Lonely Planet Guide: Ecuador & the Galápagos Islands, Lonely Planet
- Whitten, N. E. (2011) Histories of the Present: People and Power in Ecuador, University of Illinois Press
- Whitten, N. E. (2003) Millennial Ecuador: Critical Essays on Cultural Transformations and Social Dynamics, University Of Iowa Press
แหล่งข้อมูลอื่น
หาความหมายจากวิกิพจนานุกรม
ภาพและสื่อจากคอมมอนส์
เนื้อหาข่าวจากวิกิข่าว
คำคมจากวิกิคำคม
ข้อมูลต้นฉบับจากวิกิซอร์ซ
หนังสือจากวิกิตำรา
ข้อมูลการเดินทางจากวิกิท่องเที่ยว
- President of Ecuador (สเปน)
- CIA Library Site: Chief of State and Cabinet Members เก็บถาวร 2008-12-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Ecuador entry at The World Factbook
- ประเทศเอกวาดอร์ ที่เว็บไซต์ Curlie
- Ecuador เก็บถาวร 2008-06-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน at UCB Libraries GovPubs
- Ecuador profile from the BBC News
Wikimedia Atlas of Ecuador
ดูข้อมูลทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับ ประเทศเอกวาดอร์ ที่โอเพินสตรีตแมป- Rotary International in Ecuador
