อิมราน ข่าน
อิมราน อาห์เมด ข่าน นิอาซี, HI PP (อูรดู/ปาทาน: عمران احمد خان نیازی, Imran Ahmed Khan Niazi; เกิดเมื่อ 5 ตุลาคม 1952) เป็นนักการเมืองและอดีตนักคริกเก็ต ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีปากีสถานคนที่ 22 ระหว่างปี 2018 ถึง 2022[4][5][6][7][8][9]
อิมราน ข่าน | |
|---|---|
_(cropped).jpg) | |
| นายกรัฐมนตรีปากีสถาน | |
| ดำรงตำแหน่ง 18 สิงหาคม 2018 – 10 เมษายน 2022 | |
| ประธานาธิบดี | มัมนูน ฮุสเซน อารีฟ อัลวี |
| ก่อนหน้า | นาซิรุล มุลก์ (รักษาการณ์) |
| ถัดไป | เชห์บาซ ชารีฟ |
| ประธานปากีสตานเตรีเกอินซัฟ | |
| เริ่มดำรงตำแหน่ง 25 เมษายน 1996 | |
| รอง | ชาห์ เมห์มูด กุเรชี |
| ก่อนหน้า | ประเดิมตำแหน่ง |
| สมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ | |
| เริ่มดำรงตำแหน่ง 13 สิงหาคม 2018 | |
| ก่อนหน้า | โอไบดุลลอฮ์ ชาดีเฆล |
| เขตเลือกตั้ง | เขต 95 (แมนวาลี 1) |
| คะแนนเสียง | 113,523 (44.89%) |
| ดำรงตำแหน่ง 19 มิถุนายน 2013 – 31 พฤษภาคม 2018 | |
| ก่อนหน้า | ฮานีฟ อับบาซี |
| ถัดไป | เชก ราชีด ชาฟีค |
| เขตเลือกตั้ง | เขต 56 (ราวัลปินดี 7) |
| คะแนนเสียง | 13,268 (8.28%) |
| ดำรงตำแหน่ง 10 ตุลาคม 2002 – 3 พฤศจิกายน 2007 | |
| ก่อนหน้า | ประเดิมเขตเลือกตั้ง |
| ถัดไป | นาวับซาดา มาลีก อามัด ข่าน |
| เขตเลือกตั้ง | เขต 71 (แมนวาลี 1) |
| คะแนนเสียง | 6,204 (4.49%) |
| อธิการบดีมหาวิทยาลัยบราดฟอร์ด | |
| ดำรงตำแหน่ง 7 ธันวาคม 2005 – 7 ธันวาคม 2014 | |
| ก่อนหน้า | บารอเนส ล็อกวูด |
| ถัดไป | เคท สวอนน์ |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | Imran Ahmed Khan Niazi 5 ตุลาคม ค.ศ. 1952 ลาฮอร์ มลฑลปัญจาบตะวันตก ปากีสถาน |
| พรรคการเมือง | ปากีสตานเตหรีเกอินซัฟ |
| คู่สมรส | เจมีมา โกลด์สมิธ (สมรส 1995; หย่า 2004) เรฮาม ข่าน (สมรส 2015; หย่า 2015) บูชรา บีบี (สมรส 2018) |
| บุตร | 3 |
| บุพการี | อีครามูลลอฮ์ ข่าน นิอาซี (บิดา) ชาวกาต ข่านูม (มารดา) |
| ความสัมพันธ์ | ดูที่: ครอบครัวของอิมราน ข่าน |
| ที่อยู่อาศัย | แมนชั่นบานีกาลา (ถึงเมษายน 2022)[1] |
| การศึกษา | วิทยาลัยเคเบิล มหาวิทยาลัยออกซ์เฟิร์ด (BA) |
| รางวัล | ดูเพิ่ม |
| ลายมือชื่อ |  |
| เว็บไซต์ | www |
| ชื่อเล่น | กัปตาน (Kaptaan)[2][3] |
| แม่แบบ:Infobox cricketer | |
ข่านเกิดในครอบครัวชาวปาทาน ในเมืองลาฮอร์ เมื่อปี 1952[10][11] จบการศึกษาศิลปศาสตร์บัณฑิตจากวิทยาลัยเคเบิล มหาวิทยาลัยออกซ์เฟิร์ด ในปี 1975 และเริ่มเป็นนักกีฬาคริกเก็ตอาชีพตั้งแต่อายุ 18 จากซีรี่ส์การแข่งขันเทสต์ปี 1971 กับอังกฤษ[11] ข่านวางมือจากคริกเก็ตในปี 1992 และเคยเป็นกัปตันทีมหมุนเวียนไปหลายครั้งตั้งแต่ปี 1982 ถึง 1992[12] ข่านเคยชนะถ้วยคริกเก็ตโลกในปี 1992 ซึ่งเป็นชัยชนะครั้งแรกและครั้งเดียวของปากีสถานในการแข่งขันนี้[13] ข่านได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งในออลราวเดอร์ที่เก่งกาจที่สุดคนหนึ่ง[14][15] และมีชื่ออยู่ในหอเกียรติยศคริกเก็ตไอซีซี[12]
ข่านก่อตั้งโรงพยาบาลและศูนย์วิจัยโรคมะเร็งชาวกัต ข่านูมในลาฮอร์และเปศวร[16] กับ วิทยาลัยนามาลในแมนวาลี[17][18] ก่อนที่จะเริ่มต้นงานในสายการเมือง[19][20] ในปี 1996 เขาก่อตั้งพรรคปากีสตานเตหรีเกอินซัฟ (PTI)[21] ซึ่งมีที่นั่งในสภานิติบัญญัติแห่งชาติจากการเลือกตั้งปี 2002 และมีช่านเป็นสมาชิกฝ่ายค้านขากเขตเลือกตั้งแมนวาลีจนถึงปี 2007 พรรค PTI ทำการบอยคอตผลการเลือกตั้งปี 2008 แต่ในการเลือกตั้งรอบถัดมาในปี 2013 กลายมาเป็นพรรคที่ใหญ่ที่สุดอันดับสองในแง่ของคะแนนเสียง[22][23] ในการเลือกตั้งทั่วไปปี 2018 พรรคลงสมัครโดยเน้นนโยบายประชานิยมและได้รับคะแนนเสียงมากที่สุดในสภา ตั้งคณะพันธมิตรในรัฐบาล และมีอิมราน ข่าน ขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรี[24]
ข่านได้แก้ปัญหาเกี่ยวกับวิกฤตสมดุลรายจ่าย โดยใช้ทุนกู้ยืมจากไอเอ็มเอฟ[25] และวางแผนเพื่อหาทางออกจากวิกฤตเงินคงคลังที่ถดถอย[26][27] รวมถึงลดงบประมาณกลาโหมเพื่อลดค่าใช้จ่ายของรัฐ[28][29] ส่งผลให้มีการเติบโตของเศรษฐกิจโดยทั่วไปในระดับหนึ่ง[30] ข่านเริ่มต้นแคมเปญต้านคอร์รัปชั่น ซึ่งถูกโจมตีโดยฝ่ายค้านว่าเป็นการล่าหัวมากกว่า[31] เขาผ่านนโยบายเพิ่มอัตราการจัดเก็บภาษี,[32][33] เพิ่มการลงทุน,[34] และการปฏิรูปสังคมโดยผ่านโครงการเอหซาส ในเชิงสิ่งแวดล้อม รัฐบาลของข่านได้ทำการเปลี่ยนผ่านสู่พลังงานทางเลือก, ริเริ่มโครงการปลูกป่า และขยายเขตอนุรักษ์ รวมถึงจบริหารจัดการภาวะการระบาดของโควิด-19 ในเชิงการต่างประเทศ ข่านจัดการกับการปะทะประปรายบนพรมแดนกับอินเดีย, สนับสนุนขบวนการสันติภาพในอัฟกานิสถาน[35] และสานสายสัมพันธ์ระหว่างประเทศกับจีน และ รัสเซีย[36] ในชณะที่ความสัมพันธ์กับสหรัฐเย็นลง ในปี 2022 ข่านถูกลงคะแนนไม่ไว้วางใจอันเป็นผลจากวิกฤตรัฐธรรมนูญปี 2022 และเป็นผลให้เขาพ้นสภาพจากการเป็นนายกรัฐมนตรี