Казань

Казань (руск.: Казань, татар.: Казан, Qazan) — горад у Расіі, сталіца Татарстана. Заснаваны ў 1005 годзе. Размешчаны на сутоку рэк Волгі і Казанкі. Плошча — 425,3 км², насельніцтва — 1 257 391 жыхароў (2020), прыкладна 1,6 мільёна жыхароў у гарадской агламерацыі. Казань — пяты па велічыні горад Расіі і самы густанаселены горад на рацэ Волзе, а таксама ў Прыволжскай федэральнай акрузе.

Горад Казань руск.: Казань Герб[d] Сцяг[d] Краіна  Расія Рэгіён Татарстан Каардынаты 55°47′27″ пн. ш. 49°06′52″ у. д.HGЯO Кіраўнік İlsur Mätşin[d] Заснаваны 1005 Першая згадка 1391 Плошча 613[1] км² Вышыня цэнтра 60 м Водныя аб’екты Волга і Казанка (прыток Волгі) Насельніцтва ▲1 138 823 [2] чалавек (2010) Шчыльнасць 1858 чал./км² Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код 843 Паштовы індэкс 420xxx Аўтамабільны код 16, 116 Афіцыйны сайт kzn.ru Казань на карце Расіі ±

Медыяфайлы на Вікісховішчы

У 1438 годзе Казань стала сталіцай Казанскага ханства. У 1552 годзе Казань была захоплена Іванам Грозным і ўвайшла ў склад Рускага царства. Горад быў захоплены і ў значнай ступені разбураны падчас Пугачоўскага паўстання 1773—1775 гадоў, але пазней адноўлены падчас праўлення Кацярыны II. У наступныя стагоддзі Казань ператварылася ў буйны прамысловы, культурны і рэлігійны цэнтр Расіі. Пасля ўтварэння Савецкага Саюза Казань стала сталіцай Татарскай АССР. Пасля распаду Савецкага Саюза Казань засталася сталіцай Рэспублікі Татарстан.

У 1924 годзе ў горадзе дзейнічала Беларускае студэнцкае зямляцтва.