Պրիցկերի ճարտարապետական մրցանակ
Պրիցկերի մրցանակ (անգլ.՝ Pritzker Architecture Prize), ամենամյա մրցանակ, որ տրվում է ճարտարապետության բնագավառում նշանակալի ձեռքբերումների համար։ Մրցանակը լայնորեն հայտնի է աշխարհում, Նոբելյան մրցանակի նմանօրինակն է։ Ճարտարապետության ոլորտում Նոբելյան մրցանակ չի շնորհվում, ինչն էլ ստիպել է Պրիցկերների ընտանիքին (այն ամբողջ աշխարհում Hyatt Hotels Corporation ցանցի սեփականատերն է) 1979 թվականին սահմանել մրցանակ ճարտարապետության բնագավառում։ Պրիցկերների ընտանիքի հիմնադիրը Կիևից Չիկագո արտագաղթած Նիկոլայ Պրիցկերն է (1871-1956), ով ռուս փիլիսոփա Լև Շեստովի ազգականն էր։ Մրցանակը սահմանել է Նիկոլայ Պրիցկերի թոռը` Ջեյ Պրիցկերը (1922-1999)։ Մրցանակի ֆոնդը 100.000 դոլար է կազմում։
Պրիցկերի ճարտարապետական մրցանակ | |
---|---|
Տեսակ | architecture award? |
Երկիր | ԱՄՆ |
Հիմնադրվել է | 1979 |
Հիմնադիր | Jay Pritzker? և Cindy Pritzker? |
Շնորհվում է | Ճարտարապետության բնագավառում նշանակալից ձեռքբերումների համար |
Առաջին շնորհում | 1979 |
Անվանված է | Pritzker family? |
Կայք | pritzkerprize.com(անգլ.) |
Մրցանակի ժյուրիի կազմը ամեն տարի փոփոխվում է։ Այն կազմվում է ամենահեղինակավոր ճարտարապետներից, ճարտարապետության քննադատներից, գործարարներից։ Հաղթողը որոշվում է փակ քվեարկությամբ։ Մրցանակաբաշխության տեղը ևս ամեն տարի փոխվում է և ուղեկցվում է ցուցահանդեսով, որտեղ ներկայացվում են Պրիցկերի բոլոր մրցանակակիրների աշխատանքները։ Մրցանակի գոյության 30 տարիների ընթացքում մրցանակը հանձնվել է Վաշինգտոնի Արվեստի ազգային պատկերասրահում, Նյու Յորքի Մետրոպոլիտեն թանգարանում, Փարիզի Վերսալի պալատում, Վաշինգտոնի Սպիտակ տանը, Հռոմի Կապիտոլիումում, Սանկտ Պետերբուրգի Էրմիտաժի թատրոնում, Փոլ Գեթթի և Սողոմոն Գուգենհայմի թանգարանների շինարարական հրապարակներում։
Մրցանակի հանձնման կարևոր նախապայման է ճարտարապետական նորարարական գաղափարների կիրառումը։
Պրիցկերի մրցանակակիրներ
Պրիցկերյան առաջին մրցանակակիրը եղել է Ֆիլիպ Ջոնսոնը, ով 50 տարիների ընթացքում ճարտարապետական իր հարուստ երևակայությունն իրագործել է բազմաթիվ թանգարանների, գրադարանների, տների, այգիների նախագծմամբ ու կառուցումով[1]։ 2004 թվականին ծագումով իրաքցի բրիտանացի ճարտարապետ Զահա Հադիդը դարձել է Պրիցկերի մրցանակի առաջին կին մրցանակակիրը[2]։ 2010 թվականին ճապոնացի ճարտարապետ Ռյուե Նիսիձավան 44 տարեկան հասակում դարձել է ամենաերիտասարդ մրցանակակիրը[3]։
No. | Տարի | Մրցանակակիր | Ազգություն | Լուսանկար | Աշխատանք, տարեթիվ | Մրցանակաբաշխության վայր | Ծան. | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 1979 | Ֆիլիպ Ջոնսոն | ԱՄՆ | Ապակե տուն (1949) | Դումբարթոն Օքս, Վաշինգտոն | [4] | |||
2 | 1980 | Լուիս Բարագան | Մեքսիկա | Torres de Satélite (1957) | Դումբարթոն Օքս, Վաշինգտոն | [5] | |||
3 | 1981 | Ջեյմս Սթիրլինգ | Մեծ Բրիտանիա | Սիլի պատմական գրադարան (1968) | Ճարտարապետության ազգային թանգարան, Վաշինգտոն | [6] | |||
4 | 1982 | Քևին Ռոչ | ԱՄՆ | – | Knights of Columbus Building (1969) | Չիկագոյի արվեստի ինստիտուտ | |||
5 | 1983 | Յույ Մին Փեյ | ԱՄՆ | Արվեստի ազգային պատկերասրահ, արևմտյան մասնաշենք (1978) | Մետրոպոլիտեն թանգարան, Նյու Յորք | [7][B] | |||
6 | 1984 | Ռիչարդ Մեյեր | ԱՄՆ | Արվեստների բարձրագույն թանգարան (1983) | Արվեստի ազգային պատկերասրահ, Վաշինգտոն | ||||
7 | 1985 | Հանս Հոլայն | Ավստրիա | Աբթեյբերգ թանգարան (1982) | Հանթինգթոնի գրադարան, Սան Մարինո, Կալիֆորնիա | ||||
8 | 1986 | Գոթֆրիդ Բյոմ | Գերմանիա | Christi Auferstehung (1968) | Գոլդսմիթ ընկերություն, Լոնդոն | ||||
9 | 1987 | Կենձո Տանգե | Ճապոնիա | Սուրբ Մարիամ եկեղեցի, Տոկիո (1964) | Քիմբել արվեստի թանգարան, Տեխաս | [8] | |||
10 | 1988 | Գորդոն Բունշաֆտ (կիսել է մրցանակը) | ԱՄՆ | – | Հազվագյուտ գրքերի և ձեռագրերի Բեյնեկե գրադարան (1963) | Չիկագոյի արվեստի ինստիտուտ | |||
10 | 1988 | Օսկար Նիմեյեր (կիսել է մրցանակը) | Բրազիլիա | Բրազիլիայի մայր տաճար (1958) | Չիկագոյի արվեստի ինստիտուտ | ||||
11 | 1989 | Ֆրենկ Գերի | Կանադա ԱՄՆ | Ուոլթ Դիսնեյի համերգասրահ (1999–2003) | Թոդայ-ձի տաճար, Նարա, Ճապոնիա | [7][C] | |||
12 | 1990 | Ալդո Ռոսսի | Իտալիա | — | Նոնեֆանտեն թանգարան (1990) | Պալացցո Գրասսի, Վենետիկ | [9] | ||
13 | 1991 | Ռոբերտ Վենտուրի | ԱՄՆ | Լոնդոնի ազգային պատկերասրահ, Sainsbury Wing (1991) | Ինթուրբիդ պալատ, Մեխիկո | [10] | |||
14 | 1992 | Ալվարու Սիզա Վիեյրա | Պորտուգալիա | Պորտուգալիայի տաղավար Expo 98 (1998) | Հարոլդ Վաշինգտոնի գրադարան, Չիկագո | [11] | |||
15 | 1993 | Ֆումիհիկո Մակի | Ճապոնիա | Տոկիոյի Մետրոպոլիտեն գիմնազիա (1991) | Պրահայի ամրոց, Պրահա | [8] | |||
16 | 1994 | Քրիստիան դե Պորտզամպարկ | Ֆրանսիա | - | Ֆրանսիայի դեսպանատուն, Բեռլին (2003) | Կոլումբուս, Ինդիանա | [12] | ||
17 | 1995 | Թադաո Անդո | Ճապոնիա | Լույսի տաճար (1989) | Վերսալի պալատ | [13] | |||
18 | 1996 | Ռաֆայել Մոնեո | Իսպանիա | Կուրսաալ պալատ (1999) | Գեթի կենտրոն, Լոս Անջելես | [7] | |||
19 | 1997 | Սվերե Ֆեն | Նորվեգիա | – | Նորվեգական Գլասիեր թանգարան (1991) | Բիլբաոյի Գուգենհայմ թանգարան | [14] | ||
20 | 1998 | Ռենցո Պիանո | Իտալիա | Կանսայի միջազգային օդանավակայան (1994) | Սպիտակ տուն, Վաշինգտոն | [15] | |||
21 | 1999 | Նորման Ֆոսթեր | Մեծ Բրիտանիա | Միլենիում կամուրջ, Լոնդոն (2000) | Հին թանգարան, Բեռլին | [7] | |||
22 | 2000 | Ռեմ Կոլհաս | Նիդեռլանդներ | Casa da Música, Պորտու (2003) | Երուսաղեմի հնագիտական պարկ | [16] | |||
23 | 2001 | Herzog & de Meuron ընկերություն | Շվեյցարիա | – | Tate Modern (2000) | Մոնտիչելո դղյակ, Վիրջինիա | [17] | ||
24 | 2002 | Գլեն Մյորկատ | Ավստրալիա | Berowra Waters Inn (1983) | Կապիտոլիում, Հռոմ | [18] | |||
25 | 2003 | Յորն Ուդզոն | Դանիա | – | Սիդնեյի օպերային թատրոն (1973) | Սան Ֆեռնանդոյի գեղարվեստի թագավորական ակադեմիա, Մադրիդ | [19] | ||
26 | 2004 | Զահա Հադիդ | Իրաք Մեծ Բրիտանիա | Ժամանակակից արվեստի կենտրոն (2003) | Էրմիտաժ, Սանկտ Պետերբուրգ | [7][D] | |||
27 | 2005 | Թոմ Մեյն | Մեծ Բրիտանիա | – | Սան Ֆրանցիսկոյի դաշնային կենտրոն (2007) | Պրիցկերի տաղավար, Չիկագո | [20] | ||
28 | 2006 | Պաուլու Մենդես դա Ռոշա | Բրազիլիա | Սուրբ Պետրոսի տաճար, Սան Պաուլու (1987) | Դոլմաբահչե, Ստամբուլ | [21] | |||
29 | 2007 | Ռիչարդ Ռոջերս | Մեծ Բրիտանիա | Լլոյդ կենտրոն (1986) | Բանքեթինգ հաուս, Լոնդոն | [22][E] | |||
30 | 2008 | Ժան Նուվել | Ֆրանսիա | Ագբար աշտարակ (2005) | Կոնգրեսի գրադարան, Վաշինգտոն | [7][23] | |||
31 | 2009 | Պետեր Ցումտոր | Շվեյցարիա | – | Therme Vals (1996) | Բուենոս Այրեսի քաղաքային խորհրդի օրենսդիր պալատ, Բուենոս Այրես | [7][24] | ||
32 | 2010 | Կաձույո Սեձիմա և Ռյուե Նիսիձավա (SANAA) | Ճապոնիա | Ժամանակակից արվեստի 21-րդ դարի թանգարան, Կանազավա (2003) | Էլիս կղզի, Նյու Յորք | ||||
33 | 2011 | Էդուարդու Սոուտու դե Մոուրա | Պորտուգալիա | Estádio Municipal de Braga (2004) | Էնդրյու Մելոնի սրահ, Վաշինգտոն | [25] | |||
34 | 2012 | Վան Շու | Չինաստան | Նինգբո թանգարան, (2008) | Ժողովրդական նիստերի դահլիճ, Պեկին | [26] | |||
35 | 2013 | Տոյոո Իտո | Ճապոնիա | Sendai Mediatheque, (2001) | Ջոն Քենեդու գրադարան-թանգարան, Բոստոն | [27] | |||
36 | 2014 | Սիգերու Բան | Ճապոնիա | Պատկեր:Metz (F) - Centre Pompidou - Außenansicht.jpg | Պոմպիդու-Մեց կենտրոն (2010) | Պետական թանգարան, Ամստերդամ | [28] | ||
37 | 2015 | Ֆրայ Օտտո | Գերմանիա | Մյունխենի օլիմպիական մարզադաշտ (1972) | Համաշխարհային նոր կենտրոն, Մայամի | [29][30] | |||
38 | 2016 | Ալեխանդրո Արավենա | Չիլի | Չիլիի կաթոլիկ համալսարան երկվորյակ աշտարակներ (2005) | ՄԱԿ-ի գրասենյակ, Նյու Յորք | [31][32] | |||
39 | 2017 | – | RCR Arquitectes | Rafajel A8anda | 56 | Իսպանիա | Տոկիո, Ակասակա դղյակ | ||
Կարմե Պիհեմ[en] | 55 | ||||||||
Ռամոն Վիլատա | 57 | ||||||||
40 | 2018 | Բալկրիշնա Դոշի | 90 | Հնդկաստան | Տորոնտո, Ագա Խանի թանգարան | ||||
41 | 2019 | Արատա Իսոզակի | 87 | Ճապոնիա | Վերսալ (Փարիզի արվարձան), Վերսալի պալատ | [33][34][35] |
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պրիցկերի ճարտարապետական մրցանակ» հոդվածին։ |