Kalsín

Frumefni með efnatáknið Ca og sætistöluna 20

Kalsín eða kalsíum (úr latínu calcis, „kalk“) er frumefni með efnatáknið Ca og sætistöluna 20 í lotukerfinu. Kalsín er mjúkur grár jarðalkalímálmur sem er notaður sem afoxari við útdrátt á þóríni, sirkoni og úrani. Þetta er einnig fimmta algengasta frumefnið í skorpu jarðar. Það er líka fimmta algengasta uppleysta jónin í sjó á eftir natríni, klóríði, magnesíni og súlfati.

 Magnesín 
KalínKalsínSkandín
 Strontín 
EfnatáknCa
Sætistala20
EfnaflokkurJarðalkalímálmur
Eðlismassi1550,0 kg/
Harka1,75
Atómmassi40,078 g/mól
Bræðslumark1115,0 K
Suðumark1757,0 K
Efnisástand
(við staðalaðstæður)
Fast form (meðseglandi)
Lotukerfið

Vegna þess hversu hvarfgjarnt kalsín er finnst það ekki hreint í náttúrunni. Það er algengast í steinefnum eins og kalsíti, dólómíti og gifsi. Kalk, sem er eitt form kalksteins, er aðallega úr kalsíti. Kalsín er nauðsynlegt lífverum, sérstaklega í lífeðlisfræði frumna. Kalsín er uppistaðan í beinum og er því algengasti málmurinn í mörgum dýrum.

Einkenni

Kalsín er hvarfgjarn, silfurlitaður málmur sem oxast auðveldlega í snertingu við loft og myndar þá gráhvíta oxíð- og nítríðhúð. Það er mjúkur málmur, en er þó ekki eins mjúkt og t.d. blý.

Notkun

  • Sem afoxari við hreinsun annarra málma
  • Sem hjálparefni við gerð málmblandna
  • Sem bætiefni í ostagerð þar sem það hefur áhrif á virkni ostahleypis
  • Kalsíumkarbónat (krít) er notað sem íblöndunarefni við sementsgerð
  • Kalsíumarsenat er notað í skordýraeitur.
  • Kalsíumklóríð er notað til að rykbinda og íshreinsa vegi.
  • Kalsíumfosfíð er notað í flugelda.

Efnahvörf

Í snertingu við vatn myndar kalsín hýdroxíð (kalkvatn). Hvarfið er mjög útvermið og þess vegna getur kviknað í því vetni sem myndast. Kalsín hvarfast við vatn samkvæmt efnajöfnunni:

Ca + 2H2O → Ca(OH)2 + H2
  Þessi efnafræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.