Реинион

Не е многу познато за историјата на Реинион пред доаѓањето на Португалците на почетокот на 16 век.^[3] Арапските трговци го нарекувале Дина Моргабин.^[4] Островот веројатно бил назначен на мапа уште во 1153 од страна на Мухамед ел-Идриси. Островот можно е да бил посетен од страна на свахили или австронезиски (древни индонезиско-малезиски) морнари на нивното патување на запад од Малајскиот архипелаг до Мадагаскар.^[3]

Првото европско откритие на областа беше направено околу 1507 од страна на португалскиот истражувач Диогу Фернандес Переира, но спецификите се нејасни. На ненаселениот остров можеби најпрво стигнала експедицијата предводена од Педру ди Машкарењаш, кој го дал своето име на групата острови околу Реинион, Маскарените.^[5] Самиот Реинион бил наречен Санта Аполонија,^[4] што сугерира дека датумот на португалското откритие веројатно бил на 9 февруари, ден кога се празнува омилената светица. Диогу Лопес де Секеира пристигнал на островите Реинион и Родригес во 1509 г.

До почетокот на 1600-тите, номиналното португалско владеење ја напуштило Санта Аполонија практично недопрена.^[6] Островот бил заземен од Франција и управуван од Порт Луј, Маврициус. Иако станал француска територија уште од 1638 година, кога Франсоа Кош и Саломон Губер стигнале на островот во јуни 1638,^[7] островот официјално бил побаран од страна на Жак Прони од Франција во 1642, кога тука депортирал десетици француски бунтовници од Мадагаскар. Затворениците се вратиле во Франција по неколку години, а во 1649, островот бил наречен Бурбонски Остров во чест на тогашните француски владетели, Бурбонците. Колонизацијата почнала во 1665, кога Француската источноиндиска компанија ги испратила тука првите доселеници.^[6]

Името "Реинион" било дадено на островот во 1793 година, со декрет на Националната Конвенција (избраното револуционерно конститутивно собрание) по падот на Бурбонците во Франција, а името го одбележува сојузот на Марсејските револуционери со Националната гарда во Париз, што се одржал на 10 август 1792 година. Во 1801, островот бил преименуван во "Остров Бонапарт", во чест на првиот конзул Наполеон Бонапарт. За време на Наполеоновите војни островот бил нападнат од ескадрила на Кралската морнарица предводена од комодорот Џозијас Раули во 1810 година, кој го користел старото име „Бурбон“. Кога островот и го вратиле на Франција на Виенскиот конгрес во 1815 година, островот го задржал името "Бурбон" до падот на обновените Бурбонци за време на Француската револуција од 1848 година, кога на островот уште еднаш му било дадено името "Остров Реинион "^[6]

Од 17 до 19 век, француската колонизација, дополнета со увоз на Африканци, Кинези и Индијци како работници, придонела за етничката разновидност на населението. Од 1690 година, повеќето од неевропејци биле робови. Колонијата го укинала ропството на 20 декември 1848 година. Потоа, многу странски работници доаѓале тука да работат. Отворањето на Суецкиот Канал во 1869 година ја намалил важноста на островот како попатна станица на трговскиот кон Источните Инди.

За време на Втората светска војна, Реинион бил под власт на Вишискиот режим до 30 ноември 1942 година, кога слободните француски сили го презеле островот со уништувачот „Леопард“.

Реинион станал департман (Франција) на 19 март 1946 година. INSEE му бил доделен на Реинион (974) и регионален код 04 кога регионалните совети биле создадени во 1982 година во Франција, а прекуокеанските земји станале прекуокеански региони.

Во текот на околу две децении кон крајот на 20 век (1963-1982), 1.630 деца од Реинион биле преместени во руралните области на метрополата Франција, особено во Крез, наводно заради образование и можности за вработување. Таа програма била предводена од влијателниот политичар Галис Мишел Дебре, кој во тоа време бил пратеник за Реинион. Многу од овие деца биле злоупотребувани или обесправени од страна на семејствата со кои биле сместени. Познати како Децата на Крез, тие и нивната судбина излегле на виделина во 2002 година, кога едно од нив, Жан-Жак Мартиал, поднел тужба против француската држава за киднапирање и депортација на малолетник.^[8][9]

Во 2005 и 2006 година, Реинион бил погоден од епидемија на чикунгуња, болест која се шири од комарци. Според Би-би-си Њуз, на 26 април 2006 година 255.000 луѓе на Реинион се заразиле со болеста.^[10] Соседните острови Маврициус и Мадагаскар, исто така, страдале од епидемии на оваа болест во текот на истата година.^[11][12]

Реинион е француски прекуморски регион и административно е поделен на 24 општини групирани во четири окрузи. Исто така е поделен на 49 кантони.^[13]

Општини

Денешните етнички групи вклучуваат луѓе од Африка, Индија, Европа, Малгаши и Кинези. Сите етнички групи кои го сочинуваат островот се доселенички популации кои пристигнале на Реинион од Европа, Азија и Африка низ вековите. На островот не постојат домородци, како што првично било. Колку луѓе од секоја етничка заедница живеат во Реинион, не е точно познато, бидејќи пописот во Франција не поставува прашања за етничката припадност.^[14] Овие популации се мешале уште од најраните денови на колонијалната историја на островот (првите доселеници се женеле со жени од Мадагаскар и со индопортугалското наследство), што резултирало мнозинското население да биде од мешана раса и култура ("креоли"). Според проценките, Белците сочинуваат околу една четвртина од населението^[15] Малбарите сочинуваат повеќе од 25% од населението, а луѓето од кинеското потекло имаат околу 3%^[16] Процентите за мешани луѓе и оние од афро-малгашко потекло варираат во зависност од проценките. Исто така, некои луѓе од виетнамски потекло живеат на островот, иако тие се многу малку^[17][18][19]

Тамилите се најголемата група меѓу индиската заедница.^[20] Заедницата на муслиманите на островот од северозападна Индија, особено Гуџарат, и на други места, најчесто се нарекуваат зараби.

Креоли (име дадено на оние родени на островот, без оглед на етничките потекло) го сочинуваат мнозинството од населението. Групи кои не се Креоли вклучуваат луѓе неодамна пристигнати од метрополитанска Франција (познати како zoreilles) и оние од Мајот и Коморите.

• христијани: 744.600
• Муслимани: 35.700
• без вера: 17.000
• хиндуисти: 38.250
• будисти: 1.700
• народноверци: 3.400
• останати: 9.350

Населението низ историјата

Религија

Доминантна религија е христијанството, особено римокатолицизмот, со единствена надлежност на римокатоличката епархија на Сен Дени-де-Ла Реинион. Верската проценка е дека христијаните се 84,9% од населението, по што следуваат Хиндусите (6,7%) и муслиманите (2,2%).^[18] Поголеми

те градови, освен цркви имаат хиндуистички храмови и џамии.^[21]

Островот е долг 63, а широк 45 км и опфаќа 2.512 км². На источниот крај на островот се издига штитестиот вулкан Питон де ла Фурнез на 2,631 м надморска височина и понекогаш се нарекува сестра на хавајските вулкани поради сличноста на климата и вулканската природа. Избувнал повеќе од 100 пати од 1640 година наваму, и е под постојан надзор. Избувнал на 14 јули 2017 година.^[22] За време на друга ерупција во април 2007 година, протокот на лава бил проценет на 3.000.000 м3 дневно.^[23] Жешката точка која го напојува Питон де ла Фурнез ги создала и островите Маврициус и Родригес.

Вулканот Питон де Неж е највисоката точка на островот и се издига на 3.070 м надморска височина. Тој се наоѓа северозападно од Питон де ла Фурнез. Пропаднатите калдери и кањони се наоѓаат југозападно од планината. Додека Питон де ла Фурнез е еден од најактивните вулкани на Земјата, Питон де Неж е угаснат. Неговото име означува "врв на снеговите" но снежните врнежи на врвот на планината се ретки. Падините на двата вулкани се многу пошумени. Обработливата почва и градовите како главниот град Сен Дени се сконцентрирани на околните крајбрежни низини. Дел од западниот брег се одликува со систем на корални гребени.

Реинион, исто така, има три калдери: Сирк де Салази, Сирк де Цилао и Сирк де Мафат. Последната е достапна само пеш или со хеликоптер.

• 
  Ла Плен де Палмист
• 
  Поглед од сателит
• 
  Исфрлената лава во 2005 од Питон де ла Фурнез
• 
  Плажата Ермитаж

Клима

Климата во Реинион е тропска, но температурата е умерена. Времето е свежо и суво од мај до ноември, но топло и врнежливо од ноември до април. Нивоата на врнежи се разликуваат многу во рамките на островот, при што источниот дел е многу повлажен отколку западниот. Повеќе од 6 м3 дожд годишно паѓаат на некои делови на исток и помалку од 1 м3 годишно паѓа на западниот брег.^[24] Реинион го држи светскиот рекорд на најмногу врнежи за 12-, 24-, 72- и 96-часовен период.^[25]

Плажи

Реинион има многу тропски и уникатни плажи. Тие честопати се добро уредени и опремени. Ермитаж — најобемна и најдобро зачувана лагуна на островот Реинион и популарна локација за нуркање.^[26] Тоа е бела песочна плажа наредена со дрвја под кои месното население организира пикник. Плажата Бризан — добро познато место за сурфање, со многу спортски активности што се случуваат. Секој ноември тука се организира филмски фестивал . Филмовите се проектираат на голем екран пред толпата. Плажите во Букан Кано се опкружени со голем број ресторани. Етан-Сале на западниот брег е особено уникатна плажа, бидејќи е покриена со црн песок кој се состои од мали фрагменти базалт. Ова се случува кога лавата при контакт со вода, брзо се лади и се распаѓа во песок и фрагментирани остатоци од различна големина. Голем дел од остатоците се доволно мали за да се сметаат за песок. Гран Анс — тропска бела песочна плажа наредена со кокосови палми во јужниот дел на Реинион, со камен базен изграден за пливачи, плитко игралиште и област за пикник.^[27]

• 
  Зајдисонце на плажата Гран Анс на Реинион
• 
  Ресторани должплажата Букан^[28]
• 
  Карпест базен на плажата Манапани
• 
  Плажа со црн песок од вулкански базалт
• 
  Лагуна Ермитаж ле Бен пред Сен Пол со преминот низ коралниот гребен

Биоразновидност

Од 2010 година, Реинион е на списокот на Светското наследство на УНЕСКО и опфаќа околу 40% од островот и централната област на Националниот парк Реинион.^[29]

И покрај малата површина на коралните гребени, морската биоразновидност на островот Реинион е споредлив со другите острови во областа, што архипелагот на Маскаренските Острови го прави еден од десетте најважни подрачја на морска биоразновидност во светот^[30]. На коралните гребени главно доминираат разгранетите корали со брз раст од видот Acropora (семејство Acroporidæ), каде живеат и се хранат бројни тропски видови.

Научните истражувања утврдиле 190 вида корали на Реинион^[30], повеќе од 1 300 видови школки^[31] 500 видови ракови^[32], повеќе од 130 видови на ехинодерми и повеќе од 1000 видови риби.^[33]

Во подлабоките води на островот Реинион има делфини, орки, грбави китови, сини китови и разни видови ајкули како: корални ајкули, булдог ајкул, тигарска ајкула, црна ајкула и бела ајкула. Тука живеат и неколку видовиморски желки.

• 
  Зелена желка (Chelonia mydas).
• 
  Орелска Ража (Myliobatis aquila), над коралот.
• 
  (Zanclus cornutus).
• 
  Риби-пеперуги(Chætodon trifasciatus).
• 
  (Rhinecanthus aculeatus).
• 
  (Synapta maculata).

Во 2016 година, БДП на Реинион бил проценет на 19,2 милијарди евра (21,3 милијарди американски долари), а БДП по глава на жител изнесувал 22,400 евра (24,800 американски долари).^[2] Шеќер традиционално се произведува и извезува. Туризмот е важен извор на приход.^[34] Островот е добра локација за сателитски станици^[35] и поморска навигација.^[36]

Сектор на БДП во 2013 година (придонес на секој сектор во бруто додадена вредност):^[37]

Невработеноста е главен проблем за Реинион, иако ситуацијата значително се подобрила од почетокот на 2000-тите: стапката на невработеност, која изнесувала над 30 отсто од раните 1980-ти до раните 2000-ти, се намалила на 24,1 отсто во 2007 година, а потоа се вратила на 29,6 % во 2011 година поради глобалната финансиска криза во 2008 година и последователната Голема рецесија, но од 2011 година повторно опаднала, достигнувајќи 22,4% во 2016 година,^[38] најниско ниво за 40.^[39] Во 2014, 40% од населението живеело под линијата на сиромаштија (дефинирано од INSEE како 60% од просечниот приход на метрополитанска Франција, во 2014 година линијата на сиромаштија за семејство од 2 родители и 2 мали деца изнесувала 2.064 евра (2.433 долари) месечно).^[40]

Реинионската култура е мешавина (метисаж) на европски, африкански, индиски, кинески и островски традиции. Најраспространетиот јазик е реинионскиот креолски кој потекнува од францускиот.

Јазик

Францускиот е единствениот службен јазик на Реинион. Иако не е службен, креолскиот е мајчин јазик на голем дел од населението и се зборува заедно со францускиот. Креолскиот се користи неформално и усно во некои административни канцеларии, додека службениот јазик на која било административна канцеларија, како и образованието е на француски,

Поради разновидната популација, други јазици исто така се зборуваат како коморски јазик (особено Шимаоре), малгашки од неодамнешните имигранти од Мајот и Мадагаскар, мандарински, хака и кантонски од страна на членовите на кинеската заедница, но помалку луѓе зборуваат овие јазици како помлади генерации почнуваат да разговараат на француски и на креолски. Има значителен број на говорници на индиски јазици претежно на тамилски, гуџаратски и урду. Арапскиот јазик се изучува во џамиите и го зборува мала заедница на муслимани.

Музика

Постојат два музички жанрови кои потекнуваат од Реинион:

• Сега, кој потекнува од порано и е традиционален во Маврициус, Родригес и Сејшели и
• Малоја, кој потекнува од 19 век и се наоѓа само во Реинион.

Спорт

Моринг е популарна боречка вештина сличен на капуера. Реинион има голем придонес за светското професионално сурфање. Тоа е дом на познати сурфери, вклучувајќи ги Џереми Флорес, Џоан Деај и Џастин Мовен.

Од 1992 година, Реинион бил домаќин на голем број ултрамаратони под заедничко име на Grand Raid. Од 2018 година, има четири различни трки: Дијагонала на Лудите, Бурбонска Патека, Маскарени и Патека Земброкал.^[41]

• Прекуморски региони на Франција
• Маскаренски Острови

• Реинион на Ризницата

Управа

• Официјален портал на Реинион Архивирано на 27 март 2013 г.
• Регионален совет на Реинион

Општи информации

• Реинион на Curlie (англиски)
• Реинион на Викимедииниот атлас
• УНЕСКО Светско наследство