வங்காள மொழி

இந்த மொழியின் பூர்வீகப் பகுதி தெற்காசியாவின் கிழக்குப் பகுதியான வங்காளம் ஆகும். வங்காளம் என்பது பங்களாதேஷ், இந்தியாவின் மேற்கு வங்காளம் ஆகிய இரண்டும் சேர்ந்த பகுதியை குறிக்கிறது இந்த மொழியை 230 மில்லியன் மக்கள் பேசுவதுடன் இந்த மொழி உலகில் அதிகமாகப் பேசப்படும் மொழிகளில் ஒன்றாகும் (உலகில் ஐந்தாம் அல்லது ஆறாம் இடத்தில் உள்ளது).^[7] இது இந்தியாவில் இரண்டாவது அதிகமாகப் பேசப்படும் மொழியாகும்.வங்காளத்தின் அருகில் உள்ள அசாம், திரிபுரா பகுதிகளிலும் வங்காள மொழி பேசப்படுகிறது. இவைதவிர அந்தமான் நிக்கோபார் தீவுகளிலும் வங்காள மொழி பேசுவோர் உள்ளனர்.^[5][6]

ஆட்சி மொழி

பெங்காலி, வங்காளதேசத்தின் ஆட்சி மொழியும், தேசிய மொழியும் ஆகும். இது இந்தியாவின் அலுவல் மொழிகளான 23 மொழிகளில் ஒன்று.^[8] இந்திய மாநிலங்களான மேற்கு வங்காளம், திரிபுரா ஆகியவற்றில் ஆட்சி மொழியாகவும் உள்ளது. அசாம் மாநிலத்தில் துணை ஆட்சி மொழியாக உள்ளது. இந்திய மாநிலமான சார்க்கண்டிலும், பாக்கிஸ்தானின் கராச்சியிலும் அங்கிகரிக்கப்பட்டுள்ளது ^[9] கராச்சி பல்கலைக்கழகத்தில் வங்காள மொழிப் படிப்புகள் உண்டு.

1952 ல் வங்காளதேசம் கிழக்குப் பாக்கிஸ்தானாக இருந்தபோது, உருது ஆட்சி மொழியாக்கப்பட்டது. வங்காளத்தில் பெரும்பான்மையானோர் வங்காள மொழியைப் பேசிய போதிலும், உருது மட்டுமே ஆட்சி மொழியாக்கப்பட்டது. தங்கள் மொழியைக் காக்கவும், தனித்துவத்தை நிலைநிறுத்தவும் வங்காள மொழி இயக்கம் தோன்றியது. பல முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்பட்டன. இவ்வாறான நடவடிக்கையின் விளைவாக பெப்ரவரி 21 ல் பல வங்காளதேசத்தவர் துப்பாக்கிச் சூட்டில் பலியானர். இந்த நாளை நினைவுகூரும்விதமாக, இது சர்வதேச தாய்மொழி நாளாக ஏற்கப்பட்டுள்ளது.^[10]

பெங்காளியில் 100,000 வேற்று மொழிச் சொற்கள் உள்ளன. இவற்றில் 50,000 சொற்கள், சமசுகிருதத்திடம் இருந்து கடனாகப் பெற்ற சொற்கள் பயன்பாட்டில் உள்ளன. இவற்றில் 21,100 சொற்கள், சமசுகிருதத்துடன் தொடர்புடைய வங்காள மொழிச் சொற்கள், மற்றவை ஐரோப்பிய மொழிகளில் இருந்து பெறப்பட்டவை. வேற்று மொழிச் சொற்கள் அதிகளவில் பெறப்பட்டாலும், இவை அனைத்து தொழில்நுட்பம் தொடர்பானவை. எனவே, பொதுவழக்கில் இவற்றின் பயன்பாடு மிகக் குறைவு. தற்கால இலக்கியங்களில் இவற்றின் பயன்பாடு குறைந்தளவே காணப்படுகிறது.

பல நூற்றாண்டுகளாக ஐரோப்பியர்களுடனான கொண்டிருந்த தொடர்பினால், வேற்று மொழிச் சொற்கள் பல வங்காளத்தில் சேர்த்துக் கொள்ளப்பட்டன. சில இந்தி, அசாமியச் சொற்கள் பாவனையில் உள்ளன. ஈரான், மத்திய கிழக்கு நாடுகள் ஆகியோரின் படையெடுப்பால் பாரசீக, அரபு, துருக்கிய, பஷ்தூ மொழிச் சொற்கள் வங்காளத்தில் சேர்க்கப்பட்டன. போர்த்துகேய மொழி, டச்சு மொழி, ஆங்கிலச் சொற்களும் காலனி ஆதிக்கக் காலத்தில் சேர்த்துக் கொள்ளப்பட்டன.

வங்காள மொழியை வங்காள எழுத்துமுறையில் எழுதுவர். இது அபுகிடா என்ற எழுத்துவகையைச் சேர்ந்தது. இதில் உயிர், மெய் எழுத்துகள் இணையும் போது குறிகள் இட்டு எழுதப்படும். இந்த எழுத்துமுறை வங்காள மொழிக்கு மட்டுமில்லாமல், அசாமிய மொழிக்கும், பிற உள்ளூர் மொழிகளை எழுதவும் பயன்படுகிறது. இது பிராமி மொழிக் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தது. ஒரிய எழுத்துமுறை, நேபாளிய எழுத்துமுறை ஆகியனவும் இதனுடன் தொடர்புடையன. உயிரொலிகளுக்கு பதினோரு வரிவடிவங்கள் உள்ளன. மெய்யொலிகளுக்கு 39 எழுத்துவடிவங்களும் உள்ளன. இது இடது பக்கத்தில் தொடங்கி வலது பக்கத்தில் எழுதப்படும். பெரிய, சிறிய எழுத்து வடிவங்கள் கிடையாது. மெய் எழுத்துகளுடன் சேரும்பொழுது உயிர் எழுத்துகள் குறிகளாக மாற்றி எழுதப்படும். சில எழுத்துகள் சேரும்பொழுது, அவை அடியில் குறியிட்டு எழுதப்படுவதும் உண்டு. மெய் எழுத்தை தனித்து எழுத புள்ளி பயன்படுத்தப்படும். இந்த குறியீடுகள் இணைவதன் மூலம் 285 வடிவங்கள் உண்டாகின்றன.

வங்காளத்தின் பேச்சு வழக்குகள் நான்கு பெரும்பிரிவுகளாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளன. ரார், பங்கா, காமரூபா, வரேந்திரா ஆகியன இவை. வட்டார வழக்குகளில் திபெத்திய-பர்மிய மொழிகள் தந்த சொற்களும், ஒலிகளும் குறிப்பிடத்தக்கவை. வங்காளம் இரட்டை வழக்குகளைக் கொண்டது. பேச்சுவழக்குகள் எழுத்துவழக்கில் இருந்து பெரிதும் மாறுபட்டது. எழுத்துவழக்கில் பெரிய வினைச் சொற்கள் பயன்படுத்தப்பட்டன. பேச்சுவழக்கில் இவை சுருங்கிவிடுகின்றன.வந்தே மாதரம், ஜனகணமன ஆகிய பாடல்கள் எழுத்துவழக்கான செம்மையான வங்காளத்தில்எழுதப்பட்டவை.பேச்சு வழக்குகளிலும், இந்து, முஸ்லிம்கள் பேச்சுகளில் சமயம் சார்ந்த சொற்கள் இருப்பதைக் காணலாம்.

மற்ற இந்திய ஆரிய மொழிகளைப் போன்றே, இதுவும் இந்திய துணைக்கண்டத்தில் தோன்றியதே. வங்காள மொழியின் வரலாறைக் கீழ்க்கண்டவாறு பிரிக்கப்படுகிறது.

1. பழைய வங்காளம் (900/1000–1400) - பழங்கால வங்காள மொழி. இந்த காலத்தில் அசாமிய மொழி பிரியத் தொடங்கியது.
2. இடைக்கால வங்காளம் (1400–1800) — பாரசீக ஆதிக்கத்திற்கு உட்பட்டது.
3. புதிய வங்காளம் (1800 முதல்) — புதிய முறைக்கேற்ப மாற்றங்கள்

பழங்காலத்தில் இருந்தே பாளி, பிராகிருதம், சமசுகிருதம் ஆகிய மொழிகளின் தாக்கம் அதிகளவில் உள்ளது.பதினெட்டாம் நூற்றாண்டு வரை, வங்காள இலக்கணம் ஆவணப்படுத்தப்படவில்லை. போர்த்துகேயர் ஒருவரின் முயற்சியால், வொகாபுலரியோ எம் இடியமோ பெங்காள்ளா என்ற நூல் எழுதப்பட்டது. பிற்காலத்தில், இலக்கிய வழக்கத்தில் இருந்து எளிய வழக்கம் கொண்டுவரப்பட்டது.1951 ஆம் ஆண்டில், வங்காள மொழி இயக்கம் இந்த மொழியைக் காக்கத் தோன்றியது.

இந்திய தேசிய கீதமான ஜன கண மன, வங்காளதேசத்தின் தேசிய கீதமான அமர் சோனர் பங்களா ஆகிய இரண்டும் வங்காள மொழியில் எழுதப்பட்டவை.

.

• சிட்டகோனிய மொழி
• வங்காள மொழி இயக்கம்