ประเทศกานา
7°49′N 1°03′W / 7.817°N 1.050°W
สาธารณรัฐกานา | |
|---|---|
คำขวัญ: "Freedom and Justice" "เสรีภาพและยุติธรรม" | |
.svg) | |
| เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด | อักกรา 5°33′N 0°12′W / 5.550°N 0.200°W |
| ภาษาราชการ | อังกฤษ[1][2] |
| |
| กลุ่มชาติพันธุ์ |
|
| ศาสนา |
|
| เดมะนิม | ชาวกานา |
| การปกครอง | |
| นานา อากูโฟ-อัดโด | |
• รองประธานาธิบดี | มาฮามูดู บาวูเมีย |
• ประธานรัฐสภา | อัลบัน ซูมานา คิงส์ฟอร์ด บักบิน |
• ประธานศาลสูงสุด | Gertrude Torkornoo |
| สภานิติบัญญัติ | รัฐสภา |
| เป็นเอกราช จากสหราชอาณาจักร | |
• เครือจักรภพ | 6 มีนาคม ค.ศ. 1957 |
• สาธารณรัฐ | 1 กรกฎาคม ค.ศ. 1960 |
• รัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน | 28 เมษายน ค.ศ. 1992 |
| พื้นที่ | |
• รวม | 239,567 ตารางกิโลเมตร (92,497 ตารางไมล์) (อันดับที่ 80) |
| 4.61 (11,000 กิโลเมตร; 4,247 ตารางไมล์) | |
| ประชากร | |
• ค.ศ. 2023 ประมาณ | 34,237,620[5] (อันดับที่ 47) |
• สำมะโนประชากร ค.ศ. 2010 | 24,200,000[6] |
| 101.5 ต่อตารางกิโลเมตร (262.9 ต่อตารางไมล์) (อันดับที่ 66) | |
| จีดีพี (อำนาจซื้อ) | ค.ศ. 2023 (ประมาณ) |
• รวม |  227.189 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ [7] |
• ต่อหัว | $6,905 ดอลลาร์สหรัฐ [7] |
| จีดีพี (ราคาตลาด) | ค.ศ. 2023 (ประมาณ) |
• รวม | 76.628 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ [7] |
• ต่อหัว | 2,328 ดอลลาร์สหรัฐ [7] |
| จีนี (ค.ศ. 2016) |  43.5[8]ปานกลาง |
| เอชดีไอ (ค.ศ. 2021) | 0.707[9] สูง · อันดับที่ 133 |
| สกุลเงิน | เซดี (GHS) |
| เขตเวลา | UTC (เวลามาตรฐานกรีนิช) |
| รูปแบบวันที่ | วว/ดด/ปปปป ดด/วว/ปปปป |
| ขับรถด้าน | ขวา |
| รหัสโทรศัพท์ | +233 |
| รหัส ISO 3166 | GH |
| โดเมนบนสุด | .gh |
กานา (อังกฤษ: Ghana) มีชื่อทางการว่า สาธารณรัฐกานา (อังกฤษ: Republic of Ghana) เป็นประเทศที่ตั้งอยู่ในภูมิภาคแอฟริกาตะวันตก พรมแดนด้านตะวันตกจรด ประเทศโกตดิวัวร์ ด้านตะวันออกจรด ประเทศบูร์กินาฟาโซ ด้านตะวันออกจรด ประเทศโตโก โดยมีชายฝั่งทะเลด้านใต้ติดกับ อ่าวกินี เดิมเป็นอาณานิคมของสหราชอาณาจักร มีชื่อเรียกว่า โกลด์โคสต์ (Gold Coast)
ศัพทมูลวิทยา
ศัพทมูลวิทยาของชื่อ Ghana คือ "กษัตริย์นักรบที่แข็งแกร่ง" และเป็นตำแหน่งของกษัตริย์ในจักรวรรดิ"กานา"สมัยกลางในแอฟริกาตะวันตก ซึ่งไม่ควรสับสนกับประเทศกานาในปัจจุบัน เพราะจักรวรรดิอยู่ทางเหนือของสาธารณรัฐมาลี, เซเนกัล, มอริเตเนียใต้ และภูมิภาคกินีในปัจจุบัน[10] กานาเป็นที่รู้จักจากการใช้ทองจำนวนมาก ซึ่งทำให้มีฉายาในหมู่ชนอาหรับในช่วงการค้าระหว่างสะฮาราว่า ดินแดนแห่งทอง[11]
ประวัติศาสตร์
อาณานิคมยุโรป (ศตวรรษที่ 15)
ภูมิศาสตร์
ประเทศกานา ตั้งอยู่บริเวณอ่าวกินี เหนือเส้นศูนย์สูตรเล็กน้อย ส่งผลให้มีสภาพอากาศอบอุ่น[12] มีพื้นที่ 238,535 km2 (92,099 sq mi) มีแนวชายฝั่งยาว 560 กิโลเมตร (348 ไมล์)[12] อยู่ระหว่างเส้นละติจูดที่ 4 - 12 องศาเหนือ และลองจิจูดที่ 4 องศาตะวันตก - 2 องศาตะวันออก และอยู่ตรงกับเส้นเมริเดียนแรก[12]
ประเทศกานาตั้งอยู่ในภูมิอากาศเขตร้อน ประกอบด้วย 2 ฤดู คือ ฤดูแล้งกับฤดูฝน[13] โดยฤดูในตอนเหนือจะเริ่มตั้งแต่เดือนมีนาคม ไปจนถึงเดือนพฤศจิกายน ขณะทางตอนใต้จะเริ่มตั้งแต่เดือนเมษายนถึงกลางเดือนพฤศจิกายน[13] ในกานา มีพายุทะเลทราย พัดไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ ตั้งแต่เดือนธันวาคมถึงมีนาคม ทางตอนเหนือจะมีอากาศเย็น[13] อุณหภูมิเฉลี่ยโดยประมาณ 21-28 องศาเซลเซียส (70-82 องศาฟาเรนไฮต์) มีความชื่อประมาณ 77-85 เปอร์เซนต์[14] ในทางตอนเหนือจะแบ่งฤดูฝนเป็น 2 ช่วงคือ ช่วงเมษายน-มิถุนายน และกันยายน-พฤศจิกายน[14]
| ข้อมูลภูมิอากาศของประเทศกานา (โดยเฉลี่ย) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| เดือน | ม.ค. | ก.พ. | มี.ค. | เม.ย. | พ.ค. | มิ.ย. | ก.ค. | ส.ค. | ก.ย. | ต.ค. | พ.ย. | ธ.ค. | ทั้งปี |
| อุณหภูมิสูงสุดที่เคยบันทึก °C (°F) | 32 (90) | 32 (90) | 32 (90) | 32 (90) | 31 (88) | 29 (84) | 27 (81) | 27 (81) | 29 (84) | 30 (86) | 31 (88) | 31 (88) | 32 (90) |
| อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F) | 27.5 (81.5) | 27.5 (81.5) | 28 (82) | 28 (82) | 27 (81) | 26 (79) | 25 (77) | 24 (75) | 26 (79) | 26 (79) | 27 (81) | 27 (81) | 28 (82) |
| อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F) | 23 (73) | 23 (73) | 24 (75) | 24 (75) | 23 (73) | 23 (73) | 22 (72) | 21 (70) | 22 (72) | 22 (72) | 23 (73) | 23 (73) | 21 (70) |
| อุณหภูมิต่ำสุดที่เคยบันทึก °C (°F) | 15 (59) | 17 (63) | 20 (68) | 19 (66) | 21 (70) | 20 (68) | 19 (66) | 18 (64) | 20 (68) | 19 (66) | 21 (70) | 17 (63) | 15 (59) |
| ปริมาณฝน มม (นิ้ว) | 16 (0.63) | 37 (1.46) | 73 (2.87) | 82 (3.23) | 145 (5.71) | 193 (7.6) | 49 (1.93) | 16 (0.63) | 40 (1.57) | 80 (3.15) | 38 (1.5) | 18 (0.71) | 787 (30.98) |
| ความชื้นร้อยละ | 79 | 77 | 77 | 80 | 82 | 85 | 85 | 83 | 82 | 83 | 80 | 79 | 85 |
| วันที่มีฝนตกโดยเฉลี่ย | 2 | 2 | 5 | 7 | 11 | 14 | 7 | 6 | 8 | 9 | 4 | 2 | 77 |
| จำนวนชั่วโมงที่มีแดด | 214 | 204 | 223 | 213 | 211 | 144 | 142 | 155 | 171 | 220 | 240 | 235 | 2,372 |
| แหล่งที่มา: Climatemps.com[14] | |||||||||||||
การเมืองการปกครอง
บริหาร
กานาปกครองในระบอบประชาธิปไตยแบบสาธารณรัฐ มีประธานาธิบดีเป็นประมุขแห่งรัฐและหัวหน้ารัฐบาล ประธานาธิบดีได้รับเลือกตั้งโดยตรงจากประชาชน ดำรงตำแหน่งในวาระละ 4 ปี จำกัดไม่เกิน 2 สมัย มีอำนาจในการแต่งตั้งรองประธานาธิบดีและคณะรัฐมนตรี โดยผ่านความเห็นชอบของรัฐสภา
นิติบัญญัติ
รัฐสภาเป็นระบบสภาเดียว (Unicameral) ปรอบกอบด้วยสมาชิก 230 คน ได้รับเลือกตั้งจากประชาชนทุก 4 ปี
ประชากรศาสตร์
23.69 ล้านคน (ปี 2553)
เชื้อชาติ
ภาษา
ภาษาราชการ คือ ภาษาอังกฤษ และมีภาษาพื้นเมืองอื่น ๆ ได้แก่ Akan Moshi – Dagomba Ewe และ Ga
ศาสนา
อ้างอิง
อ่านเพิ่ม
- Arhin, Kwame, The Life and Work of Kwame Nkrumah (Africa Research & Publications, 1995)
- Babatope, Ebenezer, The Ghana Revolution: From Nkrumah to Jerry Rawlings (Fourth Dimension Publishing, 1982)
- Birmingham, David, Kwame Nkrumah: Father Of African Nationalism (Ohio University Press, 1998)
- Boafo-Arthur, Kwame, Ghana: One Decade of the Liberal State (Zed Books, 2007)
- Briggs, Philip, Ghana (Bradt Travel Guide) (Bradt Travel Guides, 2010)
- Clark, Gracia, African Market Women: Seven Life Stories from Ghana (Indiana University Press, 2010)
- Davidson, Basil, Black Star: A View of the Life and Times of Kwame Nkrumah (James Currey, 2007)
- Falola, Toyin, and Salm, Stephen J, Culture and Customs of Ghana (Greenwood, 2002)
- Grant, Richard, Globalizing City: The Urban and Economic Transformation of Accra, Ghana (Syracuse University Press, 2008)
- Hadjor, Kofi Buenor, Nkrumah and Ghana (Africa Research & Publications, 2003)
- Hasty, Jennifer, The Press and Political Culture in Ghana (Indiana University Press, 2005)
- James, C.L.R., Kwame Nkrumah and the Ghana Revolution (Allison & Busby, 1977)
- Kuada, John, and Chachah Yao, Ghana. Understanding the People and their Culture (Woeli Publishing Services, 1999)
- Miescher, Stephan F, Making Men in Ghana (Indiana University Press, 2005)
- Milne, June, Kwame Nkrumah, A Biography (Panaf Books, 2006)
- Nkrumah, Kwame, Ghana: The Autobiography of Kwame Nkrumah (International Publishers, 1971)
- Utley, Ian, Ghana – Culture Smart!: the essential guide to customs & culture (Kuperard, 2009)
- Various, Ghana: An African Portrait Revisited (Peter E. Randall Publisher, 2007)
- Younge, Paschal Yao, Music and Dance Traditions of Ghana: History, Performance and Teaching (Mcfarland & Co Inc., 2011)
- Burke, Laura; Armando García Schmidt (2013). Ghana: Staying on Track in a Challenging Environment. Verlag Bertelsmann Stiftung, Gütersloh. pp. 127–147. ISBN 978-3-86793-491-6.
แหล่งข้อมูลอื่น
หาความหมายจากวิกิพจนานุกรม
ภาพและสื่อจากคอมมอนส์
เนื้อหาข่าวจากวิกิข่าว
คำคมจากวิกิคำคม
ข้อมูลต้นฉบับจากวิกิซอร์ซ
หนังสือจากวิกิตำรา
แหล่งเรียนรู้จากวิกิวิทยาลัย
ข้อมูลการเดินทางจากวิกิท่องเที่ยว
รัฐบาล
- Ghana เว็บไซต์ทางการ
- The Parliament of Ghana เว็บไซต์ทางการ
- National Commission on Culture เว็บไซต์ทางการ
ข้อมูลทั่วไป
- Country Profile from BBC News
- Ghana from Encyclopædia Britannica
- Ghana from UCB Libraries GovPubs
- Ghana. The World Factbook. Central Intelligence Agency.
- Ghana profile from Africa.com
- ประเทศกานา ที่เว็บไซต์ Curlie
Wikimedia Atlas of Ghana- The African Activist Archive Project website has photographs of the All Africa People's Conference held in Accra, Ghana, 5–13 December 1958 including Kwame Nkrumah, Prime Minister of Ghana, addressing the conference, the American Committee on Africa delegation meeting with Nkrumah, and of Patrick Duncan and Alfred Hutchinson of South Africa at the conference.
- Key Development Forecasts for Ghana from International Futures
