A

อักษร A มีจุดเริ่มต้นมาจากอักษรภาพ (pictogram) จากรูปหัวของวัวในไฮโรกลิฟ หรืออักษรในยุคสำริด^[2]

ไฮโรกลิฟ หัวของวัว	อักษรยุคสำริด หัวของวัว	อักษรฟินิเชีย อะเลฟ	อักษรกรีก แอลฟา	อักษรอีทรัสคัน A	อักษรโรมัน A

ในช่วงประมาณ 1600 ปีก่อนคริสตกาล อักษร A ของอักษรฟินิเชียได้พัฒนาเป็นรูปแบบเชิงเส้น ซึ่งเป็นพื้นฐานของรูปแบบการเขียน A ในเวลาต่อมา ชื่อของอักษรนี้มีชื่อเหมือนกับ "อะลิฟ" ในอักษรอาหรับ หรือ "อะเลฟ" ในอักษรฮีบรู

เมื่อถึงยุคกรีซโบราณ ชาวกรีกก็ได้รับเอาอักษรฟินิเชียมาดัดแปลง และเนื่องจากชาวกรีกไม่มีการใช้เสียงกัก เส้นเสียง (glottal stop) อ /ʔ/ เหมือนภาษาฟินิเชียหรือภาษากลุ่มเซมิติกอื่น ๆ ดังนั้นชาวกรีกจึงใช้อักษรนี้แทนเสียงสระ อา /a/ และเรียกชื่อใหม่เป็นแอลฟา (alpha) ในจารึกเริ่มแรกหลังจากยุคมืดของกรีซ (Greek Dark Ages) จนถึงศตวรรษที่ 8 ก่อนคริสตกาล อักษร A เขียนโดยตะแคงด้านหนึ่งราบลงไปกับเส้นบรรทัดคล้ายอักษรฟินิเชีย แต่ในภายหลังอักษรกรีกได้พัฒนาให้คล้ายกับอักษรในปัจจุบัน

Blackletter A	Uncial A	Another Capital A
Modern Roman A	Modern Italic A	Modern Script A

ชาวอีทรัสคันได้นำอักษรกรีกไปใช้ในดินแดนคาบสมุทรอิตาลีและยังคงไว้ซึ่งรูปอักษร ต่อมาชาวโรมันนำเอาอักษรอีทรัสคันไปเขียนภาษาละติน ส่งผลให้อักษรนี้ยังคงมีใช้อยู่ในอักษรละตินสมัยใหม่และใช้เขียนภาษาต่าง ๆ ในปัจจุบันรวมทั้งภาษาอังกฤษ

อักษรนี้มีอักษรตัวเล็กสองแบบ แบบหนึ่งประกอบด้วยห่วงคล้ายวงกลมและเส้นตั้งหนึ่งขีด (ɑ) เรียกว่า "ละตินแอลฟา" มักพบในการเขียนด้วยลายมือ ในขณะที่สิ่งพิมพ์ต่าง ๆ ใช้อีกแบบหนึ่งซึ่งประกอบด้วยห่วงคล้ายวงกลมและเส้นโค้งที่คลุมด้านบน (a) อักษรทั้งสองแบบต่างก็พัฒนามาจากอักษรตัวใหญ่ตัวเดียวกัน โดยเชื่อมขาข้างซ้ายเข้ากับเส้นขวางตรงกลางให้เป็นห่วงอันเดียว (ดูภาพ Unicial A) แบบอักษรจำนวนมากได้ทำให้ขาข้างขวาตั้งตรง ซึ่งอักษรบางแบบก็ทำให้เซริฟที่อยู่บนขาข้างขวากลายเป็นเส้นโค้งไป ทำให้รูปแบบนี้ใช้สำหรับการพิมพ์ ส่วนอีกรูปแบบหนึ่งก็ใช้สำหรับการเขียนด้วยลายมือ

อักษร A ถูกใช้แทนเสียงสระซึ่งแตกต่างกันออกไปในแต่ละภาษา อาทิ เสียงสระ อา /a/, อา-ออ /ɑ/ (ปากกว้างกว่า อา) , เอ /eɪ/, หรือ แอ /æ/ และเพื่อแยกแยะเสียงเหล่านี้ บางภาษาได้กำหนดให้เติมเครื่องหมายเสริมสัทอักษร (diacritics) ลงไปบนอักษร เช่น Á À Å เป็นต้น ส่วนในสัทอักษรสากลก็มีสัญลักษณ์จำนวนหนึ่งที่มาจากอักษร A ในรูปแบบต่าง ๆ แทนเสียงสระที่นอกเหนือจากที่กล่าวมา

อักษร A เป็นอักษรที่ถูกใช้บ่อยเป็นอันดับสามในภาษาอังกฤษ และเป็นอันดับสองในภาษาสเปนและภาษาฝรั่งเศส ซึ่งโดยเฉลี่ยแล้วจำนวนอักษร A ในหนังสือภาษาอังกฤษคิดเป็น 8.2% ของตัวอักษรทั้งหมด ในขณะที่ภาษาสเปนและภาษาฝรั่งเศสเท่ากับ 6.2% และ 4% ตามลำดับ^[3]

วัฒนธรรมของการใช้อักษร A มักจะถูกตีความว่าเป็นอันดับแรกสุด หรือดีที่สุด เช่นการให้เกรดในสถานศึกษา เกรด A หมายถึงได้คะแนนดีที่สุด เป็นต้น มักใช้จัดลำดับความสำคัญซึ่ง A หมายถึงสำคัญที่สุด ดังเช่นการจัดลำดับหัวข้อโดยใช้อักษรละติน หัวข้อ (A) จะขึ้นต้นก่อนเสมอตามลำดับตัวอักษร^[4] การศึกษาในปี พ.ศ. 2553 ของสมาคมจิตวิทยาอังกฤษ ได้ข้อสรุปว่า การที่นักเรียนเห็นตัวอักษร A ก่อนหน้าการสอบจะเป็นการเพิ่มผลการสอบของนักเรียนได้^[5]

นอกเหนือไปจากนี้อักษร A ที่ไม่ได้ใช้ตีความในทางดังกล่าว สามารถยกตัวอย่างได้ดังนี้

อักษรตัวใหญ่หรือตัวเล็ก

• A หรือ a ใช้เป็นคำนำหน้านามที่ไม่เฉพาะเจาะจง (indefinite article) ในภาษาอังกฤษ เช่น a cat หมายถึง "แมวตัวหนึ่ง" (ตัวใดก็ได้เพียงตัวเดียว) สำหรับคำที่ขึ้นต้นด้วยเสียงสระ จะเปลี่ยนไปใช้ an แทน เช่น an elephant หรือ an hour
• –a เป็นคำปัจจัยในภาษาเอสเปรันโต ใช้สำหรับเปลี่ยนรากศัพท์ (หรือคำนาม) ให้กลายเป็นคำวิเศษณ์
• แท็ก <A> หรือ <a> ใช้สำหรับสร้างการเชื่อมโยงหรือกำหนดตำแหน่งคั่นหน้าใน HTML
• A หรือ a ใช้แทนค่าที่เท่ากับ 10 ในระบบเลขตามฐานตั้งแต่เลขฐานสิบเอ็ดเป็นต้นไป เช่น เลขฐานสิบหก เป็นต้น
• MS-DOS ใช้สัญลักษณ์ A: หรือ a: แทนไดรฟ์ของฟลอปปีดิสก์เครื่องที่หนึ่ง
• ในคอมพิวเตอร์บางระบบ ไอคอนรูป A เป็นตัวแทนของฟอนต์ทรูไทป์ ส่วนไอคอนรูป a เป็นตัวแทนของฟอนต์ไทป์วัน

เฉพาะอักษรตัวใหญ่

• A เป็นสัญลักษณ์แทนหน่วยวัดกระแสไฟฟ้า (แอมแปร์)
• ในทางดนตรี A คือโน้ตเสียง "ลา" ที่ความถี่ 440 เฮิรตซ์ หรือหมายถึงคอร์ด A major
• A เป็นหมู่โลหิตหนึ่งจากทั้งหมดสี่หมู่
• ในทางตรรกศาสตร์ ∀ ใช้แทนความหมายของ "สำหรับค่าของ...ทั้งหมด" เช่น ∀x คือ "สำหรับค่าของ x ทั้งหมด"
• ในทางเรขาคณิต A ใช้แทนพื้นที่ หรือพื้นที่ของหน้าตัด
• ฟีลด์ของจำนวนเชิงพีชคณิต เขียนแทนด้วย A หรือ ${\displaystyle \mathbb {A} }$ (อักษรแบล็กบอร์ด)
• A เป็นชื่อของวิตามินชนิดหนึ่ง
• ในทางชีววิทยา A หมายถึง อะดีนิน (adenine) ซึ่งเป็นนิวคลีโอไทด์หนึ่งในสี่ชนิดที่เป็นส่วนประกอบของดีเอ็นเอ
• A เป็นสัญลักษณ์ที่ใช้ในเกมไพ่ แทนตัวเอซ (Ace) ไพ่ป๊อกหนึ่งสำรับจะมีตัวเอซสี่ใบ
• A-Class เป็นรุ่นรถยนต์ของเบนซ์
• ใช้แทนขนาดของยกทรง วัดโดยความต่างของยอดอกกับฐานอก ซึ่งคัพ A อยู่ระหว่าง 12–14 ซม. และคัพ AA อยู่ระหว่าง 10–12 ซม. ตามมาตรฐาน EN 13402 ของยุโรป
• หมายเลขไอพีของคลาส A อยู่ระหว่าง 0.0.0.0 ถึง 127.255.255.255 และมีช่วงไอพีส่วนตัวคลาส A อยู่ระหว่าง 10.0.0.0 ถึง 10.255.255.255 สำหรับใช้เฉพาะภายในองค์กร
• ใช้แทนการกำหนดขนาดกระดาษตามมาตรฐาน ISO 216 เช่น A0, A1, A4 เป็นต้น โดยอัตราส่วนด้านกว้างต่อด้านยาวเท่ากับ 1:√2
• Ⓐ (A ภายในวงกลม) เป็นสัญลักษณ์ของลัทธิอนาธิปไตย

เฉพาะอักษรตัวเล็ก

• a ย่อมาจาก อัตโต– (atto–) เป็นคำอุปสรรคคำหนึ่งสำหรับเติมหน่วยวัดต่างๆ มีค่าเท่ากับ 10⁻¹⁸
• a เป็นสัญลักษณ์แทนหน่วยวัดพื้นที่ อาร์ (are)
• ในทางฟิสิกส์ a เป็นสัญลักษณ์ แทนความเร่ง ในขณะที่ α (แอลฟา) แทนความเร่งเชิงมุม
• a ใช้แทนความยาวของกึ่งแกนเอกในรูปวงรี
• ในนาฬิกาแบบสิบสองชั่วโมง a ย่อมาจาก am หมายถึงเวลาก่อนเที่ยงวัน
• a, æ, ɐ, ɑ, ɒ ใช้เป็นสัทอักษรสากลสำหรับแทนเสียงสระ

• 
  อักษร A ที่มีลวดลายวิจิตรแบบหนึ่ง ใช้นำขึ้นต้นงานเขียนหนังสือ
• 
  แบบอักษรสำหรับงานพิมพ์ อักษร A ถูกกำหนดด้วยโครงร่างทางเรขาคณิต
• 
  ประติมากรรมรูปอักษร A ในบาร์เซโลนา ประเทศสเปน

รหัสแอสกีของ A และ a คือ 65 (0x41) และ 97 (0x61) ตามลำดับ รหัสเอบซีดิกคือ 193 (0xC1) กับ 129 (0x81) ตามลำดับ ส่วนรหัสยูนิโคดสามารถแจกแจงได้ดังนี้ ^[6]

อักษรละติน A

† ตามมาตรฐานยูนิโคด อักษรนี้ไม่มีรูปอักษรตัวใหญ่ แต่ฟังก์ชันการแปลงเป็นอักษรตัวใหญ่ในภาษาจาวา ได้แปลงอักษรนี้ ẚ ไปเป็น Aʾ ซึ่งประกอบขึ้นจากอักขระสองตัว ^[7] นอกจากนั้นสัญลักษณ์ครึ่งวงกลมก็ถูกย้ายให้ค่อนไปทางขวาในยูนิโคดรุ่น 5.1.0 หลังจากที่เคยปรับให้อยู่ตรงกลางมาตั้งแต่รุ่น 3.0 ^[8]

อักษรละติน Alpha

อักษรรวมที่ประกอบด้วย A

อักษรตระกูลอื่นและสัญลักษณ์ที่คล้าย A

• แอลฟา
• A (ซีริลลิก)