De stimmlosi epiglottali Frikativ oder Vibrant isch en Konsonant vo dr mänschliche Sprooch. Ùnter de Sprooche vo dr Wält chùnt er sälte vor. S Zeiche im IPA defür isch [ʜ].
Imene Grossdeil vo Sprooche, wie em Arabische, isch des schynts de Luut, wo traditionel als en pharyngale Konsonant bezeichnet wird: [ħ][1]. Es isch aber mindeschtens ei Sprooch bekannt, wo glychzytig pharyngali ùn epiglottali Frikativ het, ùn zwar s Aghulisch, e Sprooch wo vo 17.000 Mensche in dr rùssische Republik Dagestan gschwätzt wird.
Artikulation
- Es isch en Frikativ; es wird e Engi im Muul bildet, wo de Lùftstrom duredrùggt wird oder aber es isch en Vibrant ùn wird mit meerere Schläg vo dr Zùng gäge de Artikulationsort artikuliert.
- De Artikulationsort isch Epiglottal; es wird ganz hinte im Rache mit dr aryepiglottische Falte ùn dr Epiglottis e Engi bildet.
- D Phonation isch stimmlos; derwyylscht er produziert wird, vibriere d Stimmbänder nit.
- Es isch en orale Konsonant; d Lùft goot dur s Muul usse.
- Es isch en egressive Konsonant; er wird allei dur s Usstoosse vo Lùft mit de Lunge ùn em Zwerchfell erzüügt, wie die meischte mänschliche Sproochluut.
Verbreitig
| Sprooch | Wort | IPA-Transkription | Bedütig | Bemerkig |
|---|
| Aghulisch[2] | | [mɛʜ] | ‚Molke‘ | |
| Arabisch | تحاكى] | [t̪ɑʜɑːkɐː] | ‚schwätze‘ | wird au als [ħ] bschriibe |
| Tschetschenisch | хьо | [ʜʷɔ] | ‚du‘ | |
| Dahalo | | [ʜaːɗo] | Pfyyl | |
| Haida | x̱ants | [ʜʌnts] | ‚Schatte‘ | |
Fuessnote
| Konsonante | Lueg au: IPA, Vokale |
|
| Bi de Spalte wo grau sin, goot mer devo uss, dass si nit artikuliert werde chönne; wysi Spalte, ùn Zeiche, wo nit verlinkt sin, hen kei offiziels IPA-Zeiche un/oder sin uss keinere Sprooch bekannt. |
