Griachischs Oiphabet

Griachischs Oiphabet
SchrifttypAlphabet
SprochnGriachisch
Vawendungszeitseit ~800 v. Kr.
ObstaumungProtosemitischs Oiphabet
 → Phönizische Schrift
  → Griachischs Oiphabet
ObgleitateArmenischs Oiphabet
Altitalischs Oiphabet
Gotischs Oiphabet
Glagolitische Schrift
Kyrillischs Oiphabet
Koptische Schrift
Lateinischs Oiphabet
VawaundteKyrillischs Oiphabet
Koptische Schrift
Armenischs Oiphabet
Lateinischs Oiphabet
Unicode-BlockBasic+ExtA/B: 0370–03FF
ISO 15924Grek
Wegweisa in griachischa Schrift af Ikaria

As griachische Oiphabet (neigriachisch: Ελληνικό αλφάβητο, Ellinikó Alfávito) is de Schrift, wo de griachische Sproch seit'm 9. Joarhundad v. Kr. gschriem wead.

De griachische Schrift is a Weidaentwicklung vo da phönizischn Schrift. Se wor - in engam Sinn - de easchte Oiphabetschrift. Vom griachischn Oiphabet stomma u. a. des lateinische, kyrillische und koptische Oiphabet ob. Des griachische Oiphabet umfosst heit 24 Buachstom, wo genau wia im lateinischn Oiphabet ois Majuskln (Groußbuachstom) und Minuskln [Kloabuachstom] voakema.

Zoachn

Klassische Zoachn

ZoachnVar.1Nom2
(oidgr. Schreibung)
neigr. Nama
(neigr. Schreibung)
Oidgr.
Transkription
Oidgr.
Aussproch3
Neigr.
Transkription4
Neigr.
Aussproch
Α, αAlpha (ἄλφα)álfa (άλφα)a[a], []a, αι = e[a]
Β, βϐBeta (βῆτα)víta (βήτα)b[b]v[v]
Γ, γGamma (γάμμα)gám(m)a (γάμ(μ)α)g[g]g, γγ = ng, γκ = ng,
γχ = nch, γξ = nx
[ɣ], [j]
Δ, δDelta (δέλτα)délta (δέλτα)d[d]d[ð]
Ε, εϵEpsilon (ἔ ψιλόν)épsilon (έψιλον)e[e]e, entfoit voa ι[ɛ]
Ζ, ζZeta (ζῆτα)zíta (ζήτα)z[zd], [dz]z[z]
Η, ηEta (ἦτα)íta (ήτα)ē[ɛː]i[i]
Θ, θϑTheta (θῆτα)thíta (θήτα)th[]th[θ]
Ι, ιIota (ἰῶτα)ióta (ιώτα)i[i], []i[i], [j]
Κ, κϰKappa (κάππα)káp(p)a (κάπ(π)α)k[k]k[k], []
Λ, λLambda (λάμβδα)lámda (λάμδα)l[l]l[l]
Μ, μMy (μῦ)mi (μι)m[m]m[m]
Ν, νNy (νῦ)ni (νι)n[n]n[n]
Ξ, ξXi (ξῖ)xi (ξι)x[ks]x[ks]
Ο, οOmikron (ὄ μικρόν)ómikron (όμικρον)o[o]o, entfoit voa ι[ɔ]
Π, πϖPi (πῖ)pi (πι)p[p]p, μπ = (m)b 5[p]
Ρ, ρϱRho (ῥῶ)ro (ρω)r(h)[r], []r[r]
Σ, σς 6, ϲ7Sigma (σίγμα)sígma (σίγμα)s[s], [z]s[s], [z]
Τ, τ Tau (ταῦ)taf (ταυ)t[t]t, ντ = (n)d 5[t]
Υ, υYpsilon (ὔ ψιλόν)ýpsilon (ύψιλον)y
bei αυ, ευ, ου: u
[y], []y, noch Vokal v oder f[i], [v], [f]
Φ, φϕPhi (φῖ)fi (φι)ph[]f[f]
Χ, χChi (χῖ)chi (χι)ch[]ch[x], [ç]
Ψ, ψPsi (ψῖ)psi (ψι)ps[ps]ps[ps]
Ω, ωOmega (ὦ μέγα)oméga (ωμέγα)ō[ɔː]o[ɔ]

Nedklassische Zoachn

ZoachnVar.1Nom2
(Schreibung)
TranskriptionAussproch3
Ϝ, ϝͶ, ͷDigamma (ϝαύ, δίγαμμα)w[w]
Ϛ, ϛStigma (στίγμα)st[st]
Ͱ, ͱHeta (ἧτα)h[h]
Ϻ, ϻSan (ϻάν)s[s]
Ϙ, ϙϞ, ϟKoppa (ϙόππα)q[k]
Ͳ, ͳϠ, ϡSampi (σαμπῖ)ss[s:]
Ϸ, ϸSchoʃ[ʃ]

Literatua

  • B. B. Powell: Homer and the Origin of the Greek Alphabet. Cambridge 1991. (engl.)
  • Stanislav Segert: Altaramäische Schrift und die Anfänge des griechischen Alphabets. In: Klio 41 (1963), 38–57.
  • Andreas Willi: Κάδμος ἀνέθηχε. Zur Vermittlung der Alphabetschrift nach Griechenland. In: Museum Helveticum 62 (2005), 162–171.
  • Florian Coulmas: The Blackwell Encyclopedia of Writing Systems. Blackwell Publishers, Oxford 1997. ISBN 0-631-21481-X (engl.)
  • Bernard Comrie, Stephen Matthews und Maria Polinksy (Hrsg.): Bildatlas der Sprachen. Bechtermünz Verlag, Augsburg 1998. ISBN 3-8289-0707-5.
  • Handbuch der Altertumswissenschaft 1,4

Im Netz