Азоцістая кіслата

Азоцістая кіслата HNO2 — слабая аднаасноўная кіслата, існуе толькі ў разведзеных водных растворах, афарбаваных у слабы блакітны колер, і ў газавай фазе.

Азоцістая кіслата
Выява хімічнай структуры
Выява малекулярнай мадэлі
Агульныя
Сістэматычнае найменнеАзоцістая кіслата
Хім. формулаHNO2
Фізічныя ўласцівасці
Стан (ст. ум.)цвёрдае
Адн. малек. маса47.0134 а. а. м.
Малярная маса47.0134 г/моль
Шчыльнасць1.685 (вадк)
Тэрмічныя ўласцівасці
Тэмпература плаўлення42.35 °C
Тэмпература кіпення158 °C
Хімічныя ўласцівасці
pKa3.4
Растваральнасць у вадзе548 г/100 мл
Класіфікацыя
Рэг. нумар CAS[7782-77-6]
PubChem24529
Рэг. нумар EINECS231-963-7
SMILES
ChemSpider22936

Солі азоцістай кіслаты называюцца нітрытамі або азоцістакіслымі. Нітрыты значна больш устойлівыя, чым HNO2, усе яны з'яўляюцца таксічнымі.

Будова

У газавай фазе планарная малекула азоцістай кіслаты існуе ў выглядзе двух канфігурацый цыс- и транс-. Пры пакаёвай тэмпературы пераважае транс-ізамер.

транс-ізамер
цыс-ізамер

Другая структура з'яўляецца больш устойлівай. Так, для цыс-HNO2(г) DG°f = -42,59 кДж/моль, а для транс–HNO2(г) DG = -44,65 кДж/моль.

Літаратура

  • Азоцістая кіслата // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0036-6 (т.1).
  • Хімічны слоўнік навучэнца. — Мн.: Народная асвета, 2004 — С. 12. // Азоцістая кіслата

Спасылкі