Κατάλογος βραβευθέντων με Νόμπελ Χημείας
Παρατίθεται αναλυτική Λίστα των βραβευθέντων με Βραβείο Νόμπελ στη Χημεία από το 1901 έως και σήμερα.
1900 - 1910 - 1920 - 1930 - 1940 - 1950 - 1960 - 1970 - 1980 - 1990 - 2000 - 2010
1900
Έτος | Όνομα | Εθνικότητα | Θέμα |
---|---|---|---|
1901 | Ιάκωβος Ερρίκος βαν'τ Χοφ | Ολλανδός | «για την ανακάλυψη των νόμων της χημικής δυναμικής και της ωσμωτικής πίεσης διαλυμάτων»[1] |
1902 | Χέρμαν Έμιλ Φίσερ | Γερμανός | «για τις εργασίες του επί των συνθέσεων της ζάχαρης και της πουρίνης»[2] |
1903 | Σβάντε Άουγκουστ Αρρένιους | Σουηδός | «για τη θεωρία της ηλεκτρολυτικής διάστασης (βλ. ιόν)»[3] |
1904 | Σερ Γουίλιαμ Ράμσεϊ | Βρετανός | «για την ανακάλυψη των ευγενών αερίων στον αέρα»[4] |
1905 | Γιόχαν Φρίντριχ Βίλελμ Άντολφ φον Μπάιερ | Γερμανός | «για τις εργασίες του επί των οργανικών βαφών και των υδροαρωματικών ενώσεων»[5] |
1906 | Ανρί Μουασάν | Γάλλος | «για τη μελέτη και απομόνωση του στοιχείου φθόριο, και για τον ηλεκτρικό λέβητα που πήρε το όνομά του»[6] |
1907 | Έντουαρντ Μπύχνερ | Γερμανός | «για τη βιοχημική του έρευνα και για την ανακάλυψη της ζύμωσης άνευ κυττάρων»[7] |
1908 | Σερ Έρνεστ Ράδερφορντ | Βρετανός | «για τις έρευνές του επί της αποικοδόμησης των στοιχείων και της χημείας ραδιενεργών ουσιών»[8] |
1909 | Βίλχελμ Όστβαλντ | Γερμανός | «για τις εργασίες του επί της κατάλυσης και τις έρευνές του επί της χημικής ισορροπίας και της ταχύτητας των αντιδράσεων»[9] |
1910
Έτος | Όνομα | Εθνικότητα | Θέμα |
---|---|---|---|
1910 | Όττο Βάλαχ | Γερμανός | «για την εργασία του στο πεδίο των αλκαλικών ενώσεων»[10] |
1911 | Μαρία Κιουρί | Πολωνή, Γαλλίδα | «για την ανακάλυψη των στοιχείων ράδιο και πολώνιο, και τη μελέτη της επί του ραδίου»[11] |
1912 | Βικτόρ Γκρινιάρ | Γάλλος | «για την ανακάλυψη του αντιδραστηρίου Γκρινιάρ» [12] |
Πωλ Σαμπατιέ | Γάλλος | «για τη μέθοδο της υδρογονοποίησης οργανικών ενώσεων»[12] | |
1913 | Άλφρεντ Βέρνερ | Ελβετός | «για την εργασία του πάνω στη σύνδεση ατόμων σε μόρια»[13] |
1914 | Θίοντορ Γουίλιαμ Ρίτσαρντς | Αμερικανός | «για τους υπολογισμούς του ατομικού βάρους μεγάλου αριθμού στοιχείων»[14] |
1915 | Ρίχαρντ Βίλστετερ | Γερμανός | «για την έρευνά του επί των φυτικών χρωστικών ουσιών»[15] |
1918 | Φριτς Χάμπερ | Γερμανός | «για τη σύνθεση της αμμωνίας»[16] |
1920
Έτος | Όνομα | Εθνικότητα | Θέμα |
---|---|---|---|
1920 | Βάλτερ Νερνστ | Γερμανός | «για την εργασία του στη Θερμοδυναμική»[17] |
1921 | Φρέντερικ Σόντι | Βρετανός | «για την εργασία του στη Χημεία της ραδιενέργειας και στην έρευνα των ισοτόπων»[18] |
1922 | Φράνσις Γουίλιαμ Άστον | Βρετανός | «για την ανακάλυψη των ισοτόπων σε ένα μεγάλο αριθμό μη ραδιενεργών στοιχείων και για τη διατύπωση του κανόνα των ακεραίων»[19] |
1923 | Φριτς Πρεγκλ | Αυστριακός | «για την εφεύρεση της μεθόδου μικροανάλυσης των οργανικών ουσιών»[20] |
1925 | Ρίχαρντ Άντολφ Σιγκμόντι | Γερμανός | «για την επίδειξη της ετερογενούς φύσεως των κολλοειδών και των μεθόδων που χρησιμοποιήθηκαν»[21] |
1926 | Τέοντορ Σβέντμπεργκ | Σουηδός | «για την εργασία του πάνω στα συστήματα διασκορπισμού»[22] |
1927 | Χάινριχ Ότο Βίλαντ | Γερμανός | «για τις έρευνές του στα χολικά οξέα και στις σχετιζόμενες ουσίες»[23] |
1928 | Άντολφ Ότο Βίνταους | Γερμανός | «για την έρευνά του πάνω στις στερόλες και τη σχέση τους με τις βιταμίνες»[24] |
1929 | Άρθουρ Χάρντεν, Χανς Καρλ Άουγκουστ Σίμον φον Όιλερ-Τσέλπιν | Βρετανός/Σουηδός | «για τις έρευνές τους στη ζύμωση της ζάχαρης και στα ένζυμα»[25] |
1930
Έτος | Όνομα | Εθνικότητα | Θέμα |
---|---|---|---|
1930 | Χανς Φίσερ | Γερμανός | «για τις έρευνές του επί της αιμίνης και της χλωροφύλλης»[26]» |
1931 | Καρλ Μπος, Φρίντριχ Μπέργκιους | Γερμανοί | «για τις συνεισφορές τους στις χημικές μεθόδους υψηλών πιέσεων»[27] |
1932 | Ίρβινγκ Λάνγκμουιρ | Αμερικανός | «για τις εργασίες του επί της χημείας επιφανειών»[28] |
1934 | Χάρολντ Κλέιτον Γιουρέι | Αμερικανός | «για την ανακάλυψη του δευτερίου»[29] |
1935 | Φρεντερίκ Ζολιό, Ιρέν Ζολιό-Κιουρί | Γάλλοι | «για τη σύνθεση νέων ραδιενεργών στοιχείων»[30] |
1936 | Πέτρους (Πίτερ) Γιόζεφους Βίλελμους Ντέμπιγιε | Ολλανδός | «για τις εργασίες του επί της μοριακής δομής μέσω μελετών των διπολικών ροπών και της περίθλασης των ακτίνων-Χ και των ηλεκτρονίων στα αέρια»[31] |
1937 | Γουόλτερ Νόρμαν Χέιγουορθ | Βρετανός | «για τις εργασίες του επί των υδατανθράκων και της βιταμίνης C»[32] |
Πάουλ Κάρερ | Ελβετός | «για τις εργασίες του επί των καροτινοειδών, φλαβινών και των βιταμινών A και Β2» | |
1938 | Ρίχαρντ Κουν | Γερμανός | «για τις εργασίες του επί των καροτινοειδών και των βιταμινών»[33] |
1939 | Άντολφ Φρίντριχ Γιόχαν Μπούτεναντ | Γερμανός | «για τις εργασίες του επί των ορμονών φύλου»[34] |
Λέοπολντ Ρουζίτσκα | Γιουγκοσλάβος/Ελβετός | «για τις εργασίες του επί των πολυμεθυλενίων και ανωτέρων τερπενίων»[34] |
1940
Έτος | Όνομα | Εθνικότητα | Θέμα |
---|---|---|---|
1943 | Γκεόργκε ντε Χέβεσι | Ούγγρος | «για τις εργασίες του επί της χρήσης των ισοτόπων ως ανιχνευτών για την μελέτη χημικών διεργασιών»[35] |
1944 | Ότο Χαν | Γερμανός | «για την ανακάλυψη της σχάσης βαρέων πυρήνων»[36] |
1945 | Αρτούρι Ίλμαρι Φίρτανεν | Φινλανδός | «για τις έρευνές του επί της γεωργικής χημείας και τις χημείας των τροφίμων»[37] |
1946 | Τζέιμς Μπάτσελερ Σάμνερ | Αμερικανός | «για την ανακάλυψη ότι τα ένζυμα μπορούν να κρυσταλλωθούν»[38] |
Τζον Χάουαρντ Νόρθροπ, Γουέντελ Μέρεντιθ Στάνλεϊ | Αμερικανοί | «για την παρασκευή ενζύμων και πρωτεϊνών ιών σε καθαρή μορφή». [38] | |
1947 | Σερ Ρόμπερτ Ρόμπινσον | Βρετανός | «για τις έρευνές του επί των φυτικών παραγώγων, ιδιαίτερα των αλκαλοειδών»[39] |
1948 | Άρνε Βίλελμ Κάουριν Τισέλιους | Σουηδός | «για τις έρευνές του επί της ηλεκτροφόρησης και ανάλυσης προσρόφησης»[40] |
1949 | Γουίλιαμ Φράνσις Ζιόκ | Αμερικανός/Καναδός | «για τις συνεισφορές του στο πεδίο της χημικής θερμοδυναμικής»[41] |
1950
Έτος | Όνομα | Εθνικότητα | Θέμα |
---|---|---|---|
1950 | Ότο Πάουλ Χέρμαν Ντιλς, Κουρτ Άλντερ | Δυτικογερμανοί | «για την ανακάλυψη και ανάπτυξη της διενικής σύνθεσης (αντίδραση Ντιλς-Άλντερ)»[42] |
1951 | Έντουιν Μάτισον ΜακΜίλαν, Γκλεν Θίοντορ Σίμποργκ | Αμερικανοί | «για τις ανακαλύψεις στη χημεία των υπερουράνιων στοιχείων»[43] |
1952 | Άρτσερ Τζον Πόρτερ Μάρτιν, Ρίτσαρντ Λόρενς Μίλλινγκτον Σύντζ | Βρετανοί | «για την ανακάλυψη της χρωματογραφίας κατανομής»[44] |
1953 | Χέρμαν Στάουντινγκερ | Δυτικογερμανός | «για τις ανακαλύψεις του στο πεδίο της μακρομοριακής χημείας»[45] |
1954 | Λάινους Καρλ Πόλινγκ | Αμερικανός | «για τις έρευνές του επί της φύσης του χημικού δεσμού»[46] |
1955 | Βενσάν ντι Βινιό | Αμερικανός | «για τις εργασίες του επί των ενώσεων του θείου, και συγκεκριμένα για την πρώτη σύνθεση πολυπεπτιδικής ορμόνης» |
1956 | Σερ Σάιριλ Νόρμαν Χίνσελγουντ, Νικολάι Νικολάεβιτς Σιμιόνοφ (Никола́й Никола́евич Семёнов) | Βρετανός, Σοβιετικός | «για τις έρευνές τους επί των μηχανισμών των χημικών αντιδράσεων»[47] |
1957 | Αλεξάντερ Τοντ | Βρετανός | «για τις εργασίες του επί των νουκλεοτιδίων και των συνενζύμων τους»[48] |
1958 | Φρέντερικ Σάνγκερ | Βρετανός | «για τις εργασίες του επί της δομής των πρωτεϊνών, και συγκεκριμένα της ινσουλίνης»[49] |
1959 | Γιάροσλαβ Χεϊρόφσκι | Τσεχοσλοβάκος | «για την ανακάλυψη και ανάπτυξη των πολαρογραφικών μεθόδων ανάλυσης»[50] |
1960
Έτος | Όνομα | Εθνικότητα | Θέμα |
---|---|---|---|
1960 | Γουίλαρντ Φρανκ Λίμπι | Αμερικανός | «για τη μέθοδο χρήσης του άνθρακα-14 για ραδιοχρονολόγηση»[51] |
1961 | Μέλβιν Κάλβιν | Αμερικανός | «για τις έρευνές του επί της αφομοίωσης του διοξειδίου του άνθρακα από τα φυτά»[52] |
1962 | Μαξ Φέρντιναντ Πέρουτς, Τζον Κάουντερι Κέντριου | Βρετανοί | «για τις μελέτες τους επί των δομών των σφαιρικών πρωτεϊνών»[53] |
1963 | Καρλ Τσίγκλερ, Τζούλιο Νάτα | Δυτικογερμανός, Ιταλός | «για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με τα πολυμερή»[54] |
1964 | Ντόροθι Κράουφουτ Χότζκιν | Βρετανίδα | «για τους προσδιορισμούς των δομών σημαντικών βιοχημικών ουσιών με τεχνικές ακτίνων-X»[55] |
1965 | Ρόμπερτ Μπερνς Γούντγουορντ | Αμερικανός | «για τα επιτεύγματά του στην οργανική σύνθεση»[56] |
1966 | Ρόμπερτ Σάντερσον Μάλικεν | Αμερικανός | «για τις εργασίες του επί των χημικών δεσμών και της ηλεκτρονιακής δομής των μορίων»[56] |
1967 | Μάνφρεντ Άιγκεν, Ρόναλντ Τζορτζ Ρέιφορντ Νόρις, Τζορτζ Πόρτερ | Δυτικογερμανός, Βρετανοί | «για τις μελέτες των υπερταχέων χημικών αντιδράσεων»[57] |
1968 | Λαρς Ονσάγκερ | Αμερικανός/Νορβηγός | «για την ανακάλυψη των σχέσεων οι οποίες φέρουν το όνομά του»[58] |
1969 | Ντέρεκ Χάρολντ Ρίτσαρντ Μπάρτον, Οντ Χάσελ | Βρετανός, Νορβηγός | «για τις συνεισφορές τους στην ανάπτυξη της έννοιας της διαμόρφωσης»[59] |
1970
Έτος | Όνομα | Εθνικότητα | Θέμα |
---|---|---|---|
1970 | Λουίς Φεδερίκο Λελουάρ | Αργεντινός | «για την ανακάλυψη των γλυκονουκλεοτιδίων και του ρόλου τους στη βιοσύνθεση των υδατανθράκων»[60] |
1971 | Γκέραρντ Χέρτζμπεργκ | Καναδός | «για τις συνεισφορές του επί της ηλεκτρονιακής δομής και γεωμετρίας των μορίων, και ειδικά των ελεύθερων ριζών»[61] |
1972 | Κρίστιαν Μπ. Άνφινσεν | Αμερικανός | «για τις εργασίες του επί της ριβονουκλεάσης»[62] |
Στάνφορντ Μουρ, Ουίλιαμ Χ. Στάιν | Αμερικανοί | «για τη συνεισφορά τους στην κατανόηση της διασύνδεσης χημικής δομής και καταλυτικής δραστικότητας του μορίου της ριβονουκλεάσης»[62] | |
1973 | Έρνστ Όττο Φίσερ, Τζέφρεϊ Ουίλκινσον | Δυτικογερμανός, Βρετανός | «για τις εργασίες τους επί της χημείας των οργανομεταλλικών ενώσεων»[63] |
1974 | Πολ Τζ. Φλόρι | Αμερικανός | «για τις θεμελιώδεις εργασίες του, θεωρητικές και πειραματικές, επί της φυσικοχημείας των μακρομορίων»[64] |
1975 | Τζον Ουόρκαπ Κόρνφορθ | Αυστραλός/Βρετανός | «για τις εργασίες του επί της στερεοχημείας των ενζυμικώς καταλυόμενων αντιδράσεων»[65] |
Βλαντιμίρ Πρέλογκ | Κροάτης/ Ελβετός | «για τις έρευνές του επί της στερεοχημείας των οργανικών μορίων και αντιδράσεων»[65] | |
1976 | Ουίλιαμ Ναν Λίπσκομπ, ο νεότερος | Αμερικανός | «για τις μελέτες του επί των δομών των βορανίων»[66] |
1977 | Ιλιά Πριγκοζίν | Βέλγος | «για τις συνεισφορές του στη θερμοδυναμική εκτός ισορροπίας»[67] |
1978 | Πίτερ Ντ. Μίτσελ | Βρετανός | «για τη διατύπωση της χημειοσμωτικής θεωρίας»[68] |
1979 | Χέρμπερτ Σ. Μπράουν, Γκέοργκ Βίτιγκ | Αμερικανός, Δυτικογερμανός | «για την ανάπτυξη της χρήσης ενώσεων που περιέχουν βόριο και φωσφόρο σε αντιδραστήρια οργανικής σύνθεσης»[69] |
1980
Έτος | Όνομα | Εθνικότητα | Θέμα |
---|---|---|---|
1980 | Πολ Μπεργκ | Αμερικανός | «για τις θεμελιώδεις του έρευνες επί της βιοχημείας των νουκλεϊνικών οξέων, κατά κύριο λόγο επί του ανασυνδυασμένου DNA»[70] |
Γουόλτερ Τζίλμπερτ,Φρέντερικ Σάνγκερ | Αμερικανός, Βρετανός | «για τις συνεισφορές τους σχετικά με τον προσδιορισμό των αλληλουχιών των βάσεων στα νουκλεϊνικά οξέα»[70] | |
1981 | Κενίτσι Φουκούι (福井謙一), Ρόαλντ Χόφμαν | Ιάπωνας, Αμερικανός | «για τις θεωρίες τους σχετικά με την πορεία των χημικών αντιδράσεων»[71] |
1982 | Άαρον Κλουγκ | Νοτιαφρικανός/Βρετανός | «για την ανάπτυξη της κρυσταλλογραφικής ηλεκτρονιακής μικροσκοπίας»[72] |
1983 | Χένρι Τάουμπε | Αμερικανός | «για τις εργασίες του επί των μηχανισμών των αντιδράσεων μεταφοράς ηλεκτρονίων»[73] |
1984 | Ρόμπερτ Μπρους Μέριφιλντ | Αμερικανός | «για την ανάπτυξη μεθοδολογίας χημικής σύνθεσης επί στερεάς μήτρας»[74] |
1985 | Χέρμπερτ Α. Χάουπτμαν, Τζερόμ Καρλ | Αμερικανοί | «για τα επιτεύγματά τους στην ανάπτυξη απευθείας μεθόδων για τον προσδιορισμό των κρυσταλλικών δομών»[75] |
1986 | Ντάντλεϊ Ρ. Χέρσμπαχ, Γουάν-Τσε Λη (李遠哲), Τζον Σ. Πολάνι | Αμερικανός, Αμερικανός/Ταϊβανέζος, Καναδός | «για τις συνεισφορές τους σχετικά με τη δυναμική θεμελιωδών χημικών διεργασιών»[76] |
1987 | Ντόναλντ Τζ. Κραμ, Τσαρλς Τζ. Πέντερσεν, Ζαν-Μαρί Λεν | Αμερικανοί, Γάλλος | «για την ανάπτυξη και χρήση μορίων με αλληλεπιδράσεις, εξειδικευμένες λόγω δομής, υψηλής εκλεκτικότητας»[77] |
1988 | Γιόχαν Ντάιζενχοφερ, Ρόμπερτ Χιούμπερ, Χάρτμουτ Μίχελ | Δυτικογερμανοί | «για τον προσδιορισμό της τρισδιάστατης δομής ενός φωτοσυνθετικού κέντρου αντιδράσεων»[78] |
1989 | Σίντεϊ Όλτμαν, Τόμας Ρ. Τσεχ | Καναδός/Αμερικανός, Αμερικανός | «για την ανακάλυψη των καταλυτικών ιδιοτήτων του RNA»[79] |
1990
Έτος | Όνομα | Εθνικότητα | Θέμα |
---|---|---|---|
1990 | Ελάιας Τζέιμς Κόρεϊ | Αμερικανός | «για την ανάπτυξη της θεωρίας και μεθοδολογίας της οργανικής σύνθεσης»[80] |
1991 | Ρίτσαρντ Ρ. Ερνστ | Ελβετός | «για τις συνεισφορές του στην ανάπτυξη του πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού (NMR) υψηλής ανάλυσης»[81] |
1992 | Ρούντολφ Α. Μάρκους | Αμερικανός | «για τις συνεισφορές του στη θεωρία μεταφοράς ηλεκτρονίων στα χημικά συστήματα»[82] |
1993 | Κάρι Μούλις, Μάικλ Σμιθ | Αμερικανός, Καναδός | «για τις συνεισφορές τους στην ανάπτυξη μεθόδων στα πλαίσια της Χημείας με βάση το DNA»[83] |
1994 | Τζορτζ Α. Όλαχ | Ούγγρος/Αμερικανός | «για τις συνεισφορές του στη χημεία των καρβοκατιόντων»[84] |
1995 | Πάουλ Τζ. Κρούτσεν, Μάριο Μολίνα, Φ. Σέργουντ Ρόουλαντ | Ολλανδός, Μεξικανός, Αμερικανός | «για τις εργασίες τους επί της ατμοσφαιρικής χημείας, με έμφαση στην καταστροφή του όζοντος»[85] |
1996 | Ρόμπερτ Κερλ, Ρίτσαρντ Σμόλεϊ, Σερ Χάρρυ Κρότο | Αμερικανοί, Βρετανός | «για την ανακάλυψη των φουλερενίων»[86] |
1997 | Πολ Ντ. Μπόιερ, Τζον Ε. Γουόκερ | Αμερικανός, Βρετανός | «για τη διευκρίνιση του υποκείμενου ενζυμικού μηχανισμού της σύνθεσης της τριφωσφορικής αδενοσίνης»[87] |
Γιένς Κ. Σκου | Δανός | «για την ανακάλυψη ενός ενζύμου μεταφοράς ιόντων, της Na+K+-ATPάσης»[87] | |
1998 | Ουόλτερ Κον | Αμερικανός | «για την ανάπτυξη της θεωρίας συναρτησιοειδούς πυκνότητας (DFT)»[88] |
Τζον Α. Ποπλ | Βρετανός | «για την ανάπτυξη υπολογιστικών μεθόδων στην κβαντική χημεία»[88] | |
1999 | Αχμέντ Χ. Ζιουέλ | Αιγύπτιος/Αμερικανός | «για τις μελέτες του επί των μεταβατικών καταστάσεων των χημικών αντιδράσεων με τη χρήση Φασματοσκοπίας φεμτοδευτερολέπτου»[89] |
2000
Έτος | Όνομα | Εθνικότητα | Θέμα |
---|---|---|---|
2000 | Άλαν Τζ. Χίγκερ, Άλαν Τζ. Μακ Ντάιαρμιντ, Χιντέκι Σιρακάουα (白川英樹) | Αμερικανός, Αμερικανός/Νεοζηλανδός, Ιάπωνας | «για την ανακάλυψη και ανάπτυξη των αγώγιμων πολυμερών»[90] |
2001 | Γουίλιαμ Σ. Νόουλς, Ριότζι Νογιόρι (野依良治) | Αμερικανός, Ιάπωνας | «για τις εργασίες τους επί των χειρόμορφα καταλυόμενων αντιδράσεων υδρογόνωσης»[91] |
Κ. Μπάρι Σάρπλες | Αμερικανός | «για την εργασία του επί των χειρόμορφα καταλυομένων αντιδράσεων οξείδωσης»[91] | |
2002 | Κουρτ Βίτριχ, Τζον Μπ. Φεν, Κοΐτσι Τανάκα (田中耕一) | Ελβετός, Αμερικανός, Ιάπωνας | «για την ανάπτυξη μεθόδων ταυτοποίησης και δομικής ανάλυσης βιολογικών μακρομορίων»[92] |
2003 | Πήτερ Άγκρε, Ρόντρικ ΜακΚίνον | Αμερικανοί | «για ανακαλύψεις σχετικά με τα κανάλια στις κυτταρικές μεμβράνες»[93] |
2004 | Ααρών Σικανόβερ, Άβραμ Χέρσκο και Ίργουιν Ρόουζ | Ισραηλινοί, Αμερικανός | «για την ανακάλυψη της απόπτωσης των πρωτεϊνών με τη διαμεσολάβηση της ουβικιτίνης»[94] |
2005 | Ιβ Σοβέν, Ρόμπερτ Χ. Γκραμπς , Ρίτσαρντ Σροκ | Γάλλος, Αμερικανοί | «για την ανάπτυξη της μεθόδου της μετάθεσης στην οργανική σύνθεση»[95] |
2006 | Ρότζερ Κόρνμπεργκ | Αμερικανός | «για την έρευνά του σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο τα κύτταρα αντιγράφουν γενετικές πληροφορίες που χρησιμοποιούνται στον οργανισμό»[96] |
2007 | Γκέραρντ Ερτλ | Γερμανός | «για τη μελέτη των χημικών διαδικασιών σε επιφάνειες στερεών»[97] |
2008 | Οσάμου Σιμομούρα, Μάρτιν Τσόλφι, Ρότζερ Τσιεν | Ιάπωνας, Αμερικανοί | «για την ανακάλυψη και την ανάπτυξη της πράσινης φθορίζουσας πρωτεΐνης, GFP»[98] |
2009 | Βενκατραμάν Ραμακρισνάν, Τόμας Στέιτζ, Αντά Γιόναθ | Βρετανός, Αμερικανός, Ισραηλινή | «για τις μελέτες στη δομή και τη λειτουργία του ριβοσώματος»[99] |
2010
Έτος | Όνομα | Εθνικότητα | Θέμα |
---|---|---|---|
2010 | Ρίτσαρντ Χεκ, Εϊ-ίτσι Νεγκίσι, Ακίρα Σουζούκι | Αμερικανός, Ιάπωνας, Ιάπωνας | «για τις διασταυρούμενες συζεύξεις που καταλύονται από παλλάδιο στην οργανική σύνθεση»[100] |
2011 | Νταν Σέχτμαν | Ισραήλ | «για την ανακάλυψη των ημικρυστάλλων (quasicrystals)»[101] |
2012 | Ρόμπερτ Λέφκοβιτς, Μπράιαν Κομπίλκα | Αμερικανοί | «για τη μελέτη των G-πρωτεΐνικών υποδοχέων»[102] |
2013 | Μάρτιν Κάρπλους, Μάικλ Λέβιτ, Άριεχ Ουάρσελ | Αμερικανός/Αυστριακός, Αμερικανός/Νοτιοαφρικάνος, Αμερικανός/Ισραηλινός | «για την ανάπτυξη μοντέλων πολλαπλών κλιμάκων για πολύπλοκα χημικά συστήματα»[103] |
2014 | Έρικ Μπέτζιγκ, Στέφαν Χελ, Ουίλιαμ Έσκο Μούρνερ | Αμερικανός, Γερμανός/Ρουμάνος, Αμερικανός | «για την ανάπτυξη της μικροσκοπίας φθορισμού υψηλής ανάλυσης»[104] |
2015 | Τόμας Λίνταλ, Πολ Λ. Μόντριχ, Αζίζ Σανκάρ | Σουηδός, Αμερικανός, Τούρκος/Αμερικανός | «για τις μηχανιστικές μελέτες τους πάνω στην αποκατάσταση του DNA»[105] |
2016 | Ζαν-Πιερ Σοβάζ, Φρέιζερ Στόνταρτ, Μπεν Φέρινγκα | Γάλλος, Βρετανός/Αμερικανός, Ολλανδός | «για τον σχεδιασμό και τη σύνθεση μοριακών μηχανών»[106] |
2017 | Ζαν Ντυμποσέ, Γιόακιμ Φρανκ, Ρίτσαρντ Χέντερσον | Ελβετός, Γερμανός, Βρετανός | «για την ανάπτυξη κρυοηλεκτρονικής μικροσκοπίας για τον καθορισμό της δομής βιομοριών σε μίγματα σε υψηλή ανάλυση»[107] |
2018 | Φράνσις Άρνολντ, Τζορτζ Π. Σμιθ, Γκρέγκορι Ουίντερ | Αμερικανίδα, Αμερικανός, Βρετανός | «για τις έρευνές τους με τη χρήση της κατευθυνόμενης εξέλιξης για την παραγωγή ενζύμων για νέες χημικές και φαρμακευτικές ουσίες».[108] |
2019 | Τζον Γκούντεναφ, Μ. Στάνλεϊ Γουίτινγκαμ, Ακίρα Γιοσίνο | Γερμανοαμερικανός, Βρετανοαμερικανός, Ιάπωνας | «για την ανάπτυξη των μπαταριών με ιόντα λιθίου»[109] |
2020-2029
Έτος | Όνομα | Εθνικότητα | Θέμα |
---|---|---|---|
2020 | Εμμανουέλ Σαρπαντιέ, Τζένιφερ Α. Ντούντνα | Γαλλίδα, Αμερικανίδα | "για την ανάπτυξη μιας μεθόδου τροποποίησης των γονιδίων"[110] |
2021 | Μπένιαμιν Λιστ, Ντέιβιντ ΜακΜίλαν | Γερμανός, Βρετανός | "για την ανάπτυξη της ασύμμετρης οργανικής κατάλυσης"[111] |
2022 | Καρολάιν Ρ. Μπερτότσι, Μόρτεν Μέλνταλ, Κ. Μπάρι Σάρπλες | Αμερικανίδα, Δανός, Αμερικανός | "για την ανάπτυξη της κλικ χημείας και της βιοορθογωνικής χημείας"[112] |
2023 | Μουντζί Γκ. Μπαγουέντι, Λούις Ε. Μπρους, Αλεξέι Ι. Εκίμοφ | Αμερικανοί, Ρώσος | «για την ανακάλυψη και τη σύνθεση κβαντικών κουκκίδων»[113] |
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
🔥 Top keywords: Πύλη:ΚύριαFacebookΜαρίνα ΨάλτηΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς ΛιγκΕιδικό:ΑναζήτησηΘάλασσα των ΣαργασσώνΓιάννης ΦέρτηςΝίκος ΠαπάζογλουΣύνδρομο ΤέρνερΡεάλ ΜαδρίτηςΦρέντι ΜπελέρηςΕλεονώρα ΜελέτηΚάρλο ΑντσελότιΜάντσεστερ ΣίτιΟλυμπιακή ΦλόγαΙράνΠρώτο ΘέμαΔημήτρης ΜητροπάνοςΜαρία ΚάλλαςΜαρίνα ΣάττιYouTubeΠεπ ΓκουαρδιόλαΝτουμπάιΜπάγερν ΜονάχουΙσραήλΘερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 2024Βραβείο Νόμπελ ΕιρήνηςΞένια ΚαλογεροπούλουΠύρρος ΔήμαςΕλλάδαΓιώργος ΜπαρτζώκαςΑντρίι ΛούνινΟλυμπιακοί ΑγώνεςΜΑΒΗ (παραστρατιωτική οργάνωση)Τζουντ ΜπέλινγκχαμΤαυρίνηΦώτης ΙωαννίδηςΣτανοζολόληΆγιος Ιάκωβος Τσαλίκης