Rok Wyróżniony[7] Afiliacja Uzasadnienie 1901 Jacobus Henricus van 't Hoff Uniwersytet Humboldtów w Berlinie za odkrycie praw dynamiki chemicznej i ciśnienia osmotycznego [4] 1902 Hermann Emil Fischer Uniwersytet Humboldtów w Berlinie za syntezy związków z grupy cukrów i puryn[8] 1903 Svante August Arrhenius Uniwersytet Sztokholmski za teorię dysocjacji elektrolitycznej [9] 1904 sir William Ramsay University College London za odkrycie gazów szlachetnych w powietrzu oraz określenie ich miejsca w układzie okresowym pierwiastków [10] 1905 Adolf von Baeyer Uniwersytet Ludwika i Maksymiliana w Monachium za badania barwników organicznych oraz związków hydroaromatycznych[11] 1906 Henri Moissan Uniwersytet Paryski za prace nad wyodrębnieniem fluoru pierwiastkowego oraz jego zaistnienie w służbie nauki dzięki piecowi elektrycznemu, który nosi jego imię[12] 1907 Eduard Buchner Uniwersytet Humboldtów w Berlinie za badania biochemiczne i odkrycie fermentacji zachodzącej poza żywą komórką[13] 1908 Ernest Rutherford Victoria University of Manchester za badania rozpadu promieniotwórczego pierwiastków i właściwości chemicznych substancji promieniotwórczych [14] 1909 Wilhelm Ostwald Uniwersytet Lipski za pracę nad katalizą i warunkami równowagi chemicznej oraz szybkością reakcji chemicznych [15] 1910 Otto Wallach Uniwersytet Jerzego Augusta w Getyndze za jego wkład do chemii organicznej i chemii przemysłowej przez pionierskie badania na polu związków alicyklicznych[16] 1911 Maria Skłodowska-Curie Uniwersytet Paryski za wydzielenie czystego radu i uzyskanie radu w postaci krystalicznej[17] 1912 Victor Grignard Uniwersytet w Nancy za odkrycie tzw. związku Grignarda , który okazał się wielce pomocny w rozwoju chemii organicznej [18] Paul Sabatier Uniwersytet w Tuluzie za metodę hydrogenacji związków organicznych w obecności subtelnie rozdrobnionych metali [18] 1913 Alfred Werner Uniwersytet Zuryski za pracę nad wiązaniami atomów w cząsteczkach, które rzuciły nowe światło na wcześniejsze badania i otworzyły nowe pola badań naukowych, szczególnie w chemii nieorganicznej [19] 1914 Theodore William Richards Uniwersytet Harvarda za dokładne określenie mas atomowych dużej liczby pierwiastków chemicznych[20] 1915 Richard Martin Willstätter Uniwersytet Ludwika i Maksymiliana w Monachium za badania barwników roślinnych, szczególnie chlorofilu [21] 1916 nagrody nie przyznano[22] 1917 nagrody nie przyznano[23] 1918 Fritz Haber Kaiser-Wilhelm-Institut w Berlinie za syntezę amoniaku z pierwiastków składowych: azotu i wodoru [24] 1919 nagrody nie przyznano[25] 1920 Walther Hermann Nernst Uniwersytet Humboldtów w Berlinie za pracę w zakresie termochemii [26] 1921 Frederick Soddy Uniwersytet Oksfordzki za wkład do chemii związków radioaktywnych, oraz badania pochodzenia i charakteru izotopów[27] 1922 Francis William Aston Uniwersytet w Cambridge za odkrycie izotopów wielu pierwiastków niepromieniotwórczych[28] 1923 Fritz Pregl Uniwersytet w Grazu za opracowanie metody mikroanalizy substancji organicznych[29] 1924 nagrody nie przyznano[30] 1925 Richard Adolf Zsigmondy Uniwersytet Jerzego Augusta w Getyndze za wykazanie heterogenicznej natury roztworów koloidalnych oraz stosowane metody, które stały się podstawą współczesnej chemii koloidów[31] 1926 Theodor Svedberg Uniwersytet w Uppsali za prace związane z systemami dyspersyjnymi [32] 1927 Heinrich Otto Wieland Uniwersytet Ludwika i Maksymiliana w Monachium za badania nad konstytucją kwasów żółciowych i podobnych substancji[33] 1928 Adolf Otto Reinhold Windaus Uniwersytet Jerzego Augusta w Getyndze za osiągnięcia w badaniach nad konstytucją steroli i ich związku z witaminami [34] 1929 Arthur Harden Uniwersytet Londyński za badania nad fermentacją cukru i enzymów fermentacyjnych [35] Hans Karl August Simon von Euler-Chelpin Uniwersytet Sztokholmski 1930 Hans Fischer Uniwersytet Techniczny w Monachium za badania nad konstytucją hemu i chlorofilu oraz w szczególności nad syntezą hemu[36] 1931 Carl Bosch Uniwersytet Ruprechta i Karola w Heidelbergu IG Farbenindustrie AG za wkład w opracowanie i rozwój chemicznych metod wysokociśnieniowych[37] Friedrich Bergius 1932 Irving Langmuir General Electric za odkrycia i badania w dziedzinie chemii powierzchni [38] 1933 nagrody nie przyznano[39] 1934 Harold Clayton Urey Uniwersytet Columbia za odkrycie deuteru [40] 1935 Frédéric Joliot Instytut Radowy w Paryżu za syntezę nowych pierwiastków promieniotwórczych[41] Irene Joliot-Curie 1936 Petrus (Peter) Josephus Wilhelmus Debye Uniwersytet Humboldtów w Berlinie Kaiser-Wilhelm-Institut za wkład w poznanie struktury molekularnej dzięki badaniom nad momentem dipolowym i dyfrakcją promieniowania rentgenowskiego i elektronów w gazach[42] 1937 Walter Norman Haworth Uniwersytet w Birmingham za badania węglowodanów i witaminy C [43] Paul Karrer Uniwersytet Zuryski za badania karotenoidów , flawin oraz witaminy A i B2 [43] 1938 Richard Kuhn Uniwersytet Ruprechta i Karola w Heidelbergu Kaiser-Wilhelm-Institut za badania karotenoidów i witamin [44] 1939 Adolf Friedrich Johann Butenandt Uniwersytet Humboldtów w Berlinie Kaiser-Wilhelm-Institut za badania hormonów płciowych [45] Leopold Ružička Politechnika Federalna w Zurychu za badania polimetylenów i wyższych terpenów [45] 1940 nagrody nie przyznano[46] 1941 nagrody nie przyznano[47] 1942 nagrody nie przyznano[48] 1943 George de Hevesy Uniwersytet Sztokholmski za pracę nad wykorzystaniem izotopów jako wskaźników w badaniach procesów chemicznych[49] 1944 Otto Hahn Kaiser-Wilhelm-Institut za odkrycie zjawiska rozszczepienia jądra atomowego [50] 1945 Artturi Ilmari Virtanen Uniwersytet Helsiński za badania i wynalazki w dziedzinie chemii rolniczej i chemii żywności, w szczególności za metodę konserwacji paszy[51] 1946 James Batcheller Sumner Uniwersytet Cornella za odkrycie, że enzymy można krystalizować [52] John Howard Northrop Instytut Badań Medycznych Rockefellera za preparację enzymów i białek wirusowych w czystej postaci[52] Wendell Meredith Stanley 1947 sir Robert Robinson Uniwersytet Oksfordzki za badania produktów pochodzenia roślinnego o znaczeniu biologicznym, w szczególności alkaloidów [53] 1948 Arne Wilhelm Kaurin Tiselius Uniwersytet w Uppsali za badania nad metodami analitycznymi elektroforezy i adsorpcji , w szczególności za odkrycia dotyczące złożonej natury białek surowicy [54] 1949 William Francis Giauque Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley za wkład w dziedzinie termodynamiki chemicznej , w szczególności dotyczący zachowania substancji w bardzo niskich temperaturach[55] 1950 Otto Diels Uniwersytet Chrystiana Albrechta w Kilonii za odkrycie i rozwój syntezy dienowej [56] Kurt Alder Uniwersytet Koloński 1951 Edwin Mattison McMillan Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley za odkrycia w dziedzinie chemii transuranowców [57] Glenn Theodore Seaborg 1952 Archer John Martin National Institute for Medical Research za opracowanie chromatografii podziałowej[58] Richard Laurence Synge Rowett Research Institute 1953 Hermann Staudinger Uniwersytet Albrechta i Ludwika we Fryburgu za odkrycia w dziedzinie chemii supramolekularnej [59] 1954 Linus Pauling Kalifornijski Instytut Techniczny za prace nad wiązaniami chemicznymi i ich zastosowanie w wyjaśnieniu budowy związków kompleksowych[60] 1955 Vincent du Vigneaud Uniwersytet Cornella za prace nad ważnymi biochemicznie związkami siarki, w szczególności za pierwszą syntezę hormonu polipeptydowego [61] 1956 sir Cyril Norman Hinshelwood Uniwersytet Oksfordzki za badania nad mechanizmem reakcji chemicznych [62] Nikołaj Siemionow Akademia Nauk ZSRR 1957 Lord Alexander R. Todd Uniwersytet w Cambridge za badania nukleotydów i koenzymów nukleotydowych[63] 1958 Frederick Sanger Uniwersytet w Cambridge za badania struktury białek, w szczególności insuliny [64] 1959 Jaroslav Heyrovský Czechosłowacka Akademia Naukowa za odkrycie i rozwój metod analizy polarograficznej [65] 1960 Willard Frank Libby Uniwersytet Kalifornijski w Los Angeles za metodę wykorzystującą węgiel 14 C do określania wieku w archeologii, geologii, geofizyce i w innych gałęziach nauki[66] 1961 Melvin Calvin Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley za badania nad asymilacją dwutlenku węgla w roślinach[67] 1962 Max Ferdinand Perutz Medical Research Council za badania struktur białek globularnych[68] John Kendrew 1963 Karl Ziegler Towarzystwo Maxa Plancka za odkrycia w dziedzinie chemii i technologii polimerów wielkocząsteczkowych[69] Giulio Natta Politechnika Mediolańska 1964 Dorothy Crowfoot Hodgkin Uniwersytet Oksfordzki za ustalenie technikami rentgenowskimi struktury ważnych substancji biochemicznych[70] 1965 Robert Burns Woodward Uniwersytet Harvarda za wybitne osiągnięcia w dziedzinie syntezy organicznej [71] 1966 Robert S. Mulliken Uniwersytet Chicagowski za fundamentalną pracę dotyczącą wiązań chemicznych i struktury elektronowej cząsteczek metodą orbitali molekularnych [72] 1967 Manfred Eigen Towarzystwo Maxa Plancka za badania nad bardzo szybkimi reakcjami chemicznymi wywołanymi zaburzeniem równowagi za pomocą bardzo krótkich impulsów energii[73] Ronald George Wreyford Norrish Instytut Chemii Fizycznej w Cambridge George Porter Royal Institution of Great Britain 1968 Lars Onsager Uniwersytet Yale za odkrycie relacji wzajemności noszącej jego imię, fundamentalnej dla termodynamiki procesów nieodwracalnych [74] 1969 Derek H. R. Barton Imperial College London za wkład w rozwój koncepcji konformacji i jej wykorzystanie w chemii[75] Odd Hassel Uniwersytet w Oslo 1970 Luis Federico Leloir Instytut Badań Biochemicznych w Buenos Aires za odkrycie nukleotydów cukrowych i ich roli w biosyntezie węglowodanów [76] 1971 Gerhard Herzberg National Research Council of Canada za wkład w poznanie struktury elektronowej i geometrii molekularnej, zwłaszcza wolnych rodników [77] 1972 Christian B. Anfinsen Narodowe Instytuty Zdrowia za pracę nad rybonukleazą , zwłaszcza dotyczącą związku między sekwencją aminokwasów a aktywną biologicznie konformacją [78] Stanford Moore Uniwersytet Rockefellera za wkład w zrozumienie związku między strukturą chemiczną a aktywnością katalityczną centrum aktywnego cząsteczki rybonukleazy [78] William H. Stein 1973 Ernst Otto Fischer Uniwersytet Techniczny w Monachium za wykonywane niezależnie pionierskie prace w zakresie badań związków metaloorganicznych , tzw. związków sandwiczowych[79] Geoffrey Wilkinson Imperial College London 1974 Paul J. Flory Uniwersytet Stanforda za osiągnięcia, zarówno teoretyczne, jak i eksperymentalne, w dziedzinie chemii fizycznej makromolekuł [80] 1975 John Cornforth Uniwersytet Sussex za prace dotyczące stereochemii reakcji katalizy enzymatycznej[81] Vladimir Prelog Politechnika Federalna w Zurychu za badania dotyczące stereochemii związków organicznych i reakcji organicznych[81] 1976 William N. Lipscomb Uniwersytet Harvarda za badania nad strukturą boranów wyjaśniające problemy z wiązaniami chemicznymi [82] 1977 Ilia Prigogine Wolny Uniwersytet w Brukseli Uniwersytet Teksański w Austin za wkład do termodynamiki nierównowagowej, w szczególności za teorię struktur dyssypatywnych [83] 1978 Peter D. Mitchell Glynn Research Laboratories za wkład dla zrozumienia biologicznego transferu energii dzięki sformułowaniu modelu chemiosmotycznego [84] 1979 Herbert C. Brown Uniwersytet Purdue za rozwój zastosowania związków boru i fosforu w ważnych reagentach w syntezie organicznej [85] Georg Wittig Uniwersytet w Heidelbergu 1980 Paul Berg Uniwersytet Stanforda za podstawowe badania biochemii kwasów nukleinowych ze szczególnym uwzględnieniem rekombinacji DNA [86] Walter Gilbert Uniwersytet Harvarda za wkład związany z określeniem sekwencji zasad w kwasach nukleinowych [86] Frederick Sanger Medical Research Council 1981 Ken’ichi Fukui Uniwersytet Kiotyjski za teorie, rozwijane niezależnie od siebie, związane z przebiegiem reakcji chemicznych[87] Roald Hoffmann Uniwersytet Cornella 1982 Aaron Klug Medical Research Council za rozwinięcie krystalograficznej mikroskopii elektronowej oraz za określenie struktury biologicznie ważnych kompleksów białek z kwasami nukleinowymi [88] 1983 Henry Taube Uniwersytet Stanforda za prace nad mechanizmem reakcji związanych z przeniesieniem elektronu , szczególnie w kompleksach metali [89] 1984 Robert Bruce Merrifield Uniwersytet Rockefellera za rozwinięcie metodologii związanej z syntezą chemiczną na podłożu stałym[90] 1985 Herbert A. Hauptman Medical Foundation of Buffalo za niezwykłe osiągnięcia w rozwoju bezpośrednich metod określania struktury krystalicznej [91] Jerome Karle United States Naval Research Laboratory 1986 Dudley R. Herschbach Uniwersytet Harvarda za pionierską pracę w zastosowaniu chemiluminescencji podczerwonej do badań dynamiki reakcji chemicznych[92] Yuan T. Lee Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley John C. Polanyi Uniwersytet w Toronto 1987 Donald J. Cram Uniwersytet Kalifornijski w Los Angeles za rozwinięcie i zastosowanie cząsteczek o szczególnie selektywnych oddziaływaniach zależnych od struktury[93] Jean-Marie Lehn Uniwersytet Louis Pasteura Charles J. Pedersen DuPont 1988 Johann Deisenhofer University of Texas Southwestern Medical Center za określenie struktury centrum reakcji fotosyntetycznej bakterii [94] Robert Huber Towarzystwo Maxa Plancka Hartmut Michel 1989 Sidney Altman Uniwersytet Yale za odkrycie katalitycznych właściwości RNA [95] Thomas R. Cech Uniwersytet Kolorado w Boulder 1990 Elias James Corey Uniwersytet Harvarda za rozwinięcie teorii metodologii syntezy organicznej [96] 1991 Richard Ernst Politechnika Federalna w Zurychu za wkład w rozwój metodologii wysokorozdzielczej spektroskopii magnetycznego rezonansu jądrowego [97] 1992 Rudolph Marcus Kalifornijski Instytut Techniczny za wkład do teorii reakcji przeniesienia elektronu w układach chemicznych[98] 1993 Kary Mullis za metody ukierunkowanej mutagenezy i reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR )[99] Michael Smith Uniwersytet Kolumbii Brytyjskiej 1994 George Olah Uniwersytet Południowej Kalifornii za pionierskie badania karbokationów oraz ich roli w reakcjach chemicznych węglowodorów[100] 1995 Paul Crutzen Towarzystwo Maxa Plancka za badania reakcji zachodzących w atmosferze (m.in. procesy destrukcji warstwy ozonowej )[101] Mario Molina Instytut Techniczny Massachusetts F. Sherwood Rowland Uniwersytet Kalifornijski w Irvine 1996 Robert Curl Uniwersytet Rice’a za odkrycie fulerenów nowej odmiany węgla (obok grafitu i diamentu) w 1985[102] sir Harold Kroto Uniwersytet Sussex Richard Smalley Uniwersytet Rice’a 1997 Paul Boyer Uniwersytet Kalifornijski w Los Angeles za wyjaśnienie mechanizmu enzymatycznego syntezy kwasu adenozynotrifosforowego (ATP) [103] John Walker Medical Research Council Jens Skou Uniwersytet Aarhus za odkrycie pierwszego enzymu przenoszącego jony [103] 1998 Walter Kohn Uniwersytet Kalifornijski w Santa Barbara za rozwój teorii funkcjonału gęstości (Walter Kohn) i metod obliczeniowych w chemii kwantowej (John Pople)[104] John Pople Uniwersytet Northwestern 1999 Ahmed Zewail Kalifornijski Instytut Techniczny za badania nad przejściowymi stanami reakcji chemicznych przy użyciu spektroskopii femtosekundowej[105] 2000 Alan Heeger Uniwersytet Kalifornijski w Santa Barbara za odkrycie i badania nad polimerami przewodzącymi prąd elektryczny [106] Alan MacDiarmid Uniwersytet Pensylwanii Hideki Shirakawa Uniwersytet w Tsukubie 2001 William Knowles za prace nad chiralnie katalizowanymi reakcjami utleniania [107] Ryōji Noyori Uniwersytet w Nagoi Barry Sharpless The Scripps Research Institute 2002 Kurt Wüthrich za badania białek [108] John Fenn Uniwersytet Wspólnoty Wirginii Kōichi Tanaka Shimadzu Corp. 2003 Peter Agre Uniwersytet Johnsa Hopkinsa za badania kanałów w błonach komórkowych [109] Roderick MacKinnon Uniwersytet Rockefellera 2004 Aaron Ciechanower Technion za odkrycie roli ubikwityn w degradacji białek w organizmie[110] Awram Herszko Irwin Rose Uniwersytet Kalifornijski w Irvine 2005 Yves Chauvin Institut Français du Pétrole za badania mechanizmu reakcji metatezy olefin [111] Robert Grubbs Kalifornijski Instytut Techniczny Richard Schrock Instytut Techniczny Massachusetts 2006 Roger Kornberg Uniwersytet Stanforda za badania molekularnego mechanizmu transkrypcji w komórkach eukariotycznych [112] 2007 Gerhard Ertl Towarzystwo Maxa Plancka za badania procesów chemicznych zachodzących na powierzchni ciał stałych [113] 2008 Osamu Shimomura Marine Biological Laboratory, za odkrycie i rozwój białek zielonej fluorescencji [114] Martin Chalfie Uniwersytet Columbia Roger Y. Tsien Uniwersytet Kalifornijski w San Diego Instytut Medyczny Howarda Hughesa 2009 Venkatraman Ramakrishnan Medical Research Council za badania nad strukturą i funkcją rybosomu [115] Thomas Steitz Uniwersytet Yale Instytut Medyczny Howarda Hughesa Ada Jonath Instytut Naukowy Weizmana 2010 Richard Heck Uniwersytet Delaware za katalizowane palladem reakcje sprzęgania krzyżowego w syntezie organicznej [116] Ei’ichi Negishi Uniwersytet Purdue Akira Suzuki Uniwersytet Hokkaido 2011 Dan Szechtman Technion za odkrycie kwazikryształów [117] 2012 Robert Lefkowitz Instytut Medyczny Howarda Hughesa Duke University za badania nad receptorami sprzężonymi z białkami G [118] Brian Kobilka Uniwersytet Stanforda 2013 Martin Karplus Uniwersytet Strasburski Uniwersytet Harvarda za rozwój wieloskalowych modeli dla złożonych układów chemicznych[119] Michael Levitt Uniwersytet Stanforda Arieh Warshel Uniwersytet Południowej Kalifornii 2014 Eric Betzig Janelia Research CampusInstytut Medyczny Howarda Hughesa za wkład w rozwój mikroskopii fluorescencyjnej wysokiej rozdzielczości[120] Stefan Hell Towarzystwo Maxa Plancka William Moerner Uniwersytet Stanforda 2015 Tomas Lindahl Francis Crick Institute za badania mechanistyczne nad naprawą DNA [121] Paul Modrich Instytut Medyczny Howarda Hughesa Duke University Aziz Sancar Uniwersytet Karoliny Północnej 2016 Ben Feringa Uniwersytet w Groningen za zaprojektowanie i syntezę maszyn molekularnych[122] Jean-Pierre Sauvage Université de Strasbourg I Fraser Stoddart Uniwersytet Północno-Zachodni 2017 Jacques Dubochet Uniwersytet w Lozannie za opracowanie kriomikroskopii elektronowej wysokiej rozdzielczości do ustalania struktury biocząsteczek w roztworze[123] Joachim Frank Uniwersytet Columbia Richard Henderson Uniwersytet w Cambridge 2018 Frances Arnold Kalifornijski Instytut Techniczny za sterowaną ewolucję enzymów [124] George P. Smith Uniwersytet Missouri za zastosowanie metody prezentacji fagowej do peptydów i przeciwciał [124] Gregory P. Winter MRC Laboratory of Molecular Biology 2019 John B. Goodenough Uniwersytet Teksański w Austin za rozwój akumulatorów litowo-jonowych [125] M. Stanley Whittingham Uniwersytet Missouri Akira Yoshino Asahi Kasei, Meijo University 2020 Emmanuelle Charpentier Max-Planck-Institut für Infektionsbiologie za rozwój metody edycji genomu [126] Jennifer Doudna Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley 2021 Benjamin List Max-Planck-Institut für Kohlenforschung za rozwój asymetrycznej organokatalizy[127] David MacMillan Uniwersytet Princeton 2022 Carolyn Bertozzi Uniwersytet Stanforda za rozwój chemii „click” i chemii bioortogonalnej[128] Morten Meldal Uniwersytet Kopenhaski Barry Sharpless Scripps Research 2023 Moungi Bawendi Massachusetts Institute of Technology za odkrycie i syntezę kropek kwantowych [129] Louis Brus Uniwersytet Columbia Aleksiej Jekimow Nanocrystals Technology Inc. 
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
_-_Nobel_Laureate_Aaron_Ciechanover.jpg)
_-_Nobel_Laureate_Avram_Hershko.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
_(cropped).jpg)
.jpg)
.jpg)
_(cropped).jpg)
.jpg)
_(cropped).jpg)
.jpg)
.jpg)
_(cropped).jpg)
_(cropped).jpg)