Abecedarium Cyrillicum

Abecedarium Cyrillicum
АБВГҐДЂ
ЃЕЁЄЖЅЗ
ИІЇЙЈКЛ
ЉМНЊОПР
СТЋЌУЎФ
ХЦЧЏШЩЪ
ЫЬЭЮЯ  
Litterae non slavicae
ӐӘӔҔӖҒӀ
ӁҖӜҘӞӠӢ
ӤҠҚҞҜҢҤ
ӨӦҦҪҶҸӴ
ҼҾҨҲҺҬҴ
ӲӮҮҰӰ  
Litterae antiquae
ҀѸѠѾѺѢІА 
ѤѦѪѨѬѮѰ
ѴѶѲ    

Abecedarium Cyrillicum (Bulgarice: кирилица; Russice: кириллица; Serbice: Ћирилица; Ucrainice кирилиця) est abecedarium saeculo nono in Bulgaria vel Macedonia excultum, in linguis Slavicis Albarussica, Bulgarica, Russica, Rusinica, Serbica, Macedonica, Montenegrina, Ucrainicaque adhibita, et adeo in linguis non-Slavicis Abasgica, Abassinica, Andica, Baschkirica, Buriatica, Casachica, Chantyensi, Iacutica, Itelmenensi, Komiensi, Mansiensi, Lingua Persica (Tadiciana), Mongolica, Nenetica, Nganasanica, Tatarica, Udmurtica, in linguis Mari, Morduinicis, Iucagiricis et multis aliis. Olim adhibita est in obsoletis Europae Orientalis, Caucasi, Siberiaeque linguis. Tabulae Unicodicis 429 litteras Cyrillicas includunt[1], quae variis linguis usui sunt.

Historia

Litterae a Petro Magno anno 1689 scriptae
Hodiernum scriptum Russicum

Illi abecedario nomen Cyrilli, inventoris alphabeti Slavici, datum est. Nonnulli iudicant illum virum alphabetum Cyrillicum creavisse, sed nunc plurimi docti opinantur Cyrillum auctorem alphabeti Glagolitici esse, abecedarium autem Cyrillicum creatum esse saeculo nono exeunti a discipulo Cyrilli et Methodii Clemente Achridensi.

Abecedarium Cyrillicum originem suam ex alphabeto Graeco ducit. Prima illius abecedarii versio viginti quattuor litteras Graecas (quarum nonnulli superfluae fuerunt, quia soni ab illis in lingua Graeca denotati non exsistebant in lingua Slavica), et undeviginti litteras ad sonos linguae Slavicae denotandum habuit. Sicut litterae abecedarii Graeci, ita litterae alphabeti Cyrillici pro denotatione numerorum adhibebantur.

Modo forma, quantitas et nomina litterarum primi abecedarii Cyrillici mutabantur. Petrus Magnus annis 1708-1710 mutationes introduxit ad libros saeculares imprimendos. Post res novas, anno 1918, litterae supervaceanae ex abecedario remotae sunt.[2] Linguae plurium populorum et civitatum, quae partes erant Unionis Sovieticae, hoc abecedario utuntur, quamquam non sunt linguae slavicae; exempli sunt Atropatenica, Tadiciana, Cazachica, et Uzbecica linguae.[3]

Abecedarium Cyrillicum

 Littera (forma hodierna) Modus scribendi antiquus Nomen litterae  Notio numeralis 
А азъ, azʺ1
Б бѹкы, buky; бѹки, buki 
В вѣди, vědi2
Г глаголи, glagoli; глаголь, glagolʹ3
Д добро, dobro4
Е ѥсть, jestʹ; ѥстѣ, jestě5
Ж живѣте, živěte 
Ѕ ѕѣло, dzělo6
З земля, zemlja7
И ижеи, ižei; иже, iže8
І иже, iže; и, i10
К како, kako20
Л люди, ljudi30
М мыслите, myslite; мыслете, myslete40
Н нашь, našʹ; нашъ, našʺ50
О онъ, onʺ70
П покои, pokoi; покой, pokoj80
Р рьци, rʹci; рцы, rcy100
С слово, slovo200
Т твьердо, tvʹerdo; тврьдо, tvrʹdo; твердо, tverdo300
Ѹ ѹкъ, ukʺ 
Ф фьртъ, fʹrtʺ; фрьтѣ, frʹtě; фертъ, fertʺ500
Х хѣръ, chěrʺ600
Ѡ отъ, otʺ; омега, omega800
Ц ци, ci; цы, cy900
Ч чървь, čʺrvʹ; чрьвь črʹvʹ; червь, červʹ90
Ш ша, ša 
Щ шта, šta; ща, šča 
Ъ ѥръ, jerʺ 
Ы ѥры, jery 
Ь ѥрь, jerʹ 
Ѣ ять, jatʹ 
Ю ju 
Яa iotata, ja 
Ѥ e iotata, je 
Ѧ jus minor 
Ѫ jus maior 
Ѩ jus minor iotatus 
Ѭ jus maior iotatus 
Ѯ кси, ksi60
Ѱ пси, psi700
Ѳ ѳита, fita9
Ѵ ижица, ižica400

Translitteratio

Si plus cognoscere vis, vide etiam Translitteratio#Translitteratio abecedarii Cyrillici.

Regulae, quibus Vicipaedia Latina de facto in litteris Cyrillicitranslitterandis utitur, Vicipaediae Italianae proximae sunt (Systema ISO 9), sed nomina fontibus testata secundum alias regulas saepe translitterantur.

Nexus interni

Pagina ex Azbuka, i.e. 'Alphabeto', primo enchridio Russico, ab Ioanne Fedorowicz (Ivan Fëdorov) anno 1574 divulgato. Haec pagina abecedarium Cyrillicum ostentat.
  • .рф
  • Cursivum Russicum
  • Dies Abecedarii Cyrillici
  • Digraphae Cyrillicae
  • Index litterarum Cyrillicarum
  • Latinizatio
  • Vladislaus Grammaticus

Notae

Fontes

  • Comrie, Bernard. 1981. The Languages of the Soviet Union. Cambridge University Press. ISBN 0521232309.
  • Daniels, Peter T., et William Bright. 1996. The World's Writing Systems. Oxford University Press. ISBN 0195079930.
  • Encyclopaedia Sovietica Magna, editio tertia (Russice) = Большая Советская энциклопедия, 3-е изд. (Russice)
  • Fortson, Benjamin W. 2010 Indo-European Language and Culture: An Introduction, editio altera. Wiley Blackwell. ISBN 978-1-4051-8896-8.
  • Linguistica: Dictionarium magnum encyclopaedicum, editio secunda = Языкознание:Большой энциклопедический словарь/Гл. ред. В.Н. Ярцева. 2-е изд. – М.:Большая Российская энциклопедия, 1998. – 685 с.:ил. (Russice)
  • Lunt, Horace. Old Church Slavonic Grammar. Mouton de Gruyter.
  • Wien, Lysaght. 1983. Old Church Slavonic (Old Bulgarian)–Middle Greek–Modern English Dictionary. Verlag Bruder Hollinek.

Nexus externi


🔥 Top keywords: Vicipaedia:Pagina primaSpecialis:QuaerereCarolus PuigdemontMaria Antonia Austriaca (regina Franciae)Specialis:Nuper mutataLucius AntoniusSecundum bellum mundanumVicipaediaVicipaedia:PraefatioSaturnus (deus)Vicipaedia:Porta communisVicipaedia:SalveLingua LatinaIPv6Vicipaedia:NuntiiVicipaedia:TabernaPagina primaPerusinum bellumRomaCivitates Foederatae AmericaeSelenaFasciculus:Akhilleus embassy Staatliche Antikensammlungen 8770- cropped white balanced glare reduced.pngIoannes WiclefusGaius Iulius CaesarSchola Polytechnica FrancicaLuaNapoleo I (imperator Francogallorum)Narcissus (mythologia)Constans PlanckianaLingua AnglicaNovum Eboracum (urbs)Imperium RomanumVicipaedia:Index paginarum cottidianarumGermaniaTechnologiaDigimonDisputatio:Ioannes WycliffeFalsus amicusVicipaedia:Repudiationes