Internationaal Fonetisch Alfabet

notatiesysteem voor de klanken die in menselijke spraak voorkomen

Het Internationaal Fonetisch Alfabet of IPA (Engelse afkorting van: International Phonetic Alphabet) is een notatiesysteem voor de klanken die in menselijke spraak voorkomen. Het is grotendeels gebaseerd op het Latijns alfabet.

Kaart van het Internationaal Fonetisch Alfabet

In het Uitgebreide IPA (Extended IPA) is nog een hele reeks diakritische tekens toegevoegd om kleine uitspraakverschillen aan te geven. Er bestaan ook codes in ASCII-tekens, geschikt om per toetsenbord in te voeren: SAMPA en X-SAMPA. IPA wordt met name door taal- en spraakkundigen gebruikt.

Geschiedenis

In 1886 stelde een groep van Franse en Britse taaldocenten, geleid door Paul Passy, de International Phonetic Association op.[1] Deze organisatie vormde het eerste Fonetische Alfabet. Het eerste alfabet was gebaseerd op het Romaanse Alfabet, maar om het systeem bruikbaar te maken voor alle talen was het toegestaan om van taal tot taal te variëren. Zo werd het geluid [ʃ]? oorspronkelijk weergegeven met <c> in het Engels, maar met <x> in Frankrijk.[1] In 1888 werd het alfabet echter aangepast om uniform te worden voor alle talen.[1][2]

Sinds de creatie heeft het alfabet meerdere veranderingen ondergaan. Vooral in 1900 en 1932 onderging het alfabet grote aanpassingen. Na 1932 bleef het alfabet tot 1989 onveranderd. In 1993 vond er een kleine aanpassing plaats. Naast het toevoegen en weghalen van symbolen, hebben de symbolen vaak ook andere namen gekregen.

Het huidige alfabet is gebaseerd op het Latijnse alfabet, en gebruikt zo min mogelijk niet-Latijnse symbolen. Hoewel het alfabet meer dan 100 symbolen bevat voor klanken, hoeven ze niet allemaal gelijktijdig gebruikt te worden.

Letters

De letters van het alfabet zijn ruwweg onderverdeeld in drie groepen: pulmonische medeklinkers, niet-pulmonische medeklinkers, en klinkers.

Pulmonische medeklinkers

Een pulmonische medeklinker is een medeklinker die wordt gevormd door lucht uit de longen te stoten in plaats van de glottis of mond. Binnen deze groep worden klanken onderverdeeld naar articulatiepunt en manier van articulatie:

ArticulatiepuntLabiaalCoronaalDorsaalRadicaalGlottaal
BilabiaalLabiodentaalDentaalAlveolaarPostalveolaarRetroflexPalataalVelaarUvulaarFaryngaalEpiglottaal
Manier van articulatie
Nasaal   m   ɱ   n   ɳ   ɲ   ŋ   ɴ 
Plosiefp b t dʈ ɖc ɟk ɡq ɢ ʡʔ 
Fricatiefɸ βf vθ ðs zʃ ʒʂ ʐç ʝx ɣχʁħʕʜʢh ɦ
Approximant   β̞   ʋ   ɹ   ɻ   j   ɰ   
Vibrant   ʙ   r    ɽ͡r   ʀ   я* 
Tap of Flap   ⱱ̟      ɾ   ɽ    ɢ̆    ʡ̯ 
Laterale fricatiefɬ ɮɭ̊˔*   ʎ̥˔*   ʟ̝̊*     
Laterale approximant   l   ɭ   ʎ   ʟ 
Laterale flap    ɺ   ɭ̆*   ʎ̯   ʟ̆  
Notities
  • Een asterisk (*) betekent dat deze klank (nog) geen officieel symbool heeft in het Internationaal Fonetisch Alfabet.
  • † betekent dat dit symbool nog maar net is toegevoegd aan Unicode. Sinds Unicode 5.1.0, is dit het geval voor de labiodentale flap.
  • Bij twee symbolen naast elkaar in hetzelfde vak staat het linkersymbool voor de stemloze klank, en de rechter voor de stemhebbende klank.
  • Grijze vlakken zijn klanken die als onmogelijk worden gezien om uit te spreken.
  • De symbolen [ʁ, ʕ, ʢ]? vertegenwoordigen stemhebbende fricatieven of approximanten.

Coarticulatie

Coarticulaties zijn klanken met twee articulatiepunten, die tegelijkertijd worden gebruikt.

TekenNaam
ʍStemloze labio-velaire approximant
wStemhebbende labio-velaire approximant
ɥLabiaal-palatale approximant
ɕStemloze alveolo-palatale fricatief
ʑStemhebbende alveolo-palatale fricatief
ɧStemloze palataal-velaire fricatief

Affricaten en dubbele articulatie

Affricaten en dubbel gearticuleerde medeklinkers worden weergegeven met symbolen die bestaan uit twee andere symbolen, verbonden met een verbindingsstreep.

TekenNaam
t͡sStemloze alveolaire affricaat
d͡zStemhebbende alveolaire affricaat
t͡ʃStemloze postalveolaire affricaat
d͡ʒStemhebbende postalveolaire affricaat
t͡ɕStemloze alveolo-palatale affricaat
d͡ʑStemhebbende alveolo-palatale affricaat
c͡çstemloze palatale affricaat
ɟ͡ʝstemhebbende palatale affricaat
t͡ɬstemloze alveolaire laterale affricaat
k͡pstemloze labial-velar plosief
ɡ͡bstemhebbende labiaal-velair plosief
ŋ͡mlabiaal-velaire nasaal

Niet-pulmonische medeklinkers

Niet-pulmonische medeklinkers zijn klanken waarvan de luchtstroom niet afhankelijk is van de longen. In deze groep bevinden zich de kliks, implosieven en ejectieven.

KlikImplosiefEjectief
ʘBilabialɓBilabiaalʼals voorbeeld:
ǀLaminale alveolaire ("dental")ɗAlveolaarBilabiaal
ǃApicale (post)alveolaar ("retroflex")ʄPalataalAlveolaar
ǂLaminaal postalveolaar ("palataal")ɠVelaarVelaar
ǁLaterale coronaal ("lateraal")ʛUvulaarAlveolaire fricatief

Klinkers

Het Internationaal Fonetisch Alfabet deelt de klinkers in naar de positie van de tong bij het uitspreken.

VooraanBijna-vooraanMiddenBijna-achteraanAchteraan
Gesloten
i • y
ɨ • ʉ
ɯ • u
ɪ • ʏ
e • ø
ɘ • ɵ
ɤ • o
ɛ • œ
ɜ • ɞ
ʌ • ɔ
a • ɶ
ɑ • ɒ
Bijna-gesloten
Gesloten-midden
Midden
Open-midden
Bijna-open
Open

Klanken zonder symbolen

Nog niet alle klanken hebben in het Internationaal Fonetisch Alfabet een symbool gekregen.

De blanco velden kunnen zonder veel moeite worden ingevuld indien dat ooit nodig is. De symbolen voor nieuwe medeklinkers worden vaak gevormd door de symbolen voor reeds bestaande medeklinkers iets aan te passen.

Toonsoorten

De "e" in onderstaande tabel is een voorbeeld en kan door een andere klinker vervangen worden.

Toonletter in IPANederlandse toonUitleg
ééextra hoog
éehoog
eemidden
èelaag
èèextra laag
ee-lange toon
e-halflange toon

Zie ook

Externe links

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina International Phonetic Alphabet op Wikimedia Commons.
Zie de categorie IPA charts van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.