Sałata siewna

Łodyga

Krótka (wyjątkiem jest sałata łodygowa). Wydłuża się ona podczas wytwarzania pędu kwiatostanowego, który osiąga wysokość 80-150 cm.

Liście

Różnorakiego kształtu, barwy i wielkości, w zależności od odmiany.

Kwiaty

Obupłciowe, drobne, jasnożółte, języczkowate, zebrane w koszyczki tworzące podbaldach. Pozbawione są one kielicha, zamiast niego są włoski tworzące puch kielichowy. Kwiaty są samopylne.

Owoce

Niełupki, opatrzone w szerszej części puchem kielichowym, który stanowi aparat lotny.

Korzeń

Palowy, wrzecionowaty, posiada liczne korzenie boczne.

W obrębie gatunku stosuje się podział na kilka typów^[6] lub klas odmian uprawnych^[7]. W niektórych ujęciach klasy/typy te uznawane są też za odmiany botaniczne^[8], ale we współczesnych bazach taksonomicznych raczej synonimizowane są one z gatunkiem (nie są wyróżniane)^[9][3]:

• sałata głowiasta (Lactuca sativa L. var. capitata), występująca w dwóch formach (w klasyfikacji Thompsona tworzą one odrębne klasy^[7]):
  • sałata masłowa – o miękkich, delikatnych liściach
  • sałata krucha („lodowa”^[10]) – o liściach twardych, sztywnych i pofałdowanych
• sałata rzymska, sałata długolistna (Lactuca sativa L. var. longifolia Lam.)
• sałata dębolistna (Lactuca sativa L. var. crispa L.) – czerwona i zielona
• sałata łodygowa, s. szparagowa, głąbiki krakowskie^[11] (Lactuca sativa L. var. augustana Irisch)

W obrębie każdej klasy/typu istnieją liczne odmiany uprawne (kultywary) różniące się strukturą liści, kolorem i smakiem^[7][6].

• Roślina uprawna: uprawiana jest jako warzywo liściaste. Znana była już w starożytnym Egipcie. Z okresu Starego Państwa pochodzą rysunki przedstawiające stoły z główkami sałaty oraz jej uprawę^[4].
• Sztuka kulinarna: używana przed kwitnieniem jako składnik sałatek oraz do dekoracji potraw.
• Badacze roślin biblijnych uważają, że była jednym z gorzkich ziół, które Żydzi dodawali do mięsa w okresie Paschy. Dziko rosnące sałaty, a także sałata uprawiana w starożytności miały gorzki smak^[4].

Sałata siewna zawiera 1,153 mg β-karotenu w 100 g^[12]. Zawiera ponadto:

Roślina łatwa w uprawie. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby. Stanowisko może być słoneczne lub półcieniste. Uprawia się z nasion, które wysiewa się od wczesnej wiosny do późnego lata. W czasie upałów wskazane jest zacienianie.