Βραβείο Σάχαροφ

Το Βραβείο Σάχαροφ για την Ελευθερία της Σκέψης είναι ένα διεθνές βραβείο το οποίο καθιερώθηκε στη μνήμη του Σοβιετικού πυρηνικού φυσικού και αντιφρονούντα Αντρέι Σάχαροφ. Θεσμοθετήθηκε το 1988 από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και απονέμεται κάθε χρόνο σε αναγνώριση προσώπων ή οργανισμών για τη διά βίου αφοσίωσή τους στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ελευθεριών.

Απονομή Βραβείου Σάχαροφ στον Αούνγκ Σαν Σου Κίι, το 2013

Η απονομή του βραβείου γίνεται κοντά στις 10 Δεκεμβρίου, την ημέρα που η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ κύρωσε την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα το 1948. Η ημέρα αυτή τιμάται επίσης ως η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Βραβευθέντες

ΈτοςΒραβευθείς/είσαΕθνικότηταΣημειώσειςΠαραπομπή
1988Νέλσον Μαντέλα
(1918-2013)
Νότια ΑφρικήΑκτιβιστής κατά του απαρτχάιντ και μετέπειτα πρόεδρος της Νότιας Αφρικής[1]
Ανατόλι Μαρτσένκο (μετά θάνατο)
(1938-1986)
Σοβιετική ΈνωσηΣοβιετικός αντικαθεστωτικός, συγγραφέας και ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα[1]
1989Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ
(1921-1992)
ΤσεχοσλοβακίαΣλοβάκος πολιτικός και πρωταγωνιστής της Άνοιξης της Πράγας[1]
1990Αούνγκ Σαν Σου Κι
(1945-)
ΒιρμανίαΠολιτικός της αντιπολίτευσης και πρώην Γενική Γραμματέας του Εθνικού Συνδέσμου για τη Δημοκρατία
1991Αντέμ Ντεμάτσι
(1936-2018)
ΚοσσυφοπέδιοΚοσοβάρος Αλβανός πολιτικός[2][1]
1992Μητέρες της Πλατείας του Μαΐου ΑργεντινήΈνωση των Αργεντινών μητερών, τα παιδιά των οποίων εξαφανίστηκαν κατά τον Βρώμικο Πόλεμο[3]
1993Oslobođenje Βοσνία και ΕρζεγοβίνηΕφημερίδα που υπερασπίστηκε τη Βοσνία Ερζεγοβίνη ως πολυεθνοτικό κράτος[3]
1994Τασλίμα Νασρίν
(1962-)
ΜπανγκλαντέςΠρώην γιατρός, φεμινίστρια συγγραφέας[3]
1995Λεϊλά Ζάνα
(1961-)
ΤουρκίαΠολιτικός με κουρδικές ρίζες από την ανατολική Τουρκία, ο οποίος φυλακίστηκε επί 15 χρόνια επειδή ήταν μέλος του PKK.[1]
1996Γουέι Τζινσένγκ
(1950-)
ΚίναΑκτιβιστής του κινεζικού δημοκρατικού κινήματος[3]
1997Σαλιμά Γκεζαλί
(1958-)
ΑλγερίαΔημοσιογράφος, συγγραφέας και ακτιβίστρια στην Αλγερία[3]
1998Ιμπραήμ Ρουγκόβα
(1944-2016)
ΚοσσυφοπέδιοΑλβανο-Κοσοβάρος πολιτικός, πρώτος πρόεδρος του Κοσσυφοπεδίου[1]
1999Σανάνα Γκουσμάο
(1946-)
Ανατολικό ΤιμόρΠρώην αντάρτης, πρώτος πρόεδρος του Ανατολικού Τιμόρ[4]
2000Μπάστα Για! ΙσπανίαΟργάνωση κατά της τρομοκρατίας και της πολιτικής βίας στη Χώρα των Βάσκων[5]
2001Νουρίτ Πελέντ-Ελχανάν
(1949-)
ΙσραήλΑκτιβίστρια για την ειρήνη[1]
Ιζάτ Γκαζάουι
(1951-2003)
Κράτος της ΠαλαιστίνηςΣυγγραφέας, καθηγητής
Ντομ Ζακάριας Καμουένιου
(1934-)
ΑνγκόλαΑρχιεπίσκοπος και ακτιβιστής για την ειρήνη
2002Οσβάλδο Παγιά
(1952-2003)
ΚούβαΠολιτικός ακτιβιστής και αντικαθεστωτικός[6]
2003Κόφι Ανάν
(1938-2018)
ΓκάναΤιμημένος με Νόμπελ Ειρήνης και 7ος Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών[1]
Ηνωμένα ΈθνηΜη διαθέσιμο (διεθνής)
2004Ένωση των Δημοσιογράφων της Λευκορωσίας ΛευκορωσίαΜη κυβερνητικός οργανισμός για την προστασία των δημοσιογράφων που εργάζονται υπό ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες και συχνά αποτελούν θύματα εκφοβισμού, παρενόχλησης, ποινικής δίωξης και εξορίας[7]
2005Κυρίες με τα Λευκά ΚούβαΑντιπολιτευόμενο κίνημα, συγγενείς φυλακισμένων αντικαθεστωτικών[8]
Δημοσιογράφοι χωρίς ΣύνοραΜη διαθέσιμο (Διεθνής)Μη κυβερνητικός οργανισμός για την ελευθερία του Τύπου με έδρα τη Γαλλία[8]
Χάουα Ιμπραχίμ
(1968-)
ΝιγηρίαΔικηγόρος για τα ανθρώπινα δικαιώματα[8]
2006Αλιακσάνταρ Μιλίνκιεβιτς
(1947-)
ΛευκορωσίαΠολιτικός της αντιπολίτευσης και υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του 2006[9]
2007Σαλίχ Μαχμούντ Οσμάν
(1957-)
ΣουδάνΔικηγόρος για τα ανθρώπινα δικαιώματα[3]
2008Χου Τζιά}
(1973-)
Κίναακτιβιστής και αντικαθεστωτικός[10]
2009Memorial ΡωσίαΟργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα[11]
2010Γκιγιέρμο Φαρίνιας
(1962-)
ΚούβαΓιατρός, δημοσιογράφος και πολιτικός αντικαθεστωτικός[12]
2011Ασμαά Μαχφούζ
(1985-)
ΑίγυπτοςΠέντε εκπρόσωποι του αραβικού λαού, σε αναγνώριση και υποστήριξη του αγώνα τους γιατην ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.[13]
Άχμεντ αλ-Σενούσι
(1934-)
Λιβύη
Ραζάν Ζεϊτουνέχ
(1977-2013)
Συρία
Αλί Φερζάτ
(1951-)
Μοχάμεντ Μπουαζίζι
(1984-2011) (μετά θάνατο)
Τυνησία
2012Τζαφάρ Παναχί
(1960-)
ΙράνΗ Σοτουντέ είναι ακτιβίστρια και ο Παναχί σκηνοθέτης του κινηματογράφου.[14][15]
Νασρίν Σοτουντέ
(1963-)
2013Μαλάλα Γιουσαφζάι
(1997-)
ΠακιστάνΥπέρμαχος και επικεφαλής εκστρατείας για τα δικαιώματα των γυναικών[16]
2014Ντένις Μακουέγκε
(1955-)
Λαϊκή Δημοκρατία του ΚονγκόΓυναικολόγος γνωστός για την προσφορά του στα θύματα ομαδικών βιασμών[17]
2015Ραΐφ Μπαντάουι
(1984-)
Σαουδική ΑραβίαΣαουδάραβας συγγραφέας και ακτιβιστής, δημιουργός της ιστοσελίδαςFree Saudi Liberals[18]
2016Νάντια Μουράντ Μπασέε
(1993-)
ΙράκΑκτιβίστριες και θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης από το Ισλαμικό Κράτος[19]
Λαμίγια Χατζί Μπασάρ
(1998-)
2017Δημοκρατική αντιπολίτευση στη Βενεζουέλα ΒενεζουέλαΕθνοσυνέλευση της Βενεζουέλας και Χούλιο Μπόρχες και όλοι οι πολιτικοί κρατούμενοι όπως αναφέρονται με τη σειρά από το Foro Penal Venezolano εκπροσωπούμενοι από τους Λεοπόλδο Λόπες, Αντόνιο Λεντέσμα, Ντανιέλ Σεμπάγιος, Γιον Γκοϊκοετσέα, Λορέντ Σαλέχ, Αλφρέδο Ράμος και Αντρέα Γκονσάλες.[20][21]
2018Όλεγκ Σεντσόφ
(1976-)
ΟυκρανίαΣκηνοθέτης και σύμβολο του αγώνα για την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων στη Ρωσία και ανά τον κόσμο[22]
2019Ιλχάμ Τόχτι
(1969-)
Ανατολικό ΤουρκεστάνΟυιγούρος οικονομολόγος, λόγιος και ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα[23]
2020Δημοκρατική αντιπολίτευση στη Λευκορωσία ΛευκορωσίαΣυντονιστικό Συμβούλιο, πρωτοβουλία τολμηρών γυναικών και προσωπικότητες της πολιτικής και κοινωνικής ζωής.[24]
2021Ναβάλνι, ΑλεξέιΑλεξέι Ναβάλνι
(1976-2024)
ΡωσίαΠολιτικός της αντιπολίτευσης και ακτιβιστής κατά της διαφθοράς[25]
2022Ο λαός της Ουκρανίας ΟυκρανίαΑπονεμήθηκε στους Ουκρανούς που "προστατεύουν τη δημοκρατία,την ελευθερία και το καθεστώς του δικαίου" έπειτα από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία του 2022.[26][27]
2023Μάχσα Αμίνι
(1999-2022)
βραβείο μετά θάνατο
ΙράνΟ θάνατος της Αμίνι υπό ύποπτες συνθήκες είχε ως αποτέλεσμα να γίνουν διάσπαρτες διαδηλώσεις, συχνά υπό το σύνθημα Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία.[28][28]
Γυναίκα, Ζωή, Κίνημα Ελευθερίας

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ιστοσελίδα: Βραβείο Σάχαροφ Αρχειοθετήθηκε 2014-12-29 στο Wayback Machine.